Ο π. Πέτρος Μινώπετρος και ο Νίκος Μαυρίδης συζητούν για την μυστική πνοή της κινηματογραφικής τέχνης. Ο διάλογος των δύο ξεδιπλώνει την μεταπολεμική κινηματογραφική ιστορία.
Tο κέντρο βάρους τοποθετείται στον κινηματογράφο της ανατολικής Ευρώπης –ένα κάπως παραμελημένο κινηματογράφο- και τον άξονα που ξεκινά από τα Βαλκάνια, περνά στον ονομαστό κινηματογράφο της πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακίας, τον σπουδαίο πολωνικό κινηματογράφο, με αρχηγέτη τον Αντρέι Βάιντα, για να καταλήξει στον ρωσικό κινηματογράφο και στο μεγάλο φαινόμενο που ακούει στο όνομα Αντρέι Ταρκόφσκu.
Ακολούθως μετατοπίζεται στον μεγάλο αμερικάνικο κινηματογράφο, γύρω από το φαινόμενο του Ηλία Καζάν, την προπατορική φιγούρα του Τζών Κασσαβέτη και τα επικά ριζώματά τους στα έργα τιτάνων, όπως ο Κόπολα ή ο Σκορτσέζε
Μαζί με την φιλμική αισθητική, αναδύεται το ιστορικό, πολιτικό, κοινωνικό αλλά και θεολογικό φάσμα που γέννησε μια σειρά από σημαντικά έργα του κινηματογράφου.
Απίστευτη συζήτηση για τον κινηματογράφο και όχι μόνο!
Είχα την τιμή να παρευρίσκομαι κατά την πραγματοποίηση της.
Συγκλονιστικός ο Μινώπετρος. Γνώση και καλλιέργεια. Τρομερές αλήθειες που μας κρύβει η ψεύτικη ιντελιγκέντσια της χώρας. Μπράβο στο αντίφωνο, τρομερή γροθιά στη θολοαλητεία. Είμαι σίγουρος ότι το κρατικοδίαιτο κατεστημένο θα κόψει την καλημέρα στο αντίφωνο.