Ι.Ν. Μαρκόπουλος, αναπλ. καθηγητή ΑΠΘ
Η σχέση επιστήμης και θεολογίας απασχολεί, ποικιλοτρόπως, εδώ και αιώνες την επιστημονική κοινότητα, την κοινότητα των πιστών και την επίσημη Εκκλησία (όλων των χριστιανικών δογμάτων), καθώς βέβαια και γενικότερα τους σκεπτόμενους ανθρώπους.
Για το θέμα υπάρχει τεράστια ξενόγλωσση βιβλιογραφία, σχετικά εύκολα προσβάσιμη. Ας μου επιτραπεί εδώ να αναφέρω ενδεικτικά δύο σχετικά βιβλία:
1) Polkinghorne, John C., Science and Theology. An Introduction, London 1998,
2) Benk, A., Moderne Physik und Theologie, Gruenewald, Mainz 2000. Επίσης, στα ελληνικά, το βιβλίο του Polkinghorne, Επιστήμη ή Θεός;, Τραυλός, Αθήνα 1997.
Στην περίπτωση του Polkinghorne είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι υπήρξε διακεκριμένος καθηγητής της Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ από το 1968 έως το 1979, οπότε εγκατέλειψε τη λαμπρή ακαδημαϊκή του δραστηριότητα, για να ενταχθεί στο ιερατείο της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Αυτή η τελευταία πληροφορία μου δεν προσπαθεί τεχνηέντως και υπορρήτως να περάσει κάποια συγκεκριμένη θέση στο τεράστιο πρόβλημα -ίσως, σε υπερβατικό επίπεδο και κορυφαίο- για την ύπαρξη ή μη ύπαρξη του Θεού. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να απαντηθεί με βεβαιότητα το ερώτημα αυτό προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση; Όχι ότι δεν το προσπάθησαν με ταπεινοφροσύνη κορυφαίοι επιστήμονες και διανοητές ανά τους αιώνες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πάντως, πολύ πιο ενδιαφέρον είναι το ερώτημα αυτό σε σχέση και με την έρευνα του φυσικού κόσμου, τη δημιουργία του Σύμπαντος και την επιστημονική κοσμοθεώρηση. Το ερώτημα που αναδύεται είναι: Χρειαζόμαστε την παραδοχή ύπαρξης του Θεού για να κατανοήσουμε -μέχρι το τελευταίο μικροεπίπεδο και μεγαεπίπεδο της γνώσης- τη δημιουργία, την ύπαρξη και τη λειτουργία του φυσικού κόσμου; Αλλιώς διατυπωμένο, αρκεί μόνο η φυσική επιστήμη για να δοθούν οι πλήρεις και τελεσίδικες απαντήσεις; Η οποιαδήποτε βεβαιότητα για μια απάντηση προς τη μία ή την άλλη πλευρά δεν μπορεί παρά να είναι τελικά το ίδιο υπερβατικά και μεταφυσικά φορτισμένη, αφού καμία εμπειρία ή φυσική μέτρηση δεν θα μπορέσει ποτέ να την επαληθεύσει, οι δε οντολογικές επιστημονικές προσεγγίσεις μας θα είναι επίσης, εκ των πραγμάτων, πάντοτε μεταφυσικά εδραιωμένες.
Εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι η σύγχρονη φυσική παρουσιάζει μια εντελώς διαφορετική, θολή και συχνά αντιφατική εικόνα για τη φυσική πραγματικότητα από ό,τι η κλασική φυσική, πράγμα που κάνει ακόμη πιο ελκυστική μια συζήτηση μεταξύ της θεολογίας και της σύγχρονης επιστήμης, μια συζήτηση που άρχισε μεταξύ των κορυφαίων επιστημόνων από τις αρχές του 20ού αιώνα, με πρώτο τον κορυφαίο νομπελίστα Max Planck. Παίρνοντας καμιά φορά το μέρος της παντοδυναμίας της φυσικής επιστήμης, έρχεται στο μυαλό μου το εξής νοητικό πείραμα και τότε αναθεωρώ. Σκεφτείτε, λοιπόν, αυτά τα άδεια πλαστικά μπουκάλια νερού που τα βγάζουμε έξω το χειμώνα και κάποια στιγμή τα παίρνουμε μέσα, για να τα πετάξουμε όλα μαζί με άλλα πλαστικά είδη. Μόλις κάποιο μπουκάλι βρεθεί σε θερμότερο περιβάλλον, ακούγεται ένας θόρυβος διαστολής του. Έξω-μέσα, έξω-μέσα, συστολή-διαστολή, συστολή-διαστολή, μπαπ-μπαπ, μπαπ-μπαπ, για κάποια δισεκατομμύρια χρόνια, μπαπ-μπαπ σαν μια αυτόματη αναπνοή.
Ε, λοιπόν, υπάρχουν, πιστεύω, επιστήμονες που θα περίμεναν, ύστερα από αυτό το τεράστιο χρονικό διάστημα, μπαπ-μπαπ, να σηκωθεί το μπουκάλι, να βάλει κραγιόν, να μας βγάλει κοροϊδευτικά τη γλώσσα, να μας κλείσει το μάτι και να απέλθει. Γιατί σε τελική, εντελώς τελική φάση κάτι τέτοιο υποστηρίζει η πλευρά του άκρατου επιστημονισμού, όσο και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό. Η επιστήμη βρίσκεται καθοδόν για την αλήθεια, αλλά μάλλον ποτέ δεν θα μπορέσει να δώσει απαντήσεις με ουσιαστική ακρίβεια και πληρότητα για τις οριακές συνθήκες του κόσμου και της ύπαρξής μας, για την αρχή και το τέλος. Από την άλλη πλευρά, η θεολογία παρουσιάζει μια δική της τελειωμένη και εξ αποκαλύψεως αλήθεια, που καμία επιστημονική προσπάθεια δεν θα μπορέσει να επαληθεύσει ή να απορρίψει. Επομένως, οποιοσδήποτε διάλογος μεταξύ φυσικής επιστήμης και θεολογίας θα μπορούσε να γίνει αποκλειστικά και μόνο στη βάση μιας φιλοσοφικής προσέγγισης, στη βάση δηλαδή της φιλοσοφικής διερεύνησης και ερμηνείας των σύγχρονων φυσικών θεωριών. Επιστήμη, φιλοσοφία και θεολογία θα πρέπει να συμπράξουν καλοπροαίρετα προς τον κοινό, μεταξύ τους, διάλογο.
Πηγή: "Μακεδονία", 25-05-2008
[size=small]Το χάσμα ανάμεσα στην επιστήμη και την θεολογία της αποκάλυψης ή/και της πίστης είναι τεράστιο και δεν πρόκειται να γεφυρωθεί. Αντίθετα η επιστήμη της θεολογίας βρίσκεται σχεδόν πάντοτε μέσα στα άμεσα ενδιαφέροντα του κάθε επιστήμονα γιατί ερευνώντας τη δημιουργία ουσιαστικά προσεγγίζεται το θείο. Ο καλύτερος τρόπος να πλησιάσει κανείς το θείο είναι η έρευνα της δημιουργίας και αυτό μπορούν να το κάνουν όσοι κάνουν έρευνα όπως είναι οι επιστήμονες και όχι τα δόγματα, οι αποκαλύψεις, τα μυστήρια, η δεισιδαιμονία, και η υπερβολική πίστη που ουσιαστικά οδηγεί και στο φανατισμό. Η δημιουργία εμπεριέχει νόμους και κανόνες που έχει θέσει το θείον και βάσει των οποίων λειτουργεί ολόκληρη η δημιουργία. Οι νόμοι όπως της βαρύτητας, της βιολογίας, του φωτός, κλπ., είναι υποχρεωτικοί, ενώ οι κανόνες όπως είναι οι κινήσεις των πλανητών, η ανθρώπινη νόηση, η εξέλιξη των όντων, κλπ., ισχύουν μέσα σε όρια προδιαγραφών που στατιστικά εκφράζονται από την διασπορά. Η διασπορά είναι αυτή που καθορίζει τα όρια που θέτει το θείον και αφενός μεν δίνει τη δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος της ελευθερίας, αφ’ ετέρου δημιουργεί την προϋπόθεση για περαιτέρω εξέλιξη. Η μεταφυσική που χρησιμοποιούν τα δόγματα των θρησκειών, ουσιαστικά είναι κατάχρηση διότι απομακρύνεται από τη λογική με αποτέλεσμα να δίνει μεν λύσεις για οποιοδήποτε ζήτημα, αλλά όχι μία λύση αλλά άπειρες λύσεις αρκεί οι οπαδοί της λύσης να έχουν πίστη. Αποτέλεσμα των λύσεων αυτών, π.χ., είναι ο παράδεισος των χριστιανών να είναι πνευματικός, ενώ των μουσουλμάνων να είναι υλικός και οι δύο αυτές λύσεις παρά το ότι είναι αντιδιαμετρικά αντίθετες είναι απόλυτα σωστές για τους οπαδούς της αντίστοιχης θρησκείας που τους πιστεύει.
========================================
Καθηγητής Ιωάννης Ν. Χατζόπουλος
Διευθυντής Εργαστηρίου Τηλεπισκόπησης & ΓΣΠ
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος
Λόφος Πανεπιστημίου, Μυτιλήνη, 81100
Tel. +30-22510-36211, Fax: +30-22510-36264
E-Mail: ihatz@aegean.gr
URL: http://www.env.aegean.gr/labs/Remote_sensing/Remote_sensing.htm
Διαβάζω με έκπληξη:
“Η δημιουργία εμπεριέχει νόμους και κανόνες που έχει θέσει το θείον και βάσει των οποίων λειτουργεί ολόκληρη η δημιουργία. Οι νόμοι όπως της βαρύτητας, της βιολογίας, του φωτός, κλπ., είναι υποχρεωτικοί, ενώ οι κανόνες όπως είναι οι κινήσεις των πλανητών, η ανθρώπινη νόηση, η εξέλιξη των όντων, κλπ., ισχύουν μέσα σε όρια προδιαγραφών που στατιστικά εκφράζονται από την διασπορά.”
Προφανώς, ο αγαπητός κ. Καθηγητής, προφανώς λόγο της ειδικότητάς του η οποία είναι τεχνολογική, δεν κατέχει το αντικείμενο της επιστήμης, γιατί τότε θα εγνώριζε ότι είναι ανοιχτό ακόμη το ερώτημα *εάν* υπάρχουν απαράβατοι βασικοί φυσικοί νόμοι η ανακάλυψη των οποίων θα οδηγούσε σε *πλήρη* περιγραφή του φυσικού κόσμου. Για παράδειγμα, οι καϋμένοι οι Φυσικοί ψάχνουν εναγωνίως να απαντήσουν *εάν* ο νόμος της βαρύτητα είναι παγκόσμιος (π.χ. εάν ισχύει και στον μακρυνό Γαλαξία της Ανδρομέδας), ενώ ο αγαπητός κ. Καθηγητής έχει ήδη την απάντηση! Μήπως θα πρέπει να να την στείλει εγγραφώς στην Σουηδική Ακαδημία Επιστημών?
Η ημιμάθεια είναι χείρον της αμάθειας…
Ευχαριστώ τον κ. φυσικό για το ότι απάντησε έστω και με άκομψο τρόπο. Η επιστήμη δεν είναι δόγμα και σε καμία περίπτωση δεν είναι απόλυτη απλά βρίσκεται σε μία δυναμική εξέλιξης και πλήρης περιγραφή σε κάτι δεν υπάρχει. Αυτό που δεχόμαστε όμως σαν επιστήμονες είναι αυτό που μπορούμε να κατανοήσουμε μέσα στις ανθρώπινες διαστάσεις στην παρούσα φάση της εξέλιξης (επιστημονικές βάσεις, τεχνολογία) όπου ο νόμος της βαρύτητας ισχύει και μάλιστα υποχρεωτικά. Αν κάποιος, π. χ., πέσει ως έχει στον γκρεμό λέγοντας ότι δεν αναγνωρίζει το νόμο της βαρύτητας, θα τραυματιστεί σοβαρά και αυτό ανεξάρτητα με το τι συμβαίνει στην Ανδρομέδα . Οι απόψεις γύρω από το νόμο της βαρύτητας, ύστερα από τον Νεύτωνα, βελτιώθηκαν με τη θεωρία της σχετικότητας και βελτιώνονται συνέχεια κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό.
========================================
Καθηγητής Ιωάννης Ν. Χατζόπουλος
Διευθυντής Εργαστηρίου Τηλεπισκόπησης & ΓΣΠ
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος
Λόφος Πανεπιστημίου, Μυτιλήνη, 81100
Tel. +30-22510-36211, Fax: +30-22510-36264
E-Mail: ihatz@aegean.gr
URL: http://www.env.aegean.gr/ labs/Remote_sensing/Remot e_sensing.htm
Αγαπητέ κ. Καθηγητά,
η δήλωσή σας,
“Αυτό που δεχόμαστε όμως σαν επιστήμονες είναι αυτό που μπορούμε να κατανοήσουμε μέσα στις ανθρώπινες διαστάσεις στην παρούσα φάση της εξέλιξης (επιστημονικές βάσεις, τεχνολογία) όπου ο νόμος της βαρύτητας ισχύει και μάλιστα υποχρεωτικά.”
δικαιολογεί την άκομψη παρέμβασή μου. Το παραπάνω δεν είναι ομολογία επιστήμονα, αλλά στρατευμένου υλιστή και επομένως έχει την αξία μια ντιρεκτίβας των Ταλιμπάν.
Η δουλειά του επιστήμονα είναι να προσπαθήσει να κατανοήσει την δομή και λειτουργία του υλικού κόσμου με ότι αισθητήριο του έχει δώσει η φύση (ο Θεός θα έλεγα εγώ) (π.χ. είτε τα ίδια του τα μάτια, είτε οι κάθε έιδους τεχνολογικές προεκτάσεις τους.)
Ο επιστήμονας όμως ΔΕΝ δέχεται εκ των προτέρων σε καμιά περίπτωση ότι ο κόσμος είναι μόνο ότι αυτός μπορεί να κατανοήσει μέσα από τα πειράματά του! Το πρώτο πράγμα που κάνει είαι να θέσει τα όρια των ίδιων του των πειραμάτων. Είναι προφανές αυτό σε οποιονδήποτε γνωρίζει βασική φυσική. Για παράδειγμα, για κάποιον που γνωρίζει μόνο κλασική οπτική, μια φωτογραφία δείχνει την μορφή, σχήμα και χρώμα των αντικειμένων, ενώ η ίδια φωτογραφία κρύβει πολύ περισσότερη πληροφορία για την θερμοκρασία και την δομή των αντικειμένων. Ή αν ακουγαμε όπως οι σκύλοι, θα είχαμε ξεκουφαθεί από την φασαρία της πόλης..
Ο επιστήμονας ψάχνει να βρεί όλο και περισσότερους αισθητήρες για να διαβάσει τον κόσμο. Και εδώ ερχόμαστε στο κυρίως θέμα: πως προσεγγίζει ο επιστήμονας το νόημα της ανθρώπινης φύσης, τον λόγο της ύπαρξής της, τα συναισθήματα και την ελεύθερη θέλησή της?
Η πρώτη προσέγγιση, π.χ. του κ. Καθηγητή ως στρατευμένου υλιστή, είναι να *παραδεχεί δογματικά* ότι τα παραπάνω διέπονται από τους ίδιους νόμους με τους οποίους προσπαθεί να εξηγήσει την κίνηση των ατόμων. Είναι ακριβώς όπως το παράδειγμα με την σκυλίσια ακοή – επειδή έχουμε μάθει να μην ακούμε υπερήχους, νομίζουμε ότι δεν υπάρχουν.
Η δεύτερη προσέγγιση, καθαρά επιστημονική και άκρως προοδευτική, είναι να εξετάσει κάθε πληροφορία που του δίνεται, να αναλύσει κάθε πείραμα που γίνεται και να το επαναλάβει ο ίδιος. Π.χ. νηστεία και προσευχή για μερικά χρόνια στο Άγιο Όρος, για να δεί αν το πείραμα είναι επαναλήψιμο.
Νομίζω ότι με (άκομψο) και απλοϊκό τρόπο σας έδωσα την διαφορά μεταξύ της ψευδο-επιστημονικής υλιστικής αντίληψης του κόσμου, και της πραγματικής επιστημονικής προσέγγισής του.
Απάντηση στον αγαπητό κ. φυσικό.
Δεν βλέπω να λέτε κάτι πολύ διαφορετικό από αυτά που ανέφερα. Μια διαφορά είναι το αιωρούμενο ταμπελάκι του στρατευμένου υλιστή. Τα ταμπελάκια γενικά σε μια σοβαρή συζήτηση πρέπει να αποφεύγονται διότι με αυτά γίνεται προσπάθεια ενοχοποίησης/στοχοποίησης υποκαθιστώντας το σύστημα της δικαιοσύνης με συνοπτικές διαδικασίες. Επίσης δεν βλέπω να έχει καμία θέση στη συζήτηση η ντιρεκτίβα των ταλιμπάν.
Γενικά αυτά που λέτε για τα πειράματα είναι αυτονόητα και δεν βλέπω κάτι διαφορετικό. Η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι αυτό που μας κάνει να βλέπουμε στο υπέρυθρο και να ακούμε τους υπέρηχους καθώς και τα μαθηματικά να προεκτείνουμε την εμβέλεια της λογικής, όλα αυτά βρίσκονται μέσα στις ανθρώπινες διαστάσεις. Για τους υπέρηχους όσο η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας ήταν σε χαμηλότερο επίπεδο για τον τότε άνθρωπο ήταν σαν να μην υπάρχουν. Άλλωστε η εξέλιξη της επιστήμης έχει αυτό το νόημα, να ερευνηθούν οι άγνωστες πτυχές της δημιουργίας.
Μια άλλη διαφορά είναι ότι η επιστημονική προσέγγιση δεν μπορεί να διαχωρίζεται όπως το προτείνετε αντίθετα ο άνθρωπος αποτελεί ενιαίο σύνολο υλικών και πνευματικών λειτουργιών και αξιών και όλα θα πρέπει να βρίσκονται σε ισορροπία χωρίς υπερβολή αλλά και χωρίς έλλειψη. Η υπερβολή στη νηστεία, για παράδειγμα, μπορεί να οδηγήσει στην νευρική ανορεξία που είναι δύσκολη πάθηση. Η υπερβολή στην πίστη μπορεί να οδηγήσει στη δεισιδαιμονία, η υπερβολή στην αγάπη, π.χ., του χρήματος μπορεί να οδηγήσει στην τοκογλυφία, η έλλειψη θάρρους οδηγεί στη δειλία. Η προσπάθεια ώστε να υπάρχει ισορροπία χωρίς έλλειψη και υπερβολή καθορίζει την ελευθερία του ατόμου και τις προδιαγραφές της ανθρώπινης νόησης να μην κάνει σοβαρά λάθη.
Σχετικά με το Άγιον Όρος βρέθηκα εκεί πριν πολλά χρόνια και είναι μια καταπληκτική εμπειρία και με πρώτη ευκαιρία θα το επισκεφθώ ξανά. Η προσευχή είναι ανθρώπινη ανάγκη και μπορεί κανείς να την κάνει όπου βρεθεί και όπου σταθεί, η δε νηστεία είναι ανάγκη για τη σωματική υγεία, ενώ δοκιμάζει κανείς πόσο ικανή βούληση έχει για να την επιβάλλει.
========================= ===============
Καθηγητής Ιωάννης Ν. Χατζόπουλος
Διευθυντής Εργαστηρίου Τηλεπισκόπησης & ΓΣΠ
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος
Λόφος Πανεπιστημίου, Μυτιλήνη, 81100
Tel. +30-22510-36211, Fax: +30-22510-36264
E-Mail: ihatz@aegean.gr
URL: http://www.env.aegean.gr/ labs/Remote_sensing/Remot e_sensing.htm
Μα είναι πολύ διαφορετικά αυτά που λέμε κ. Καθηγητά. Ας είμαι λακωνικός εδώ:
– η καθαρή επιστημονική έρευνα (όταν δεν γίνεται με στρατευμένο υλιστικό τρόπο όπως είπα πριν), είναι εντελώς αγνωστικιστική. Δεν μπορεί να δώσει απάντηση στο βασικό ερώτημα για το νόημα της ζωής.
– Από κει και πέρα, η ομορφιά της Δημιουργίας, οδηγεί (συνήθως) τους ανθρώπους στην Υπερβατική Γνώση και Μέθεξη της Ουσίας του Κόσμου, την οποία δεν μπορεί να προσεγγίσει κανένας μόνο με τα όπλα της επιστήμης.
Απάντηση στον αγαπητό κ. φυσικό.
Στην πρώτη σας απάντηση αναφέρεστε στο: «λόγο της ειδικότητάς του η οποία είναι τεχνολογική» είναι λάθος, διότι ο ανώτερος τίτλος σπουδών που έχω και μάλιστα όταν πήρα την ειδικότητα μου είναι «Doctor of Philosophy” δηλαδή διδάκτωρ της φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία όμως είναι μητέρα όλων των επιστημών και εμπεριέχει όλες τις επιστήμες διότι σε κάθε ζήτημα θέτει ερωτήματα και ασκεί κριτική με λογικά επιχειρήματα που είναι απαραίτητα για να προχωρήσει η επιστήμη. Σήμερα όμως που λανθασμένα έχει αποκοπεί από τις επιστήμες και είναι ουσιαστικά νεκρή, έχουμε αυτό το κατάντημα του ανθρώπου, όπου οι ψεύτες και οι απατεώνες δημιουργούν τις κρίσεις όπως τη σημερινή χωρίς να υπάρχουν σοβαρές εναλλακτικές λύσεις αλλά και αντιδράσεις.
Σχετικά με αυτό που αναφέρετε «υλιστικό τρόπο» διαφωνώ κάθετα διότι δεν μπορεί ένα ζήτημα, που ακόμη και όταν αφορά εξ’ ολοκλήρου την ύλη, να ερευνηθεί επιστημονικά αν ο ερευνητής δεν χρησιμοποιήσει τα πνευματικά του χαρίσματα. Αυτό σημαίνει ότι ύλη και πνεύμα συνυπάρχουν ισόρροπα και αρμονικά σε όλες τις εκδηλώσεις της δημιουργίας.
Η αναφορά σας στο: «Υπερβατική Γνώση και Μέθεξη της Ουσίας του Κόσμου», είναι καθαρά μεταφυσική. Η μεταφυσική όμως σαν επιστήμη μπορεί να σταθεί μόνο κοντά στα όρια της λογικής, όπου μπορεί να εντοπίσει πιθανές υπερβάσεις που μπορούν να εξερευνηθούν με απώτερο σκοπό να γίνουν επιστημονική γνώση μέσα στις ανθρώπινες διαστάσεις. Η απομάκρυνση όμως από τη λογική και η καθιέρωση δογματικών κανόνων οι οποίοι επιβάλλονται με πίστη και μόνον, δίνει μεν ωραίες και επιθυμητές λύσεις σε κάθε ζήτημα, αλλά οι λύσεις αυτές είναι πολλές για το ίδιο ζήτημα και μάλιστα φθάνουν να είναι και διαμετρικά αντίθετες. Αυτό ακριβώς, δηλαδή διαμετρικά αντίθετες μεταφυσικές λύσεις, χρησιμοποιούν σήμερα οι απατεώνες της παγκοσμιοποίησης για να διαιρούν τον κόσμο και να επιβάλλονται με το διαίρει και βασίλευε.
========================= ===============
Καθηγητής Ιωάννης Ν. Χατζόπουλος
Διευθυντής Εργαστηρίου Τηλεπισκόπησης & ΓΣΠ
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος
Λόφος Πανεπιστημίου, Μυτιλήνη, 81100
Tel. +30-22510-36211, Fax: +30-22510-36264
E-Mail: ihatz@aegean.gr
URL: http://www.env.aegean.gr/ labs/Remote_sensing/Remot e_sensing.htm
κ. Καθηγητά,
μου φαίνεται ότι πετάτε το τόπι στην εξέδρα.
— Τον αυτολεξεί τίτλο Δόκτορα Φιλοσοφίας (δηλαδή το DPhil που δίνει μόνο η Οξφόρδη, ενώ το Κέϊμπριτζ δίνει τον τίτλο PhD) θα μπορούσαν να το έχουν όλοι οι θαμώνες του παραδοσιακού Ελληνικού καφενείου διότι – όπως λέτε – ” σε κάθε ζήτημα θέτει ερωτήματα και ασκεί κριτική με λογικά επιχειρήματα..”. Ίσως έχετε καιρό να πάτε σε παραδοσιακό καφενείο. Από την άλλη, εάν εκλεγήκατε στην θέση σας για να “θέτετε ερωτήματα σε κάθε ζήτημα..”, τί να πω. Αυτά περί γνωστικού αντικειμένου, ειδικότητας κτλ.
— Εδώ αρχίζει να περιπλέκει το θέμα: λέτε ύλη και πνεύμα. Εϊναι δύο διαφορετικά πράγματα? Πόσο ζυγίζει ένα λίτρο πνεύμα? Από τι αποτελείται, από άτομα, quarks, dark matter? Όπως είπα και πριν, ένας σοβαρός επιστήμονας είναι εντελώς αγνωστικιστής και η μόνη γνώση την οποία μπορεί να κατέχει είναι η υλιστική. Από κει και πέρα, τίποτα. Άρα, το να μιλάει ένας επιστήμονας, επιστημονικά για το “πνεύμα” είναι τουλάχιστον οξύμορον. Έχετε ακούσει για την άκτιστη ουσία?
— Εδώ κάτι πάμε να κάνουμε. Αναγνωρίζετε – επιτέλους – ότι αυτό για το οποίο μιλάω είναι πέρα από την φυσική (ο όρος μεταφυσική δεν είναι καθόλου ακριβής, το σωστό είναι άκτιστη ουσία). Η κάθε προσπάθεια να εντάχθεί η άκτιστη αυτή “γνώση” μέσα στα επιστημονικά όρια είνα εξ’ορισμού ματαία. Αν δεν ήταν, θα μπορούσαμε – εξ’αρχής- να απαντήσουμε επιστημονικά την ερώτηση αν υπάρχει ή όχι Θεός. Εδώ είναι λοιπόν the crux of the matter: μπορούμε ή όχι? Εσείς λέτε ναι, και έχετε ήδη την απάντηση, εγώ λέω όχι. Είναι η μέρα με την νύχτα. Και μάλιστα λέω – άκομψα – ότι την δική μου αγνωστικιστική απάντηση θα έδινε κάθε σοβαρός επιστήμονας (της βασικής έρευνας, γιατί επιτρέψτε μου να διαχωρίσω την επιστήμη από την τεχνολογία).
Απάντηση στον αγαπητό κ. φυσικό.
Ερ. Πόσο ζυγίζει ένα λίτρο πνεύμα?
Απ. Όσο ζυγίζει ένα λίτρο λογισμικού!
Λόγω της συνεχιζόμενης σε άκομψο τόνο συζήτησης, λόγω της αστοχίας σας σχετικά με το τίτλο «Doctor of Philosophy”, λόγω της υποβάθμισης της συζήτησης σε επίπεδο καφενείου με χρήση ποδοσφαιρικών όρων, αλλά κυρίως λόγω του ότι πέραν των ειπωθέντων δεν υπάρχει προοπτική για κάτι καινούριο, αποσύρομαι της συζήτησης.
Να είστε καλά,
====================== === ===============
Καθηγητής Ιωάννης Ν. Χατζόπουλος
Διευθυντής Εργαστηρίου Τηλεπισκόπησης & ΓΣΠ
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος
Λόφος Πανεπιστημίου, Μυτιλήνη, 81100
Tel. +30-22510-36211, Fax: +30-22510-36264
E-Mail: ihatz@aegean.gr
– Το επίπεδο μιας συζήτησης δεν είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για την ουσία των λεγομένων. Τις περισσότερες φορές μια ευγενική προσέγγιση στη συζήτηση απλά κρύβει την αδυναμία των επιχειρημάτων. Νομίζω ότι εδώ έχουμε αυτήν τη περίπτωση.
– Επιτρέψτε μου να γνωρίζω καλύτερα την ιστορία των των όρων DPhil (Doctor of Philosophy) και PhD (Philosophical Doctorate).
– Αν είναι σοβαρή η απάvτησή σας στην σοβαρότατη ερώτηση μου περί πνεύματος – i rest my case.
– Το αυτό επιθυμώ και για σας.
Η πίστη είναι επιλήψιμη επειδή περιέχει [i]δόγματα[/i]: Ιδού η διοίκουσα των παρεμβάσεων του κ. Ι. Χατζόπουλου, σε αυτή τη σελίδα. Δηλαδή: Η πίστη είναι επιλήψιμη επειδή… είναι πίστη.
Χωρίς μια στιγμή να προβληματίζεται με την κενολογία μιας τέτοιας ταυτολογίας.
Στην προτελευταία (ώς τώρα) παρέμβασή του, ωστόσο, το επιχείρημα αναβαθμίζεται: Τα δόγματα είναι απορριπτέα – μας λέει – επειδή μπορεί και να προβαίνουν διαμετρικώς, μεταξύ τους, αντίθετα.
Διαμετρικώς αντίθετες μεταξύ τους, όμως, αναδύονται πρωτίστως οι [i]ερμηνείες[/i] της ύπαρξης. Αν τις αποκηρύξουμε συλλήβδην για αυτόν (και μόνο) το λόγο, θα έχουμε συμπεράνει – τότε – ότι στο “είναι”, οπουδήποτε, δεν βρίσκεται νόημα.
[b]Όταν όμως το είναι δεν έχει νόημα, αμέσως, όλοι μαζί οι «ψεύτες» και οι «απατεώνες» (λέξεις του κ. Ι.Χ,) του κόσμου μας δικαιώνονται.[/b]
Ἀγαπητὲ κ. Καστρινάκη,
Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω τὸ περιεχόμενο τῆς παρέμβασής σας: ἕνας ἀνώνυμος “φυσικὸς΄΄ ἐκφράζεται μὲ ἄκομψο τρόπο σὲ ἕναν ποὺ γράφει ἐπώνυμα, καὶ μὲ τὴν πλήρη ὑπογραφή του. Δὲν θὰ προστατέψετε τὸ διάλογο; Δὲν μπορεῖτε νὰ καταλάβετε ὅτι τὸν ὑπο-βαθμίζετε, παίρνοντας τὸ μέρος τοῦ ἀνωνύμου; Ἴσως ἄν ἔγραφε τὰ ἴδια πράγματα ἐπώνυμα, ὁ κ. Χατζόπουλος νὰ συνέχιζε τὴν συζήτηση. Ἴσως ἄν ὁ “φυσικὸς΄΄ ἔγραφε ἐπώνυμα νὰ _μὴν_ ἔγραφε μὲ τὴν ἴδια ἔνταση.
Κοιτάξτε, ἐπειδὴ μὲ ἔχετε ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ Ἀντίφωνο _γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους_, θὰ ἤθελα νὰ σᾶς ἐλέγξω, διότι στὴν φάση αὐτὴν ποὺ βρίσκεται ὁ ἑλληνόφωνος κόσμος, λίγο τὸν ἐνδιαφέρουν πιὰ οἱ κενὲς φιλοσοφίες. Ἐξακολουθῶ νὰ ἐπανέρχομαι ἐδῶ γιὰ κανένα καλὸ κείμενο, ποὺ βρίσκω πολλά, ὅμως σπάνια πιὰ κοιτῶ τοὺς διαλόγους.
Θὰ σᾶς παραπέμψω στὸ βίντεο τοῦ Φαϊνμαν (κάποιοι ξερόλες ἐξυπνάκηδες ἀνώνυμοι θὰ κρίνουν τὰ ἀγγλικά μου, καὶ θὰ γράφουν ἕνα σωρὸ ἀνοησίες διορθώνοντας σὲ Φέινμαν … τόσα ξέρουν οἱ χορτασμένοι ποὺ ἔχουν τὸν χρόνο καὶ τὴν ἐνέργεια γιὰ τέτοιου εἴδους σχολιασμό). Ὁ Φαϊνμαν λοιπὸν κινεῖται στὰ πλαίσια τοῦ κ. Χατζόπουλου, ὅσον ἀφορὰ στὸ ζήτημα, καὶ ταυτίζομαι κι ἐγὼ μαζί τους:
http://www.youtube.com/watch?v=IaO69CF5mbY
ούτε χρειάζεται να είναι κομψές, όπως και πολλές από τις απόψεις του κ. Feynman για παράδειγμα..
Από κει και πέρα, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, εάν νομίζετε ότι ο κ. Feynman είναι ένα από τα μεγάλα πνεύματα και θέλετε να ταυτιστείτε μαζί του.
Για τον διάλογο φυσικής και θεολογίας δε γνωρίζω πολλά γι’ αυτό και θα τον αφήσω ασχολίαστο. Για την ανωνυμία και τη αγένεια στο διαδίκτυο όμως κάτι μπορώ να προσκομίσω.
Αν θέλουμε να είμαστε επιστημονικοί δεν πρέπει ν’ αφηνόμαστε σε τυχαίες, σπασμωδικές εντυπώσεις. Με κανένα τρόπο δεν μπορεί να ισχυριστεί ο επιστήμων άνθρωπος ότι η πολεμική διάθεση κατά την ανταλλαγή επιχειρημάτων οδηγεί σε χαμηλού επιπέδου διάλογο καθώς επίσης κι ότι η ανωνυμία διευκολύνει την παρουσία αυτής της επιθετικότητας χωρίς προηγουμένως να έχει πραγματοποιήσει μετρήσεις και να έχει συλλέξει έγκυρα ερευνητικά στοιχεία. Μετά από μία τέτοια μελέτη θα μπορούσαμε να πούμε πχ. ότι οχτώ (8) στις δέκα (10) συζητήσεις που είχαν έντονο χαρακτήρα αντιδικίας (μονάδα μέτρησης της οποίας μπορούμε να ορίσουμε του προσωπικούς χαρακτηρισμούς, άμεσους ή έμμεσους, στη συγκεκριμένη περίπτωση ημιμάθεια, Ταλιμπάν κ.α.), οχτώ στις δέκα τέτοιες συζητήσεις λοιπόν είχαν άδοξο και σύντομο τέλος (που διαπιστώνεται μέσω της απουσίας συμπερασμάτων, του μικρού αριθμού των ανταλλασσόμενων μηνυμάτων κ.α.). Μπορεί όμως τα ευρήματα να ήταν αντίθετα. Μέχρι να γίνει μία τέτοια έρευνα οι ισχυρισμοί μας είναι αβάσιμοι κι αναλωνόμαστε σ’ ότι μας βολεύει. Η θετική νόηση δεν έχει άποψη για τα πράγματα, έχει εργαστήριο, πειραματικές μεθόδους κι όργανα συλλογής πληροφοριών. Για τα πάντα. Όταν εκφέρει άποψη σκοντάφτει, θεολογεί κι ηθικολογεί. Και παραμένει σκεπτική πάντα μπροστά στα ευρήματά της χωρίς φόβο και πάθος. Κύριοι, φορέστε τι λευκές σας ρόμπες κι ας πάμε να μετρήσουμε το σύμπαν.
Μένω έκθαμβος με την επιστημονική μέθοδο του επίσης ανωύμου..
“Μετά από μία τέτοια μελέτη θα μπορούσαμε να πούμε πχ. ότι οχτώ (8) στις δέκα (10) συζητήσεις που είχαν έντονο χαρακτήρα αντιδικίας (μονάδα μέτρησης της οποίας μπορούμε να ορίσουμε του προσωπικούς χαρακτηρισμούς, άμεσους ή έμμεσους, στη συγκεκριμένη περίπτωση ημιμάθεια, Ταλιμπάν κ.α.), οχτώ στις δέκα τέτοιες συζητήσεις λοιπόν είχαν άδοξο και σύντομο τέλος (που διαπιστώνεται μέσω της απουσίας συμπερασμάτων, του μικρού αριθμού των ανταλλασσόμενων μηνυμάτων κ.α.).”
Άρα? Από πότε λοιπόν η σταστιστική ανάλυση έγινε πειραματικό αποτέλεσμα? Δεν σας έμαθαν ότι οι νόμοι της σταστιστικής ισχύουν μόνο στο όριο του απείρου πλήθους δεδομένων?
Ακόμη και εάν η παραπάνω μελέτη ήταν ακριβής, τίποτε δεν απαγορεύει τις επόμενες 10.000 συζητήσεις με έντονο χαρακτήρα αντιδικίας να έχουν ένδοξο και δημιουργικό τέλος!
ο.ε.δ.
Αγαπητέ κ. Καστρινάκη,
αν μελετήσετε προσεκτικά αυτά που αναφέρθηκαν θα διαπιστώσετε ότι έχουν την έννοια του μέτρου και της ισορροπίας και των ανθρωπίνων διαστάσεων. Το ζήτημα του μέτρου και της ισορροπίας αλλά και της ελευθερίας το αναλύει διεξοδικά ο Αριστοτέλης μέσα από τη μεσότητα της αρετής. Η πίστη ναι είναι επιλήψιμη όταν είναι έλλειψη ή υπερβολή. Ο Πλούταρχος στο βιβλίο του περί δεισιδαιμονίας δίνει αρκετά ενδιαφέρουσες απόψεις. Επίσης ενδιαφέρουσες απόψεις δίνει ο Πλούταρχος και στο βιβλίο του περί δανεισμού.
Η μεταφυσική μακριά από τα όρια της λογικής δίνει όχι μόνο αντιδιαμετρικές λύσεις αλλά και απεριόριστες λύσεις που επιλέγει ο καθένας τη λύση του κατά το δοκούν. Έτσι δολοφονήθηκε η φιλοσοφία από αυτούς που την έδιωξαν μέσα από τις ανθρώπινες διαστάσεις και της ανέθεσαν το αποκλειστικό ρόλο να προσεγγίσει τα απρόσιτα. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει συσκότιση στα προσιτά προβλήματα και φαύλος κύκλος με ατέρμονες συζητήσεις στα απρόσιτα. Έτσι όμως οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι είναι οι απατεώνες διότι με προσιτές προσεγγίσεις, που καλύπτονται από τη συσκότιση, νομότυπα βάζουν το χέρι στην τσέπη του πολίτη και αρπάζουν τον τίμιο μόχθο του. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα που ακολουθεί:
«Τα δε καλά και τα δίκαια περί ων η πολιτική σκοπείται, πολλήν έχει διαφοράν και πλάνην, ώστε δοκείν νόμω μόνον είναι, φύσει δε μη …» (Αριστοτέλους, Ηθικά Νικομάχεια Α-3).
Αυτό ακριβώς βιώνουμε σήμερα γιατί υπάρχει συστηματική έλλειψη και συσκοτισμός επί προσιτών φιλοσοφικών ζητημάτων όπως είναι η πολιτική επιστήμη που έχει εξελιχθεί σε «δοκείν νόμω μόνον είναι» . Επίσης στο ίδιο εδάφιο ο Αριστοτέλης θέτει ένα άλλο φιλοσοφικό ζήτημα που μπορεί να περιέχει μεταφυσικά στοιχεία είναι όμως στα όρια της λογικής. … «φύσει δε μη» σημαίνει αντίθετα με τη φύση που σημαίνει ότι μελετώντας τη δημιουργία, τη φύση δηλαδή, μπορούμε να εντοπίσουμε σε ικανοποιητικό βαθμό τους νόμους και τους κανόνες που διέπουν τη φύση καθώς και τις προδιαγραφές που έχουν τεθεί για να λειτουργεί η δημιουργία.
Υ.Γ. Στον αγαπητό κ. φυσικό, επιστρέφω τα στολίδια που μου δώρισε, να τα έχει και να τα χαίρεται:
-δεν κατέχει το αντικείμενο της επιστήμης
-οι καϋμένοι οι Φυσικοί
-έχει ήδη την απάντηση!
-να την στείλει εγγραφώς στην Σουηδική Ακαδημία Επιστημών?
-στρατευμένου υλιστή
-έχει την αξία μια ντιρεκτίβας των Ταλιμπάν
-του κ. Καθηγητή ως στρατευμένου υλιστή
-να παραδεχεί δογματικά
-με (άκομψο) και απλοϊκό τρόπο
-ψευδο-επιστημονικής υλιστικής αντίληψης του κόσμου
-με στρατευμένο υλιστικό τρόπο
-πετάτε το τόπι στην εξέδρα
-Τον αυτολεξεί τίτλο Δόκτορα Φιλοσοφίας (δηλαδή το DPhil που δίνει μόνο η Οξφόρδη
-οι θαμώνες του παραδοσιακού Ελληνικού καφενείου
-εάν εκλεγήκατε στην θέση σας
-Πόσο ζυγίζει ένα λίτρο πνεύμα?
-η μόνη γνώση την οποία μπορεί να κατέχει είναι η υλιστική
-επιστημονικά για το “πνεύμα” είναι τουλάχιστον οξύμορον
-Εσείς λέτε ναι
-έχετε ήδη την απάντηση
-λέω – άκομψα
-να διαχωρίσω την επιστήμη από την τεχνολογία
-δεν είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη
-κρύβει την αδυναμία των επιχειρημάτων
-Επιτρέψτε μου να γνωρίζω καλύτερα
– i rest my case
========================= ===============
Καθηγητής Ιωάννης Ν. Χατζόπουλος
Διευθυντής Εργαστηρίου Τηλεπισκόπησης & ΓΣΠ
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος
Λόφος Πανεπιστημίου, Μυτιλήνη, 81100
Tel. +30-22510-36211, Fax: +30-22510-36264
E-Mail: ihatz@aegean.gr
URL: http://www.env.aegean.gr/ labs/Remote_sensing/Remot e_sensing.htm
Ο Αριστοτέλης ήταν επίσης σίγουρος ότι για να κινηθεί ένα σώμα πρέπει να δράσει πάνω του δύναμη.. Αν έκανε λάθη σε τέτοια προφανή και εύκολα διαπιστούμενα πράγματα, φανταστείτε τι λάθη μπορεί να έχει κάνει σε φιλοσοφικές θεωρήσεις οι οποίες ούτε είναι προφανείς, ούτε διαπιστώνονται εύκολα…
Ευχαριστώ τον κ. Καθηγήτή για την εκλεκτικά αποσπασματική παρουσίαση των κειμένων μου.
Φυσικέ, αν είχες τώρα μπροστά σου τον Αριστοτέλη ποια παραδείγματα προφανή και εύκολα θα του έλεγες ώστε να τον κάνεις να αλλάξει άποψη και να παραδεχθεί το οτι ένα σώμα μπορεί να κινηθεί χωρίς να δράσει πάνω του δύναμη; Περιμένω με ενδιαφέρον την απάντησή σου γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τι έχεις στο μυαλό σου.
Δύο αποσπάσματα από το πόνημα του κ. Λεμπέση:
“Ἡ ἔμφυτος τάσις τοῦ βλακός, ἐξικνουμένη συχνότατα εἰς αληθῆ μανίαν ὅπως ανήκῃ εἰς ἰσχυρὰς καὶ ὅσον τὸ δυνατὸν περισσοτέρας πάσης φύσεως ὀργανώσεις, ἐξηγεῖται πρώτον μὲν ἐκ τῆς εὐκολίας τῆς γελοποιήσεως, εἰς ἣν μονίμως ὑπόκειται, λόγω ἐλλείψεως ατομικότητος (ἐξ οὗ καὶ τὸ μῖσος τοῦ κατὰ τοῦ ατόμου καὶ τοῦ ατομικισμοῦ),
δεύτερον δὲ ἐκ τοῦ ατομικοῦ ζῳώδους πανικοῦ, ὑπὸ τοῦ ὁποίου μονίμως κατατρύχεται, ἐκ τοῦ δεδικαιολογημένου φόβου μήπως περιέλθη εἰς τὸ παντὸς εἴδους προλεταριάτον.
Ἀποτελεῖ δὲ ἡ τάσις αὕτη αμάχητον σχεδὸν τεκμήριον περὶ τοῦ βαθμοῦ τῆς πνευματικῆς του αναπηρίας.
Τοιουτοτρόπως δημιουργεῖται αὐτόματος συρροὴ
βλακῶν εἰς τὰς πάσης φύσεως ὀργανώσεις, αἴτινες, ἐὰν μὲν εἶναι συμφεροντολογικαί, διατηροῦν τουλάχιστον τὴν σοβαρότητα τῶν συμφερόντων των, ἐὰν ὅμως εἶναι «πνευματικαί» περιέρχονται
σὺν τῷ χρόνῳ εἰς πλήρη βλακοκρατίαν.”
……………
“Ἡ ἁπλὴ παρουσία τοῦ εὐφυοῦς ανθρώπου εἶναι κατὰ κανόνα διὰ τὸν
βλᾶκα εἰς τὸ ἔπακρον προκλητική.
Τὸ ψυχολογικὸν σύμπλεγμα τῶν συναισθημάτων, τὸ ὁποῖον
αὕτη ἐξαπολύει πάρ᾿ αὐτῶ εἶναι τὸ αὐτὸ ακριβῶς μὲ ἐκεῖνο τοῦ καταδιωκομένου καὶ πανικοβλήτου ζῴου ἢ ανθρώπου, ἐν καταστάσει φυγῆς ἢ αμύνης.
Τὸ μῖσος, ὁ φόβος, ὁ φθόνος μετὰ τοῦ θράσους
συμπλέκονται κατὰ τρόπον, δηλοῦντα διὰ τὸν ἐξησκημένον ὀφθαλμὸν σαφῶς εἰς πᾶσαν φράσιν, ἴδια ὑποτιμητικὴν ἢ μειωτικήν, τὴν κατάστασιν αμύνης.
Δεύτερον απὸ τῆς απόψεως τοῦ βλακός, ἡ ἔνστικτος καχυποψία αὐτοῦ εἶναι τοιαύτη, ὥστε ἡ ὑπόκρισις τοῦ εὐφυοῦς ν᾿ αποβαίνῃ ματαία, ἡ δὲ πραγματικὴ εἰλικρίνεια αὐτοῦ νὰ ἐκλαμβάνεται ὡς ὑπόκρισις.
Ὁ βλὰξ ὡς πλησιέστερος πρὸς τὸ ζωϊκὸν βασίλειον, ἔχει τὴν ἔνστικτον καχυποψίαν οὕτω ανεπτυγμένην, ὥστε ν᾿ αδυνατῇ νὰ διαγνώσῃ ἢ νὰ ἐννοήση συλλογισμοὺς καὶ λογικοὺς ὑπολογισμοὺς τοῦ εὐφυοῦς, βασιζομένους ὄχι εἰς τὸ ἔνστικτον αλλὰ εἰς τὴν διάνοιαν.
Ἄοπλος καὶ ανυπεράσπιστος ἔναντι τῶν ψυχρῶν ὑπολογισμῶν τῆς ξένης διανοίας, ἢς ὁ μηχανισμὸς τυγχάνει εἰς αὐτὸν νοητικῶς απροσπέλαστος, μίαν μόνην ἄμυναν διαθέτει, ακριβῶς ὅπως τὸ ζῷον καὶ ὁ πρωτόγονος ἄνθρωπος: τὴν ἔνστικτον
καχυποψίαν.”
……
“Η ανηθικότης εἶναι αποκλειστικὸν προνόμιον τῶν βλακῶν.”
Υγ. Αγαπητέ κ. Χατζόπουλε, τα σέβη μου για το ήθος και την υπομονή που δείχνετε.
Εάν έμπαινε στον *κόπο* ο διδάσκαλος του Αλέξανδρου, να *πειραματιστεί* πάνω σε μια παγωμένη λίμνη με τα διαστήματα, τις ταχύτητες και τους χρόνους, ίσως η ιστορία της σύγχρονης φυσικής να ήταν διαφορετική.
Οι λέξεις κόπος και πείραμα είναι το κλειδί.
Να σου εξηγήσω τον νόμο της αδράνειας ή όχι τώρα?
για τα καλά σας λόγια και για την επιτέλους αναγνώριση του κοινωφελούς έργου μου!
Αυτά που λες είναι άνευ σημασίας και σε εκθέτουν ως φυσικό κι αν τα έλεγες στον Αριστοτέλη η αντίδρασή του θα ήταν να σου χτυπήσει ελαφρά στην πλάτη και να σε στείλει στο καλό.
Αν είχες το κλειδί θα το καταλαβαίναμε.
Δεν θέλω να μου εξηγήσεις κανένα νόμο! Μου τα έχουν εξηγήσει άλλοι. Αυτό που θέλω είναι να μου πεις από ποιο Ίδρυμα πήρες πτυχίο!
είναι ενδιαφέρον να προσπαθώ να ανοίξω συζήτηση με κάποιον που ισχυρίζεται ότι γνωρίζει τι θα μου έλεγε ο Αριστοτέλης! Αυτό και εάν είναι τηλεπάθεια και μάλιστα στο παρελθόν!
Είναι προφανές λοιπόν γιατί δεν θέλεις να σου εξηγήσουν κανένα νόμο της φύσης! Επίσης, είναι προφανές και ποιοί άλλοι σου τους έχουν εξηγήσει!
ο.ε.δ.
Θα έπρεπε να κοκκινίζεις!
Εγώ δεν έχω το τακτ του Αριστοτέλη και σε πιέζω να μας πεις, έτσι για να μας ντροπιάσεις, κανένα παράδειγμα ακόμη γιατί αυτό που μας είπες δεν πείθει ούτε … φιλολόγους! Τουναντίον είναι αιτία να μας βάλει σε σκέψεις για το αν πράγματι είσαι πτυχιούχος.
Σε μένα δεν είναι προφανές ποιος σου τα έχει εξηγήσει! Σου είπα να μας πεις αλλά δεν το έκανες. Περιμένω.
Όχι μόνο γνωρίζει ο φίλτατος τις αντιδράσεις του Αριστοτέλη, αλλά και την προσωπικότητά του! Ειδικά η έννοια του tact το 340 π.χ. πρέπει να ήταν πολύ διαδεδομένη..
Τέλος πάντων, εγώ δεν κάνω ποτέ λάθη στην φυσική. Το παγωμένο λειβάδι της Μακεδονίας θα ήταν το κοντινότερο εργαστήριο για να μελετήση την αδρανειακή ή μη-αδρανειακή κίνηση ο διδάσκαλος του Αλέξανδρου. Αν θέλεις περισσότερες εξηγήσεις, μπορώ να συστήσω και βοηθήματα..
Τώρα για την σχέση μου με τον Αριστοτέλη θα μιλάμε ή για τα απίστευτα που μας λες; Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι εσύ δεν πέταξες το τόπι στην εξέδρα αλλά το κομμάτιασες, το έβαλες στην τσέπη και σφυρίζεις αδιάφορα!
Λοιπόν, το χειμώνα λέω να πας να κάτσεις ακίνητος σε μια καρέκλα στο μέσον μιας παγωμένης λίμνης, χωρίς να φυσά καθόλου και χωρίς να έχεις κάποιον που θα ασκήσει δύναμη πάνω σου και να περιμένεις να βγεις στην όχθη. Ο ‘κόπος’ του ‘πειράματος’ αυτού είναι να μη φας τίποτα μέχρι να βγεις! Σύμφωνος;
Το μόνο που ήθελα από εσένα ήταν παραδείγματα προφανή και εύκολα όπου να φαίνεται οτι ένα σώμα μπορεί να κινηθεί χωρίς να δράσει πάνω του δύναμη! Απότι φαίνεται αυτός που δυσκολεύτηκε στα προφανή και εύκολα δεν ήταν άλλος παρά μόνο εσύ!
Το ‘Άσφαλτος φυσικός’ θα σου ταίριαζε ειδικά αν ακούς και Άντζελα
Τελικά τι πτυχίο έχεις; Φυσικού ή φιλόλογου;
Αγαπητέ φυσικέ και αγαπητέ κύριε Καθηγητή
νομίζω ότι ξεστρατίσατε τη συζήτηση (ναι, μάλλον η περισσότερη ευθύνη ίσως βαραίνει τον ανώνυμο φυσικό), αλλά ο λόγος του ήταν πιο γοητευτικός-έστω και με κάποια ορθογραφικά λαθάκια και κείνα τα κινέζικα ερωτηματικά. Η συνέχιση τής συζήτησης θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρουσα.
Τέλος, αν μού επιτρέπετε, και εγώ πιστεύω ότι ο υλισμός είναι τελείως μακρυά από την πραγματικότητα τού κόσμου, και οι απαντήσεις που δίνει δεν με ικανοποιούν καθόλου και είναι μάλλον ξεπερασμένες (ευτυχώς όμως δεν είμαι και κανένας σπουδαίος για να μετράει ιδιαίτερα ο λόγος μου).
Η δύναμη που θα δράση στο σώμα είναι στιγμιαία. Εάν η επιφάνεια ήταν τελείως λεία, τότε ο φίλατος Αριστοτέλης θα παρατηρούσε ότι το σώμα κινείται με σταθερή ταχύτητα χωρίς να ασκείται κάποια δύναμη επάνω του trivial.
Τα παραπάνω θα τα παρατηρούσε εάν και εφόσον περνούσε μερικούς μήνες κάνοντας πειράματα και μετρώντας τους χρόνους, πριν αμολήσει τις αρλούμπες του για απόλυτη κίνηση κτλ. Αλλά το ίδιο δεν κάναν όλοι τους τότε? Περπατούσαν, σκεφτόντουσαν, και φιλοσοφούσαν – αλλά από πράξη μηδέν.
Τώρα πέρασε η ώρα, φεύγουμε και μεις παιδιά, αύριο την ίδια ώρα, θα τα πούμε με χαρά..
Ευχαριστώ Αλέξανδρε. Και τώρα που με τον τραχύ λόγο μου κατάφερα και αντιπαρήλθα τα γνωστά παιδαδιώδη και αληθοφανή επιχειρήματα των νεο-υλιστών, τα οποία είναι φτιαγμένα για να εξιτάρουν τους ανώριμους και να τους κάνουν να νομίζουν ότι ανακάλυψαν τον Νέο Κόσμο της γνώσης, μπορούμε να συνεχίσουμε την συζήτηση σε όποιο επίπεδο θέλετε.
Κατὰ τὴν αὐτὴν συνάρτησιν τὸ φαινόμενον συνεχίζεται: «ἑνὸς βλακὸς προκειμένου μύριοι ἕπονται.
Οὕτω λ.χ. πολλοὶ ἐξ αὐτῶν κατέλαβον διαδοχικῶς
πλεῖστα αξιώματα τῆς κοινωνίας καὶ τῆς πολιτείας, απὸ τοῦ
«Προέδρου τοῦ Συλλόγου Προστασίας Ἐγγύων Μυιῶν», τοῦ «Γενικοῦ Γραμματέως τῆς Γενικῆς
Συνομοσπονδίας Πωλητῶν Ποντικοπαγίδων», μέχρι του “ανωνύμου φυσικού γενικού επιθεωρητή της συν-ομοσπονδίας Εγώ Δεν Κάνω Λάθη Στην Φυσική) κ.ο.κ…
ἐξικνούμενος ἔστιν ὅτε εἰς τὰ
σχόλιά του, ὅταν αποφασίση νὰ σχολιάση εἰς δυσθεώρητα ὕψη ὀξυδερκείας καὶ πνευματικῆς
χάριτος: ὅτι λ.χ. κατὰ τὴν νύκτα αναμφιβόλως ἐπικρατεῖ σκότος, τὴν δὲ βροχὴν ακολουθεῖ
ὁπωσδήποτε ἡ ὑγρασία, ή η δύναμη που θα δράσει στιγμιαία (η οποία όμως δεν είναι δύναμη ακριβώς γιατί είναι… στιγμιαία…), αυτή ταύτη η δύναμη λοιπόν η οποία δεν υφίσταται (τελικά όπως μάθαμε…) θα κινεί το σώμα επ’ άπειρον και με σταθερή ταχύτητα… (Πάρτε και ένα … trivial στο τέλος μην τυχόν και υπονοήσει κάποιος πως δεν είμαι πραγματικός φυσικός αλλά έχω ονειρώξεις περί αυτού…).
Εἰθισμένος λοιπόν ὁ βλὰξ νὰ «σκέπτεται» οὐχὶ διὰ τοῦ νοητικοῦ μηχανισμοῦ, αλλὰ διὰ
χονδροειδῶν ἔξωθεν ἐντυπώσεων, δὲν ἐρευνᾷ τὰς αἰτιοκρατικὰς σχέσεις, αλλὰ περιορίζεται εἰς τὸ
γεγονὸς μίας ἐπιτυχούσης απάτης, (προς τον εαυτόν του πρώτιστα), γεγονὸς ἐξ οὗ καὶ μόνου συνάγει τὴν (εν τη συγχρονικότητα) βλακείαν τοῦ θύματος.
[i]”Τώρα πέρασε η ώρα, φεύγουμε και μεις παιδιά, αύριο την ίδια ώρα, θα τα πούμε με χαρά..”[/i]
‘Άσφαλτε φυσικέ’, τώρα ακούγεσαι σαν ομαδάρχης σε κατασκήνωση ανηλίκων. Λίγο παραμύθι, λίγο φυσική και τα κοίμισες τα παιδάκια.!
Είχαμε τον σοφιστή Δεληνικόλα να καταφέρεται εναντίων του Πλάτωνα έχουμε τώρα και τον ‘άσφαλτο’ να τα βάζει με τον Αριστοτέλη! Έ λ ε ο ς!
Στην περίπτωση Δεληνικόλα το μακρύ χέρι των υπευθύνων του Αντιφώνου τα κατάφερε σβήνοντας όλα τα σχόλια σε ένα άρθρο μέσα από τα οποία φαινόταν τα απαράδεκτα των συλλογισμών του αποδεικνύοντας έτσι το γεγονός οτι υπάρχει μια σταθερή ροπή του ‘Αντιφώνου’ σε σοφιστείες και παραμύθια!
Τον άλλον τον ενόχλησε το ? για ερωτηματικό!! Τα άλλα που διάβασε δεν του φάνηκαν κινέζικα! Αλλά έτσι είναι ! Πάντα θα υπάρχουν οπαδοί.
Ο συγκερασμός Θεολογίας και Επιστήμης είναι παλιά ιδέα. Πρόσφατα έχει δώσει από Scientology μέχρι New Age. Δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς περισσότερο.
Η Θεολογία δεν αντιμάχεται την Επιστήμη και ούτε το αντίστροφο. Τα αντικείμενα των δύο αυτών προσεγγίσεων είναι διαφορετικά. Η Θεολογία (και η Φιλοσοφία αν θέλετε) ψάχνει για το Νόημα, η Επιστήμη ψάχνει για την Εξήγηση. Οι ερωτήσει και οι απαντήσεις είναι διαφορετικές (μήλα με πορτοκάλια..).
Η Ορθοδοξία δεν είναι πολιτισμός. Παράγει πολιτισμό όπως και κάθε ανθρώπινη ενέργεια παράγει πολιτισμό.
Η Επιστήμη είναι διαφορετικό πράγμα από την Τεχνολογία. Τα ηλεκτρόνια είναι κάτι που υπήρχε πάντα και που η Επιστήμη ανακάλυψε. Τα computers δεν υπήρχαν, αλλά είναι τεχνολογική κατασκευή του ανθρώπου. Η διαφορά είναι η μέρα με την νύχτα.
Δεν έχω ιδέα τι είναι το soft power attack. Φαντάζομαι ότι είναι ένας Αμερικάνικος νεολογισμός στα πλαίσια του political correctness. Μου είναι αδιάφορος. Η γνώμες είναι σεβαστές, και επομένως επιδέχονται κριτική. Και η δική μου και η άλλες. Τα ταμπελάκια είναι τεχνολογικό εργαλείο αρχειοθέτησης. Αλλάζουν εύκολα και γρήγορα αφόσον χρειαστεί.