Στην εργασία αυτή διερευνώνται οι αναλογίες στις αντιλήψεις της σύγχρονης φυσικής και της (Ορθόδοξης Χριστιανικής) θεολογίας για το χώρο και το φως. Στη σύγχρονη φυσική ο χώρος, που νομίζουμε ότι καταλαμβάνουμε, δεν είναι τίποτε άλλα από σταθερή άπωση σημειακών σωματιδίων. Ο «χώρος» τείνει σε έννοιες όπως ο χωρισμός - διαχωρισμός, η απόσταση - απομάκρυνση, το διάστημα - διάσταση. Ενώ το φως ως μποζονική φύση τείνει στην συγκέντρωση και ένωση αντί του χωρισμού, «ζει» εκτός χρόνου και χώρου αντί της φθοράς και της απομόνωσης. Από την άλλη πλευρά η Θεολογία διδάσκει ότι ο εγωισμός είναι που μας χωρίζει, το ξεχωριστό θέλημα που μας κρατά σε διάσταση, η αμαρτία που μας απομακρύνει από τον αρχικό προορισμό μας. Η πρόταση: η συν-χώρεση και η αγάπη που είναι ένωση, μόνιασμα, και οδηγεί στην σω-τηρία, που τείνει να τηρεί σώο-ενιαίο τον άνθρωπο με την επανένωση με τον Δημιουργό. Με αυτή την έννοια πλησιάζει τα χαρακτηριστικά του φωτός στη φυσική που περιγράφηκαν παραπάνω.
Χρήστος Δημόπουλος: «Χώρος, Χωρισμός και Συν-χώρεση», Ε.Ε.Φ. Μάϊος 2018
Καταπληκτική εισήγηση, γεμάτη ερεθίσματα για σκέψη και στοχασμό! Ευχαριστούμε το Αντίφωνο που μας βοηθάει να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω.