Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης με τον Γιώργο Γραμματικάκη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κρήτης από την Εκπομπή: " Οι Εργολάβοι" με τους Βασίλη Λυριτζή και Δημήτρη Οικονόμου.: ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Γιατί υπογράψατε αυτή τη δήλωση και βγήκατε μπροστά, σε μια στιγμή πολύ κρίσιμη; Λένε μερικοί ότι έτσι όπως εξελίχθηκε η διαδικασία τόσο γρήγορα, έγινε μ’ ένα τρόπο άκομψο απ’ την πλευρά του κ. Βενιζέλου.»
Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ: « Ίσα-ίσα που έχω τελείως αντίθετη γνώμη διότι δεν είναι θέμα της χθεσινής μέρας. Κατά τη γνώμη μου ως πολίτη, γιατί εγώ δεν είμαι κομματικό στέλεχος, το θέμα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ που αφορά την ευρύτερη κοινή γνώμη αλλά και την ευρύτερη παράταξη, υπήρχε από καιρό. Αυτό ήταν πάρα πολύ γνωστό. Συγκρατήθηκε απλώς και επιβεβαιώθηκε στις εκλογές. Έπρεπε από καιρό να γίνουν παρόμοιες κινήσεις, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Επιβεβαίωσαν οι εκλογές ότι παρά τις αναμφισβήτητες αρετές του και την προοδευτικότητά του, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν άντεξε την κρισιμότητα των περιστάσεων. Και εμένα με απασχολεί, με βασανίζει, με πονά το μέλλον του τόπου. Δεν με ενδιαφέρουν τόσο πολύ τα πολιτικά κόμματα αλλά το μέλλον του τόπου συναρτάται με τα πολιτικά κόμματα. Μ’ αυτή την έννοια, πήρα με άλλους πολύ καλύτερους από μένα συναδέλφους αυτή την πρωτοβουλία.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Εγώ θα περίμενα από πανεπιστημιακούς καθηγητές, περισσότερο να δώσουν το βάρος στην ουσία της πολιτικής, στις προτάσεις, στις θέσεις, στις απόψεις, στις προοπτικές και λιγότερο στα πρόσωπα. Γιατί να προστρέξει κανείς στη μία ή στην άλλη λύση πριν ακούσει, πριν δει πιο καθαρά την εικόνα;»
Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ: « Υπονόησα πριν την απάντηση. Καταρχήν όλοι εμείς, αυτοί που υπογράφουμε αλλά και ελπίζω πολλοί άλλοι, έχουμε εκφράσει τη γνώμη μας πολλές φορές γραπτά, τίμια και με ειλικρίνεια για πολλά θέματα της παιδείας. Νομίζω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν γινόμαστε ακουστοί. Αυτό είναι πασίγνωστο. Από τα τετριμμένα πράγματα που ακούω συνέχεια, είναι ότι οι πνευματικοί άνθρωποι δεν παίρνουν θέση. Δυστυχώς όταν παίρνουν θέση, δεν τους ακούνε.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Είναι δηλαδή η στάση του κ. Βενιζέλου για τα ζητήματα που αφορούν στη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ήταν βασικός παράγοντας που σας οδήγησε στην υποστήριξή του;»
Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ: « Εμένα προσωπικά επειδή με πονά η παιδεία πάρα πολύ, όπως και ο πολιτισμός, όπως και το περιβάλλον, έπαιξε σημαντικό ρόλο. Ο κ. Βενιζέλος ήταν ο μόνος που ξεκάθαρα από την αρχή, χωρίς περιστροφές, έδειξε ότι δεν χρειάζεται η αναθεώρηση του περίφημου άρθρου 16. Εκεί που ακριβώς υπήρξε κεντρικό σημείο συγχύσεως για το ΠΑΣΟΚ. Θα έλεγα όμως και πάλι ότι θα ήθελα κι εγώ να απομονωθεί η κουβέντα από το συγκεκριμένο πρόσωπο. Εγώ πιστεύω σε μια αλλαγή σ’ ένα ευρύτερο τοπίο. Να το ονομάσω τοπίο κεντροαριστεράς, δεν μ’ αρέσουν αυτοί οι όροι. Μέσα σ’ αυτό το τοπίο και απ’ τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε τον αυθεντικό ηγέτη του στο πρόσωπο του κ. Αλαβάνου, απομένει να ξεκαθαριστεί το τοπίο και αλλού. Διότι κατά την ταπεινή μου γνώμη είχαμε μία ασθενική έως μέτρια κυβέρνηση, τα μεγάλα θέματα του τόπου πήγαν πολύ πίσω και με τρόπο τραγικό αυτά που ενδιαφέρουν περισσότερο εμένα, το θέμα της παιδείας και το θέμα του περιβάλλοντος το οποίο δεν εκδηλώθηκε με τραγικό τρόπο με τις πυρκαγιές. Αυτό ήταν η κορυφή του παγόβουνου, παρόλο που μιλάμε για φωτιές. Το περιβάλλον στην Ελλάδα καταστρέφεται αργά αλλά σταθερά, με τρόπο επώδυνο, με τρόπο επονείδιστο για μας τους πολίτες. Αρκεί να κάνει κανείς μια βόλτα στις παραλίες, στα βουνά, στις θάλασσες και το βλέπει. Κι εκεί δεν ακούω κάποια ουσιώδη πολιτική τοποθέτηση, κάποια κραυγή. Την άκουσα μόνο με τις πυρκαγιές και δυστυχώς το αποτέλεσμα των εκλογών δεν επιβεβαίωσε ότι μας πονά και τόσο πολύ. Ο ατομικισμός μας δηλαδή, συχνά υπερβαίνει την υποτιθέμενη ιδεολογική μας θέση. Είναι τόσο σκληρός.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Που οφείλεται κατά την άποψή σας ότι ενώ μια κυβέρνηση δέχεται την πίεση των πολιτών και χάνει ένα σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων της, από την άλλη πλευρά η αντιπολίτευση να μην μπορεί να καρπωθεί. Τι έλειπε; Ήταν το θέμα της προσωπικότητας του ηγέτη καθαρά;»
Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ: « Εκεί, εγώ έχω αναθεωρήσει ελαφρά τη στάση μου απ’ το παρελθόν. Πιστεύω δηλαδή ότι ο ρόλος των προσωπικοτήτων στην ιστορία, είναι πολύ σημαντικός. Εμείς ζήσαμε την εποχή που προσπαθούσαμε να τα παραβλέψουμε αυτά, να λέμε τα κινήματα, οι λαοί. Δεν φαίνεται ότι αυτό επιβεβαιώνεται απ’ την ιστορία. Η Ελλάδα έχει πολύ ορατά παραδείγματα. Ο ηγέτης είναι σε θέση να σηκώσει ένα λαό με την έννοια του μέσου επιπέδου ή να τον φτάσει στα χαμηλότερα σημεία της ευτέλειας ή του κυνισμού ή της αδιαφορίας. Νομίζω λοιπόν ότι μέσα σ’ αυτό το κλίμα το γενικό, καλό είναι τα κόμματα να ενεργούν θεσμικά, καλό είναι να έχουν αρχές αλλά αν δεν υπάρχει ξεκάθαρη η φωνή του ηγέτη που εμπνέει και κατευθύνει, τότε φτάνουμε στα αποτελέσματα που είδατε. Η ΝΔ έχει τον ηγέτη της.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Και μάλιστα αυτό που λέτε το επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία από τις μετρήσεις, καθώς ένα τεράστιο ποσοστό των πολιτών επιλέγει με βάση τον ηγέτη.»
Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ: « Είδατε; Το λέει ευρύτερα αυτή τη στιγμή η πολιτική ιστορία της Ευρώπης. Η Ευρώπη, υποφέρει από μια αδυναμία πολιτικής, υποφέρει από την χάραξη πραγματικής πορείας προς το μέλλον κι εγώ πιστεύω ότι σ’ ένα βαθμό οφείλεται στην μετριότητα των ηγετών της.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Λείπουν οι μεγάλες προσωπικότητες.»
Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ: « Νομίζω ότι ένας Ντε Γκολ, ίσως άλλαζε το τοπίο της Ευρώπης. Ακόμα κι ένας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο δικός μας ο παλαιότερος, κατάφερε να αλλάξει το ευρωπαϊκό τοπίο της Ελλάδας και έχει πολύ σημασία και αυτό. Βλέπετε λοιπόν ότι είτε μας αρέσει είτε όχι, ο ρόλος των προσωπικοτήτων θα εξακολουθήσει να είναι μεγάλος.»
