Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
1. Αγορεύετε σήμερα για την αναγκαιότητα της αλλαγής του Κορυφαίου Θεσμού. Πλειοδοτείτε σε επιχειρήματα για την σημασία του στην αλλαγή της ζωής μας. Ωστόσο το Γνωμικό Θέλημα του καθενός μας δεν υπάγεται σε κανέναν θεσμό! Υπάρχει, αυτό το Γνωμικό Θέλημα, ακολουθεί ή ανθίσταται, όντας έξω και πάνω από τους θεσμούς, κορυφαίους και μη.
Προσπαθώντας λοιπόν να μας πείσετε για το ότι από τους θεσμούς πρέπει να ξεκινήσουμε την αλλαγή της ζωής μας, άθελά σας, μας πείθετε για το αντίθετο: Μας πείθετε ότι η αλλαγή αρχίζει από τα πνεύματα των ανθρώπων γιατί ακριβώς, σ’ αυτά τα πνεύματα των παρευρισκομένων, απευθύνεστε κι εσείς και σ’ αυτά πασχίζετε να πακτώσετε τις “αναγκαιότητες”.
2. Αν όντως όμως φταίει το Σύνταγμα για τα τόσα δεινά και αν όντως από την αλλαγή του θα προέλθουν όλα εκείνα που θα γιάνουν τις πληγές μας, τότε τί έχετε να πείτε στους διαδηλωτές των 951 πόλεων του κόσμου από τα 82 κράτη; Από την Τανζανία στη Νέα Υόρκη και από τη Χαβάη στο Σίτυ όλοι ομονοούν: “Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τώρα είναι ο εφιάλτης που περιμένει και τις υπόλοιπες χώρες στο μέλλον”. Τι γιατρικό της κρίσης θα τους δώσουν οι Έλληνες, που πολλών ανθρώπων είδαν άστεα αλλά δεν έβαλαν μυαλό; Ότι πρέπει ν’ αλλάξουν το Σύνταγμα της Μεταπολίτευσης;
3. Ενώ ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, το πιο στοχαστικό, το πιο δημιουργικό, το πιο ελεύθερο, είναι έτοιμο, ώριμο, διψάει, για μια βαθιά συζήτηση επί της Νεωτερικότητας και επί του Μετανεωτερικού προτάγματος εσείς παγιδεύετε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας σε παρωχημένα σχήματα, σε δευτερεύοντες στόχους, σε ήσσονος σημασίας ζητήματα.
4. Εκφραστές, υποτίθεται, ενός γιγαντιαίου κινήματος αμφισβήτησης και ανατροπής της λεγόμενης “Μεταπολίτευσης”, ξεσηκώνετε έναν ορυμαγδό και μια αναμπουμπούλα και φαντάζεται ο αδαής ότι τώρα είναι που θα γεννηθεί το καινούργιο. Στην πραγματικότητα δεν κάνετε τίποτα διαφορετικό απ’ ό, τι έκανε η Μεταπολίτευση: Ένα Σύνταγμα θέλετε και σεις! Αυτό σας φτάνει! Και σας ρωτώ: Η Κύπρος, που οι εμπόροι τη μισούνε και οι πετρελαιάδες άρχισαν πια να την αγαπούνε, γιατί έχει κρίση πολυεπίπεδη και εκρηκτική αφού έχει Προεδρική Δημοκρατία;
5. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Κρητικός. Έκανε γιο, μεγάλωσε και όταν ήταν να έρθει στην Αθήνα να γίνει δικηγόρος του χάρισε ένα κρητικό μαχαίρι! Μόλις όμως ο ντελικανής ήρθε στην Αθήνα πήγε και το πούλησε. Με τα λεφτά αγόρασε ρολόι. Όταν μετά από λίγους μήνες κατέβηκε στην Κρήτη ο πατέρας είδε ότι έλειπε το μαχαίρι από το ζουνάρι και τον ρώτησε “τί το έκανε”.Ο μικρός του απάντησε ότι πήρε ρολόι για να βλέπει την ώρα. Και ο κρητικός εξέφρασε την απορία:
– Και τώρα τί θα κάνεις; αν κάποιος σου πει “γ… τη μάνα σου” εσύ τί θα του πεις: “οκτώ παραπέντε”;
6. Δωρεά λάβαμε! Ένα πανέμορφο και κοφτερό κριτικό (με γιώτα) μαχαίρι! Για να ανατάμουμε τη Νεωτερικότητα και να πάμε Πέρα από το Άτομο προάγοντάς το σε Πρόσωπο. Όλη η παράδοσή μας στέκεται σύμμαχος και εντολέας μας. Εμείς τί θα κάνουμε; Θα πουλήσουμε το μαχαίρι για να πάρουμε ρολόι να μετράμε τους καημούς και τους αναστεναγμούς;
7. Κύριοι δικηγόροι, οι εισηγήσεις σας είναι η αυτοκριτική της ελληνικής Νεωτερικότητας και μάλιστα η Δεξιά αυτοκριτική της. Γιατί η Αριστερή αυτοκριτική της Νεωτερικότητας μπορεί να μην την υπερβαίνει μεν αλλά κάνει λόγο και μάχεται κατά του συστήματος, του καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο είναι και ο μοναδικός εν ζωή πλοκαμός της Νεωτερικότητας. Εσείς δεν πάτε πιο πέρα από την Μεταπολίτευση.
8. Αντιλαμβάνεστε, στην καλύτερη περίπτωση, το σύστημα μηχανιστικά, με τεχνικό τρόπο. Σαν ένα κατασκεύασμα με τουβλάκια λέγκο. Αν πάσχει από κάτι, νομίζετε ότι πάσχει λόγω της δομής του ή λόγω των οδηγιών που δόθηκαν από τον κατασκευαστή. Αυτές τις οδηγίες θέλετε ν’ αλλάξετε. Αλλάζοντας τις οδηγίες δεν αλλάζετε, δεν διαπαιδαγωγείτε, το παιδί που παίζει με τα τουβλάκια και έτσι αυτό θα εξακολουθήσει να είναι παιδί. Νυν και αεί παίδες εσμέν!
9. Σε μια τέτοια, μηχανιστική και αυτοκριτική θεώρηση του συστήματος, κ. δικηγόροι, που δεν οδηγεί στην ανατροπή του αλλά στο φτιασίδωμά του εμείς θ’ αντισταθούμε και θα αντιτάξουμε τον αγώνα για την αλλαγή του Ανθρωπολογικού Τύπου, για την προαγωγή του Ατόμου σε Πρόσωπο.
Εσείς εργάζεστε με του θεσμούς, εμείς εργαζόμαστε με τους ανθρώπους.
10. Έπαθλό μας θα είναι η Ελλάδα της Τιμής, της Λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική εξάρτηση, με έναν πραγματικά Ελληνικό Πολιτισμό!Καντήλι άσβηστο για την απελευθέρωση όλων των λαών της Γης! Συν Θεώ!!!
*Το κείμενο εκφωνήθηκε χωρίς την παράγραφο {5} στη συζήτηση που διοργάνωσε το ηλεκτρονικό περιοδικό Αντίφωνο με θέμα “Η ανάγκη ριζικής συνταγματικής μεταρρύθμισης”.
πηγή: Αντίφωνο
