Δημήτρης Ζιαμπάρας, Δικηγόρος, ΜΒΑ, DiplEng
Όχι επειδή το λέει το Δ.Ν.Τ., αλλά για να αισθανθούμε εμείς δημιουργικοί. Στην παρούσα κατάσταση στην οποία έχουμε οικονομικά χρεοκοπήσει, πολιτικά αποτύχει και κοινωνικά δυστυχήσει πρέπει να σκεφθούμε τρόπους αναπτυξιακούς που να ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας. Η υιοθέτηση δυτικότροπων αναπτυξιακών μοντέλων απέτυχε μετά από δεκαετίες εθνικών σχεδιαστικών εξορθολογισμών ενός φύσει χαοτικού τρόπου ζωής και οδήγησε σε μια συνεχή σύγκρουση της Κοινωνίας με το Κράτος. Το Εθνικό Κράτος αντί να είναι ένα Ordo Rerum (Τάξη Πραγμάτων), αποδείχθηκε
μια κάστα εναλλασσόμενων, απρόσωπων και ανεύθυνων Τυράννων που προσπαθούσαν να ρυθμίσουν εξαντλητικά και τις πιο απίστευτες λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής. Η ελληνική αναπτυξιακή σχεδίαση πρέπει να είναι τοπικού βεληνεκούς και να εκπορεύεται από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους. Έτσι οι διορθωτικές κινήσεις να λαμβάνουν χώρα άμεσα προσδίδοντας τοπική ευελιξία στο πλαίσιο ενός ταχύτατα μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος, αλλά και τα λάθη να πληρώνονται άμεσα προσδίδοντας ωριμότητα στους τοπικούς συντελεστές. Υπάρχουν κάποια κοινά ιστορικά ελληνικά χαρακτηριστικά αναγνωρίσιμα διεθνώς, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν ένα μπούσουλα τοπικής αναπτυξιακής σχεδίασης.
Διεθνώς οι Έλληνες, ως οι κατεξοχήν άνθρωποι της υπαρξιακής σχέσης, είναι γνωστοί για το Beauty of Simplicity, δηλαδή το Κάλλος της Απλότητας. Αυτό είναι απόρροια μιας βαθιάς Ανθρωπιστικής Παιδείας και μιας απέριττης Ουσιαστικής Τέχνης, τα οποία παρέχει ο Ελληνικός τρόπος ζωής μέσα από την παράδοση όχι την εκπαίδευση. Οι Αμερικανοί είναι ειδήμονες στην τεχνοκρατική και επαγγελματική εκπαίδευση (training), απόρροια της εμμονής τους με την Παραγωγικότητα, ενώ οι Έλληνες είναι ειδήμονες στην ανθρωπιστική παιδεία απόρροια της εμμονής της κοινωνίας τους με την ανθρώπινη Πληρότητα. Φοιτητές από όλο τον κόσμο μπορούν να διδαχθούν, ζώντας την Ελληνική κοινωνία και την γλώσσα που μπορεί να περιγράψει το άρρητο, θέματα ανθρωπιστικής Παιδείας, από αρχαιολογία μέχρι ολιστική ιατρική. Οι Αμερικανοί είναι ειδήμονες στην Τέχνη της Διασκέδασης (Show Biz) εξοβελίζοντας με τον τρόπο αυτό την σκέψη του τραγικού ανθρώπινου τέλους, ενώ οι Έλληνες είναι ειδήμονες στην Τέχνη της Ουσίας ελπίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό προσεγγίζουν την Αθανασία. Σύμβολα κάθε μορφής και κάθε συλλογικότητας, που παραπέμπουν στην ουσία της κοινής εμπειρίας και των συλλογικών αρχετύπων, μπορούν να σχεδιασθούν στην Ελλάδα, από κοσμήματα μέχρι αρχιτεκτονήματα. Δεν είμαστε ικανοί σε κάθε είδους σχεδίαση, δεν θα φτάσουμε ποτέ την Γερμανική ικανότητα μηχανικής σχεδίασης, ούτε την Αμερικανική ικανότητα επιχειρησιακής σχεδίασης, ούτε όμως και αυτοί θα φτάσουν ποτέ την δική μας αντίληψη της διαφορετικότητας κάθε συλλογικότητας που είμαστε ικανοί να εντοπίσουμε, μια καθαρά ποιητική ικανότητα.
Διεθνώς οι Έλληνες είναι γνωστοί για την εξωστρέφεια του χαρακτήρα τους, επιδεικνύουν μια Γνησιότητα συναισθηματικής εκφραστικότητας. Αυτή η Γνησιότητα μπορεί να αποτελέσει και «σήμα κατατεθέν» προϊόντων που αναζητούνται έντονα σήμερα στις διεθνείς αγορές, από βιολογικές καλλιέργειες μέχρι τουριστικούς προορισμούς. Τα ελληνικά τρόφιμα αναζητούνται μανιωδώς στην Ελλάδα από τους ξενομανείς Έλληνες, τα ελληνικά ταχυφαγεία έχουν υποσκελίσει διατροφικές αλυσίδες απίστευτης οικονομικής δύναμης και τεχνογνωσίας, το Greek Yogurt αποτελεί οδηγό για πολλούς επίδοξους διεθνείς εξαγωγείς. Οι τουριστικοί προορισμοί με τις αντίστοιχες επενδύσεις πρόσβασης, μπορούν κάλλιστα να στοχεύσουν πελάτες ικανούς να εκτιμήσουν την γνήσια ιδιαιτερότητα του περιβάλλοντός μας (φυσικού – ιστορικού), όχι τους μεθυσμένους που μπορούν να πάνε οπουδήποτε. Δεν είμαστε καλοί σε κάθε είδους ποιοτικής διαφοροποίησης προϊόντων και υπηρεσιών, δεν θα φτάσουμε ποτέ την αξιοπιστία ενός Γερμανικού προϊόντος, ούτε το Value for Money ενός απωανατολικού προϊόντος, ούτε όμως και αυτοί θα φτάσουν ποτέ την δική μας αντίληψη για την σχέση του προϊόντος με το περιβάλλον και τον δημιουργό του, την οποία σχέση μπορούμε να ενσωματώσουμε στο προϊόν.
Διεθνώς οι Έλληνες είναι γνωστοί για την Τόλμη του χαρακτήρα τους, είμαστε γνωστοί ταξιδιώτες, έμποροι και πολεμιστές. Δεν είμαστε ικανοί για μεγάλες επιχειρήσεις, διότι εκεί απαιτείται αναλυτική σκέψη, μπορούμε όμως να είμαστε καλοί έμποροι, όπου απαιτείται γρήγορη σκέψη, διορατικότητα ευκαιριών, αίσθηση ολότητας, καρδιά ριψοκίνδυνη, χαρακτηριστικά απαραίτητα σε τομείς που δεν απαιτούνε βαριά βιομηχανική παραγωγή, όπως ακριβώς συμβαίνει στην ναυτιλία. Οι Έλληνες ως πολεμιστές έχουν μια πολύ μακριά παράδοση, ποτέ δεν υπήρξαν ειρηνικός λαός, γι’ αυτό και επιβίωσαν για χιλιετηρίδες. Ανακάλυψαν την Φάλαγγα, τον ιδανικό πολλαπλασιαστή ισχύος της αρχαιότητας και μετέπειτα δίδαξαν και την υπόλοιπη Ευρώπη πως να πολεμά, υπήρξαν για πολλούς αιώνες περιζήτητοι μισθοφόροι μέχρι και τα χρόνια της Οθωμανοκρατίας. Σήμερα θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή τους την κλίση για επενδύσεις στην Αμυντική Βιομηχανία κάθε είδους και να την πουλήσουν μετέπειτα σε όλα τα πέρατα της γης, όπως επίσης και να εκπαιδεύουν ξένα στρατεύματα πως να πολεμούν ως σύνολο. Δεν είμαστε ικανοί σε κάθε είδους οικονομική δραστηριότητα, δεν θα φτάσουμε ποτέ να εργαζόμαστε με την πειθαρχία και επινοητικότητα των Γερμανών, ούτε με την ηθικότητα και αποτελεσματικότητα των Εβραίων, ούτε όμως και αυτοί θα φτάσουν την διαχρονικότητα και οικουμενικότητα των δικών μας αποτελεσμάτων όταν τα επιτυγχάνουμε.
Παρουσιάζεται η ευκαιρία λόγω της αναπόφευκτης οικονομικής και πολιτικής αναδιάρθρωσης, αλλά και της παρουσίας αλλοδαπών μεταναστών, να επανιδρύσουμε πραγματικά το Ελληνικό Κράτος σε ορθολογιστικές βάσεις ικανοποιώντας συγχρόνως μέσω της αυτοδιοίκησης τον Ελληνικό πατροπαράδοτο χαοτικό τρόπο ζωής. Οι μετανάστες στον τόπο μας θα μας βοηθήσουν να καλύψουμε το σοβαρό δημογραφικό μας πρόβλημα, αλλά και να συμπληρώσουν τα εργατικά χέρια που μας λείπουν από τομείς ανάπτυξης που δεν ανήκουν στην ιδιοσυγκρασία μας. Ο Εθνικός σχεδιασμός πρέπει να ασχολείται με τομείς που από την φύση τους αφορούν όλη την επικράτεια: Ενέργεια (περιλαμβάνει αναπόφευκτα εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας και όχι τις αφέλειες περί εναλλακτικών πηγών ενέργειας), Άμυνα (η θωράκιση της χώρας και όχι η αμυντική βιομηχανία), Εξωτερική πολιτική – Πολιτιστική διπλωματία, Χωροταξία – Πολεοδομία κ.λπ.
Από την πτώχευση του 1893 επί Τρικούπη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, οδηγηθήκαμε στην καταστροφή του 1897 και καταλήξαμε στην Ελλάδα του 1912. Από την πτώχευση του 1932 επί Βενιζέλου και την μετέπειτα οικονομική ανόρθωση με την βοήθεια των Μικρασιατών προσφύγων καταλήξαμε στο Έπος του 1940. Έτσι και τώρα όταν η χώρα επανασυσταθεί θα είναι έτοιμη να εκμεταλλευθεί τις τεράστιες ιστορικές ευκαιρίες που ανοίγονται στην γειτονιά της από μια σειρά γεωπολιτικών κινήσεων που δείχνουν να οδηγούν σε μια αποδυναμωμένη Τουρκία. Βασικές προϋποθέσεις της Ελληνικής οικονομικής και πολιτικής Ανάπτυξης αποτελούν δύο βασικοί άξονες της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής: πρώτον μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη την οποία εγγυάται μια Γερμανική επικυριαρχία σεβόμενη την Πολιτιστική Ετερότητα, και δεύτερον μια ισχυρή συμμαχία Ελλάδος – Ισραήλ που θα αποτελέσει τον καταλύτη των εξελίξεων στην γειτονιά μας.
Το Έπος του 1940 δεν ξαναγράφεται με τη Γερμανία σύμμαχο. Το άρθρο είναι φιλοπόλεμο, ρατσιστικό, αντιοικολογικό και ουτοπικό. Πάντως, η Ελλάδα εξακολουθεί να διδάσκει τον κόσμο, αυτήν τη φορά ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Μικρά λόγια, μεγάλα όνειρα, Αγαπητέ φίλε.
Ας κοιτάξουμε πρώτα μέσα στον ίδιο μας τον εαυτό,
γιατί ισχύει ακόμη, αυτό που είπε ο Αριστοτέλης. Νομος είναι όπως ο ((ιστός της αράχνης ))
Τι θα ειπεί ? πολιτικό άσυλο!
Πότε ? ακούσθηκαν αποτελέσματα για το πόθεν έσχες!
Η κ. Μερκελ αποκάλεσε τους Ελβετούς (κλεπταποδόχους) και τους ανάγκασε να ανοίξουν τους λογαριασμούς , Εμείς γιατί να πληρώνουμε
άδικα, γιατί δεν παραπέμπουν το θέμα στην Ε.Ε. Να γίνει το ίδιο,
Γιατί? εδώ ισχύει’ το οτι κατακτάται δια της βίας γίνεται νόμος.
Αν δενξεπεραστούν αυτοί οι άγραφοι νόμοι , βλέπω πως η εσωτερική σύραξη να είναι αναπόφευκτη! και μάλλον για αυτό επανδρώνουν τις επιχηρήσεις με αλλοδαπούς.. που δεν θα ζητούν δικαιώματα.
Εντύπωση μου κάνει η τελευταία παράγραφος του άρθρου.
Εξ αυτής θα ήθελα μια απάντηση εις το κατωτέρω τεκμηριωμένο ερώτημα.
Γιατί οι Εβραίοι της Ελλάδας δεν πληρώνουν φόρους κύριε Ζιαμπάρα;
Με νόμο του κράτους απαλλάσσονται την καταβολής κάθε φόρου στο ελληνικό δημόσιο Γνωστές τεράστιες βιομηχανίες που λειτουργούν στην Ελλάδα, είναι εβραϊκών συμφερόντων και δεν πληρώνουν κανέναν φόρο!!! Με βάση το υπ’ αριθμόν 182 Προεδρικό Διάταγμα (22-3-1978), βάσει του οποίου το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, όντας Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου(!) έχει (και ασκεί) δικαιώματα, τα οποία μόνο το Κράτος κατέχει. Ειδικότερα, με αυτό το Π.Δ.!
«Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Ελλάδος) δικαιούται να εισπράττει φόρους, για δική του χρήση, από τους Εβραίους που διαμένουν στην Ελλάδα, αντί του ελληνικού κράτους»!!! Με απλά λόγια, κανένας Εβραίος δεν πληρώνει φόρο στο ελληνικό δημόσιο, αλλά μόνο στο Κ.Ι.Σ.!!! Επειδή όμως ο νόμος «επεκτάθηκε», αργότερα, αποφασίσθηκε πως και οι χριστιανοί που μετέχουν στο Κ.Ι.Σ. απαλλάσσονται της καταβολής φόρων στο ελληνικό δημόσιο.!!!
Εάν μάλιστα αναλογισθούμε ότι το Κ.Ι.Σ. έχει αυθαίρετα απαγορεύσει ΜΕ ΑΛΥΣΙΔΕΣ τη διέλευση των Ελλήνων από την οδό Μελιδόνη στον Κεραμικό, όπου στεγάζεται η Συναγωγή και άλλα εβραϊκά διοικητικά κτίρια, σε έναν χώρο όπου βρίσκονται ερείπια του αρχαίου νεκροταφείου του Κεραμικού, δημιουργούνται πολλά εύλογα ερωτηματικά, αναφορικά με τη ταυτότητα αυτών που κατέχουν πραγματικά τα ηνία της εξουσίας στην Ελλάδα.
Το Κ.Ι.Σ. πέραν του γεγονότος ότι μπορεί να δέχεται περιουσίες Εβραίων και να φορολογεί αυτούς, υποκαθιστώντας το ελλαδικό κράτος, γεγονός πρωτοφανές, είναι παράλληλα απαλλαγμένο και το ίδιο από την καταβολή φόρων, όσον αφορά τη διαχείριση των πόρων του. Επιπλέον το Κ.Ι.Σ. δεν καταβάλλει κανέναν φόρο στο ελλαδικό κράτος για την απόκτηση, δωρεά, αγορά, οποιασδήποτε κινητής ή ακίνητης περιουσίας, ενώ παράλληλα δικαιούται να εισάγει αδασμολόγητα προϊόντα προς εβραϊκή χρήση.
Κατ’ επέκταση, το Κ.Ι.Σ. έχει συγκροτήσει όπως προκύπτει από τον εσωτερικό του κανονισμό, έναν αυτάρκη και αυτοδιοικούμενο οργανισμό που επεκτείνεται σε όλους τους νομοθετικούς, αστυνομικούς, δικαστικούς, διοικητικούς, θρησκευτικούς, εκπαιδευτικούς, οικονομικούς, κ.α. τομείς, υποδομή η οποία απαιτείται για τη λειτουργία ενός ανεξάρτητου κράτους. Τα προνόμια τα οποία έχουν παραχωρηθεί από το ελληνικό κράτος στο Κ.Ι.Σ. είναι παράνομα και αντισυνταγματικά, αφού με τον συγκεκριμένο κανονισμό του Κ.Ι.Σ., αυτοβούλως έχει δημιουργηθεί ένα “κράτος εν κράτη” από την ελληνική εβραϊκή κοινότητα. Και μάλιστα, αυτό το “κράτος” δεν μετέχει σε καμία υποχρέωση έναντι του ελληνικού κράτους και απλά εισπράττει χωρίς ποτέ να αποδίδει τίποτε προς το ελληνικό δημόσιο.!
http://www.vasilopoulos.info
Dimitri,
Ta epixeirimata sou ksenikoun me kapoia “axiomata”:
1. “οι Έλληνες, ως οι κατεξοχήν άνθρωποι της υπαρξιακής σχέσης…”
2. “οι Έλληνες είναι ειδήμονες στην Τέχνη της Ουσίας”
3. “οι Έλληνες είναι γνωστοί για την Τόλμη του χαρακτήρα τους”
k.t.l.
Fovamai pos den isxyoun ta parapano mesa stin perirreousa atmosfaira tis sipsis, tis synallagis, tis elaxistis prospatheias.
Akomi omos kai ean isxyan, i lisi einai distixos makroxroni kai apaitei tin allagi tis nootropias mas, se nootropia tis aristeias (= to filotimo na kano ti douleia mou sosta). Auti prepei na diapenei tin Ellada apo tin paideia tis, eos kai tis ypiresies pou prosferei o ydravlikos kai o servitoros.
Epiipleon, i pragmatikotita epivallei na eimaste toso paragogikoi oso oi Germanoi, toso dimiourgikoi oso oi Amerikanoi, toso value-for-money oso oi Kinezoi kai (syntoma) oi Indoi.
Ean ta parapano apaitisoun na eimaste orthologistes kai me analytiki skepsi kai na sxediazoume (planning), loipon, as allaksoume.
Kai pros priroforisi des ta elleimmata tou ellinikou kratous sto site http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=159717
To symperasma einai pos exoume elleima kathe xronia apo to 1973. Arage, poso orthologismo kai analytiki skepsi xreiazomaste gia na doume pos auto de mporouse na synexistei?
Καλημέρα σε όλους/ες,
πιστεύω κάτι έχει μείνει ίσως σε κάποιους Έλληνες που δεν έχουν αναλωθεί στην υπερκατανάλωση και στο κυνήγι των θέσεων και χρημάτων. Σίγουρα μπορούμε και καλά θα ήταν να αρχίζαμε χτες που λένε και οι Άγγλοι. Νομίζω το πρόβλημά μας είναι ότι πάντα περιμέναμε τους άλλους για βοήθεια, τις Μεγάλες Δυνάμεις, τους Συμμάχους, το Ταμείο, κλπ Με άλλα λόγια δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στον εαυτό μας ο καθένας ατομικά και όλοι ως έθνος.
Από τη στιγμή που θα ανακτήσουμε την πίστη στον εαυτό μας μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά. Ούτως ή άλλως αν κάποιος βοηθήσει θα είναι τόσο μεγάλο το αντάλλαγμα μακροπρόθεσμα που δε θα αξίζει τον κόπο. Τι περιμένουμε λοιπόν;
Καλησπέρα
Διαβάζοντας το άρθρο θέλω να πώ ότι ίσως δεν έχουμε συνειδοτηποιήσει ακόμα τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια απο το 1974 και μετά άραγε που είναι τα αναπτυξιακά έργα που όλα αυτά τα χρόνια μας έταζαν και μας έλεγαν οι ιθύνοντες όλων αυτών των ετών, που είναι το κράτος παιδείας, το κράτος υγείας, το κράτος ίσης και ακριβοδίκαιης μεταχείρισης των πολιτών της χώρας.
Αν συνειδοτποιήσουμε λοιπόν όλα αυτά θα καταλάβουμε γιατί φτάσαμε έως εδώ.
Δημιουργήσαμε όλοι μας ένα κράτος ανασφάλειας αδικίας και πελατειακών σχέσεων κράτος που μεθαύριο τα παιδιά μας θα ντρέπονται για αυτό που παραλαμβάνουν.
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν οι ιθύνοντες τι έιναι η Ελλάδα και εμείς οι Ελληνες και μαζί και οι πολιτικοί μας να κάνουν την αυτοκριτική τους και αυτοκριτική μας.
Επιτέλους όλοι μας ας αποκτήσουμε φιλότιμο και ας κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια.
Καλημέρα,
Ενδιαφέρουσες ιδέες για αξιοποιηση τομέων παραγωγής που μας ταιριάζουν ως λαός (βλ. βιολογικες καλλιεργειες, εμποριο, χειροτεχνία, οικολογικος τουρισμος κλπ). Από την άλλη πλευρά όμως είναι παρακινδυνευμένες – για να μην πω επικινδυνες – οι ιδεες για εγκαταστασεις πυρηνικής ενέργειας, εκπαίδευση στρατευμάτων κλπ.
Με βρίσκει αντίθετη και η ιδέα για συνασπισμό με το Ισραήλ καθώς και η παρουσίαση του Ελληνικού Εθνους ως ειδικού στην τεχνη της ουσίας κλπ. Μπορεί να ίσχυε για τους αρχαίους ελληνες αλλα για τους σύγχρονους αμφιβάλλω…Θα προτείνα οι παρούσες συνθήκες να αποτελέσουν αντικείμενο προβληματισμού για όλους μας ώστε να επαναπροσδιορίσουμε τις ηθικές μας αξίες.
Συγχαρητήρια για το ενδιαφέρον άρθρο το οποίο, παρά τις όποιες διαφωνίες, αποτελεί πηγή προβληματισμού.
Δημήτρη το άρθρο σου είναι πολύ ενδιαφέρον. Ωστόσο, η ερώτηση που προκύπτει αβίαστα είναι γιατί ποτέ στη σύγχρονη ιστορία μας ως έθνος δεν διακριθήκαμε συνολικά ως οικονομία; Η απάντηση κατά την άποψή μου είναι ότι για να διακριθείς κάπου συνολικά, θα πρέπει να δράσεις και συνολικά. Στην Ελλάδα αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Ακόμη και στην περίπτωση της ναυτιλίας που διαχρονικά αναφέρεται ως η ατμομηχανή της οικονομίας μας διακρίθηκαν μεμονωμένοι άνθρωποι οι οποίοι στη συνέχεια δεν επανεπένδυσαν τα κέρδη τους στην πατρίδα προκειμένου αυτή να αναδειχθεί, αλλά τα έβγαλαν σε χώρες του εξωτερικού. Για του λόγου το αληθές είμαστε μία από τις ελάχιστες οικονομίες της ευρωζώνης που δεν έχουμε ούτε μία μεγάλη εταιρεία σε παγκόσμιο επίπεδο. Χώρες του δικού μας μεγέθους (πλυθησμιακά) έχουν πολυεθνικές εταιρείες κολοσσούς όπως για παράδειγμα η Ολλανδία (Shell) ή η Σουηδία (IKEA). Γι’ αυτό Δημήτρη νομίζω ότι πριν αναζητήσουμε τους τομείς στους οποίους θα δραστηριοποιηθούμε προκειμένου να βγούμε από την κρίση, καλό θα ήταν προηγουμένως να καλλιεργήσουμε επιχειρησιακή παιδεία στη χώρα μας, όπως έχει γίνει προ πολλού στις χώρες που αναφέρεις ως παραδείγματα στο άρθρο σου. Όσο ο μέσος Έλληνας έχει ως όνειρο τη θέση στο δημόσιο με βασικό στόχο να μην παράξει τίποτα για όλη του τη ζωή, δεν νομίζω ότι υπάρχει σοβαρή ελπίδα ανάπτυξης.
Yπάρχουν αντιφάσεις στο άρθρο. Αφού διαπιστώνεται η αδυναμία των ελλήνων να διαχειριστούν μεγάλες επιχειρήσεις, κατόπιν προτείνεται η ανάπτυξη αμυντικών βιομηχανιών (δηλαδή ένας τομέας υψηλής τεχνολογίας όπου απαιτούνται πολλά κεφάλαια και μεγάλες μονάδες). Οσο για την εκπαίδευση ξένων στρατευμάτων, θα τους παρουσιάσουμε ως παράδειγμα την εκπαίδευση του ελληνικού στρατού! Ως προς την πυρηνική ενέργεια, αυτή απαιτεί εκπαιδευμένο τεχνικό δυναμικό στον τομέα αυτό (περίπου ανύπαρκτο στην Ελλάδα) και επαρκείς πηγές νερού (για την ψυξη του αντιδραστήρα και την παραγωγή ατμού).