Ἡ Μαρία ἀπό τήν Αἴγυπτο

από

5 Απριλίου 2020

2170

«Τὴν ἐμπόδισαν νὰ μπεῖ στὴν Ἐκκλησία γιατί ἦταν ἁμαρτωλή». Τούτη ἡ καταγγελία στὶς μέρες μας θὰ μποροῦσε νὰ βρεῖ μιὰ περίοπτη θέση ἀνάμεσα στὶς πολλὲς εἰδήσεις, ποὺ κατακλύζουν τὴν καθημερινότητά μας.

Ἡ Μαρία ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο θέλησε νὰ προσκυνήσει τὸν Τίμιο Σταυρό στὰ Ἱεροσόλυμα. Στὴν προσπάθειά της ὅμως νὰ εἰσέλθει στὸν Ναό, μιὰ δύναμη τὴν ἐμπόδισε. Δοκιμάζει νὰ προσεγγίσει ἐκ νέου, μὰ σταθερὰ κάτι τὴν ἀπωθεῖ.

Γιατί ἐπιμένει; Γιατί θέλει νὰ μπεῖ κι ἐκείνη στὸν Ναό; Γιατί δὲν φεύγει ἀπὸ τὸν τόπο τῆς ἀπόρριψης; Στοὺς Ἁγίους Τόπους δὲν ἦρθε ἀπὸ εὐλάβεια. Ὄχι, δὲν ἦταν μιὰ προσκυνήτρια. Ἀντιθέτως ἀκολούθησε τοὺς πολλοὺς γιὰ νὰ προκαλέσει καὶ νὰ διαφθείρει, γιὰ νὰ χλευάσει τὴν ἱερότητα κι ὅσους τὴν ἀναζητοῦσαν.

Ἦρθε γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει ἐπιθυμίες. Εἶχε μάθει πάντα νὰ κάνει ἐκεῖνο ποὺ ἤθελε. Καὶ τώρα θέλει νὰ μπεῖ στὸν Ναό.

Δικαίωμά της. Γιατί ὄχι; Ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ στέκονται δίπλα της, ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ καταφέρνουν νὰ εἰσέλθουν στὴν ἐκκλησία, εἶναι καλύτεροι ἀπ’ αὐτὴν; Ἐκεῖνοι δὲν ἔχουν ἀδυναμίες, ἁμαρτίες, πάθη;

Θέλει νὰ προσκυνήσει καὶ ἐκείνη τὸν Σταυρό. Θέλει νὰ εἰσέλθει, μὰ δὲν μπορεῖ. Κάτι τὴν ἐμποδίζει νὰ προχωρήσει σὲ ἐκεῖνο ποὺ θέλει. Μιὰ δύναμη τῆς στερεῖ ἐκεῖνο ποὺ ἐπιθυμεῖ.

Τοῦτο τὸ ἐμπόδιο τὴν τοποθετεῖ ἐνώπιον τοῦ ἑαυτοῦ της. Μπροστά της προβάλλει ἕνα τεράστιο ἐρώτημα: «Τί πραγματικὰ θέλω ὡς ἄνθρωπος, τί ἀληθινὰ ἐπιθυμῶ ὡς γυναίκα; Θέλω πραγματικὰ τὴ ζωὴ ποὺ κάνω; Ἐπιθυμῶ ἀληθινὰ νὰ πουλῶ τὸ κορμὶ καὶ τὴν ψυχή μου στὸ τίποτα;» Καί τὸτε ἀποφασίζει νὰ ἀναμετρηθεῖ μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀπωθοῦσε πεισματικὰ γιὰ χρόνια. Τότε συνειδητοποιεῖ πὼς μισεῖ ὅλα ἐκεῖνα ποὺ θέλει, ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ἐπιζητεῖ. Ἀντιλαμβάνεται πὼς ζεῖ ἔρημη σ’ ἕνα πλῆθος ἀγνώστων. Κατανοεῖ πὼς ἔχει ἀφανίσει τὸ σῶμα της, ἐγκαταλείποντάς το στὴν ἡδονή. Ἀναγνωρίζει πὼς εἶναι ἀνέραστη ἀνάμεσα σὲ τόσους ἐραστές.

Αὐτὴ ἡ συνειδητοποίηση ἀποκαλύπτει ἕνα βαθύτερο, καταπιεσμένο «θέλω», τὸ ὁποῖο ἔχει μείνει ἀνικανοποίητο καὶ ἀνεκπλήρωτο. Θέλει νὰ γνωρίσει καί νὰ κοινωνήσει μὲ τὴν Ἀγάπη τὴν ἀληθινή.

Καὶ τότε τὰ ἀλλάζει ὅλα. Ὅλα σὲ μιὰ στιγμὴ. Φεύγει στὴν ἔρημο, γιὰ νὰ μὴν μείνει ποτὲ ξανὰ μόνη. Στερεῖ ἀπὸ τὸ σῶμα της τὰ στοιχειώδη, γιὰ νὰ τὸ ἀποκαταστήσει στὸ ἀληθινὸ κάλλος. Ἀπευθύνεται ἀδιάλειπτα στὸν Ἀγαπημένο, γιὰ νὰ ἀξιωθεῖ ἔστω καί μιὰ φορὰ τῆς Κοινωνίας μαζί Του.

Τελικὰ τὰ ἐμπόδια μποροῦν νὰ εἶναι μιὰ εὐκαιρία νὰ δοῦμε τὴ ζωή μας ἀλλιῶς, νὰ ἀναμετρηθοῦμε μὲ τὶς βαθύτερες καὶ οὐσιαστικὲς ἐπιθυμίες μας, νὰ συμφιλιωθοῦμε μὲ τὸν ἀληθινό μας ἑαυτό.

Γι’ αὐτό, ἄν αἰσθάνεσαι ὅτι κάτι σὲ κρατᾶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἕνας «αὐστηρὸς» παπάς, ἕνας «ὑποκριτὴς» ἐκκλησιαζόμενος, ἕνα «παρωχημένο» κήρυγμα, μὴ κρυφτεῖς πίσω ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἀνάξιους, μὴ βιαστεῖς νὰ καταγγείλεις τὸ ἐμπόδιο, μὴν κάνεις τὸ λάθος νὰ προσπεράσεις τὴν κλειστὴ πόρτα, γιατὶ ἴσως αὐτὴ εἶναι ἡ δική σου εὐκαιρία νὰ συναντηθεῖς μὲ τὸν ἀληθινό σου ἑαυτό.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Πειραϊκή Εκκλησία”, τεύχος 323, Μάρτιος 2020, μέσα στα πλαίσια αφιερώματος με τον γενικό τίτλο «Κυριακές τῆς Σαρακοστῆς».

σχετιζόμενες δημοσιεύσειςπερισσότερα από τον δημιουργό

Ηδονή και Οδύνη

Ο Έρωτας στον Χριστιανισμό

Η επιδημία πορνογραφίας

Σχολιάστε: Ακύρωση απάντησης

σχετιζόμενες δημοσιεύσεις περισσότερα από τον δημιουργό