«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34) / Γ’ Κυριακή των Νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως.
Κανείς δεν μπορεί να είναι με τον Χριστό αν δεν συναρπασθεί από την Αγάπη Του. Ο Θεάνθρωπος είναι Θεία Αγάπη και απευθύνει προσκλητήριο Αγάπης στην καρδιά μας. Αρκεί να Του ανοίξουμε για να μας πάει όπου δεν βάζει το μυαλό μας. Όπου είναι ο Χριστός, δεν μάς λείπει τίποτα και κανένας, γιατί χάρις στον Χριστό είμαστε όλοι μαζί μες στην Αγάπη Του σαν ένας άνθρωπος και διαθέτουμε ό,τι μάς χάρισε ο Ίδιος για να Τον ευχαριστούμε, να Τον προσκυνούμε και να Τον δοξάζουμε.
Κανείς δεν μπορεί να μισήσει τον κακό εαυτό του αν δεν συναρπασθεί από την Αγάπη του Θεανθρώπου. Μισώ την κακία μου γιατί διαπιστώνω ότι αυτή με χωρίζει σαν τείχος από την Αγάπη του Χριστού, που με θέλει ένα με όλους και όλα όπως ο ίδιος προαιωνίως τα θέλησε. Όσο περισσότερο εισβάλλει μέσα μας η Θεία Αγάπη τόσο περισσότερο επιθυμούμε τον αφανισμό της κακίας πάνω μας και σ’ όλα ώστε μια μέρα να υπάρξουν όλοι και όλα μόνο από Θεία Αγάπη.
Κανείς δεν μπορεί να ανεβάσει στον σταυρό τον κακό εαυτό του αν προηγουμένως δεν έχει συναρπασθεί από την Αγάπη του Χριστού. Το να δω, να καταδικάσω και να ανεβάσω στον σταυρό την κακία μου είναι ανυπόφορο μαρτύριο, που κανείς μας δεν μπορεί να φέρει σε πέρας δίχως την κραταιά Αγάπη του Χριστού που μάς ενώνει μαζί Του και νικάει τον θάνατο. Ο σταυρός μου δεν είναι η μικρή ή η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζω στη ζωή μου. Ο σταυρός μου είναι ο εαυτός μου χωρίς τον Χριστό και ανάστασή μου είναι ζωή μόνο απ’ τη Ζωή Του.
Κανείς δεν μπορεί να ακολουθήσει τον Χριστό αν προηγουμένως δεν αφεθεί να τον πάει ο Ίδιος εκεί που θέλει. Ούτε βέβαια μπορεί να μιμηθεί τον Χριστό αν πρώτα δεν Του επιτρέψει να ενεργήσει ο Ίδιος μέσα του θαύματα που για τον καθένα μας είναι τεράστια και πρωτόγνωρα. Ο Χριστός είναι η Νέα Γη, ο Παράδεισος και η Ανάσταση. Ό,τι είπε και έκανε, ό,τι συνεχίζει να λέει και να κάνει εν Αγίω Πνεύματι στον καθένα μας και σ’ όλους μαζί, είναι το μέσο που μάς πάει στη Νέα Γη, στον Παράδεισο και στην Ανάσταση.
Συχνά ο λόγος του Χριστού ηχεί στα αυτιά μας ως λόγος «σκληρός» και δύσκολα εφαρμόσιμος. Αντιλαμβανόμαστε τον λόγο του Χριστού ως «σκληρό» λόγο όσο δεν έχουμε ακόμα «νου Χριστού». Ο Χριστός μάς μιλάει από την οπτική γωνία που έχουμε μόνο όταν αποκτήσουμε «νου Χριστού», όταν Του δώσουμε εξ ολοκλήρου την καρδιά μας και Του επιτρέψουμε να μένει μέσα μας. Τότε τα λόγια του δεν θα μάς φαίνονται πλέον «σκληρά», αλλά θα βλέπουμε να επιβεβαιώνονται κάθε μέρα και περισσότερο μέσα μας ως η μόνη απόλυτη πραγματικότητα, αυτήν που θέλησε για μας ο Χριστός, Αυτός που ένα μαζί με τον άναρχο Πατέρα Του και το Πανάγιο Πνεύμα είναι, για τον καθένα μας και όλους μαζί, η Νέα Γη, η Ανάσταση κι ο Παράδεισος.
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.
