Ο Δημήτρης Μαυρόπουλος, στο δεύτερο μέρος της αποκλειστικής του συνέντευξης προς το “Αντίφωνο”, εξηγεί τη σχέση Ιστορίας και Εσχατολογίας, αναφέρεται στη φτώχεια και την κοινωνική αδικία, σχολιάζει την παρουσία της Αριστεράς, εξετάζει τη σχέση των χριστιανών με το πολιτικό γίγνεσθαι και, παράλληλα, αφηγείται τη συνάφεια της Εκκλησίας με τον Πολιτισμό και την Τέχνη. Αναφέρεται στο πρόβλημα του κακού, ενώ εμβαθύνει στη θεολογία ως πεδίο γνώσεως, του οποίου διασαφίζει μάλιστα τη σχέση με τις επιστήμες. Ακόμα, στέκεται στο ερώτημα: Πώς η εκκλησία ως βιούμενη και κοινωνούμενη εμπειρία θα κατορθώσει να μεταλαμπαδευτεί χωρίς να καταστεί ιδεολογία; Μαρτυρεί τέλος τους βαθύτατους λόγους για τους οποίους είναι/παραμένει χριστιανός ορθόδοξος.
Εξαιρετικά εύστοχες οι αναπτύξεις του κ. Μαυρόπουλου, με ανοιχτό ορίζοντα χωρίς προκαταλήψεις, στεγανά και στρεβλώσεις. Υπέροχος και βαθύς λόγος. Όμως και οι ερωτήσεις ήταν πολύ ουσιαστικές. Ευχαριστούμε το Αντίφωνο που υπάρχει!