Ο κορωνοϊός και η θρησκεία

5
5566

Ο καθηγητής Francis Collins είναι ο μακροβιότερος διευθυντής του NIH (National Institutes of Health). Είναι επικεφαλής σε πάνω από 20.000 εργαζομένους και ερευνητές στα 27 ινστιτούτα του οργανισμού. Είναι το «αφεντικό» του Dr Fauci που είναι διευθυντής ενός από αυτά τα ινστιτούτα και επικεφαλής της προσπάθειας αντιμετώπισης του κορωνοϊού στις ΗΠΑ.

Ο Dr Collins, υπεύθυνος για τη διαχείριση του ετήσιου προϋπολογισμού του NIH ύψους 43 δισεκατομμυρίων δολαρίων και των επιπλέον τριών δισεκατομμυρίων που πρόσφατα πήρε ειδικά για την έρευνα στην πανδημία, έχει αφοσιωθεί πλέον στην ανακάλυψη του εμβολίου και της θεραπευτικής αντιμετώπισης της COVID-19.

Πριν από λίγους μήνες οργάνωσε την ομάδα ACTIV (Accelerating COVID-19 Therapeutic Interventions and Vaccines), που αποτελείται από 18 μεγάλες εταιρείες, το CDC (Centers for Disease Control and Prevention) και άλλους οργανισμούς, με σκοπό να επιταχύνει τη διάγνωση, τη θεραπεία και τα εμβόλια για τον κορωνοϊό. «Συγχρόνως όμως εργαζόμαστε για να καταλάβουμε τι γίνεται με το παράξενο σύνδρομο στα παιδιά, πώς θα προστατεύσουμε την ψυχική υγεία των ανθρώπων. Τους φόβους τους μήπως προσβληθούν από τον ιό, μήπως καταστραφούν οικονομικά. Πρέπει να τα καταλάβουμε αυτά και να στηρίξουμε τον κόσμο».

Ο Dr Collins έγινε παγκοσμίως γνωστός όταν, ως διευθυντής του Εθνικού Κέντρου του NIH για την έρευνα του γονιδιώματος του ανθρώπου, ολοκλήρωσε με επιτυχία το έργο το 2004. Ο πρόεδρος Ομπάμα αναγνωρίζοντας την προσφορά του στη γενετική και στην ιατρική έρευνα τον επέλεξε ως διευθυντή πλέον όλου του ΝΙΗ, θέση στην οποία τον διατήρησε και ο σημερινός πρόεδρος Τραμπ.

Η προ COVID-19 προσφορά του Dr Collins, εκτός από την ανακάλυψη του ανθρώπινου γονιδιώματος, περιλαμβάνει την έρευνα BRAIN (Brain Research through Advancing Innovative Neurotechnologies), την Cancer Moonshot και την έρευνα για την Ιατρική Ακριβείας (Precision Medicine).

Εκτός από κορυφαίος επιστήμονας, ο Dr Francis Collins είναι και ένας βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος. Στο μπεστ σέλερ βιβλίο του «Η γλώσσα του Θεού», εξηγεί πώς έγινε ένθερμος χριστιανός, όταν ως νέος ήταν αγνωστικιστής και άθεος. Στο βιβλίο αυτό, που στην ελληνική του έκδοση προλογίζεται από έναν άλλον, διεθνώς αναγνωρισμένο Ελληνα γενετιστή, τον καθηγητή Στυλιανό Αντωναράκη, τονίζει ότι η επιστήμη απαντάει στο ερώτημα «πώς», ενώ η θρησκεία στο ερώτημα «γιατί». O Dr Collins βλέπει την πίστη και την επιστήμη να συνυπάρχουν συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά. Πριν από λίγους μήνες τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Templeton (1,3 εκατ. δολαρίων) για τη συμβολή του στη συνύπαρξη επιστήμης και θρησκείας. «Οι περισσότερες συζητήσεις για τη θρησκεία και την επιστήμη τις τελευταίες δεκαετίες κυριαρχούνται από ακραίες φωνές. Από τη μια μεριά, τα επιχειρήματα ότι η πίστη δεν έχει λογική και ότι έχει κάνει πιο πολύ κακό από οτιδήποτε στην ανθρωπότητα. Από την άλλη, οι φονταμενταλιστικές θρησκευτικές απόψεις που αρνούνται τις επιστημονικές ανακαλύψεις».

Την περίοδο αυτή πηγαίνει καθημερινά στις 5 το πρωί στο γραφείο του και ξεκινάει διαβάζοντας την Αγία Γραφή. «Το εδάφιο από την Β΄ προς Κορινθίους επιστολή που ο Θεός λέει στον Παύλο “αρκεί σοι η χάρις μου, η γαρ δύναμίς μου εν ασθένεια τελειούται” δεν μπορώ να σας εξηγήσω πόσο με βοηθάει, όταν δεν είναι ξεκάθαρο τι δρόμο να ακολουθήσω», αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Στη δύσκολη αυτή περίοδο της πανδημίας διατηρεί την αισιοδοξία του. Εμπνέεται από τον αλτρουισμό και την αφοσίωση των χιλιάδων ερευνητών του στο NIH και των επιστημόνων σε όλο τον κόσμο για την τελική νίκη ενάντια στην COVID-19 αλλά και πιστεύει στη συνεχή παρουσία του Θεού. «Ακόμα και σε μια σκοτεινή στιγμή, υπάρχει το σχέδιό Του».

Και στη χώρα μας, με την ευκαιρία της πανδημίας του κορωνοϊού, οι συζητήσεις για τη σχέση επιστήμης και θρησκείας έχουν αναζωπυρωθεί. Ιδίως στα κοινωνικά δίκτυα οι αντιπαραθέσεις των «επιστημόνων» και των «χριστιανών» καθημερινά οδηγούν σε οργισμένα σχόλια εκατέρωθεν.

Tο παράδειγμα της στάσης τού διεθνώς αναγνωρισμένου επιστήμονα και χριστιανού Dr Francis Collins δεν έχει σκοπό να ενισχύσει κάποιες από τις αντικρουόμενες θέσεις, αλλά απλώς να τονίσει ότι η επιστήμη και η θρησκεία μπορούν να συνυπάρξουν, αν εμείς συνεχίζουμε να ρωτάμε το «πώς» και το «γιατί».

* Η κ. Αθηνά Λινού είναι καθηγήτρια Επιδημιολογίας στο ΕΚΠΑ και πρόεδρος του Ινστιτούτου Προληπτικής, Περιβαλλοντολογικής και Εργασιακής Ιατρικής Prolepsis.

από https://www.kathimerini.gr/opinion/561110608/o-koronoios-kai-i-thriskeia/

5 Σχόλια

  1. Αγαπητή κυρία, χαίρε, θέτετε τίς βάσεις διά συζήτησιν άλλου επιπέδου. Πλέον τού θέματος τής πίστεως, ο μακαριστός Ιωάννης Ρωμανίδης διέκρινε τόν πιστόν από τόν ευσεβιστή καί “θρήσκο” θεωρώντας τόν τελευταίον ασθενή, τό θεμελιώδες πρόβλημα είναι ότι δέν ομιλούμε μέ όρους μυστηρίου καί συμβολικής λογικής. Ο επιστήμων, εάν θέλη νά είναι συνεπής μέ τήν επιστήμη, οφείλει να λογίζεται, νά εκφραζεται καί νά ζή μέ όρους “κοινωνείν” “εύ ζήν” ικανοποιώντας τούς όρους τής σύγχρονης φυσικής. Ειδάλλως παραμένει εγκλωβισμενος, λόγω τρεπτότητος, εις εαυτόν ως αυτοαναφορικόν όν άρα τρεπόμενος εις τό μηδέν. Απιγυννωθείς ο άνθρωπος τής πνευματικότητος (πνευματικόν σώμα, διανοουμενον σώμα, ενσώματος συνείδησις) αγωνίζεται διά τήν επιβίωσιν καί καθίσταται υποκείμενον τής βιοπολιτικής. Καί οι επιστήμονες, μανικώς, επιχειρουυν να ρυθμίσουν τήν εντροπίαν τών συστημάτων μέ αντλίες χάους, δηλαδή με εκβιαστική διατήρησιν τής ενθαλπίας, μετακυλίωντας τό χάος πρός άλλα επίπεδα. Ο Σπ Κυριαζόπουλος εις τό βιβλίον του Προλεγόμενα εις τήν ερώτησιν περί Θεού γράφει “…. εάν η προβληματική ερώτησις τού Θεού απουσίαζεν, ο άνθρωπος δέν θά εγνώριζεν ούτε τόν διχασμόν, ούτε τήν ευθύνην, ούτε τήν αυθυπέρβασιν. ” Δημήτριος Γερούκαλης, Ιατρός Ψυχίατρος, Κώς

  2. Αγαπητή κ. Λινού,
    Σας χαιρετώ εν Κυρίω.
    Eυχαριστώ για την ενημέρωση περί του Dr Collins, διευθυντή του Εθνικού Κέντρου του NIH, για την προσωπικότητά του και το έργο του.
    Ωστόσο, στην ανάγνωση του άρθρου σας με ήλκυσε ο τίτλος “Ο Κορωνοϊός και η Θρησκεία”. Το άρθρο σας μετά την ενημέρωση για την προσωπική πίστη ενός μεγάλου επιστήμονα και την πρόσφατη σχέση του με την έρευνα για τον κορωνοϊό, κλείνει σύντομα με γενικές αναφορές στην σχέση Επιστήμης και θρησκείας, προσδιορισμένη στην διαφορά «Πως» και «Γιατί». ΄

    Θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω το ότι η «επιστήμη» αφορά το ερώτημα “πως”, είναι μια πρώτη προσέγγιση, αλλά με κανένα τρόπο δεν ορίζει ακριβώς το ερώτημα “τι είναι επιστήμη”, καθώς και το συμπληρωματικό “τι δεν είναι επιστήμη”! Υπάρχουν, όπως είναι γνωστό, πολλές φιλοσοφικές αντιλήψεις για το “τι είναι επιστήμη”.

    Αν λοιπόν το φαινόμενο “Επιστήμη” είναι πολύπλοκο και δύσκολα οριζόμενο, τότε εύκολα συμπεραίνεται ότι οι σχέσεις Κοινωνίας-Κράτους, Κράτους-Οικονομίας, Οικονομίας Επιστήμης και τελικά Κράτους-Επιστήμης-Εκκλησίας, είναι πολλαπλασιαστικά πιο πολύπλοκες.
    Επίκαιρο ερώτημα: Ποιος κάνει στην εποχή του “κορωνοϊού” την διάκριση της επιστήμης από την μη-επιστήμη;

    Επιστήμη! Μα υπήρξε μια φυσιολογική, επαρκής και ελεύθερος ιατρικός και διεπιστημονικός και διάλογος για το φαινόμενο “κορωνοϊός”; Πόση ανεκτικότητα έχει επιδειχθεί στην διαφορετική προσέγγιση, η οποία είναι εκ των ών ουκ άνευ τόσο στην επιστημονική διαδικασία όσο και στην δημοκρατική κοινωνία;

    Από την από την γραφή σας μπορώ να υποθέσω ότι αμφότεροι θεωρούμε ότι το θέμα “Κορωνοϊός και Θρησκεία” είναι εξόχως σημαντικό για την Υγεία, την Κοινωνία, την Εκκλησία, κα την ιερότητα του Ανθρώπου και της Επιστήμης. Ωστόσο, η ιερότητα του ανθρώπου και της επιστημονικής πρακτικής δεν ορίζονται από την ίδια την επιστήμη! Ποιος λοιπόν ορίζει την σχέση «Κορωνοϊός και θρησκεία»; Μόνον ο «ειδικός επιστήμων»; Μα ο ειδικός, δια της επιστήμης, περιγράφει το «πώς» των πραγμάτων, προβάλλει τις «επιστημονικές ανακαλύψεις»…

    Με ιδιαίτερη εκτίμηση
    π. Γεώργιος Αναγνωστόπουλος
    Καθηγητής ΔΠΘ Διαστημικής Ηλεκτροδυναμικής, Τηλεπισκόπισης και Εμβιοηλεκτρομαγνητισμού.

  3. Καμμία συζήτηση καί καμμία ἀντιπαράθεση δέν διεξάγεται στή χώρα μας, οὔτε “ἐπιστημόνων” – “χριστιανῶν” οὔτε μεταξύ ἄλλων. Σοβεῖ μόνο ἡ κοινωνική διαίρεση πού προῆλθε ἀπό τήν καταθλιπτική ἐπιβολή τοῦ λόγου τῆς (ψευτοεπιστημονικῆς) ἐξουσίας πάνω στό κοινωνικό σῶμα, ὅπως καί ἀπό τήν “ἀξιοποίηση” τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας, ἀπό πλευρᾶς κράτους, μέ στόχο τήν συνολική καταστολή.

  4. Αγαπητή κ. Λινού
    Ενδιαφέρον και πληροφοριακό το άρθρο σας και το κυριότερο απ ότι φαίνεται γραμμένο με καλή πρόθεση. Μία σημαντική συμβολή στη κοινωνία μονομέρειας και “επιστημονικής” προπαγάνδας (δηλ. ψευτιάς) που ζούμε. Στην κοινωνία, στην οποία η “επιστήμη” γίνεται συχνά θρησκεία.
    Καλή δύναμη

Σχολιάστε:

Πληκτρολογήστε το σχόλιό σας
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ