Ο π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος σε “θραύσματα” από την, μία και μόνη, πρόσκλησή του σε εκπομπή του Mega Channel: Στους «Διαξιφισμούς», του Νίκου Χατζηνικολάου. Ανάμεσα σε άλλους συζητητές.
Το θέμα: Είχε μόλις προηγηθεί (αρχές δεκαετίας του 1990) την ίδια ημέρα μία μετάδοση από τους θαλάμους της ΕΡΤ, σε εθνικό δίκτυο, με τον Λάκη Λαζόπουλο να “διαφωτίζει” τους μαθητές για τη χρήση προφυλακτικών, ως μέθοδο αποσοβήσεως του AIDS.
Αντικείμενο της εδώ πρόσκλησης ήταν ο σχολιασμός της “πανηγυρικής” εκείνης μετάδοσης.
Το θεμελιώδες και καλά κρυμμένο πρόβλημα στην προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας δεν είναι η έλξη προς το ίδιο φύλο. Αν αυτό μείνει καταρχήν στην άκρη, όπως συνήθως ΔΕΝ γίνεται, το καίριο ερώτημα θα ήταν: τι σε κάνει να αισθάνεσαι ότι η σεξουαλική σου ταυτότητα είναι και η μόνη δυνατή ταυτότητά σου, γιατί η σεξουαλική (προσοχή όχι η ερωτική, που είναι κάτι κατά πολύ ευρύτερο) πλευρά σου είναι η μόνη πλευρά σου; Το ερώτημα αυτό συμπεριλαμβάνει έτσι, μέσα στο ζήτημα της ανθρώπινης αλλοτρίωσης (καλύτερη λέξη από τη διαστροφή) και την πλειονότητα των ετεροφυλόφιλων που περιέρχονται στην ίδια ακριβώς κατάσταση, με μόνη διαφορά ότι με το άλλοθι της ετεροφυλοφιλίας τους δεν σχολιάζονται κατά τους γνωστούς φτηνούς και ιταμούς τρόπους από την υπόλοιπη κοινωνία.
Πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα τηλεοπτικού προϊόντος συνθηματικού διαλόγου, με θέματα που ανοίγουν διαρκώς και άλλα που κλείνουν αναπάντητα αφού δημιουργηθούν βέβαια οι εντυπώσεις που πρέπει να δημιουργηθούν. Στην μέση η Εκκλησία, απολογούμενη και γύρω 5-6 διαφωτιστές που προσπαθούν την «συνεφέρουν» στην “πραγματικότητα”. Ευχάριστη έκπληξη η μία κάποια τιμιότητα από τον παρουσιαστή. Κακώς ο σπουδαίος π. Κωνσταντίνος δέχτηκε να συμμετέχει σε αυτό το ανερμάτιστο πανηγύρι ορθώς δεν το ξανάκανε: Του έπρεπε κάτι πολύ καλύτερο.