Ποιος ο σκοπός να σηκωνόμαστε αν είναι να ξαναπέσουμε; Ποιος ο λόγος να προσδοκούμε το καλύτερο όταν ζούμε το χειρότερο; Ποιος ο τρόπος να αντιστεκόμαστε στον πόνο εφόσον δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε;
Ο πόνος που μας προκαλεί μια δυσάρεστη κοινωνική και οικονομική συνθήκη, ο πόνος που μας προξενεί μια οικογενειακή και προσωπική απώλεια, μοιάζει κάθε φορά με τερματισμό σε έναν αποτυχημένο αγώνα δρόμου. Μήπως όμως είναι ευκαιρία για επανεκκίνηση;
Η πρώτη εκδήλωση από τη σειρά συναντήσεων, με το γενικό θέμα «Από τα προσωπικά προβλήματα στα προβλήματα του προσώπου» επικεντρώθηκε στο θέμα του πόνου, του υπαρξιακού και κοινωνικού, ως ευκαιρίας αλλαγής, και εντάσσεται στο πλαίσιο των διαλόγων θεολογίας και ψυχολογίας.
Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013 στην Αίθουσα του Δημαρχείου του Βόλου, από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, σε συνεργασία με την Κοινωφελή Εταιρεία Ψυχοκοινωνικών Παρεμβάσεων «Πορεία Υγείας» και τον Σύνδεσμο Νέων της Ι.Μ. Δημητριάδος.
το video είναι από εδώ
