Εικόνες του Ελληνισμού Ιστορικά Διλήμματα και Προσανατολισμοί

1
685

[...Εικόνες του ελληνισμού στη γραμματεία μας θα βρούμε πολλές. Όλες μαζί συγκροτούν μια μακρά σειρά αυτοπροσωπογραφιών όπου αντικατοπτρίζεται η εξέλιξη της εθνικής μας αυτοκατανόησής στη διάρκεια των αιώνων. Καθεμιά τους ξεχωριστά φέρει διπλή σφραγίδα: της συλλογικής συγκυρίας που την εκκόλαψε και της ατομικής ευαισθησίας που της προσέδωσε συγκεκριμένη μορφή...]

Βερολίνο, 12 Ιουνίου
Διεθνές Συνέδριο
Αντανακλάσεις Ταυτότητας: η ελληνική ταυτότητα ως φιλοσοφικό πρόβλημα --
από το 'Βυζάντιο' μέχρι την Ελλάδα της Κρίσης
Τρίτη Συνεδρία, Συντονιστής: Γεώργιος Αραμπατζής
Βερολίνο 12 Ιουνίου, Διεθνές Συνέδριο, Αντανακλάσεις Ταυτότητας: η ελληνική ταυτότητα ως φιλοσοφικό πρόβλημα, από το 'Βυζάντιο' μέχρι την Ελλάδα της Κρίσης, τρίτη Συνεδρία, Συντονιστής: Γεώργιος Αραμπατζής

 

1 σχόλιο

  1. Προσλαμβάνω ως κάτι περισσότερο από ενδιαφέρουσα την προσέγγιση του Κώστα Κουτσουρέλη στο πρόβλημα της ενεστώσας ελληνικής ταυτότητας.
    Δεν μπορώ, ωστόσο, να μην επισημάνω ένα σημείο στο οποίο [i]χάνει[/i] (ας με συγχωρέσει να πρεσβεύω) το [i]θέμα[/i] του: Όταν μας δίνει ως παράδειγμα «κλειστής» εθνικής ταυτότητας την εικονογραφική πρόταση του Φώτη Κόντογλου.

    Μα η εικονογραφική πρόταση Κόντογλου, αντιτείνω, δεν αποτελεί τόσο συστατικό [i]εθνικής[/i] αυτοσυνείδησης όσο αποτελεί συστατικό [i]εκκλησιαστικής[/i] αντίστοιχης. Ως π υ ρ ή ν ας λοιπόν [b]εκκλησιαστικής νοηματοδότησης[/b], αν τυχόν δεν αυτοοριζόταν ως α ν α λ λ ο ί ω τ ο ς, τότε, δεν θα μπορούσε ούτε να αυτο-αναγνωριστεί – μα (για όσους εννοούν τι λένε) ούτε και να ετερο-αναγνωρισθεί ως τέτοιος.
    [b]Αν το μεταφυσικό Παρόν, λέω, δεν μπορεί να ευρυχωρήσει μέσα στην εκφραστική του το βίωμα του Μέλλοντος τόσο όσο και του Παρελθόντος, τότε απλώς (αυτο)διαψεύδεται ως μεταφυσικό παρόν.[/b]

    ΥΓ: Από κει και πέρα, η εικαστική πρόταση Φώτη Κόντογλου αντί να μας [i]κλείνει[/i] μας [i]ανοίγει[/i], ίσα ίσα, προς το απεριόριστο: Η κοσμική ζωγραφική του στο Δημαρχείο Αθηνών, πχ, στοιχηματίζει ότι ο βυζαντινός εικαστικός κώδικας παραμένει ανοιχτός και προς τις τρεις διαστάσεις του γνωστού μας χρόνου.
    Οι επίγονοι της ζωγραφικής του έχουν – εν τω μεταξύ – πανηγυρικά δικαιώσει αυτή την εισήγηση. Πρώτος χρονικά, ασφαλέστατα, ο Νίκος Εγγονόπουλος. Ο Κ. Κουτσουρέλης, εδώ, επικαλείται ένα παράδειγμα που επαληθεύει αντί να διαψεύσει το μήνυμα του Φ. Κόντογλου.

Σχολιάστε:

Πληκτρολογήστε το σχόλιό σας
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ