Στην Επιστημονική Ημερίδα με θέμα «ΗΘΙΚΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ» που διοργάνωσε ἡ Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος, το Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010, στο Δημοτικό Θέατρο Παπαδημητρίου Χαλκίδος, με την ευκαιρία της Εορτής των Τριών Ιεραρχών, Προστατών των Ελληνικών Γραμμάτων και της Παιδείας ο Κωνσταντίνος Νιάρχος, Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών μίλησε με θέμα: ” Ηθικότητα και Νομιμότητα”. Δείτε ΟΛΗ την ομιλία του:
“κατεβάστε” εδώ το αρχείο ΗΧΟΥ της ομιλίας με δεξί “κλίκ” & save target/link as
Ο μελίρυτος λόγος του κ. Καθηγητή Κωνσταντίνου Νιάρχου μας συνόδευσε στα φοιτητικά μας χρόνια. Παραμένει αληθινός φάρος στις εκκοσμικευμένες και μασόνικες εποχές που ζούμε (βλ. σχετικά Δ. Φύσσα, ο Στρατιώτης του Χριστού, Αθήνα 2009). Ο κ. Καθηγητής, με γνώση της Ορθόδοξης παράδοσης αλλά και σπουδές εις την Οξφόρδην, κατορθώνει να ελίσσεται με ακεραία ευθύνη και προσαρμοστική δεινότητα στις μεταλλαγές του ιστορικού γίγνεσθαι, υπενθυμίζοντάς μας ότι η Ηθική είναι ευθύνη του πράτττοντος, αρρήκτως συνδεδεμένη με την αέναη ροή της προσωπικής δημιουργίας. Τούτου ένεκα, ο ενεργών άνθρωπος αποδεσμεύεται αφεαυτού δεδομένου της αυτενεργείας του ηθικού νόμου και της ελευθερίας (κατά Πλάτωνα) υπερβαίνοντας τις μπαρούφες του Καντ.
ΥΓ Θέλουμε και Τσιτσίγκο, όμως.
Ο κ. Καθηγητής δεν είναι μόνο ένας άριστος χρήστης της ελληνικής γλώττης – αυτά που λέγει με μεγαλειώδη απλότητα, καθίστανται ευανάγνωστα δια πάντας τους πολίτας – αλλά και αποτελούν κώδικα ηθικής συμπεριφοράς, φάρο για τα ανθρώπινα και προς τη θέαση του θείου. Οποία αγαλλίασις με κατέλαβε όταν ήκουσα τις διδαχές αυτού του προ πάντων σεβαστού, χαλκέντερου και άμα παραδοσιακού και προοδευτικού διδασκάλου, όστις “βάζει στη θέση τους” κατά το κοινώς λεγόμενον, όλους τους απατεώνες που μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο της εσπερίας. Αυτοί που μας λέγουσι ότι το ηθικόν είναι το νόμιμον, είναι οι ίδιοι, οίτινες, προτεσταντίζοντες, κελεύουσι ινά υπάγομεν να δανεισθώμεν ευρώπουλα εκ των αλλοτρίων, ινά ταίζωμεν μετανάστας κι άλλους αλλοθρήσκους οίτινες ενέσκηψαν εις την εμήν δύσμοιρην πατρίδαν.
Η Σοφία είη πάντοτε συνοδός του χαλύβδινου σθένους τούτου – κι ουχί τοιούτου – του διδασκάλου. Εγρήγορει η συνείδησίς μας και μεγαλύνει μετά της ψυχης μας τον Κύριον.
Υστερόγραφον: Συμφωνώ απολύτως μετά του απολύτος όντος. Ηθέλομεν Τσιτσίγκον εις το βήμα.
Ο κύριος Καθηγητής Νιάρχος πίσω από μελίρυτες εκφράσεις και καθαρευουσιανισμούς του πρωκτού κρύβει την πλήρη του άγνοια για τη φιλοσοφίας. Τα βιβλία του δεν διαβάζονται. Θυμίζει γυμνασιάρχη της δεκαετίας του 40.