Στάθης Kομνηνός
Συνήθως, τα φιλοσοφικά/επιστημονικά βιβλία στον τόπο μας -όχι προς έπαινό μας- απασχολούν μια πολύ μικρή μερίδα του αναγνωστικού κοινού. Ωστόσο, είναι μια στάσις που νιώθεται, καβαφικώς. Ο ενθουσιασμός μου, όμως, με το βιβλίο φιλοσοφίας/νευροβιολογίας του Paul Churchland «Η μηχανή της Λογικής, Η θέση της ψυχής» των εκδόσεων ΓΚΟΒΟΣΤΗ, στην πολύ ευσυνείδητη μετάφραση του Αθ.Ραφτόπουλου και με τη συμβολή καθηγητών του ΕΚΠΑ, με παρακινεί να προτρέψω, ανεπιφύλακτα, οποιονδήποτε να αποκτήσει το βιβλίο και να του αφιερώσει ψυχαγωγικό χρόνο. Θέματα όπως, πώς δομείται η συνείδηση, πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος, πώς ονειρεύεται ο άνθρωπος, ο ρόλος της γλώσσας, της Τέχνης, οι συναισθηματικές δυσλειτουργίες κ.τ.λ., άσχετα αν ενδέχεται με σημεία της πραγμάτευσης του θέματος από τον Churchland να διαφωνήσει κανείς ή να διαφοροποιηθεί με βάση τα πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα από την εποχή συγγραφής του βιβλίου, κερδίζουν άπειρο βάθος και ενδιαφέρον από την ερωτηματοθεσία και την προβληματική που εγκαινιάζουν, πια, από τη σκοπιά της νευροφυσιολογίας και γενικά των επιστημών του εγκεφάλου. Και μόνο το παράδειγμα των σελίδων 21-23 και η σύγκριση σειραϊκού υπολογιστή-εγκεφάλου,της σελίδας 28, δείχνει πόσο αυτοκτονικά έχουμε υποβαθμίσει τη ζωή μας. Θα χαρακτήριζα το βιβλίο, ένα βιβλίο ρεαλισμού σε μια εποχή κακογραμμένων και ακαλαίσθητων παρα-μυθιών.
πηγή: Αντίφωνο
