Πριν από έναν περίπου μήνα (10-3-2013) η εβδομαδιαία εφημερίδα ΕΠΟΧΗ[1] δημοσίευσε ένα άρθρο του Γιώργου Λιερού, θεωρητικού της άμεσης δημοκρατίας και της κοινωνικής οικονομίας, με τίτλο «Πρέπει το κράτος να πληρώνει τους μισθούς κληρικών;» Με δεδομένο ότι μιλάμε για έντυπο της αριστεράς και για ακροαριστερό αρθρογράφο, θα περίμενε κανείς μια απάντηση αρνητική, βασισμένη στα συνήθη αριστερά αντιθρησκευτικά ή αντικληρικαλιστικά επιχειρήματα ή, έστω, σε μια φιλελεύθερη, ουδετερόθρησκη λογική διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους. Κι όμως, ο Γ. Λιερός έλεγε στο άρθρο του κάτι εντελώς άλλο: «Η γνώμη μας – γράφει – είναι ότι οι θρησκευτικοί και οι πολιτισμικοί θεσμοί πρέπει να συντηρούνται εν μέρει από ίδιους πόρους (με την περιουσία τους ή από το κοινό τους) και συμπληρωματικά από τη χρηματοδότηση του κράτους. ... Η χρηματοδότηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας από την πολιτεία δεν είναι λιγότερο θεμιτή από τη χρηματοδότηση του φεστιβάλ Αθηνών του Μεγάρου Μουσικής των πολιτικών κομμάτων.»
Δεν είναι αυτός ίσως ο τρόπος που ένας ορθόδοξος πιστός θα δικαιολογούσε τη θεσμική σχέση της εκκλησίας με το κράτος, δεν θα μπορούσε όμως, φαντάζομαι, να αρνηθεί ότι πρόκειται για μια ρηξικέλευθη πρόταση προς την αριστερά και γενικότερα προς τους μη πιστούς να δουν θετικά τη θρησκεία και ειδικότερα την Ορθόδοξη Εκκλησία· όχι ως μια υπόθεση που αφορά την ιδιωτική σφαίρα και τα δικαιώματα των πιστών, αλλά ως θεμελιώδη δημόσια λειτουργία, σημαντική για την πνευματική και πρακτική ανάταξη των κοινωνικών δεσμών που καταρρέουν. «Οι θρησκευτικοί θεσμοί – λέει παρακάτω το άρθρο – όπως και γενικότερα οι θεσμοί παραγωγής του πολιτισμικού και συμβολικού πλούτου, είναι πολύ σημαντικοί δημόσιοι θεσμοί και ως τέτοιους πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε· όχι να τους δούμε εγκλωβισμένους στον ιδιωτικό χώρο, όπως πρεσβεύουν οι φιλελεύθερες θεωρίες». Η άποψη του Γ. Λιερού θυμίζει κάπως, αν και ξεπερνά κατά πολύ, τη φιλοθρησκευτική διάθεση του φιλελεύθερου Χάμπερμας (βλ. «Σύναξη», τ. 124)[2] μιας και κινείται πέρα από το φιλελεύθερο πλαίσιο, υπογραμμίζει την ιδιαίτερη σημασία της Ορθοδοξίας (που δεν επιτρέπει, όπως λέει, «φονταμενταλιστικές φιλοδοξίες ή φαντασιώσεις»), παραπέμπει στην πρόσφατη πολιτική εμπειρία της Λατινικής Αμερικής κλπ κλπ. Αυτά εν ολίγοις για το άρθρο· να μην τα πολυλογώ. Όποιος θέλει μπορεί να το βρει και να το διαβάσει.[3]
Περνάμε τώρα σε ένα άλλο θέμα· αυτό που κυρίως με ασπασχολεί. Στο τέλος του άρθρου, προκειμένου να τονιστεί η θετική προσμονή του αρθρογράφου από την Εκκλησία, λέγονται μεταξύ άλλων τα εξής: «Δεν μας αρκεί η Εκκλησία να πάψει να εμποδίζει την ανέγερση λατρευτικών χώρων για τους μουσουλμάνους. Πρέπει να μπει μπροστά και να αναλάβει ενεργό ρόλο στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, συμπεριλαμβανομένων και των θρησκευτικών. Έτσι θα έδινε το έναυσμα για μια γόνιμη διαδικασία συναντήσεων και ανταλλαγών με τους μουσουλμάνους μετανάστες, οι οποίες θα μπορούσαν να δώσουν πολύ ενδιαφέρουσες πολιτισμικές συνθέσεις, τα στοιχεία για ένα νέο λαό από ντόπιους και μετανάστες.» Είναι μια πρόταση που σηκώνει, ασφαλώς, πολλή συζήτηση. Την οποία έσπευσε να ανοίξει, ποιος; ... Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιώς. Ο οποίος, σε ένα κείμενό του που έχει σαν στόχο κυρίως τον δήμαρχο Αθηναίων, παραλαμβάνει και τον Γ. Λιερό.[4] Αποκαλεί την άποψη του «φρικιαστική», και παραθέτει προς χάριν των αναγνωστών του ολόκληρο το παραπάνω απόσπασμα, με μια ελαφρά, όμως, παραλλαγή. Εκεί που ο Λιερός αναφέρεται σε συναντήσεις και ανταλλαγές με τους μουσουλμάνους μετανάστες «οι οποίες» (οι συναντήσεις, εννοείται) θα μπορούσαν να δώσουν πολύ ενδιαφέρουσες πολιτισμικές συνθέσεις, ο Μητροπολίτης Πειραιώς διαπράττει αντιγράφοντας ένα μικρό λαθάκι. Μιλά για συναντήσεις και ανταλλαγές με τους μουσουλμάνους μετανάστες «οι οποίοι» (οι μουσουλμάνοι, εννοείται) θα μπορούσαν να δώσουν πολύ ενδιαφέρουσες πολιτισμικές συνθέσεις. Δηλαδή ο μεν Λιερός γράφει ότι τις συνθέσεις θα τις δώσουν οι συναντήσεις και οι ανταλλαγές, ενώ ο Μητροπολίτης Πειραιώς τον βάζει να λέει πως τις συνθέσεις θα τις δώσουν οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι μετανάστες από μόνοι τους. Δεν πρόκειται, προφανώς, για τυχαίο «λάθος», αφού σ’ αυτό ακριβώς βασίζεται όλη η επόμενη επιχειρηματολογία του Σεβασμιότατου. Είναι σαφές το τί συνέβη. Ο Σεβασμιότατος έκρινε πως η διατύπωση του αρθρογράφου δεν ήταν επαρκώς βολική για να φανεί ο «φρικιαστικός» της χαρακτήρας, και θέλησε να βοηθήσει κάπως την κατάσταση – προς χάριν της βαθύτερης αληθείας, βεβαίως βεβαίως.
Κατόπιν όλων αυτών με παίρνει τηλέφωνο ο Γ. Λιερός – τον οποίο γνωρίζω – και σε κατάσταση πλήρους απορίας με ρωτούσε να του εξηγήσω πώς είναι δυνατόν ένας πνευματικός άνθρωπος, όπως κατά τεκμήριο είναι ένας χριστιανός επίσκοπος, να προβαίνει σε τέτοια λαθροχειρία εις βάρος του αντιπάλου του. Εντάξει – έλεγε – να χτυπήσει την άποψή μου, να την κάνει σκόνη αν μπορεί. Χρειάζεται όμως να τη διαστρέψει; Κι αν δεν αγαπά εμένα, ως εχθρό του, δεν σέβεται τουλάχιστον την αλήθεια, που στο κάτω κάτω γι’ αυτόν είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο υποτιθέμενος Κύριός του; Αυτά αναρωτιόταν ο Λιερός, και ομολογώ ότι δεν ήξερα τί να του απαντήσω· πώς να του εξηγήσω τη στάση του ανδρός. Προς στιγμήν σκέφτηκα να του πω κάτι απ’ την προσωπική του ιστορία, όσο τη γνωρίζω· ποια ήταν η θητεία του στην Αρχιεπισκοπή της Αυστραλίας, πώς έφυγε από κει κακήν κακώς, και τί έγραψε γι’ αυτόν μετά την ενθρόνιση του στη Μητρόπολη Πειραιώς ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός (αποκαλώντας τον «τραγικό τσαρλατάνο», μιλώντας για «ψυχοπαθολογική κατάσταση» κλπ). Δεν τα ξέρω όμως καλά· έτσι δεν είπα τίποτα. Σκέφτηκα μετά να αναφερθώ στις διαρκείς πρωτοβουλίες του (συνέδρια, καταγγελίες κλπ) κατά επιφανών χριστιανών θεολόγων και συνεπισκόπων του, κινήσεις που εξυφαίνουν και καλλιεργούν σχισματικές διαιρέσεις στους κόλπους της ελλαδικής Εκκλησίας. Υπέθεσα όμως ότι δεν θα ενδιαφέρουν τον Λιερό· έτσι τα άφησα κι αυτά. Θυμήθηκα ακόμα και τις επικριτικές επιστολές του προς τη Βασίλισσα της Αγγλίας και τον Καντάφι (Μάρτιος 2010), αλλά κι αυτές άσχετες με το θέμα μού φάνηκαν. Μετά προσπαθούσα να θυμηθώ αν ήταν κι αυτός μεταξύ αυτών που είχαν κατηγορήσει ψευδώς και δολίως τον Οικουμενικό Πατριάρχη ότι είχε δήθεν συμμετάσχει σε συλλείτουργο με τον Πάπα. Αλλά και σ’ αυτό δεν ήμουν βέβαιος. Το μόνο που θυμόμουν με σιγουριά ήταν η περσινή επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχη προς την Ελλαδική Εκκλησία, με την οποία ο Παναγιότατος ερωτούσε κι αυτός τί ακριβώς συμβαίνει με τον Πειραιώς και ως πότε ο άνθρωπος αυτός θα εξευτελίζει τον θεσμό που υποτίθεται πως υπηρετεί. Εξ όσων γνωρίζω η Ελλαδική Εκκλησία δεν έχει ακόμα απαντήσει στον Οικουμενικό Πατριάρχη. Και έτσι, μένοντας κι εγώ σε απορία, συνειδητοποίησα ότι ο άνθρωπος αυτός – που ασχολείται πολύ σοβαρά με το τί βάζουν οι άλλοι στο στόμα τους, αλλά αντιμετωπίζει με περισσή ελαφρότητα το τί βγάζει ο ίδιος από το δικό του – έχει αυτό ακριβώς το προσόν. Να αφήνει τους πάντες σε αδυναμία να απαντήσουν σε τρίτους όταν ερωτώνται περί αυτού.
Προκειμένου λοιπόν να ξεφύγω από τα ερωτήματα του φίλου μου, σκέφτηκα αυτό: του πρότεινα να στείλει μια επιστολή στην Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και να εκθέσει την απορία του στους επισκόπους. Να τους ρωτήσει αν είναι δυνατόν ένας εξ αυτών να παραχαράσσει την αλήθεια και να αδικεί κάποιον, έστω και εχθρό της Εκκλησίας. Είμαι βέβαιος, του είπα, ότι μόλις απαντήσουν στον Βαρθολομαίο, αμέσως μετά θα απαντήσουν και σε σένα. Είναι μια απάντηση που η Εκκλησία την οφείλει στον Γιώργο Λιερό.
Σημειώσεις
[2] Βλ. δικό μου σχετικό άρθρο. «Κράτος και Εκκλησία» (Σύναξη, τ. 124, σελ.16) και στο Αντίφωνο
[3] «Κράτος, Εκκλησία, κλήρος και αριστερά», του Γιώργου Λιερού
[4] Ο Μητροπολίτης Πειραιώς για τις δηλώσεις Καμίνη (8/4/2013)
πηγή: Aντίφωνο
Πολύ ἐντυπωσιακό ἂρθρο.
Ἐντυπωσιακό διότι ὁ κ. Λιερός, ἀπό την κλασσική κομμουνιστική θέση τῆς ἐξοντώσεως τῆς ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν παντί τρόπῳ, περνάει στη νεοταξική προσέγγιση τῆς μετατροπῆς της σέ μιά ἀκίνδυνη charity και μάλιστα δημόσιας καί ὂχι μόνο ἰδιωτικῆς χρήσης. Εἶναι μιά φαινομενική ὑπέρβαση, πού δείχνει πώς οἱ δυνάμεις τῆς κομμουνιστικῆς ἀριστερᾶς ξέρουν να μετεξελίσσουν την πολεμική τους ἐναντίον τῆς ἐκκλησίας, σήμερα ἀποτελώντας, ἀνεπιγνώστως πιστεύω, θεραπενίδα τῆς Νέας Τάξης
Ὃμως δέν εἶναι μόνον αὐτό ἐντυπωσιακό. Ὁ κ. Λιερός διαμαρτύρεται γιά τη σύγχυση μεταξύ τοῦ “οἱ ὁποῖες”καί “οἱ ὁποῖοι”. Μά πόση διαφορά τάχα ἒχει, ἡ τάχα ἐσκεμμένη σύγχυση; Χωρίς τούς ὁποίους, δέν ὑπάρχουν οἱ ὁποῖες. Οἱ μετανᾶστες γεννοῦν τίς συζητήσεις. Χωρίς αὐτούς δέν ὑπάρχουν αὐτές οἱ τάχα γόνιμες συζητήσεις. Τί προσμένει ὁ κ Λιερός ἀπό τίς συζητήσεις αὐτές, μᾶς τό λέει παρακάτω. Προσμένει ὃτι “θα μπορούσαν να δώσουν πολύ ενδιαφέρουσες πολιτισμικές συνθέσεις, τα στοιχεία για ένα νέο λαό από ντόπιους και μετανάστες.»”. Δηλαδή νά δώσουν νέο ἐρμαφρόδυτο ἒθνος, ἂλλο γένος, ὂχι ἑλληνικό. Οἱ μετανᾶστες νά ἀλλοιώσουν δηλαδή τόν ἐθνικό πολιτισμό, πού βασίζεται στούς πυλῶνες τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καί την Ὀρθοδοξία. Κατανοῶ τήν ἀπόλυτη σύμπλευση τοῦ κ. Ξυδιᾶ με τόν στόχο αὐτό, δέν κατανοῶ ὃμως γιατί δέν πρέπει αὐτό τό μέλλον νά εἶναι “φρικιαστικό” γιά πάρα πολλούς ἓλληνες.
Κάποτε ὁ διεθνιστικός κομμουνισμός ἐπέβαλε στούς ἀνθρώπους μιά παρά φῦσιν καταναγκαστική ἰσοπέδωση στίς ἐλευθερίες τους. Τώρα, ὁ νεοταξικός ὁλοκληρωτισμός, ἐπιβάλλει ἓναν παραφῦσιν πολιτισμικό ὑβριδισμό!!!
Ὃμως καί ὁ κ Ξυδιᾶς δέν εἶναι λιγότερο ἐντυπωσιακός. Μᾶς καταδεικνύει τήν ὁλοκληρωτική φύση τοῦ Νεοταξικοῦ ἐχγειρήματος. Ὃποιος δέν ὑποτάσσεται, θά συκοφαντεῖται, λοιδορεῖται, σπιλώνεται, παντί τρόπῳ. Ἒτσι λοιπόν, μᾶς βάζει μία σειρά ἀπό ἀνεπιβεβαιωτες “κατηγορίες” γιά τόν Πειραιώς, ὁ ὁποῖος τόλμησε νά ἀρθρώσει λόγο. Τότε τους ἀντιρρησίες τούς λέγαν “ἐχθρούς τοῦ λαοῦ” καί τούς στέλναν στή Σιβηρία, τώρα τούς ὀνομάζουν “φανατικούς”, “ψυχοπαθολογικούς” καί τούς καταντοῦν παρίες στό σύστημά τους. Μάλιστα ὁ κ. Ξυδιᾶς προχώρησε ἀκόμη ἓνα βῆμα καλώντας τόν κ. Λιερό νά “καρφώσει” τόν Πειραιώς στήν Ἱερά Σύνοδο. Πράγματι, καταπληκτική σύσταση!!!
Θά ἢθελα να διαβεβαιώσω τόν κ. Ξυδιᾶ ὃτι τό ἀναγκαστικό αὐτό πείραμα λοβοτομῆς τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, πού μᾶς ἐπιβάλλει ἡ ἡ Νέα Τάξη, θά ἀποτύχει. Καί ἐμεῖς θά εἲμαστε ἐδῶ καί θά φρίττουμε ὃταν ἡ μόνη “Ἀλήθεια” πού μᾶς ἐλευθερώνει, Ὁ Μέγας Δημιουργός τοῦ Σύμπαντος, ἡ Εἰρήνη ἡμῶν, ὁ Χριστός, βιάζεται ἀπό αὐτούς πού θέλουν δῆθεν νά……βελτιώσουν, τήν μόνη καί αἰώνια ἀλήθεια Του. Χωρίς να τή γνωρίσουν, θέλουν νά τήν ἀλλάξουν. Τό κτῖσμα νά κάνει ὑποδείξεις βελτίωσης στόν Κτίστη!!!!
Ἡ σύγχυση εἶναι τόσο προφανής! Κανένας Χριστιανός δέ μπορεῖ να την ἀντιλαμβάνεται καί νά μήν “φρίττει”.
Ἀξιότιμε κ. Παντελίδη,
στὸ ἄρθρο του, ὁ κ. Βασίλης Ξυδιᾶς παραθέτει, [b]τεκμαίρει[/b] καὶ παρουσιάζει μιὰ [b]πολὺ συγκεκριμένη παραποίηση[/b] τοῦ κειμένου τοῦ κ. Λιεροῦ ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιῶς κ. Σεραφείμ. Δεδομένου μάλιστα τοῦ ὅτι ἠ συγκεκριμένη παραποίηση τοῦ κειμένου ἀλλάζει ριζικὰ τὸ νόημά του, ὁ κ. Ξυδιᾶς εἰκάζει ὅτι ἡ παραποίηση εἶναι ἑκούσια, ὄχι παρόραμα ἢ ἀπροσεξία (ἐξίσου ἀπαράδεκτη βέβαια) τοῦ Σεβασμιωτάτου.
Ὡς ἐκ τούτου, ὁποιαδήποτε περαιτέρω ἀπἀντηση στὸ συγκεκριμένο ἄρθρο δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἀνήκει στὸν ἴδιο τὸν Σεβασμιώτατο ἢ σὲ ἐπίσημο (καὶ ὄχι ἀνεπίσημο) ἐκπρόσωπό του:[i] [b]νὰ ἐξηγήσει ὁ σεβαστὸς Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τί τὸν ὁδήγησε σὲ παραποίηση κειμένου[/b][/i], ἂν αὐτὴ ἦταν ἑκούσια ἠ ἀκούσια καὶ πῶς αὐτὴ ἡ μέθοδος ἐπιχειρηματολογίας συμβιβάζεται καὶ συμβαδίζει μὲ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ.
Ἄλλες ἀναλύσεις σχετικὰ μὲ τὸ εὐρύτερο θέμα δὲν μποροῦν παρὰ νὰ ἕπονται, ὄχι νὰ προηγοῦνται, τῆς ἀπάντησης τοῦ Σεβασμιωτάτου ἢ ἐπισήμου ἐκπροσώπου του: εἰδάλλως ἐξυπηρετοῦν μόνον τὸν ἀποπροσανατολισμὸ ἀπὸ τὸ θέμα ποὺ ἔθεσε ὁ κ. Ξυδιᾶς.
Μετὰ τιμῆς,
Σωτήρης Μητραλέξης
Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ διαφωνήσω. Ἡ οὐσία εἶναι μία. Οἱ κύριοι Λιαρὸς καὶ Ξυδιᾶς, ἀκολουθώντας τὶς ἀλήστου μνήμεις δηλώσεις Παυλόπουλου (εὐχαριστοῦμε τοὺς μετανάστες ποὺ μᾶς ἐπέλεξαν καὶ μᾶς γονιμοποιοῦν), μᾶς καλοῦν νὰ ἀποδεχθοῦμε μὲ ἀνοικτὲς ἀγκάλες τὸν τριτοκοσμικὸ ἰσλαμικὸ ἐποικισμό, προσβλέποντας σὲ «γόνιμες διαδικασίες» ποὺ θὰ δώσουν «στοιχεία για ένα νέο λαό από ντόπιους και μετανάστες».
Καὶ ὁ κ. Ξυδιᾶς μᾶς λέγει στρεψοδικὼν ὅτι παρεξηγήσαμε τὸν κ. Λιαρό, διότι ὁ νέος λαὸς ἀπὸ ντόπιους καὶ μετανάστες δὲν θὰ δημιουργηθῇ ἀπὸ τοὺς μετανάστες, ἀλλὰ ἀπὸ τὶς γόνιμες διαδικασίες μεταξὺ ντόπιων καὶ μεταναστῶν ποὺ θὰ ἐπιφέρουν οἱ μετανάστες. Μάλιστα.
Αὐτὲς τὶς ἡμέρες μὲ τρομάζει τὸ ἔλειμμα μαρτυρίας τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας, ἀντιπαραβάλλοντας τὴν ἀπουσία τῆς ἡμετέρας ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν κοινωνία (τὴν ὥρα ποὺ ἡ πατρίδα μας στενάζει κάτω ἀπὸ μνημόνια, τρόικες καὶ κινδύνους πολιτισμικοῦ καὶ πληθυσμιακοῦ ἀφανισμοῦ) μὲ τὸν ἀγώνα τῆς ἐκκλησίας καὶ τῶν πιστῶν τῆς (ἀθέου ὑποτίθεται) Γαλλίας στοὺς δρόμους – Γάλλοι ἱερεῖς καὶ πιστοί, ἑκατομμύρια, ματώνουν καθημερινῶς στοὺς δρόμους (ματώνουν κυριολεκτικῶς – προπηλακίζονται καὶ συλλαμβάνονται ἀπὸ τὶς ἀστυνομικὲς δυνάμεις), ἐνάντια στὸν ἀντιοικογενειακὸ-κιναιδικὸ νόμο Ὀλάντ. Ἀλλὰ ὑπάρχουν ἱερεῖς εἰς Παρισίους.
Ἑν Ἑλλάδι, ὅπου τὸ γένος δὲν ἀντιμετωπίζει τὸν κίνδυνο τοῦ πολιτικοῦ γάμου χιλίων ὁμοφυλοφιλικῶν ζευγαριῶν, ἀλλὰ τῆς μαζικῆς εἰσβολῆς καὶ ἑποικισμοῦ ἑκατομμυρίων ἰσλαμιστῶν, τῆς ἀπώλειας τῆς οίκονομικῆς καὶ πολιτικῆς ἀνεξαρτησίας, τῆς πολιτισμικῆς καὶ πληθυσμιακῆς ταυτότητος, ἡ ἡμετέρα ἱεραρχία, πλὴν κεραυνοῦ Σεραφεὶμ καὶ Ἀμβροσίου καὶ ὁλίγων ἄλλων ἐξαιρέσεων, συνδιαλέγεται «γονίμως», τῇ συνεργασίᾳ σοσιαλμαρξιζόντων θεολόγων, μὲ τοὺς Ραγκούσηδες, πρὸς προώθησιν τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ. Μωραίνει Κύριος ὃν βούλεται ἀπωλέσαι…
Ἀγαπητέ κ Μητραλέξη,
Εἰλικρινῶς, δέν ἀντελήφθην κάποια παραποίηση ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ κειμένου τοῦ κ. Λιεροῦ. Νομίζω τό ἀναδεικνύω στην ἀπάντησή μου. Ἂν ὑπῆρχε θά συμφωνοῦσα ἀπολύτως μαζί σας.
Ἐπιτρέψτε μου ἐπίσης νά θεωρῶ ὃτι δέν ὑπερασπιζομαι συγκεκριμένα πρόσωπα, πρωτίστως. Σήμερα ὁ Πειραιώς, αὒριο ὁ καθένας.
Στήν ἀπάντησή μου πρωτίστως ἀναδεικνύω τίς ὑπόγειες διαπλοκές, τήν ὁλοκληρωτική νοοτροπία τῆς Νέας Τάξεως (νά καθιστᾶ παρίες τούς διαφωνοῦντες), ἀλλά καί τήν στόχευσή της, τήν ὁποία ἐναργῶς καί εὐθαρσῶς μᾶς γνωστοποίησε ὁ κ Λιερός, σέ ἀγαστή σύμπνοια μέ τόν κ. Ξυδιά: Τή δημιουργία ἑνός “Νέου Λαοῦ”.
Λυποῦμαι μόνον, διότι δέν φαίνεται νά ἒγινε αὐτό ὁμοίως ἀντιληπτό ἀπό τη δική σας ἐγνωσμένη εὐαισθησία!
Σᾶς εὐχαριστῶ γιά τόν πολύτιμο χρόνο Σας.
Ἠλίας Παντελίδης
Χειρουργός Ὀφθαλμίατρος
Τελικά mr Ξυδιά τα γνωρίζετε καλώς και δεν μας τα λέτε ή όντως όσα γνωρίζετε τα γνωρίζετε από πάνω πάνω;
Καλύτερη η σιωπή mr Ξυδιά, καλύτερη η σιωπή! Θα εκτεθείτε, αν δεν το έχετε πάθει ήδη, πανελλαδικώς!!
Απάντηση του Πειραιώς στον Γ. Λιερό (από την ιστοσελίδα της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς): http://www.imp.gr/2012-03-27-20-22-23/505-επιστολή-απάντηση-του-σεβασμιωτάτου-μητροπολίτου-μας-στην-εφημερίδα-η-εποχή-και-ιστοσελίδα-αντίφωνο.html
Μικρό σχόλιο: Συμπαθητική τη βρίσκω την απάντηση του Σεβασμιωτάτου προς τον Γ. Λιερό. Όπως συμπαθητική βρίσκω την πικρόχολη απαξιωτική αναφορά στο δικό μου πρόσωπο, καθώς δείχνει άνθρωπο πικραμένο. Ας είναι καλά, παραμονές Μεγάλης Εβδομάδος ζητώ συγγνώμη που τον πίκρανα.
Παρά ταύτα, σκέφτομαι να επανέλθω μ’ ένα πιο διεξοδικό κείμενό μου για το θέμα του “νέου λαού” (το οποίο εκ πρώτης όψεως μοιάζει πράγματι να αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα των θέσεων του Γ. Λιερού).
Β.Ξ.
Το μόνο που θυμάστε με σιγουριά, mr Ξυδιά, ήταν η περσινή επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχη προς την Ελλαδική Εκκλησία, με την οποία, [b]λέτε εσείς[/b], «ο Παναγιότατος ερωτούσε κι αυτός τί ακριβώς συμβαίνει με τον Πειραιώς και [b]ως πότε ο άνθρωπος αυτός θα εξευτελίζει τον θεσμό που υποτίθεται πως υπηρετεί[/b].»
Που είδατε, mr Ξυδιά, στην επιστολή αυτή τον Π. Βαρθολομαίο να λέει ρητώς το: «ως πότε ο άνθρωπος αυτός [b]θα εξευτελίζει τον θεσμό [/b]που υποτίθεται πως υπηρετεί.»;
Είναι δικά σας τα λόγια ετούτα και μας λέτε ότι τα είπε ο Π. Βαρθολομαίος; Μήπως, λοιπόν, εσείς διαπράττετε παρόμοιο παράπτωμα για το οποίο κατηγορείτε τον Μ. Πειραίως; Κι όλα αυτά παραμονές της Μεγάλης Εβδομάδας. Δηλώσατε γαρ ότι δεν ήταν καλό αυτό που κάνατε και μετανοήσατε κιόλας που πικράνατε τον αδελφός σας!
Ακόμη μια φορά λοιπόν πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη ή να παραθέσετε κείμενο του Π. Βαρθολομαίου όπου θα φαίνεται καθαρά ότι μιλά για τον Μ.Πειραιώς και για εξευτελισμό του θεσμού που υποτίθεται πως υπηρετεί!
Τέλος και πάλι θα σας έλεγα να προτιμάτε την σιωπή όταν δεν είστε σίγουρος για κάτι και να μην βάζετε άλλους στο στόμα σας, εν προκειμένω στη γραφίδα σας, ενώ δεν θα έπρεπε!
Αγαπητέ μου Mr Παύλε (βλέπετε πως σέβομαι τον οικείο προς εσάς τύπο προσφωνήσεως). Είπα, μέρες που είναι, να σεβαστώ τον Σεβασμιώτατο Πειραιώς και τη στενοχώρια που του προκάλεσα με την ενθύμηση κακών στιγμών της ζωής του. Όμως δεν μπορώ να μη σεβαστώ και τη δική σας απαίτησή να «παραθέσω», όπως μου ζητάτε, το κείμενο στο οποίο ο Οικουμενικός Πατριάρχης λέει αυτά που ισχυρίζομαι.
Σας εξηγώ λοιπόν πως αναφερόμουν στην από 16/3/2012 και με Αριθμ. Πρωτ. 218 επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχη προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Μπορείτε να τη βρείτε στην ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στην ακόλουθη διεύθυνση:
http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=1463&tla=gr
Εν τω μεταξύ, και για να μην κουράζεστε, σας παραθέτω ορισμένα επιλεγμένα αποσπάσματα:
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος … ἐπιθυμοῦμεν ἵνα καταστήσωμεν Ὑμᾶς κοινωνοὺς τῆς ἣν δοκιμάζει ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ἀγωνίας καὶ θλίψεως ἐκ τῶν δηλώσεων, ἐκδηλώσεων καὶ ἐν γένει κινήσεων ἐντὸς τῶν κόλπων τῆς Ὑμετέρας Ἐκκλησίας, καθ’ ἃς ἐκφράζονται θέσεις καὶ ἐκτιμήσεις καὶ ἀπόψεις ἥκιστα συμβιβαζόμεναι πρὸς τὸ Ὀρθόδοξον ἦθος καὶ ἔθος, προκαλοῦσαι εὐρυτέραν ἀπορίαν, ἐγκυμονοῦσαι δὲ καὶ κινδύνους καὶ ἀπροβλέπτους συνεπείας διὰ τὴν ἑνότητα αὐτῆς ταύτης τῆς καθ’ Ὑμᾶς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν τῷ συνόλῳ αὐτῆς. … Αἱ κινήσεις καὶ ἐκδηλώσεις αὗται, περιωρισμέναι καὶ ἀμελητέαι ἴσως κατ’ ἀρχήν, ἔλαβον προσφάτως ἀπαραδέκτους διαστάσεις, ὡς συνέβη, μεταξὺ ἄλλων, καὶ ἔν τινι Ἱερᾷ Μητροπόλει τῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίας ἐν ὀργανωθείσῃ ὑπὸ τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου λαϊκῇ συνάξει, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας διὰ τῆς ἐκφωνήσεως ὑπὸ τοῦ ἰδίου Μητροπολίτου “ἀναθεματισμῶν” κατὰ ἑτεροδόξων καὶ ἀλλοθρήσκων, ὡς καὶ πάντων τῶν μετεχόντων εἰς τὴν λεγομένην Οἰκουμενικὴν Κίνησιν. … παρακαλοῦμεν Ὑμᾶς ἀδελφικῶς, … τοποθετηθῆτε συνοδικῶς ἐπὶ τούτῳ καὶ ἀπορρίψητε καὶ καταδικάσητε ταύτας ἐπισήμως ὡς ἀνεδαφικὰς καὶ ἐπικινδύνους, λάβητε δὲ καὶ ὡς ἐκκλησιαστικὸν σῶμα τὰς προσήκουσας ἀποφάσεις πρὸς εὐρυτέραν καταδίκην καὶ ἀπόρριψιν τῶν ἐνεργειῶν τούτων καὶ τῶν ἐκφραζομένων ἀστηρίκτων ἐν πολλοῖς, ἀνορθοδόξων καὶ ἐρχομένων εἰς ἀντίθεσιν πρὸς τὰς συνοδικὰς ἀποφάσεις τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν θέσεων τῶν ἐν λόγῳ ὁμάδων.
Τί λέτε λοιπόν εσείς, που με πνεύμα ευρύ κρίνατε ως αμελητέα την κατά το γράμμα παραχάραξη του Μητροπολίτου Πειραιώς εις βάρος του Γ. Λιερού, και με οξύνοια περισσή διεισδύσατε τότε στην ουσία των πραγμάτων; Κάντε σας παρακαλώ τον κόπο – παραβλέποντας τα όσα ενδεχομένως λανθασμένα ισχυρίζομαι εγώ – να μας εξηγήσετε σε ποιον Μητροπολίτη αναφέρεται ο Παναγιώτατος Πατριάρχης και τί ακριβώς εννοεί; Ποιες ενέργειές του θεωρεί «ανεδαφικές» και «επικίνδυνες»; Ποιες είναι οι «αστήρικτες», «ανορθόδοξες» και «ερχόμενες εις αντίθεσιν προς συνοδικάς αποφάσεις» θέσεις του; Και γατί ζητά την «καταδίκη και απόρριψή» τους από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος;
Β.Ξ.