H Γερμανία εθεωρείτο, μέχρι πρόσφατα, βράχος πολιτικής σταθερότητας και οικονομικής ευρωστίας. Σήμερα βρίσκεται σε βαθιά κρίση και είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που παρουσιάζει μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ σημαντικές της βιομηχανίες, ιδιαίτερα οι χημικές, εκπατρίζονται και μεταναστεύουν, στις ΗΠΑ και αλλού. Η Γερμανία από «ατμομηχανή της Ευρώπης» έχει μετατραπεί στον «μεγάλο ασθενή» της.
Α.Η άνοδος της ακροδεξιάς
Στην αρθρογραφία για την σύγχρονη Γερμανία κυριαρχεί η άνοδος της ακροδεξιάς. Η ισχυροποίηση της ακροδεξιάς αποδίδεται στην κρίση εμπιστοσύνης προς τα συστημικά κόμματα, τα οποία με τον αδιάλλακτο φιλοαμερικανισμό τους και την άνευ όρων υποστήριξη της Ουκρανίας από μέρους τους, υπονομεύσαν τις σχέσεις της Γερμανίας με την Ρωσία. Η Γερμανία, όμως, υπήρξε ανταγωνιστική από οικονομική άποψη -παρά τους υψηλούς μισθούς και το ισχυρότερο έναντι άλλων ευρωπαϊκών χωρών κοινωνικό της κράτος-χάρις (κυρίως) στην προμήθεια φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου.
Συνδυάζοντας ευρωσκεπτικιστικές και αντιμεταναστευτικές θέσεις με έναν επιφυλακτικό φιλορωσσισμό η «Εναλλακτική για την Γερμανία», η σύγχρονη γερμανική ακροδεξιά, φιγουράρει ως δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις μετά τους Χριστιανοδημοκράτες και πάνω από τα κόμματα του συνασπισμού που κυβερνά σήμερα την Γερμανία. Σε τέσσερα κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας, μάλιστα, είναι ήδη πρώτο κόμμα.
Η επικέντρωση στην άνοδο της ακροδεξιάς (και δευτερευόντως στις εξελίξεις στους κόλπους της αριστεράς, όπου μια μαχητική μερίδα της υποστηρίζει τον όσο το δυνατόν πιο σύντομο τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία και την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας) αφήνει αναπάντητο το ερώτημα που εγείρεται και αφορά τον χωρίς κανένα δισταγμό φιλοαμερικανισμό των συστημικών κομμάτων. Ορισμένοι τον συνδέουν με «ένοχα μυστικά» της ηγεσίας αυτών των κομμάτων τα οποία γνωρίζουν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Ο φόβος αποκάλυψής τους καθιστά -υποτίθεται- τις ηγεσίες αυτές πειθήνια όργανα της Ουάσιγκτον. Άλλοι πάλι -και πιο πειστικά- συσχετίζουν την τυφλή υποταγή της γερμανικής ηγεσίας στα ατλαντικά κελεύσματα με το γεγονός ότι ο κίνδυνος να χαθεί ο πόλεμος στην Ουκρανία βιώνεται από την «συλλογική Δύση» ως υπαρξιακή απειλή για την παγκόσμια ηγεμονία της.
Β.Ο γερμανικός ρεβανσισμός
Ανεξάρτητα από την βασιμότητα αυτών των ερμηνειών της στάσης των γερμανικών συστημικών κομμάτων, θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι ειδικού γερμανικού ενδιαφέροντος λόγοι που αυτά επιθυμούν έναν μακροχρόνιο πόλεμο κατά της Ρωσίας εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων και της κοινωνικής σταθερότητας της χώρας. Η υποστήριξη ενός πολέμου εμφανώς παράλογου -αφού είναι πολύ δύσκολο να κερδηθεί από την Δύση- πρέπει να έχει βαθιές συναισθηματικές ρίζες.
Φαίνεται τελικά ότι πίσω από την εμμονή για παράταση του πολέμου κρύβεται ένας ιδιότυπος γερμανικός ρεβανσισμός απέναντι στην νικήτρια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου Ρωσία. Μια προσπάθεια, ασχέτως αν αποδειχθεί ακατόρθωτη εν τέλει, για επέκταση προς ανατολάς μιας γερμανικής Ευρώπης, αυτήν την φορά με αγγλοαμερικανική υποστήριξη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Αύγουστο του 2022 ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς σε μια πύρινη ομιλία του (ασυνήθιστη για τον χαρακτήρα του) κάλεσε τους Γερμανούς και τους λαούς της Ευρώπης σε επέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς ανατολάς υπό γερμανική ηγεσία. Τόνισε την δέσμευση του για ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων, της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Γεωργίας
Οι σχεδιασμοί αυτοί παρουσιάσθηκαν ως απάντηση σε μια υποτιθέμενη πρόθεση της Ρωσίας να θέσει υπό τον έλεγχό της και πάλι, όπως στο παρελθόν, την Ανατολική Ευρώπη.Η ανησυχία για τις «επεκτατικές διαθέσεις» της Ρωσίας, την ίδια στιγμή που επιδιώκεται η ενσωμάτωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση τριών πρώην σοβιετικών κρατών, είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενη.
Εν κατακλείδι και όπως πολλοί λένε στο Βερολίνο «όσο πιο πιστά υπηρετεί η Γερμανία τα αμερικανικά συμφέροντα, τόσο πιο σημαντικός θα γίνεται ο ρόλος που θα της ανατίθεται από τις ΗΠΑ στα ευρωπαϊκά πράγματα». Και μπορεί μεν το όνειρο μιας επέκτασης προς ανατολάς να είναι δύσκολα υλοποιήσιμο, ο αντιρωσικός όμως ρεβανσισμός έχει ρίζες πραγματικές και βαθιές σε ένα όχι ευκαταφρόνητο τμήμα του πληθυσμού της Γερμανίας.
Πηγές
Καλπάζει το AfD στην Γερμανία-Γκάλοπ-σοκ στα ανατολικά κρατίδια. Του Λυκοπάτη Γιώργου.Slpress.gr 17/09/2023
A new left party in Germany in times of a structural crisis of German imperialism. By Harri Gruenberg. Defend Democracy Press 17/09/2023
DIANA JOHNSTONE: The specter of Germany is rising. By Mathew Ehret. The Canadian patriot. September 13,2022
