Ότι δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στα νοητά ο για την υπεροχή του Αίτιος παντός νοητού

Και ανερχόμενοι λέμε ότι ούτε ψυχή είναι,ούτε νους,ούτε έχει φαντασία ή γνώμη ή λόγο ή νόηση

ούτε είναι λόγος,ούτε είναι νόηση

ούτε λέγεται,ούτε νοείται

ούτε είναι αριθμός ή τάξη ή μέγεθος ή σμικρότητα ή ισότητα ή ανισότητα ή ομοιότητα ή ανομοιότητα

ούτε στέκεται,ούτε κινείται,ούτε ησυχάζει,ούτε έχει δύναμη,ούτε είναι δύναμη,ούτε είναι φως

ούτε ζει ούτε είναι ζωή

ούτε είναι ουσία,ούτε είναι αιώνας,ούτε είναι χρόνος

ούτε νοητικά(γνωστικά)μπορεί να έχει κανείς επαφή μαζί της

ούτε είναι επιστήμη(γνώση)ούτε είναι αλήθεια

ούτε είναι βασιλεία,ούτε είναι σοφία

ούτε είναι ένα ή ενότητα ή θεότητα ή αγαθότητα,ούτε είναι πνεύμα,όπως εμείς ξέρουμε

ούτε υιότητα,ούτε πατρότητα,ούτε τίποτα άλλο από όσα αφορούν εμάς ή κάποιο άλλο από τα γνωστά όντα

ούτε ανήκει στα μη όντα αλλά ούτε και στα όντα και ούτε τα όντα γνωρίζουν τί είναι(αυτή),ούτε αυτή γνωρίζει με τη γνώση τί είναι τα όντα

ούτε υπάρχει λόγος γι'αυτήν,ούτε όνομα ούτε γνώση

ούτε είναι σκοτάδι,ούτε είναι φως

ούτε πλάνη,ούτε αλήθεια

ούτε μπορεί καθόλου να οριστεί με την κατάφαση ή την αφαίρεση

αλλά όταν τα προερχόμενα από αυτήν προσθέτουμε (καταφατικά) ή αφαιρούμε (αποφατικά),σ'αυτή ούτε προσθέτουμε ούτε αφαιρούμε τίποτε.

Επειδή η τέλεια και ενιαία Αιτία των πάντων ξεπερνά κάθε ορισμό και κάθε πρόθεση και ξεπερνά κάθε αφαίρεση ή υπεροχή Εκείνου που απλά έχει αποδεσμευθεί από όλα και που τα πάντα υπερβαίνει.

Περί μυστικής θεολογίας

Διονυσίου Αρεοπαγίτου

εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

σελ.55