(ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ)
Σθένος ομμάτων, αβίαστα βάθη, ατραποί εν είδη κορυφογραμμών. Αέναες οδοιπορίες κατά μήκος μιας σχισμής της ησυχίας. Συ στοιχίσεις Πρωτό Μονες.
– Ώστε ;
– Κάθε νά ’ ναι ζωή *.
Νύφες φωτός, περίγλυφες πέτρες, κρυμμένες πηγές. Ελεύσεις ωσεί όρθρος. Απόκρημνοι βίοι. Μανικές προσφυγές.
– Φόβος;
– Τί να φοβάται ο απέριττος; **
Απαράθραυστη κτίση. Έμμισχες ρήσεις, εφέστιες ευχές, ομόφωνοι αίνοι. Αν Αγωγές χωρίς σύνορα. Πέπλα των ήλων. Βόμβος που φλέγει. Η σιγή αμετάφραστη.
– Ζω για τότε που δεν θα υπάρχω. *
– Πού ν΄ άγγιξε άγγελος ; *
Τρισμονάκριβα λήμματα. Πνεύμονες πραότητος και νεύρα νηνεμίας. Εστίες ιαμάτων και κύκλοι ιλασμού. Κεφάλαια κατανύξεως. Φ ω τ ο π ν ο έ ς α ρ ν η σ ί τ μ η τ ε ς .
Οργιές οδύνης πάνω σε βήματα αναψυχής. Διαθήκες ελέους από έναν αείποτε προσευχόμενο διά τους μηδέποτε προσευχομένους. Δεσποτείες δωρεάς – κατισχύσεις μεγαθυμίας, εκεί : στα αρχεία των αρωμάτων, στις μαρτυρίες των μύρων.
Στο δέρμα της πλάσης κλείθρα γηρατειών και ρόπτρα νεότητος. Στις κρύπτες της κτίσης ζύμη ζωής κι αυτουργίες θαυμάτων. Επιούσιες όψεις – ενικοί τρισυπόστατοι. Μοναχός είναι αυτός που δεν ξέρει άλλον τρόπο για να μείνει ρεαλιστής παρά μόνο επιζητώντας το αδύνατο : θα νοιώθει να περιδιαβαίνει τη γη επί ματαίω ώς ότου γίνει εν ερήμω ποταμός και δρόσος εν καμίνω. Ίχνος ευχής. Δόξης ενσκήνωμα.
Κτερίσματα αβύσσου. Η ευεργεσία κάθε λόχμης της φυσικότητας είναι ότι μάς επαναφέρει αλώβητους στη μόνη διερώτηση που μάς αφορά : Τ α π έ ρ α τ α τ η ς ύ λ η ς σ υ ν έ χ ο ν τ α ι α π΄ τ ο π έ ν θ ο ς ή α π΄ τ η γ ι ο ρ τ ή; Πού Άνω θρώσκει ο καημός; Ποια μοίρα λυτρώνει από Δέη Ισόπαλα** ; Σιωπές δια βοής. Κανείς δεν είναι σε θέση να διά πέμψει την απάντηση με λέξεις. Η απάντηση ανά πέμπεται καθ΄ εαυτήν κι αιματώνεται σε σάρκα και ύδωρ. Σε ζώσες πνοές. Σε μορφής εικονίσματα. «Κάθε λέξη αναιρεί μιαν άλλη λέξη – μα ποιά είναι η λέξη που θ΄ αναιρέσει τη ζωή;» ***
Η συνείδηση που έχει εγγραφεί σε γλώσσα το ξέρει : Μοναχός είναι εκείνος που δοκιμάζει να χειραγωγήσει το διάβα του χρόνου. Ο καλόγερος. Αυτός που θα ωραϊσει το γήρας !
Μην ξεχνάμε : «Ενας αναχωρητής, απ΄ τη δική του σκοπιά, είναι πάντα ένας ερχόμενος.» *
* : Οδυσσέας Ελύτης
* * : Κώστας Ζουράρις
* * * : Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
Πηγή: Αντίφωνο
ΠΟλύ ωραίο!!!