N. Ξυδάκης: Άντρες μόνοι, γυναίκες μόνες

8
730

Νίκος Γ. Ξυδάκης

Γράφεις για τα αγόρια που δεν λεν να μεγαλώσουν, τα θέσει ή δυνάμει γκέι, τους άντρες χωρίς θήλυ στη ζωή τους, εντάξει. Γράψε όμως και για τις γυναίκες χωρίς άντρα... Μου το μήνυσε με SMS μια καλή φίλη, την περασμένη Κυριακή. Μου το ’παν κι άλλες. Γυναίκες αξιέραστες και ξύπνιες. Στα τριάντα κάτι και στα σαράντα. Γυναίκες μες στη ζωή, ωραίες, πετυχημένες επαγγελματίες, γυναίκες μόνες.

Οι άντρες μού μήνυσαν άλλα: Μα δυνάμει γκέι; Ολοι; Δώσε έμφαση στο «δυνάμει», άσε τ’ άλλο – απαντούσα. Κι ηρεμούσαν.

Κατόπιν κουβεντιάζαμε. Πού πήγαν οι άντρες; Κρύβονται σε δουλειές και καριέρες, κρύβονται πίσω από άλλους άντρες, φίλους και αντροπαρέες, κρύβονται από την ενηλικίωση και το ζευγάρωμα, τη σχέση. Κρύβονται από τις συνομήλικες γυναίκες ανάλογης καριέρας, ανάλογης μορφώσεως και ευφυΐας, ανάλογης ή υπέρτερης φιλοδοξίας.

Κρύβονται από τη δέσμευση της σχέσης, από την ευθύνη της συμβίωσης, από το βάρος της συνομολόγησης και του μοιράσματος. Αποφεύγουν το μοντέλο του ζευγαριού και της πυρηνικής οικογένειας· η οικογένεια των γονιών τους σήμερα ξεψυχάει ή, εν πάση περιπτώσει, δεν υπόσχεται και πολλά στους παρατεταμένους έφηβους, που μεθάνε με γκάτζετ και αντροπαιχνίδια.

Οι άντρες κρύβονται και αναβάλλουν· οι συνομήλικες τούς τρομάζουν, είναι ώριμες και απαιτητικές. Απ’ τα σαράντα στρέφονται στις μικρότερες – θεωρητικά είναι πιο χειρίσιμες, θεωρητικά... Και βασικά στρέφονται στον εαυτό τους: διαστέλλουν την εφηβεία, χρυσώνουν τη μοναχικότητα.

Οι γυναίκες κυνηγάνε και τρομάζουν: τρομάζουν τους ήδη λουφαγμένους συνομηλίκους τους, τρομάζουν και οι ίδιες όταν στο ζενίθ της καριέρας σκιρτήσει μέσα τους η μητρότητα πιο δυνατή και απαιτητική και από τη γενετήσια ορμή και από τη δίψα της συντροφιάς.

Αντρες και γυναίκες στον καιρό μας χτίζουν τη νέα οικογένεια: επάλληλους ιστούς φίλων, μια φυλή αστών που αναγνωρίζεται με τη μυρωδιά. Τους ενώνουν το γούστο, η κουλτούρα, η συμπεριφορά, ενίοτε το κοινό παρελθόν, αλλά ορισμένως το κοινό παρόν και το κατά μόνας ταξίδι της ζωής. Οι φίλοι: φυλή και κοινότητα. Σε αυτή τη φυλή βυθίζονται και οι παντρεμένοι, άντρες και γυναίκες, εάν και εφόσον παλιώσει και στερεωθεί ο γάμος τους. Στους φίλους εξομολογείσαι καημούς, απωθήσεις και ελλείψεις· στους φίλους αναγνωρίζεις την κοινοτοπία των αναζητήσεών σου· οι ατομικές περιπέτειες μοιάζουν: η διαπίστωση τούτη σοκάρει τον νάρκισσο αστό, αλλά και τον παρηγορεί, ιδίως σε στιγμές πόνου.

Και η ένωση; Το σμίξιμο αρσενικού και θηλυκού; Το συζητώ με φίλους και φίλες – πιο ανοιχτά με τους ομόφυλους, ομολογώ. Διαπιστώνουμε τις παράλληλες μοναξιές, τις ασύμπτωτες πορείες των μοναχοδαρμένων αστών, τις νιώθουμε να κεντάνε το πετσί μας. Ο ένας φοβάται τον άλλο. Η ένωση λάμπει τα βράδια, στην έξοδο, στο φλερτάρισμα, στο τρόπαιο του κρεβατιού, συχνά και στις πνευματικές αψιμαχίες μεταξύ μορφωμένων εραστών. Ομως τα εργένικα σπιτικά δεν ενώνονται, η καριέρα, το εισόδημα και η μοναξιά του πρωινού after παραμένουν εις διπλούν.

Γίνομαι παλιοκαιρίσιος. Το θήλυ παραμένει μυστήριο και θαύμα: δεν βλέπω την τρομερή Λίλιθ, τη σκοτεινή Σελήνη, την τρομερή Τανίτ της Σαλαμπώ· δεν βλέπω μόνο αυτή, βλέπω την Αφροδίτη και την Αρτεμη, την κόρη Ηγησώ, τη μειδιώσα Μόνα Λίζα, βλέπω την Καταγωγή του Κόσμου, κατά Κουρμπέ. Ακούω το τραγούδισμα του μακαρίτη «νονού» Τζέιμς Μπράουν, το απόλυτο μπλουζ στα πάρτι των ’70s και σε όσα θα έλθουν: «This is a man’s world / But it wouldn’t be nothing, nothing without a woman or a girl / He’s lost in the wilderness / He’s lost in bitterness». Αυτός είναι ο κόσμος του άντρα. Αλλά δεν θα ’ταν τίποτε, τίποτε, χωρίς γυναίκα, χωρίς κορίτσι. Θα χανόταν στην αγριάδα, θ’ αφανιζόταν μες στην πίκρα.

Δεν ζούμε πια στον κόσμο της ανδρικής κυριαρχίας. Ο άντρας δεν σέρνει το ματωμένο ζώο στο σπίτι για τροφή. Δεν κατακτά τη γυναίκα, της ζητάει να βρεθούν. Ο αιώνας μας ανήκει στις γυναίκες, αυτό το καταλαβαίνουν και οι macho και οι τεχνο-σπασίκλες και οι καλλιτεχνίζοντες ευαίσθητοι. Αλλά η αξία της παρατήρησης του νονού της σόουλ παραμένει αμφίστομη: Ο άντρας χωρίς γυναίκα, η γυναίκα χωρίς άντρα, χάνονται στην αγριότητα, στην πίκρα της μοναξιάς. Δεν καρπίζουν. 

πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 31.12.2006

8 Σχόλια

  1. Μια περιήγηση στον εφιάλτη έτσι χωρίς σκοπό, χωρίς απάντηση, χωρίς ενδιαφέρον, έτσι για να πούμε κάτι, κάτι κενό που θα τονίσει την μοναξιά, τη μελαγχολία, εκείνο το βαριεστημένο αααναι υπάρχει κι’ αυτό, έλα μωρέ εντάξει, θα περάσει, άνδρες μόνοι, γυναίκες μόνες, Γκέϊ μόνοι, ομοφυλόφιλοι μόνοι, λεσβίες μόνες, ΌΛΟΙ ΜΟΝΟΙ, σιγά το πρόβλημα.
    Έχουμε πορνογραφία, έχουμε τηλεόραση, έχουμε Σούπερ Μάρκετ, αυτοκίνητα, πόρνες, ζιγκολό, INTERNET, εκεί θα κολλήσουμε, στη μοναξιά;

  2. Το κείμενο είναι εξαιρετικό! πραγματικά!
    Αν μπορώ να απαντήσω στον “ανώνυμο”, πιο πάνω…
    Είμαι σίγουρη, και οτι και σενα σε απασχολεί η μοναξιά, απλά δεν το ξέρεις, ή δεν το παραδέχεσαι. Αν δεν σε ενδιέφερε, δεν θα έψαχνες τρόπους να την καταπολεμήσεις, σουπερ μάρκετ, πορνογραφία, αυτοκίνητα, κ.λ.π.. Η μοναξιά είναι αλλού, να έχεις όλα αυτά και να μην ξέρεις τι να τα κάνεις, να σου φαίνονται άχρηστα και ανώφελα. Και μάλλον είναι, όταν πέρα από αυτά, δεν έχεις έναν άνθρωπο να συζητήσεις, να αγαπήσεις, να φιλήσεις και να βρίσεις ενίοτε.
    Μακάρι η ζωή μας, να μην ήταν μόνο η καριέρα και η επιτυχία, να ήταν οι άνθρωποι και οι στιγμές που διαμορφώνουν. Ίσως τότε, η ζωή μας να ήταν πιο φωτεινή και ευχάριστη.

  3. Για την Ρένια και όχι μόνο, μια συνταγή ευτυχίας.

    Τεχνική Υποστήριξη : Παρακαλώ, πως μπορώ να βοηθήσω;

    Πελάτης : Χμ… μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να εγκαταστήσω το πρόγραμμα που λέγεται “Αγάπη”.
    Μπορείτε να με καθοδηγήσετε πώς να το κάνω;

    Τ.Υ. : Φυσικά μπορώ. Είστε έτοιμος να ξεκινήσουμε;

    Π: Είμαι λίγο άσχετος από τεχνολογία, αλλά ας προσπαθήσουμε. Τι πρέπει να κάνω;

    Τ.Υ.: Το πρώτο βήμα είναι να εντοπίσετε και να ανοίξετε το παράθυρο “Η
    Καρδιά μου”.
    Μπορείτε να την εντοπίσετε;

    Π: Ναι, αλλά υπάρχουν άλλα τόσα προγράμματα που τρέχουν αυτή τη στιγμή.
    Υπάρχει πρόβλημα να εγκαταστήσω το “Αγάπη” ενώ τρέχουν τα άλλα;

    Τ.Υ: Ποια προγράμματα τρέχουν τώρα;

    Π: Μισό λεπτό να δω… υπάρχει ένα που λέγεται “Παλιά Τραύματα”, “Χαμηλή Αυτοεκτίμηση”, ένα άλλο “Μνησικακία” και “Εκδίκηση”.

    Τ.Υ.: Δεν υπάρχει πρόβλημα. Μόλις εγκαταστήσετε το πρόγραμμα ‘Αγάπη’, θα διαγράψει βαθμιαία αυτά τα προγράμματα αυτά από το λειτουργικό σύστημα.
    Μπορεί να παραμείνουν στη μνήμη αλλά δεν θα εμποδίζουν τη λειτουργία άλλων προγραμμάτων.
    Το πρόγραμμα “Αγάπη” θα αντικαταστήσει το “Χαμηλή αυτοεκτίμηση” με μια άλλη ενότητα που λέγεται “Υψηλή αυτοεκτίμηση”.
    Όμως, θα πρέπει να διαγράψετε οριστικά τα υπόλοιπα δύο προγράμματα:
    “Μνησικακία” και “Εκδίκηση”.
    Αυτά τα δύο εμποδίζουν την εγκατάσταση του προγράμματος ‘Αγάπη’.

    Π: Πως γίνεται να τα διαγράψω; Μπορείτε να μου πείτε;

    Τ.Υ.: Με χαρά. Πηγαίνετε με το ποντίκι στην οθόνη σας κάτω αριστερά, εκεί που λέει ‘Εκκίνηση’ και επιλέξτε το πρόγραμμα “Συγχώρεση” και κάνετε ένα κλικ.
    Επαναλάβετε τη διαδικασία όσες φορές χρειαστεί μέχρι να διαγράψετε
    τελείως τα δύο προγράμματα.

    Π: Α, ωραία! Έγινε κιόλας. Ώχ… όμως το πρόγραμμα “Αγάπη” ξεκίνησε μόνο του την εγκατάσταση. Είναι φυσιολογικό αυτό;

    Τ.Υ.: Ναι, αλλά να θυμάστε ότι έχετε μόνο τη πρώτη έκδοση του βασικού
    προγράμματος. Θα χρειαστεί να συνδεθείτε με άλλες “Καρδιές” για να κάνετε αναβάθμιση.
    Π: Ωχ! Μου εμφανίζεται ένα μήνυμα λάθους που λέει: ‘Error – Το πρόγραμμα δεν μπορεί να λειτουργήσει με εξωτερικές παρεμβάσεις’… τι είναι αυτό;

    Τ.Υ.: Μην ανησυχείτε. Αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα “Αγάπη” έχει φτιαχτεί για να τρέχει με εσωτερικές “Καρδιές” αλλά δεν έχει ακόμα τρέξει στη δική σας “Καρδιά”.
    Σε μη-τεχνική γλώσσα, σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να αγαπήσετε τον εαυτό σας πριν είστε έτοιμος να αγαπήσετε τους άλλους.

    Π: Δηλαδή; Τι κάνω τώρα;

    Τ.Υ.: Κατεβάστε το πρόγραμμα “Αποδοχή εαυτού” και κάντε κλικ στα παρακάτω αρχεία: “Συγχώρεση εαυτού”, “Συνειδητοποίηση της αξίας μου”, “Αναγνώριση των ορίων μου”.

    Π: Εντάξει, το έκανα.

    Τ.Υ.: Ωραία. Τώρα αντιγράψτε αυτά τα αρχεία στο βασικό σας φάκελο “Η
    Καρδιά μου”.
    Το σύστημα θα διαγράψει οποιοδήποτε ασύμβατο αρχείο και θα επιδιορθώσει τα όλα τα λανθασμένα αρχεία.
    Επίσης, χρειάζεται να διαγράψετε τα “Αρνητική Κριτική”, “Φλυαρία”. Μετά
    πηγαίνετε στο Κάδο ανακύκλωσης και διαγράψτε τα οριστικά και από εκεί.

    Π: Έγινε. Ωπ!! O φάκελος “Η Καρδιά μου” αρχίζει να γεμίζει με νέα αρχεία.
    Τα “γαλήνη” και “πληρότητα” αντιγράφουν μόνα τους τα αρχεία στο φάκελο “Η Καρδιά μου”.
    Είναι φυσιολογικό αυτό;

    T. Y.: Ναι. Αυτό δείχνει ότι το πρόγραμμα “Αγάπη” έχει εγκατασταθεί και
    ήδη τρέχει. Κάτι τελευταίο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο.
    Το πρόγραμμα “Αγάπη” είναι free, δεν χρειάζεστε κωδικό ενεργοποίησης, γι’ αυτό δώστε το σε όσους μπορείτε.
    Μπορεί να σας ανταποδώσουν μερικά καλά αρχεία για αναβάθμιση.

  4. Ερώτηση:

    Κατεβάσατε το πρόγραμμα “Αποδοχή εαυτού”, κάνατε κλικ στα αρχεία: “Συγχώρεση εαυτού”, “Συνειδητοποίηση της αξίας μου”, “Αναγνώριση των ορίων μου” και …μπορέσατε να πάτε παρακάτω;

    Αν τα κάνατε αυτά θα αισθανόσασταν ότι [b]δεν έχετε κανέναν απολύτως λόγο να πάτε παρακάτω[/b]. Λοιπόν, δεν μας τα λέτε καλά. Καθόλου καλά.

  5. Οἱ γυναῖκες εἶναι ἀξιέραστες ὃταν εἶναι γυναῖκες. Ὁμοίως καί οἱ ἂντρες.

    Σήμερα ἂντρες καί γυναῖκες μορφώνονται μαθαίνοντας πῶς νά ἐπιβληθεῖ ὁ ἓνας στόν ἂλλον, ὂχι πῶς νά συμπληρώσει ὁ ἓνας τόν ἂλλον.

    Καί ὃσο πιό πολύ ὑπηρετοῦμε τό ναρκισσισμό μας τόσο πιό πολύ θά παγώνει ἡ καρδιά μας γιά τήν Ἀγάπη, θά ἀτροφεῖ ἡ ἱκανότητά μας γιά προσφορά ἒχειν καί εἶναι.

    Οἱ ὁμοφυλόφιλοι τραγικά θύματα μιᾶς ψυχικῆς ταλαιπωρίας. τούς θωπεύουν μέ “κατανόηση” σπρώχνοντάς τους πιό βαθειά σέ ἐκεῖνο πού θέλουν νά ἀποφύγουν.

    Θἐλουμε παιδεία πού να ἐμπνέει στάση ζωῆς γιά θυσία καί προσφορά, ὂχι παιδεία ἀλύπυτου ὁμόφυλου ρόλου ἀνταγωνιστῶν.

    Εὐχαριστίες γιά τό θέμα πού θίξατε.

  6. Τα “Αποδοχή εαυτού”, “Συγχώρεση εαυτού”, “Συνειδητοποίηση της αξίας μου” ονομάζονται εναλλακτικά [b]ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ και ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ[/b], οι γνωστές ψυχολογικές ανοησίες.
    Αυτά σπέρνουν την υποτίμηση και την διχόνοια προς τους άλλους.
    Ο άνθρωπος χρειάζεται “Αποδοχή των άλλων”, “Συγχώρεση από τους άλλους=Εσύ ζήτα συγνώμη”, “Συνειδητοποίηση της αξίας των άλλων”.

Σχολιάστε:

Πληκτρολογήστε το σχόλιό σας
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ