Χρ. Γιανναράς, Ν. Ξυδάκης: Διάλογος για την κρίση

Πού μπορούμε να βρούμε ολόκληρη τη συζήτηση; Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε και τους άλλους συνομιλητές ( Αλιβιζάτο, Βερέμη) αλλά και τις ερωτήσεις του κοινού.

Ναι, ολόκληρη τη συζήτηση που θα την βρούμε ???

Αυτή την φορά ο Κος Γιανναράς ήταν γιά μένα μία ευχάριστη έκπληξη. Οι προτάσεις του βρίσκονται προς την κατεύθηνση που συμμερίζομαι.

Ο σύνδεσμος (link) παρατίθεται στο τέλος της ανάρτησης

πηγή: αρχικά video από http://www.kathimerini.gr

Στο link : http://www.kathimerini.gr βλέπουμε την τρέχουσα σελίδα της Καθημερινής. Δεν φαίνεται πού ακριβώς βρίσκεται η συγκεκριμένη συζήτηση… Πού ακριβώς είναι;

Συγχαρητήρια στὸν κύριο Γιανναρά.

Μακάρι οἱ πολιτικοὶ ποὺ κυβέρνησαν καὶ κυβερνούν, νὰ τοὺ ἔμοιζαν ἔστω καὶ λίγο.
Μακάρι τὸ μεγάλο μέρος τὴς κοινωνίας νὰ ἐξασκείτο ἔτσι ὥστε νὰ τοὺ μοιάσει.
Ἡ κοινωνίας μὰς θὰ ἄνθιζε.
Τί θὰ πεῖ “τὸ μεγάλο μέρος τὴς κοινωνίας” ;
Θὰ πεῖ ἀνώτερη μορφὴ Παιδείας, ἔτσι ἐπηρεάζεται τὸ μεγάλο μέρος· ὄχι μόνο γραμματοσύνη ἀλλὰ καὶ μόρφωση.
Τί θὰ πεῖ μόρφωση;
Θὰ πεῖ τὸ νὰ ἔχω μορφή, νὰ εἶμαι μορφωμένος (πνευματικὴ καλλιέργεια) ὄχι μόνο ἐγγράμματος (σχολική, πανεπιστημιακὴ γνώση) καὶ ὄχι ἄμορφο “ἀφασικὸ μαλάκιο” ,ὅπως λέει ὁ κύριος Ζουράρις, οὔτε ἔνας ἀποχαυνωμένος τελειόφοιτος λυκείου, ποὺ ἐπιλέγει πολιτικὸ κόμμα μὲ τὴν ίδια σοβαρότητα ποὺ ἐπιλέγει τόπο προορισμοὺ διακοπών, ὅπως λέει ὁ κύριος Γιανναράς.
Φυσικὰ δὲν εἶναι ὅλοι οἱ τελειόφοιτοι λυκείου ἔτσι.

Πρίν ἀπὸ ὁποιαδήποτε γραμματοσύνη δηλαδὴ τεχνικὴ γνώση – ὅπως μαθηματικὰ, φυσική, βιολογία, φιλολογία- στὸ σχολείο θὰ πρέπει νὰ διδάσκονται κάποια βασικὰ θέματα φιλοσοφίας γιὰ τὸ πρόσωπο, τὴ Ζωὴ καί τὴν συνὺπαρξη μὲ τοὺς ἄλλους· ἐπίσης κάποιες βασικές πρακτικὲς τεχνικὲς σωματικὴς καλλιέργειας καὶ ὑγίειας.
Διδασκαλία ἡ ὁποία τὴν ἐπόμενη μέρα μπορεὶ νὰ γίνει πράξη καὶ νὰ καταστούν ἐμφανῆ τὰ ὀφέλη της.
Φανταστείτε ἀν οἱ μαθητές θὰ ἔπλητταν ,ὅπως σήμερα, στὸ σχολείο ἐὰν μάθαιναν πράγματα ἄμεσα εφαρμόσιμα τὴν ἐπόμενη ἠμέρα, τὰ ὁποία θὰ είχαν ἄμεσο καὶ ἐμφανές ἀποτέλεσμα στὴν νοητικὴ καὶ σωματικὴ τοὺς ὑγίεια, θὰ τοὺς δια-μόρφωναν.
Φανταστείτε ἀν θὰ ἄλλαζαν τρόπο σκέψης γιὰ τὸ σχολεῖο, ἀν θὰ τὸ ἔβλεπαν μὲ καινούριο ἐνδιαφέρον.
Δὲ θὰ τοὺς φαινόταν καταναγκαστικὴ ἐργασία, ἀλλὰ κάτι πραγματικὰ χρήσιμο καὶ ὀδηγός· ἕρμα Παιδείας γιὰ τὴν μετέπειτα ζωῆ τους.
Οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ καθηγητὲς, αὑτοὶ ποὺ θὰ μετέφεραν τὴ Σοφία καὶ θὰ ἐτοίμαζαν ἐνάρετους πολίτες, θὰ ἔπρεπε νὰ εἴναι οἰ πιὸ πνευματικοὶ καὶ καλλιεργημένοι άνθρωποι της χώρας· θὰ ἀπολάμβαναν τὸ σεβασμὸ τὴς κοινωνίας καθὼς θὰ λειτουργούσαν τὸ σημαντικότερο ἐπάγγελμα.
Στὸ μισθό τοὺς θὰ ἀντικατοπτριζόταν βεβαίως τὸ κύρος τοὺ ἐπαγγέλματός τους καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ εἴχαν μισθὸ μικρότερο μόνο ἀπὸ αὐτὸν τοὺ ἀρχηγοὺ τοὺ κράτους.

Μὲ γνώση τὼν βασικὼν καὶ ἀπλὼν αὐτὼν θεμάτων, γνωστὼν καί καλλιεργηθέντων ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους Σοφούς, ὁ ἀνταγωνισμὸς στὴν ἐργασία θὰ ἐξέλειπε, τὸ ἄγχος θὰ ἑκμηδενιζόταν καὶ ο ἐαυτὸς θὰ μπορούσε νὰ εἰδωθεῖ ὡς πρόσωπο καὶ όχι ὡς ἄτομο.
Ἐπιδίωξη θὰ εἶναι ἡ καλλιέργεια τὼν πνευματικὼν ἀρετὼν· δηλαδὴ ὁ πραγματικὸς στόχος τὴς βαθιὰς ἐπιθυμίας τοὺ ἀνθρώπου, ἐπιθυμία εἰδοποιὸς διαφορὰ ἀπὸ τὰ ζῷα, ἐπιθυμία ποὺ μεταφράζεται λανθασμένα ὡς συσσώρευση ὑλικῶν ἀγαθῶν, πράγμα ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ τὴν ἰκανοποιήσει· αὐτὸ προκαλεῖ σύγχυση.
Τὰ υλικὰ ἀγαθά δὲν θὰ φέρνουν τὴν καταστροφή, καθὼς θὰ ἔρχονται μετὰ τὴν καλλιέργεια καὶ βελτίωση τοὺ προσώπου.
Θὰ βρίσκονται περὶ τῆς οὐσίας.
Φυσικά, μετὰ τὴν ἐκμάθηση τῶν βασικῶν ἀυτῶν πραγμάτων, οἱ μαθητὲς μποροὺν νὰ μάθουν καὶ τεχνικὴ γνώση -μαθηματικά, χημεῖα, φυσικὴ καὶ ἄλλα.

Οἱ ἀρχαίοι Σοφοί, ὀνόμαζαν τὴν τεχνικὴ γνώση χωρὶς νὰ ἔχει προηγηθεῖ ἡ ἐκμάθηση τῶν βασικῶν ἀυτῶν θεμάτων, νεκρὴ γνώση, καθὼς ὀδηγούσε μόνο στὸ ἄγχος, τὸν ἀνταγωνισμὸ καὶ τὴ σήψη καὶ ὄχι σὲ κάτι καρποφόρο.

Τὰ παραπάνω εἶναι καρποὶ αἰώνων τῆς εργασίας τῶν ἀρχαίων Σοφῶν, ποὺ ἀποδείχθηκαν ἀποτελεσματικοὶ καὶ δωρίστηκαν στοὺς ἀνθρώπους.

Ἀρχαίοι Σοφοὶ ὄπως ὁ Σωκράτης, ὁ Ἡράκλειτος, ὁ Πλάτων, ὁ Αριστοτέλης, ὁ Ἰπποκράτης καὶ οἱ Ταοιστὲς ὁμοτράπεζοί τους στὴν Κίνα, δίδασκαν στὴν βάση τὴς θεωρίας τοὺς όμοια θέματα, στὶς ἀπλές καὶ πρακτικές ἐφαρμογὲς τὼν ὁποίων ἀναφέρομαι στὸ παραπάνω κείμενο.

Μέσω τῆς σωστὴς Παιδείας, ὁ τρόπος ζωῆς μας θὰ ἔχει ὡς ἀπώτατο σκοπὸ νὰ Ἀληθεύει.
Τὸ πραγματικὰ Ὑπαρκτό.
Ὁ Πλάτων τὸ ονόμασε κόσμο τῶν Ἰδεῶν, ὁ Αριστοτέλης Εἴδος, οἱ Ταοιστές ὁμοτράπεζοί τους Τάο.
Ὁ Ἡράκλειτος εἴπε “τὰ πάντα ῥεῖ” σὲ ἀπόλυτη ἀρμονία μὲ τὴν διατύπωση τοὺ μέγιστου Ταοιστὴ Λάο Τσέ γιὰ τὴν αέναη μεταλλαγὴ τῶν πραγμάτων, ὁ Ἀριστοτέλης κατέληξε (στὸ “Μετὰ τὰ Φυσικά”), ὄτι πρέπει νὰ ἀσχοληθούμε μὲ τὶς ἀλληλεξαρτήσεις τῶν ἀντιθέτων, καλὸ-κακὸ, δηλαδὴ γίν-γιάνγκ ποὺ ἀποτελεὶ βάση τὴς Ταοιστικὴς φιλοσοφίας.
Ἀπὸ τὴν φιλοσοφὶα αὐτὴν πηγάζουν οἱ τεχνικές.

Ἄς μελετήσουμε τὰ δώρα ποὺ μὰς χάρισαν.

Μια συνταγματική αναθεώρηση που να ανασυγκροτεί την ελληνική κοινωνία, όπως λέει ο Γιανναράς και να προτείνει ένα “αντιπαράδειγμα”, όπως λέει ο Ν. Ξυδάκης, θα διαμόρφωνε αναγκαστικά, ένα νέο [i]πολίτευμα ελευθερίας[/i]. Αυτό είναι αναγκαίο για να μη διολισθήσουμε σε αυταρχικότερες λύσεις στην προσπάθειά μας να βγούμε από την κρίση. Πράγματι έχουμε την παράδοση που θα μάς επέτρεπε σήμερα να ανασυγκροτηθούμε επί υγιών κοινωνικών βάσεων. Μια παράδοση αιώνων πολύ διαφορετική από όσα πρότειναν τον περασμένο και προπερασμένο αιώνα οι ήδη σε έκπτωση ιδεολογίες-ιδεοληψίες. Αυτή η παράδοση είναι η δημοκρατική ελληνική παράδοση, όπως διαμορφώθηκε πριν το κοινοβουλευτικό σύστημα. Η παράδοση των[b[i]] ελληνικών κοινοτήτων[/b].
[/i]

Με βάση αυτή την παράδοση και την αναγκαία προσαρμογή της στα σημερινά δεδομένα, θα μπορούσαμε οι Έλληνες να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο ελεύθερο πολίτευμα, μέσα στο οποίο να αντιμετωπίσουμε αυτή και κάθε άλλη κρίση. Χωρίς να χρειαστεί να μεταναστεύσουμε.

Τί θα σήμαινε όμως πολίτευμα ελευθερίας και ελληνική κοινότητα σήμερα;

Πολίτευμα ελευθερίας σήμερα, περίπου θα σήμαινε:

– Να οργανωθούμε διοικητικά σε 110 νομούς των 100.000 κατοίκων, οι οποίοι θα αναλάβουν πλήρως την είσπραξη και τη διαχείριση της φορολογίας των πολιτών που ανήκουν στη δικαιοδοσία τους, όπως και τη συνολική δημόσια δαπάνη που τους αναλογεί, σε όλους τους τομείς, της παιδείας, της υγείας, της ασφάλειας, των δημοσίων αγαθών, των δημοσίων έργων κ.τ.ο. για τα διοικητικά τους όρια.

– Οι νομοί αυτοί θα συγκροτήσουν με συνέλευση (περί τις 70.000 πολιτών ανά 100.000 κατοίκους, ο αριθμός μπορεί να μειωθεί αυξάνοντας το ηλικιακό όριο από τα 18 στα 21) τα τοπικά τους «κοινά», θα ψηφίζουν τον ετήσιο προϋπολογισμό τους, θα εκλέγουν τους τοπικούς χωριστά για κάθε υπούργημα άρχοντες, θα εκλέγουν το τοπικό νομαρχιακό συμβούλιο, που θα παρακολουθεί την εφαρμογή των αποφάσεων της γενικής συνέλευσης, και θα αποστέλλουν 3 αντιπροσώπους στο εθνικό κοινοβούλιο ανά πάσα στιγμή ανακλητούς από τη συνέλευση του νομού. ( Η συνέλευση διαδικαστικά λειτουργεί περίπου όπως ένα κομματικό ή ένα πολυμετοχικής εταιρίας συνέδριο)

– Κάθε τέτοιος νομός είναι διαρθρωμένος σε 10 των 10.000 κατοίκων δήμους, οι οποίοι έχουν αρμοδιότητες αυτοδιοικητικές (όπως περίπου ένας σημερινός δήμος) και οργανωτικές των γενικών συνελεύσεων (ποιοι θα μιλήσουν, ποιες προτάσεις θα κατατεθούν, ποια πρόσωπα θα προταθούν για την ανάληψη των υπουργημάτων κ.τ.ο. από τον κάθε δήμο στη γενική του νομού συνέλευση)

– Οι Νομοί αποδίδουν το 20% της φορολογίας που εισπράττουν στο κεντρικό κράτος, το οποίο έχει το στρατό, την εξωτερική πολιτική και όλες τις σχετικές κεντρικές υπηρεσίες.

– Το εθνικό κοινοβούλιο είναι διαρκές (οι βουλευτές ως αντιπρόσωποι των τοπικών κοινοτήτων έχουν ορισμένη θητεία και εκλέγονται, ελέγχονται και λογοδοτούν στις τοπικές συνελεύσεις. Είναι ανακλητοί.) Το εθνικό κοινοβούλιο νομοθετεί όπως και σήμερα, προκειμένου να διατηρηθεί η κοινότητα του δικαίου σ’ όλη την ελληνική επικράτεια. (Οι νομοί έχουν αναλάβει τη διοίκηση, την εκτελεστική εξουσία δηλαδή.)

– Το εθνικό κοινοβούλιο εκλέγει από τα μέλη του με ορισμένη θητεία την εθνική κυβέρνηση. Εκλέγει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως σήμερα.

– Η εθνική κυβέρνηση έχει την εκτελεστική εξουσία για όλους τους τομείς που δεν είναι δυνατόν να περάσουν σε τοπικό επίπεδο. (Το χρέος, ο στρατός, η διπλωματία, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι υπηρεσίες πληροφοριών, η ναυσιπλοΐα, το εθνικό οδικό δίκτυο κ.τ.ο.). Η εθνική κυβέρνηση φροντίζει για την εξισορρόπηση των ανισοτήτων που προκύπτουν σε τοπικό επίπεδο.

– Το δικαστικό σύστημα αναδιαρθρώνεται αναλόγως προς την τοπική αναδιοργάνωση. Οι εισαγγελείς εκλέγονται τοπικά. Προβλέπονται δυο εθνικά κεντρικά δικαστήρια, ένα για τις μεταξύ των νομών, κράτους και νομών, πολιτών και δημοσίου διενέξεις και ένα με τις αρμοδιότητες του σημερινού Αρείου Πάγου συν μια κεντρική γενική εισαγγελία για το «μεγάλο» οργανωμένο έγκλημα.

Η τεχνογνωσία και η νομοτεχνική δυνατότητα να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο υπάρχουν.

Μια τέτοιου είδους αυτοοργάνωση εξασφαλίζει τρεις βασικές αρχές:
– Την αρχή της μη κατοχής της αλήθειας. Το σωστό αποφασίζεται υπό τις συγκεκριμένες κάθε φορά συνθήκες συλλογικά.
– Την αρχή της ελευθερίας. Οι άνθρωποι ρυθμίζουν αμέσως το αποτέλεσμα και το σκοπό και την κατεύθυνση της κοινής τους δυνάμεως.
– Την αρχή της δημοκρατίας. Εφόσον όλοι μπορεί να έχουν δίκιο ή άδικο, ας αποφασίσουν οι περισσότεροι κι απ’ τους περισσότερους οι σοφότεροι κι απ’ τους σοφότερους οι περισσότεροι.

Μια τέτοιου είδους ή προς αυτή την κατεύθυνση αναδιάρθρωση του Κράτους, αντιμετωπίζει τη διαφθορά και την πελατειακή σχέση (αφού εγώ συλλογικά έχω αποφασίσει τι πρόβλημα έχω και πώς θα το λύσω, πόσο και ποιος θα φορολογηθεί και που θα δαπανηθεί ο φόρος) και το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής κοινωνικής και πολιτικής παθογένειας.

Και το πιο σημαντικό, μια τέτοια οργάνωση, χωρίς να αναμένει «μεσσίες» και χωρίς να αναλώνεται στην σύγκρουση των ομαδοποιημένων παντοειδών συμφερόντων, ανασυγκροτεί τον ελληνικό κοινοτικό τρόπο και θέτει νέες δημιουργικές βάσεις για μια δυναμική αναγέννηση της ρημαγμένης και ιδιωτευούσης από καιρό ελληνικής κοινωνίας. Αναγεννημένη και λειτουργική μια ελληνική κοινωνία μπορεί να θέσει τα κριτήρια του κοινού μας βίου και να διαμορφώσει τις πολιτικές που θα κατευθύνουν τη χώρα, και ποιος ξέρει κάποτε μπορεί να ξαναχτίσει Παρθενώνες και Αγίες Σοφίες. Μια προϋπόθεση μόνο υπάρχει, να αναλάβει ο λαός μας την ευθύνη.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_09/06/2010_341465