Ο Δαρβινισμός ως ιδεολόγημα

Ευχαριστούμε για το υλικό που ανεβάζετε. Συνεχίστε την πολύ καλή δουλειά!
Απλά θα ήταν καλύτερα αν προσέξτε παραπάνω τον ήχο.

Θαυμάσια ομιλία! Μεστή και κατευθείαν στο στόχο! Πραγματικό οξυγόνο για τη σκέψη μας!
Ευχαριστώ που την ανεβάσατε κι έτσι μπόρεσα να την
παρακολουθήσω. Δυστυχώς ο διάλογος που επακολούθησε, δεν ακούγεται καλά.

Ὡραία ἡ συζήτηση μετά, ἐξαιρετικὰ καίριος ὁ Γιανναρᾶς.

Σφαγὴ ἔγινε σὲ μερικὰ σημεῖα- πλάκα ἔχουν αὐτοὶ ποὺ θέλουν τὸν Γιανναρᾶ ἀπὸ τὴν “μία” ἢ ἀπὸ τὴν “ἄλλη” πλευρά.

Καταπιάστηκε με θέμα που δεν το κατέχει.
Δεν έχει κατανοήσει την δαρβινική θεωρία.

http://lostheroeszeitgeist.blogspot.com/
εδω θα βρειτε καποιες σκεψεις μου για τον δαρβινσμο,τις δημοφιλεις αμερικανικες σειρες και το zeitgeist

Κατά την ταπεινή μου άποψη, εσείς δεν καταλάβατε το περιεχόμενο της Ομιλίας.

Ο Γιανναράς έχει δίκιο και απηχεί ακριβώς και απαράλλακτα τις απόψεις των καθηγητών Εξελικτικής Βιολογίας Στήβεν Τζέυ Γκούλντ και Ρίτσαρντ Λιούοντιν που απέδειξαν το αστήρικτο της Κοινωνιοβιολογίας του Γουίλσον.

Tο κρίσιμο σημείο δεν είναι το πώς γίνεται ή δεν γίνεται η εξέλιξη, αλλά το γεγονός πως μια σειρά από κοινωνικές πρακτικές, όπως η βιαιότητα, ο ανταγωνισμός, η εξουσιαστική επιβολή, κ.ά., τις οποίες οι κοινωνίες αντιμετώπιζαν ως ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ (έστω κι αν δεν μπορούσαν να τα επιλύσουν), ο επιστημονισμός (όχι η επιστήμη) και οι ιδεολογικές παραφυάδες του έρχονται να τις επιβάλλουν και πάλι ως ΑΚΛΟΝΗΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, στα οποία οφείλουμε να υποκύψουμε. Κοντολογίς, αυτό το βαρύ χτύπημα στη ίδια τη ΡΙΖΑ της ανθρώπινης ελευθερίας είναι, νομίζω, το κρίσιμο σημείο της όλης ιστορίας.

Βιβλία διάσημων καθηγητών Εξελικτικής Βιολογίας ή Ανθρωπολογίας

1.Χρήσεις και καταχρήσεις της βιολογίας του Marshall Sahlins
2. Μονοπάτια της ζωής: βιολογία, ελευθερία, ντετερμινισμός του Steven Rose
3.Η βιολογία ως ιδεολογία του Richard Lewontin
4.Oι απατεώνες της Γενετικής του Bertrand Jordan
5.Νεοφιλελεύθερη Γενετική –Μύθοι και ηθικού περιεχομένου ιστορίες της Εξελικτικής Ψυχολογίας της Susan McKinnon
6.Ανακρίνοντας τη χιλιετία του SJ Gould
7.Εν αρχή ην ο Λόγος του SJ Gould

Ο εξελικτικός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Xάρβαρντ Στήβεν Τζεί Γκούλντ έγραψε κάποτε, «Ενδιαφέρομαι λιγότερο για το βάρος και τις συνελίξεις του μυαλού του Αϊνστάιν από το σχεδόν βέβαιο γεγονός πως άνθρωποι αντίστοιχου ταλέντου έχουν ζήσει και πεθάνει σε φυτείες βαμβακιού και σε εργοστάσια σε χώρες του Νότου». Στη δεκαετία του \\\’70 κήρυξε τον ολοκληρωτικό «πόλεμο» κατά της Κοινωνιοβιολογίας, της απόπειρας να εξηγηθεί η κοινωνική συμπεριφορά με βιολογικούς όρους, αλλά και κατά της συνοδοιπόρου και κατ\\\’ άλλους διαδόχου της στη δεκαετία του 1980, της Εξελικτικής Ψυχολογίας. Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε μέσα από τα βιβλία του «Ανακρίνοντας τη χιλιετία» («Ελληνικά Γράμματα») και «Εν αρχή ην ο Λόγος» («Τραυλός») -πραγματικά εντυπωσιακό σύγγραμμα από έναν μαρξιστικής καταγωγής στοχαστή, αφού όχι μόνο πραγματεύεται για πρώτη φορά τις σχέσεις επιστήμης (που προσδιορίζει το φυσικό κόσμο) και θρησκείας (που ορίζει τον φυσικό), αλλά προτείνει την ειρηνική τους συνύπαρξη, εφόσον η μία σέβεται και δεν παρεμβαίνει στο πεδίο της άλλης.Ο Γκουλντ έχει στο πλευρό του το διεθνούς φήμης γενετιστή του Κέμπριτζ Richard Lewontin και απέναντί του την ομάδα των «δαρβινικών φονταμενταλιστών», όπως τους αποκαλεί, δηλαδή τους υποστηρικτές της παραδοσιακής δαρβινικής φυσικής επιλογής και εξέλιξης Steven Pinker, E.O.Wilson, και Richard Dawkins.

Aπό το βιβλίο : Η βιολογία ως ιδεολογία του Richard Lewontin
Σήμερα πολλοί άνθρωποι θεωρούν την επιστήμη ως θρησκεία του 20ού αιώνα και την αυθεντία του κλήρου της (των επιστημόνων) πέρα από κάθε αμφισβήτηση ή πρόκληση· ακόμη, ότι οι κανόνες και οι ανακαλύψεις της επιστήμης μπορούν αδιαφιλονίκητα να εξηγήσουν το παρελθόν και να προβλέψουν το μέλλον της ανθρώπινης ύπαρξης και της ατομικής μας συμπεριφοράς. Σ αυτήν τη σύντομη και εξαιρετικά εύγλωττη εργασία, ο R. C. Lewontin εξετάζει κριτικά το ευπρεπισμένο προσωπείο της επιστήμης ως πανάκειας για κάθε παγκόσμιο πρόβλημα, δείχνοντας πειστικά πως η επιστήμη (και οι επιστήμονες) επηρεάζεται από την κοινωνία και πως οι κυρίαρχες κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις στην κοινωνία καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το αντικείμενο και τον τρόπο πραγματοποίησης των επιστημονικών ερευνών. Η επιστήμη και η κοινωνία ζουν συμβιωτικά, και να αποδεχθούμε τις ασάφειες και τους εγγενείς περιορισμούς τους, ίσως ανακαλύψουμε και πάλι την πραγματική αξία και τον πλούτο της ανθρώπινης φύσης.

Ως Διδάκτωρ Εξελικτικής Βιολογίας γνωρίζω ότι ένας πολιτισμός διέρχεται αλλαγές μερικές φορές αργά κατά τη διάρκεια πολλών ετών και μερικές φορές με τόση ταχύτητα που οι καθιερωμένες αντιλήψεις ολόκληρων γενεών ανατρέπονται, ακόμη και αντιστρέφονται, μέσα σε μία μόλις γενιά. Μετά από περιόδους σχετικής σταθερότητας, μαζικές αλλαγές μπορεί να λάβουν χώρα, συχνά δίχως καμία σημαντική προειδοποίηση ότι κάτι τέτοιο μέλλει να συμβεί. Ό,τι ήταν εντελώς εύλογο σ\\\’ ένα πολιτισμικό πλαίσιο, τώρα θεωρείται ως εκκεντρικό, ακόμη και ως δυνάμει παράλογο. Η ίδια και η αυτή πεποίθηση μπορεί σε κάποια φάση να φαίνεται ως η δεδομένη σοφία της εποχής, ενώ πενήντα χρόνια μετά μπορεί να θεωρείται ως απελπιστικά παλιομοδίτικη και παρωχημένη.

Εαν σαν διδάκτορας της Εξελικτικής Βιολογίας όπως υπογράφεις έχεις καταλάβει τι λέει ο Γιανναράς για να πάρει θετική θέση υπέρ της πίστης/θρησκειας, επειδή αυτά ξέρει καλύτερα ή πιστεύει σαν σωστότερα, μάλλον ατυχείς. Το ότι ο επιστημονισμός (scientism) είναι λάθος, δεν αναιρεί το γεγονός ότι η επιστήμη παραμένει ίσως το πιό ισχυρό κομμάτι γνώσης που έχουμε σαν ανθρωποι. Και επίσης δεν μπορείς να αρνηθείς ότι ούτε η πίστη/θρησκεία αποδυκνείεται επαρκής στην ερμηνεία του πως και του γιατί του κόσμου που βλέπουμε. Εν ολίγοις, το αδύνατο σημείο μιας θέσης δεν αποτελεί ισχυρό σημείο ή επιβεβαιωση της αντίπαλης θέσης. Ο κ.Γιανναράς μέσα στα πολλά που ασχολείται, δεν νομίζω ότι αφιέρωσε επαρκή χρόνο για να κατανοήσει καλά το τι είναι η εξελικτική θεωρία (…. και η (διαρκής??) εξέλιη της !!! ). Και ούτε διάβασε S.J.Gould ή Lewontin. ΟΙ θεωρίες και τα μοντέλα έρχονται και παρέρχονται, αλλά κάποια δεδομένα παραμένουν ΔΕΔΟΜΕΝΑ.Και βέβαια όπως υποννοείς η ερμηνεία των δεδομένων είναι κάτι το υποκειμενικό. Και φυσικά οι ερμηνεία που προτείνει κάποα θεωρία έχει τους περιορισμούς της.

Το να καταπιάνεται ένας άνθρωπος όπως ο Χρήστος Γιανναράς με τη θεωρία του Δαρβινισμού είναι ατόπημα. Ο Δαρβινισμός έρχεται να δώσει μια πρώτη απάντηση έξω και πέρα από το πεδίο της μεταφυσικής, το οποίο καθήλωσε την ανθρώπινη σκέψη σε κορεσμό για πολλούς αιώνες. Ο Δαρβινισμός δεν αποτελεί δογματικη θεωρία, ούτε μεταφυσική ερμηνεία. Αποτελεί εφαλτήριο για μια πιο δομημένη και πιο ολοκληρωμένη εξήγηση του αιτίου. Οποιαδήποτε μεταφυσικη ερμηνεία -και ιδίως οι μονοθειστικές θρησκείες- που προσπαθεί να δώσει απάντηση στο αίτιο δημιουργεί ένα ακόμα δυσκολότερο πρόβλημα. Το πρόβλημα της γέννησης του αιτίου. Παρατηρούμε μια ποικιλότητα και μια πολυπλοκότητα στη φύση, αυτό δε μπορεί να μας οδηγήσει στη θεώρηση μια ακόμα μεγαλύτερης πολυπλοκότητας που γέννησε την πρώτη. Ελπίζω να γίνομαι κατανοήτος.
Η σύγκρουση του αείμνηστου Gould με τον Dawkins, είναι σύγκρουση σχετικά με το ρόλο της επιστήμης στη σύγχρονη πραγματικότητα, όχι σύγκρουση για το κάτα πόσο ευσταθεί ο Δαρβινισμός. Όπως οι απαρχές της κοινωνικής μηχανικής, σηματοδότησαν τη γέννηση της κοινωνιολογίας (όπου κοινωνική μηχανική, βλέπε νευτώνια φυσική και προσπάθεια παντρέματος της με την εξέλιξη της κοινωνίας), έτσι και τα πρώτα βήματα της γενετικής μπορούν να αποτελέσουν το εφαλτήριο για μια νέα βιοκοινωνιολογία.
Ο Δαρβινισμός προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του, ομοίως και οι μεταφυσικοί. Η επιλογή του καθενός για τον πιο δρόμο θα ακολουθήσει είναι καθαρά προσωπικό θέμα. Δε χωρούν λογικές σωστού-λάθους.

παιδιά για άλλο πράγμα μιλάει ο άνθρωπος!!! Άλλο δαρβινισμός και άλλο θεωρία του Δαρβίνου . Το ξεκαθαρίζει απ’ την αρχή. Γιατί τα συγχέετε; Ξανακούστε τον πιο προσεκτικά…..

Ο άνθρωπος δεν ξέρει γρι από εξελεγκτική βιολογία. Δεν είναι λέει επιστημονικά έγκυρη! Αμφιβάλω εάν έχει διαβάσει έστω και ένα βιβλίο που να αναφέρεται (υποστηρικτικά) στο Δαρβινισμό. Πέρα τον άλλων αποδείξεων υπάρχουν πειράματα με μικροοργανισμούς ακόμα και με μεγάλα ζώα (ψάρια, πουλιά και ερπετά) που μέσα σε μερικά χρόνια επιβεβαιώνουν απόλυτα την εξέλιξη μέσω της φυσικής επιλογής.
Ο κύριος Γιανναράς είναι τυφλωμένος από την πίστη του … ευτυχώς ένας από τους τελευταίους του είδους αυτού!

Apo to 15 kai meta apla ginetai gelios!!!! Den xerei ti leei!!!! Einai dikes tou fantasioseis pou den exoun sxesi me viologia!! Kai apla nomizei oti katariptei ton Darvinismo,kai fysika oxi ton Koinoniko Darvinismo,alla tin exelixi ton eidon meso ths fysikis epilogis!! Leei aidies!!

Εἷναι τόσοι πολλοὶ ἐδῶ ποὺ καταλογίζουν στὸν Γιανναρᾶ ἄρνηση τῆς δαρβινικῆς θεωρίας (ἡ ὁποία δὲν εἶναι τὸ θέμα τῆς ὁμιλίας: τὸ θέμα τῆς ὁμιλίας εἶναι ἡ περαιτέρω [b]ἰδεολογικοποίηση[/b] τῆς δαρβινικῆς θεωρίας ἐπὶ παντὸς τοῦ ἐπιστητοῦ), ὥστε νὰ ὑποθέσουμε ἢ (α) ἀκουστικὰ προβλήματα ἀπὸ μέρους τους ἢ (β) τέτοια μισαλλοδοξία, ὥστε νὰ ἐπηρεάζει τὶς βασικὲς λειτουργίες γιὰ τὴν κατανόηση μιᾶς διάλεξης.

Ο Δαρβίνος δεν εξέφρασε την εξέλιξη της Δυτικής κοινωνία. Ο Δαρβίνος ήταν επιστήμονας που ερευνούσε την φύση και ουδεμία γνώμη δεν εξέφρασε για την εξέλιξη της Δυτικής κοινωνίας. Ο κοινωνικός Δαρβινισμός είναι μεταγενέστερος.

Η θεωρία του Δαρβίνου δεν αναφέρεται στην αρχή της ζωής αλλά στηνς εξέλιξη της ζωής μετά την δημιουργία της. Η αρχη, ή η δημιουργία μπορεί να οφείλεται σε κάποιο γεγονός που δεν εξετάζει ο Δαρβίνος. Αν θέλετε όμως θεωρητικά κάποιος μικροοργανισμός θα μπορούσε να έχει έρθει από άλλους πλανήτες στο διάστημα.

Δυστυχώς είστε απολύτως ερασιτέχνης κ. Γιανναρά. Εγώ αν ήμουν στην θέσης σας ή θα διάβαζα πρώτα τα βασικά για την θεωρία του Δαρβίνου και μετά θα έκανα μια ομιλία. Είναι προφανές ότι είστε εντελώς αδιάβαστος περί του θέματος. Ακόμα και ο ΑΠΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ που αναφέρετε για την πιθανότητα μεταλλάξεων (1010) είναι εντελώς λάθος. Το βλέπω κομπιάζετε αλλά είναι μια απόδειξη ότι απλά δεν ξέρετε καν τι λέτε.

Αναφέρεστε στο ότι έχουμε μόνο μείωση των πληροφοριών λόγω απώλειας γονιδίων. Ξεχνάτε να αναφερθείτε στην μετατροπή των πληροφοριών. Υποθέτω να γνωρίζετε ότι ζώα που ανήκαν στο ίδιο είδος παλαιότερα, λόγω της εξέλιξής τους σε διαφορετικά περιβάλλοντα και της σταδιακής γεννητικής τους απόκλισης αν βρεθούν στον ίδιο χώρο μπορούν να αναπαραχθούν αλλά τα τέκνα τους είναι στείρα (λιοντάρι και τίγρη δίνουν λίγηρες ή τίγκον).

Επίσης έχετε ξεχάσει να αναφέρετε ότι μπορεί να έχουμε αύξηση των γενετικών πληροφοριών μέσω της μόλυνσης με ιούς. Ξεχνάτε να αναφέρετε (ή μάλλον δεν γνωρίζετε) ότι το μεγαλύτερο μέρος του γονιδιώματός μας, το άχρηστο DNA αποτελείται από ενσωματωμένους ιούς. Και επίσης αυτό το μέρος παίζει σημαντικό ρόλο στην ρύθμιση της έκφρασης των γονίδιων μας. Άρα μπορούμε να ενσωματώσουμε νέες πληροφορίες που προέρχονται από άλλα είδη. Πιστεύω κάθε φορά που πηγαίνετε στον γιατρό κ. Γιανναρά να γνωρίζετε ότι όταν έχετε κάποια μόλυνση ο γιατρός δεν σας δίνει πλέον πενικιλίνη. Γιατί δεν σας δίνει πενικιλίνη ενώ πριν από 50 η 60 χρόνια θα σας έδινε πενικιλίνη (που μάλιστα τότε ήταν ένα πολύ ισχυρό φάρμακο). Μα γιατί η γονιδιακή πληροφορία που βοήθα κάποια βακτήρια να αντισταθούν στην πενικιλίνη έχει πλέον μεταδοθεί σχεδόν σε κάθε βακτήριο που μας δημιουργεί λοιμώξεις. Αν δεν υπήρχε το φαινόμενο ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ τότε δεν θα τρέχαμε πανικόβλητοι να ενημερώσουμε το κοινό για την αλόγιστη χρήση των αντιβιοτικών.

Αφού αποδέχεστε μόνο την συνεχή απώλεια γονιδίων και όχι την ανάκτηση χαρακτηριστικών ή την μετεξέλιξη γονίδιων αυτό θα σήμαινε λογικά ότι το συνολικό DNA ενός έμβιου όντος η όλων των έμβιων θα εξαφανίζονταν με την πάροδο του χρόνου. Απλή λογική….αλλά δυστυχώς μας διαφεύγει κ. Γιανναρά.

Αγαπητέ κ. Γιανναρά, όλο σας το σκεπτικό για τον υπολογισμό των πιθανοτήτων για την δημιουργία ενός νέου οργανισμού μέσω τυχαίων κωδικών αλλαγών βασίζεται μόνο και μόνο σε ένα νούμερο που εκφράζει τα λάθη τα οποία κάνει ο οργανισμός κατά την αναπαραγωγή του DNA. Αυτό όμως το νούμερο που αναφέρετε είναι απολύτως λάθος και μάλιστα υπόκειται σε μεγάλη ποικιλότητα ανάλογα με το είδος αλλά και το περιβάλλον. Είναι τουλάχιστον παιδαριώδες το λάθος που κάνετε για να μην πω κάτι χειρότερο, ενώ όπως γνωρίζετε ένα περιβάλλον όπου υπάρχει στρες αυξάνει κατά πολύ τον ρυθμό μεταλλάξεων, ή ένα περιβάλλον όπου η ατμόσφαιρα δεν προστατεύει τόσο καλά από υπεριώδεις ακτινοβολίες. Άρα λοιπόν ο όλος συλλογισμός σας πάει περίπατο. Αν και ακόμα και με τον συλλογισμό σας να είναι σωστός τα μαθηματικά σας είναι απολύτως λάθος. Πρώτα από όλα κ. Γιανναρά απορώ που τους βρήκατε αυτούς του ηλίθιους υπολογισμούς

Λυπάμαι παρά πολύ ότι ένας φιλόσοφος σας εσάς υιοθετεί απόλυτα τα επιχειρήματα των οπαδών του Δημιουργισμού, του σκοταδισμού….λυπάμαι.

Υποθέτω ότι σαν φιλόσοφος προσπαθείτε με απεγνωσμένα να βρείτε επιχειρήματα αντιεπιστημονικά και σκοταδιστικά εναντίον του Δαρβινισμού, λόγω της εμπλοκής του Δαρβινισμού στην δημιουργία του ρατσισμού πριν από έναν αιώνα. Όμως πλέον με την μεγαλύτερη κατανόηση της θεωρίας του Δαρβίνου ουσιαστικά αυτή η θεωρία αποδεικνύει απολύτως το λάθος του φασισμού, κάνοντας τον να καταρρεύσει. Λυπάμαι που όπως φαίνεται έχετε χάσει απολύτως τις εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα και βρίσκεστε ακόμα έναν αιώνα πίσω. Καλή τύχη στο σκοτάδι κ. Γιανναρά.

Κ. Καρατζά,

ακούγεστε σοβαρός και φιλομαθής στο είδος σας, και είμαι σίγουρος ότι έχετε δίκαιο ως προς την ασχετοσύνη του κ. Γιανναρά περί τις εξελικτικής βιολογίας.

Πιάνομαι όμως από την τελευταία και μόνο παράγραφο στην οποία συνοψίζεται – κατά την ταπεινή μου γνώμη – η φαυλότητα του κοινωνικού Δαρβινισμού. Δηλαδή ο τεράστιος κίνδυνος που ελλοχεύει όταν προσπαθήσουμε να εφαρμόζουμε φυσικές θεωρίες (και μάλιστα δευτερογενείς όπως όλες οι θεωρίες της Βιολογίας) στον Άνθρωπο και την Κοινωνία του.

Καταρχήν, εσείς ο ίδιος επισημαίνετε τον ρόλο του Κοινωνικού Δαρβινισμού (εσείς λέτε απλά Δαρβινισμού – τόσο το χειρότερο), στην δημιουργία ρατσισμού (και φασισμού και Ναζισμμού προσθέτω) τον προηγούμενο αιώνα. Συμφωνούμε!

Μετά όμως λέτε (με περισσή περηφάνια!) ότι πλέον ο Δαρβίνος (εγώ λέω οι ανόητοι θιασώτες του και όχι ο ίδιος ο άνθρωπος) “αποδεικνύει το λάθος του φασισμού…”.

Σας αφήνω να σκεφτείτε πόσο αυτο-αναιρούμενη είναι η σκέψη σας, επισημαίνοντας μόνο ότι πριν από 1 αιώνα οι Κοινωνικοί δαρβινιστές είχαν “αποδείξει” ότι σκοτώνοντας τα μαυριδερά και αδύναμα παιδιά η κοινωνία θα ήταν καλύτερη..

Σαν επίλογο, θα ήθελα να σημειώσω ότι ενώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να δεχθώ όλες τις θεωρίες που οδηγούν ένα κοπάδι ζώων στην επιβίωση, πάχυνση, πολλαπλασιασμό του είδους και επιμήκυνση της ζωής τους, αρνούμαι (ηλιθιωδώς, κατά την άποψη τους Κοινωνικού Δαρβινισμού, αφού κατά αυτόν υπάρχει επιστημονική απόδειξη..) να πιστέψω και να εφαρμόσω κάθε επιταγή των θεωριών αυτών στην δική μου Προσωπική ζωή, πριν την επιβεβαιώσω βιωματικά.

Το αυτό επιθυμώ και δι υμάς….

Μια φορά και ένα καιρό η τεμπέλα φύση, σε δισεκατομμύρια χρόνια που χρειάστηκαν, ευνόησε την εξέλιξη του πιθήκου σε σκεπτόμενο ον.
Δεν φρόντισε όμως την ίδια περίοδο να ευνοήσει την εξέλιξη και άλλου ζώου σε σκεπτόμενο όν.
Και ξέρετε γιατί παιδάκια μου; Διότι πρόβλεψε ότι θα κουραζόταν η καημένη!!!
Αλλά μην ανησυχείτε παιδάκια μου, μετά από δισεκατομμύρια χρόνια όταν πια θα έχει ξεκουραστεί, θα φροντίσει να αναπτύξουν δια της εξελικτικής οδού, διάφορα ζώα τα πλεονεκτήματα του ανθρώπου.
Και θα ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Ναι θα προλάβουμε να τα δούμε με τα μάτια μας όλα αυτά παιδάκια μου.
Επειδή η μεγάααλη επιστήμη μας, σε λίγο καιρό με την πρόοδο που έχει, θα παρατείνει τη ζωή μας μέχρι τότε!!!