Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος (προσκεκλημένος του “Αντιφώνου”, στο πατάρι του βιβλιοπωλείου “Εν Πλω”) ξεδιπλώνει την δυτική φιλοσοφία (Αυγουστίνος, Ακινάτης, Χομπς, Καρτέσιος και Έγελος).
Αναφέρεται στον σκοπό και στο νόημα της ιστορίας, αλλά και στα επιμέρους νοήματα – ή στην απουσία τους – όσον αφορά την επιθυμία, τον έρωτα, την ομοφυλοφιλία, το lifestyle.
Επισκοπεί σε κάθε περίπτωση τον στείρο συντηρητισμό των ζηλωτών και, ταυτόχρονα, αποτιμά τον βίαιο εκσυγρονισμό των μοντέρνων...
Πραγματικά ὁ π. Λουδοβίκος ἦταν συναρπαστικός στήν ὁμιλία αὐτή. Διερμηνεύει αὐτό πού πολλοί λαχταροῦμε. Νά διαβάσουμε π.χ. τόν ἅγιο Μάξιμο ὑπό τό φῶς τοῦ σήμερα, νά βγοῦμε μπροστά ὡς Ἐκκλησία, ὄχι ὡς μία ἀκόμη θρησκεία μέ ἀπόλυτες βαβαιότητες καί ἠθικοπλαστικές νόρμες, νά μήν ἐγκαταλείψουμε τήν παράδοση ὡς ἀπολίθωμα ἀλλά νά τήν ζωοποιήσουμε καί νά τήν ἐξελίξουμε. Ξέρω, δέν ὑποθέτω, ὅτι ὑπάρχουν τέτοιοι ἄνθρωποι πού, μυστικά σχεδόν, αὐτό κάνουν. Γι’ αὐτό καί ἡ ἐλπίδα πού ἐκφράζει ὁ π. Λουδοβῖκος στό τέλος δέν εἶναι φροῦδα!
Συμφωνώ με την ελπίδα που δίνει αυτή η φωτισμένη ομιλία.