Η ταυτότητα του Έλληνα. Πού βρισκόμαστε και πού θα έπρεπε να πάμε για να αποφύγουμε τον αφανισμό

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

Από μια άποψη, ζούμε σε μια εποχή της Βαβέλ. (Θα αρκούσε απλώς να αντικρίσουμε τους τοίχους της αίθουσας που φιλοξενεί την παρακείμενη ομιλία, για να το διαπιστώσουμε.)
Από μια άλλη, ωστόσο, διατρέχουμε την πιο προνομιακή συγκυρία όσον αφορά ακριβώς το πεδίο του λόγου.

Δεν νομίζω ότι στη διάρκεια των τελευταίων εκατό ετών, για παράδειγμα, ήταν κάποτε προφανέστερο ότι μια αφήγηση όπως αυτή, εδώ, του Θεόδωρου Ζιάκα αποτελεί μια κατάθεση η οποία ορθοτομεί σημασίες.

ΥΓ: Μία περίπου γενιά πριν απ’ αυτήν του Θ.Ζ., και τρεις γενιές πριν από σήμερα – μην ξεχνάμε – κάποιοι θαυμάσιοι άνθρωποι όριζαν… ενθουσιασμένοι ως «ελεύθερο πνεύμα» την εντελή αντιστροφή της σχέσης μεταξύ πραγμάτων και λέξεων.