Η συντήρηση της λειτουργίας της ανθρώπινης ζωής απαιτεί συγκεκριμένη ενέργεια. Για τον λόγο αυτό όλα τα όντα του πλανήτη έχουν το δικαίωμα στην ενέργεια που χρειάζονται. Χωρίς ελεύθερη και δίκαιη πρόσβαση σε αυτήν οι άνθρωποι, αλλά και οι οργανωμένες κοινωνίες τους, δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τον κύκλο της ζωής τους.Το γεγονός αυτό είναι ο λόγος για τον οποίο η διανομή και το κόστος της ενέργειας αποτελούν το ισχυρό εκβιαστικό μέσο των «δυνατών» προκειμένου να εξουσιάζουν τις βιομηχανικές κοινωνίες. Υπόσχονται ενέργεια και ζητούν σε αντάλλαγμα ένα κομμάτι ή το σύνολο των ελευθεριών τους. Εξάλλου, για την κατοχή και τη διανομή της γήινης ενέργειας δεν έχουν γίνει οι μεγάλοι πόλεμοι, οι μεγάλες αιματηρές γεωστρατηγικές ανακατατάξεις και σχεδιασμοί;
Με βάση όλα τα προηγούμενα είναι πολύ εύκολο να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι οι ελπίδες ενός Νέου Ουμανιστικού Πολιτισμικού Ρεύματος, περνούν μέσα από μια ριζική αναμόρφωση της παγκόσμιας ενεργειακής λογικής. Ο πρώτος ο οποίος το 1964 συνέδεσε τις μορφές της χρησιμοποιούμενης ενέργειας με το επίπεδο ανάπτυξης ενός συμπαντικού πολιτισμού ήταν ο Ρώσος αστροφυσικός Νικολάι Καρντάσεφ, δημιουργώντας την ομώνυμη κλίμακα. Η κλίμακα Καρντάσεφ κατατάσσει έναν πολιτισμό σύμφωνα με την ενέργεια που είναι σε θέση να καταναλώνει και να χειραγωγεί, η οποία αντιστοιχεί ταυτόχρονα στον βαθμό εξάπλωσης του πολιτισμού αυτού στον Κόσμο.
Συγκλονισμένοι παρακαλουθήσαμε, έτοιμοι ν’ απαρνηθούμε τη παράδοση του έκαστος, τα νέα “καλά νέα”!
Κατά τα άλλα πολύ ενδιαφέρον!