Γιατί το Aντίφωνο
θα αναφερθούν οι δύο κινητήριες δυνάμεις του αντιφωνικού εγχειρήματος:
1. H αγάπη και η ευγνωμοσύνη για το έργο τριών προσώπων (ΧΓ, ΓΠ, ΘΖ). Είτε δεν υπήρχε τίποτα για αυτούς στο διαδίκτυο είτε υπήρχαν απόψεις περί αυτών αλλά όχι ο λόγος τους, αυτούσιος. Η μετέτειτα προσωπική επαφή μαζί τους αλλά και με άλλους λειτούργησε και λειτουργεί σαν αίσθηση χρέους για την συνέχιση της προσπάθειας.
2. Η έγνοια και η επιθυμία να κοινωνηθούν υπαρκτικής σημασίας ζητήματα με φίλους και γνωστούς.
Ἀλλωστε αν νομίζεις ότι ψηλαφείς κάτι πολύτιμο θέλεις να το μοιράζεσαι με όσους αγαπάς ή όσους νομίζεις πως τους ενδιαφέρει.
Στην πορεία των 3,5 χρόνων μεγαλώσαμε και εδραιώθηκε μεταξύ μας ένα αίσθημα εμπιστοσύνης και συμμετοχικότητας.
Η υπέρβαση μπορεί να επιτελεσθεί μόνο με ευρύτερου φάσματος συλλογικότητες.
Αναμένουμε…
Με αγάπη, χαρά, κόπο και ευθύνη
Κωνσταντίνος Ε. Βεργής
antifono[at]gmail.com
Πάσχα 2011
Ήταν φθινόπωρο του 2008, σε μια παρουσίαση βιβλίου στον Ιανό της Αθήνας, όταν ο Κωνσταντίνος με πλησίασε με αφορμή μια σύντομη παρέμβασή μου στη συζήτηση.
Είπαμε διάφορα και εκεί έμαθα πρώτη φορά για το Αντίφωνο. Στη συνέχεια βρισκόμασταν σε παρόμοιες συζητήσεις και διαλέξεις. Εκείνος πάντα…εξοπλισμένος είτε με ένα μικρό ψηφιακό μαγνητοφωνάκι είτε με μια ψηφιακή κάμερα…να διακινδυνεύει την απάντηση στο ερώτημα που απηύθυνε στους ομιλητές για το αν του επέτρεπαν να “γράψει” την ομιλία.
Ευτυχώς, και για μας και για κείνον και για τους ομιλητές, οι απαντήσεις ήταν όλες (νομίζω) καταφατικές. Γρήγορα το Αντίφωνο πλουτίστηκε με “υλικό” σπάνιας πνευματικής αξίας, με λόγια ανθρώπων σημαντικών που δεν βρίσκανε, και ακόμα δεν βρίσκουν τρόπο, (πέραν του Αντιφώνου) να φτάσουν στο νου μας. Το “υλικό” δεν ήταν μόνο σημαντικό ήταν και σπάνιο…κάτι σαν τα παλιά βιβλία που μόνο αν έχεις τύχη και λεφτά βρίσκεις. Πολλές φορές το “υλικό” ήταν και μοναδικό!
Ο μονήρης του διαδικτύου Κωνσταντίνος Βεργής, με τον δικό του σεμνό και αθόρυβο τρόπο κατάφερνε να εξασφαλίζει μοναδικά ντοκουμέντα, “αποκλειστικότητες” γραπτές και προφορικές!
Και το καταφέρνει ακόμα, τώρα μάλλον πιο αισιόδοξα, αφού οι δεκάδες χιλιάδες επισκέψεις, που δέχεται κάθε μήνα η σελίδα, δικαιώνουν το εγχείρημά του.
Κάποια στιγμή μου πρότεινε και μένα να πω τις απόψεις μου εγγράφως. Αν και δεν είμαι εσωστρεφής και ό, τι σκέφτομαι το μοιράζομαι σε κάθε ευκαιρία δίσταζα να γράψω, γενικώς, για να τα διαβάσουν άνθρωποι που μου είναι άγνωστη η σκέψη τους. Έγραφα για ανθρώπους που ήξερα πως σκέφτονταν, που μπορούσα ίσως ν’ απαντήσω στα ερωτήματά τους ή να διαφωνήσω με τις θέσεις τους. Καθυστέρησα αρκετά να ανταποκριθώ. Στο τέλος “υπέκυψα” στη σταθερή και καθόλου αγχωτική πρότασή του. Εκείνο που εκτίμησα ιδιαίτερα ήταν η δημοκρατικότητά του! Δημοσίευσε ό,τι του έδωσα ακόμα κι αν διαφωνούσε σφόδρα!
Αυτός ήταν ο πρώτος παράγοντας που άμβλυνε σημαντικά τους ενδοιασμούς μου για μια συστηματική δημοσίευση κειμένων μου.
Ο άλλος ήταν το γεγονός ότι μετά από τις πρώτες αναρτήσεις συνειδητοποίησα ότι στο Αντίφωνο συσπειρώνονται, εγκεντρίζονται θα έλεγα καλύτερα, άνθρωποι “γνωστοί”! Άνθρωποι οι οποίοι “κάπου” έχουν συναντηθεί, οι οποίοι “κάπως” έχουν ανταμώσει! Ο ένας μετά τον άλλον έρχονται και κάθονται δίπλα μας, λένε τη γνώμη τους ή απλώς αφήνουν το ηλεκτρονικό τους ίχνος. Ελάχιστοι, κάπου κάπου,- τί να κάνουμε; – αφήνουν μαζί και το ηλεκτρονικό τους “κατούρημα”. Δεν πειράζει όμως. Υπάρχουν κι αυτοί μες στη ζωή όπως και τα χαριτωμένα σκυλάκια που κάθε πρωί αφήνουν το βιολογικό τους ίχνος στη ρόδα του αυτοκινήτου μας.
Εμείς προχωράμε στη γεωδαιτική του Τ(ρ)όπου μας!
Κάθε μέρα γινόμαστε περισσότεροι και κάθε μέρα γινόμαστε όλο και πιο γνωστοί!
Κάποια μέρα θα φθάσουμε και στην Ιθάκη…δια της εις Άδου Κάθοδον!
Γιώργος Μιλτ.Σαλεμής
YΓ. Ένα μόνο “αίτημα” δικό μου δεν έχει γίνει αποδεκτό από τον Διαχειριστή! Και για τούτο τον καταγγέλω (!) Είναι αυτό που του ζητάει τη δημοσίευση των στατιστικών του Αντιφώνου! Η σεμνότητά του περιορίζει τη χαρά μας να βλέπουμε τους πολλούς αναγνώστες που αποκτά το Αντίφωνο μέρα με τη μέρα, σε ολόκληρη την οικουμένη!
Σαν καλώ όλους να “ασκήσετε πιέσεις”…ανάλογες!
Το “Αντίφωνο” μού το σύστησε ο ΘΖ. Από τότε, όποτε ανοίγω τον υπολογιστή μου, περνάω μια βόλτα κι από εδώ – και πάντα θα βρω κάτι για να μείνω.
Μέχρι να γνωρίσω από κοντά τον Κωνσταντίνο (σ’ ευχαριστώ για τις αναρτήσεις και μαγνητοσκοπήσεις ακούραστε φίλε και συγγνώμη που δεν έχω ανταποκριθεί σε κάποια τσιγκλίσματά σου), πίστευα πως όλη αυτή την καθημερινή, ογκώδη και ποιοτική δουλειά τη βγάζει πέρα – δεν θα ήταν δυνατόν αλλιώς – μια ομάδα αρκετών ανθρώπων. Κι όμως…!!!
‘Ηρθε η ώρα για την υπέρβαση;
Θέλω αγαπητέ Κωνσταντίνε, ανήμερα της γιορτής σου, τούτο το πρωινό, να σέ ευχαριστήσω για ό,τι έχεις αξιωθεί να καταστήσεις το διαδικτυακό, εδώ, επιγέννημα του μόχθου σου:
Μια [i]επιτομή[/i] ουκ ολίγων από τις ουσιαστικώτερες καταθέσεις λόγου (μέσω, είτε κειμένων είτε μαγνητοσκοπήσεων) που λαβαίνουν χώρα στην – εκτός κραταιών ΜΜΕ – δημόσια εν Ελλάδι συζήτηση.
Ευχές για εκ χάριτος ενίσχυση, προσευχές για εν χάριτι εμβάθυνση, τούτης της ανοιχτόκαρδης γενναιοδωρίας.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΙΦΟΝΟ ΡΑΔΙΟ (ΓΙΑ TV) ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΓ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥΣ… ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ. ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ. ΤΕΡΜΑ ΣΤΗ PLAY LIST. :0
Αγαπητέ κ. Βεργή,
Μόλις τώρα πρόσεξα την αυτο-παρουσίαση.
Θέλω να σας ευχαριστήσω με όλη την δύναμη της ψυχής μου γιά
την ΜΟΝΑΔΙΚΗ πνευματική όαση που, με τόσο κόπο, μας προσφέρετε.
Να σας έχει ο Θεός καλά να συνεχίζετε αυτή την τόση πολύτιμη προσφορά.
Και πάλι ευχαριστώ.
Κύριε Βεργή,
Σας ευχαριστούμε και σας ευγνωμονούμε ιδιαίτερα για τον κόπο, την προσπάθεια και την γενναιοδωρία σας να μας προσφέρετε πολύτιμη ενημέρωση.
Να είσαστε πάντα καλά!
Με εκτίμηση,
Ευρυδίκη Μόσχου
Αγαπητέ Κύριε Κ. Βεργή
Σας συγχαίρω θερμά για το εγχείρημά σας. Με κόπο και όραμα έχετε καταφέρει ένα σπουδαίο έργο, ίσως το μοναδικό σημείο διαδικτυακής συνάντησης ελλήνων στοχαζομένων, μια προσβάσιμη τράπεζα στοχασμού.
Είναι πραγματικά σημαντικό το έργο σας. Συνεχίστε!
Σήμερα σας ανακάλυψα μέσω ενός φίλου.
Καλή διαδρομή και σε σας και σε μένα, που θα ακολουθώ στο εξής…
Πως μπορεί να πάρει μέρος κάποιος σε ανοιχτό διάλογο; Υπάρχει τέτοια δυνατότητα; (Chat)
Ανοιχτός διάλογος; (Chat) δεν υπάρχει προς το παρόν.
Μπορείτε να σχολιάζετε τις αναρτήσεις ακολουθώντας τους όρους χρήσης.
κ. Βεργή
Παρακολουθώ καθημερινά το Αντίφωνο σχεδόν από το ξεκίνημά του. Μια δυο φορές αθόρυβα συμμετείχα και σε κάποιες ομιλίες. Μπορεί να μην αναπαύτηκα με όλα όσα διάβασα, άκουσα, είδα. Αλλά στην έρημο που ζούμε πια το Αντίφωνο λειτουργεί σαν το Κυριακό μιας Σκήτης όπου και οι προσκυνητές και οι τουρίστες μπορούν να συναντηθούν και να συζητήσουν. Αν μάλιστα λειτουργηθεί η συζήτηση δηλαδή η από κοινού ( συν ) αναζήτηση (ζήτηση) της αλήθειας τότε αναπαυόμαστε όλοι και οι προσκυνητές οφείλουν ευχαριστιακά να στραφούν κάποτε και στον Αρχοντάρη και να τον ευχαριστήσουν προσωπικά.
Σήμερα για πρώτη φορά πρόσεξα αυτή την μικρή γωνία και είπα να σταθώ λιγάκι και να σου σφίξω το χέρι.
Μακάρι να σε σκεπάζει πάντα να κοινωνούμε κι εμείς λιγάκι από τους καρπούς Της.
Πατέρας τριων παιδιών
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός
ΥΓ Επελλεξα επίτηδες να υπογράψω έτσι. Οι προσκυνητές ας αναπαυτουν στο πρώτο κι οι τουρίστες στο δεύτερο
Επειδή το κακό με το “κόψιμο”των σχολίων έχει παραγίνει και η δικαιολογία που προβάλλεται είναι η μη τήρηση, από τους σχολιάζοντες, των κανόνων του “Αντιφώνου”, εγώ τουλάχιστον, ΑΠΑΙΤΩ σε κάθε κόψιμο να εξηγείται ποιος από τους όρους του “Αντιφώνου” παραβιάστηκε.
Ναι, είναι απαραίτητο, προκειμένου να διασωθεί το κύρος του “Αντιφώνου” αλλά και των συνεργατών του, να εξηγείται γιατί και πώς γίνεται η αφαίρεση σχολίου!