O Γιώργος Κοντογιώργης συζητά για την ελληνική κρίση

Πολύ μου αρέσει να βλέπω τους νεο-έλληνες προφέσορες που έχουν ανελιχθεί μέσω του σάπιου συστήματος να το κατακρίνουν (αλλά ξέχασα, όλοι οι υπόλοιποι το χρησιμοποίησαν εκτός από εμένα που ανέβηκα αξιοκρατικά…) Τελικά ίσως το σύστημα χρήζει πολύ δραστικής λύσης: Να απολυθούν όλοι οι προφέσορες και να επαναπροκηρυχθούν οι θέσεις και η κρίση να γίνει από πάνελ επιστημόνων διεθνούς κύρους (κατόχους βραβείου Νομπέλ κλπ) και αφού αυτό καταστεί σαφές, δηλαδή ποιοι θα κρίνουν, να ενθαρρυνθούν να κάνουν αίτηση και έλληνες καθηγητές στο εξωτερικό. Τότε θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκκος των νεο-ελλήνων προφεσόρων (και θα αναβαθμισθούν και τα ταλαίπωρα νεο-ελληνικά ΑΕΙ τουλάχιστον στον τομέα των διδασκόντων).

Όταν κε. Κοντογιώργη η πολιτική παράγει νόμο για τον οποίον εκ των πρωτερών γνωρίζει, ότι δεν θα τύχει αποδοχής από την κοινωνία, οφείλει να μην τον ψηφίσει, διαφορετικά δεν υπάρχει Δημο-Κρατία αλλά Νόμο-Κρατία.
Η υπακοή στους νόμους δεν είναι γνώρισμα πολιτών, αλλά υπηκόων (όπως φανερώνει και η λέξη).
Ούτε η λειτουργικότητα είναι αυτοσκοπός σε μια δημοκρατία, ούτε η καλή διαγωγή απέναντι στο κράτος. Γιατί οι νόμοι δεν ανήκουνε στο κράτος αλλά στους πολίτες στους οποίους με αυτό τον τρόπο ανήκει και το κράτος.
Συνεπώς το πρόβλημα δεν είναι η μή υπακοή στους νόμους, αλλά η ανυπαρξία φιλοσόφων οι οποίοι θα πείσουνε τους πολίτες για το καλό της κοινωνίας!

ΠΡΟΣ ΤΟΝ Γ. ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗ.

Κύριε καθηγητά, παρακολούθησα τά ὅσα εἴπατε γιά την οἰκονομική κρίση καί το πολιτικό μας σύστημα Θά ἤθελα τώρα νά σᾶς θέσω μερικούς προβληματισμούς.
1) Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι ἐγώ εἶμαι ἕνας φοιτητής τοῦ Ἑλληνικοῦ πανεπιστημίου ὅπου δανείζει οἰκονομικά το πανεπιστήμιο μου μία διεθνή ὀργάνωση τζογαδόρων γιά νά λειτουργήσει κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, καί εἶμαι στήν ἀρχηγία φοιτητικοῦ πολιτικοῦ κινήματος ὅπου ἔχω την πλειοψηφία ὅλων τῶν Ἑλλήνων φοιτητῶν. Ὅμως παρόλο την ἀρχηγίαν καί την ὑπεροχήν μου νά ἀποφασίζει ἡ δική μου φατρία δέν μπορῶ τώρα 40 χρόνια (ἀνατρέχοντας στή ἱστορία) νά ἀντιμετωπίσω τά «παρασιτικά» στοιχεῖα ὅπου εἶναι στήν «ἀντιπολίτευση», δέν μπορῶ νά ἀντιμετωπίσω τούς διάφορους «συνδικαλιστές», τούς φοιτητές (τόν κοινόν λαό) ὅπου συνέχεια ζητοῦν νέα δικαιώματα, κλπ, κλπ. Τί κάνω;
Θά σᾶς πῶ τί κάνω ἐάν ἤμουν κτῆνος πρῶτα καί μετά τί θά ἔκανα ὡς ἄνθρωπος μέ φιλότιμο. Ἐάν ἤμουν λοιπόν κτῆνος μέ τήν μορφή ἀνθρώπου τότες θά τηλεφωνοῦσα στόν πρόεδρο τῆς χρηματοπιστωτικής διεθνής λέσχης , στό ὑπεύθυνο δηλαδή ὅπου χρηματοδοτεῖ καί δανείζει τό πανεπιστήμιο μου καί θά τοῦ ζητοῦσα ὑποστήριξη νά πετύχω νά ἐξουσιάσω αὐτόν τόν «ἀπείθαρχο λαό» ὅπου δέν ἐννοεῖ νά ἐφαρμόζει τούς νόμους ὅπου ἐγώ θέτω. Τότες ὁ πρόεδρος-γκάγκστερ τοῦ διεθνοῦς αὐτοῦ ἀνήθικου «καζίνου» ὅπου εἶναι κατά ἐπάγγελμα τζογαδόρος γκάγκστερ θά προέβαινε αὐτό ὅπου προσδοκοῦσα μέ δόλο νά ἀκούσω, δηλαδή : « Ἄκου φιλαράκο Ἕλληνα πρόεδρε (ἐγώ δηλαδή) εἶναι πολύ ἁπλό ,θά βγείς καί θά καταγγέλλεις τήν ἀντιπολίτευση σου ὅτι δέν ἔχει λεφτά γιά νά μᾶς ἀποπληρώσει τό χρέος τῶν δανείων ὅπου τούς δίναμε καί θά σταματήσουμε νά τούς δανείζουμε. Ἔπειτα ἐμεῖς θά σέ βοηθήσουμε νά ἐξουσιάζεις αὐτό το παρδαλό πανεπιστήμιο, ἐμεῖς θά σού βγάλουμε βιβλία τί θά διαβάζουν οἱ φοιτητές σας, ἐμεῖς ἐκεῖνο,ἐμεῖς τό ἄλλο, καί ἐσύ φιλαράκο πρόεδρε το μόνο ὅπου θά κάνεις εἶναι νά εἶσαι ὁ πρόεδρος. Πρόεδρος ὅπου δέν ἐξουσιάζει μόνος του το πανεπιστήμιο του ἀλλά φυσικά το ἐξουσιάζουμε ἐμεῖς ἀπό τά παρασκήνια.
Τότες ἐγώ ὡς πρόεδρος-κτῆνος θά ἀπαντοῦσα: « Ναί τέτοιος πρόεδρος μοῦ ταιριάζει, νά τρώω ὡς πρόεδρος, νά διασκεδάζω ὡς πρόεδρος (νά πηγαίνω σέ θέατρα, νά ταξιδεύω στό ἐξωτερικό, καί νά ἔχω ἐξασφαλισμένες προεδρικές ἀνέσεις.»
Ἅμα ὅμως ἤμουν ἄνθρωπος μέ φιλότιμο , θά ἔκανα αὐτό ὅπου κάποτε εἶπε ὁ μοναχός Παϊσιος. Τί εἶπε ὁ μοναχός Παϊσιος (ὅσο ζοῦσε στόν μάταιο κόσμο μας) Λέγει:
«Κάποτε ἕνας ἀσεβής ἄνθρωπος θεώρησε καλό νά κάνει τήν ἀνάγκη του στήν μέση στό δημόσιο δρόμο (κράτος). Βρωμοῦσε λοιπόν ἐκεῖνο τό σημεῖο γιά τούς περαστικούς. Τότες πέρασαν δύο εἰδῶν ἄνθρωποι. Ὁ πρῶτος τό ἄφησε ξεσκέπαστο καί συνέχισε κρατώντας την μύτη του ἀπό την βρώμα, συγχρόνως ἔτρεξε νά κρυφτεί (σᾶς θυμίζει κάποιο χονδρό-παχύδερμο;) ἐνῶ ὁ ἄλλος (ὅπου ἔμοιαζε λέγει μέ τήν μύγα) πῆρε ἕνα ξυλαράκι (ἴσως ἡ βέργα τῆς ἐξουσίας-σᾶς θυμίζει κάποιον;) καί φώναζε ἐνῶ σκάλιζε τίς ἀκαθαρσίες: ΕΔΩ Η ΒΡΩΜΑ, ΕΔΩ ΒΡΩΜΑ ΤΟ ΣΚΑΤΟ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΟΣΜΕΕΕ».

2) Ἀνατρέξτε στήν ἱστορία καί διαπιστῶστε ὅτι καί ἡ ἐξέγερση τοῦ πολυτεχνείου ἀπό τούς φοιτητές ὅπου σήμερα ἑορτάζουμε, ἔγινε κατά λάθος τρόπο. Δηλαδή, δέν διώχνεις ἕνα Ἑλληνικό πολιτικό κατεστημένο γιά νά φέρεις ξένα πολιτικά συστήματα (σοσιαλισμούς, κομμουνισμούς, φιλελευθερισμούς, κλπ. Διότι τά ξένα πολιτικά συστήματα ἔχουν δανείσει αὐτές τίς ἰδεολογίες (δέν εἶναι Ἑλληνικές) καί θά το ἀρμέξουν το Ἑλληνικό κράτος μέ ἰδεολογικό τοκογλυφισμό .
Μία ἰδεολογική τοκογλυφία ὅπου ἐναπόθεσε τό πνευματικό της δηλητήριο – ἡ πανεπιστημιακή σπουδή τῶν δῆθεν: ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ὅπου διδαχτῆκαν ὅλοι οἱ πολιτικοί μας ὅπου φέραν αὐτό το ἀποτέλεσμα στό Ἔθνος μας. Διότι ἁπλά καί αὐτοί ἀφοῦ τήν σπουδάσαν αὐτήν τήν ἐπιστήμη (πολιτική ἐπιστήμη) στά πανεπιστήμια τοῦ ἐξωτερικοῦ, κλπ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΘΗΚΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ.
Μία πολιτική ἐπιστήμη ὅπου ἔχει μία ἄλλη νοθευμένη ἐπιστήμη ὅπου συνηγορεῖ ὑπέρ της : τήν ΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Γι’ αὐτό ἄς μήν ἐκπλησσόμεθα ἐάν ὅλοι αὐτοί οἱ πολιτικοί ὅπου μᾶς ἔφεραν στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ εἶναι κάτοχοι αὐτῶν τῶν πτυχίων.

Ἐάν εἶχαν λοιπόν τήν κατάλληλη μόρφωση οἱ φοιτητές μας τότες (1974) δέν θά ἐξεγείρονταν γιά νά φύγει ἡ δικτατορία, ἀλλά νά φύγουν μερικά πρόσωπα μέσα σέ αὐτήν ὅπου εὐθύνονταν γιά τά δεινά στήν Κύπρο, κλπ, κλπ. Ἡ δικτατορία κατά τήν γνώμη μου λοιπόν ἔπρεπε νά παραμείνει ὄχι μέ την μορφή τοῦ «μπαμπούλα» ἀλλά ὡς φρουρός γιά νά μήν ὑπάρχουν πολιτικά κόμματα μέ ξενόφερτες ἰδεολογίες. Θέλετε πολιτικό σύστημα Ἕλληνες; ΕΕ λοιπόν εἶναι ντροπή μία χώρα ὅπου γέννησε τήν ὕψιστη πολιτική ἰδεολογία, τήν Ἑλληνική δημοκρατία νά δανείζεται ξένες πολιτικές ἰδεολογίες(κομμουνισμός, σοσιαλισμός, κλπ, κλπ,) καί νά τά ἐκπροσωποῦν κόμματα Ἑλληνικά (ΠΑΣΟΚ ,ΝΔ, ΚΚΕ, κλπ, κλπ)
Σκεφτήκατε ποτές νά διοικοῦν ὡς ὑπουργοί οἱ καλύτεροι δήμαρχοι συσπειρωμένοι εἰς ἕνα κυβερνητικό σχῆμα; καί νά ἐπιβλέπουν καί τούς δήμους ὑπό τίς ὁδηγίες των ἀπό τους ἀντιδημάρχους; Προσωπικά ἐρεύνησα τηή ἱστορία τῆς Ἑλληνικῆς δημοκρατίας καί διαπιστώνω ὁλοένα ὅτι αὐτή ἦταν ἡ ἀληθινή Ἑλληνική δημοκρατία μας. Ὅμως γιά νά γίνει αὐτό ΔΕΝ πρέπει νά ἐφαρμοσθεῖσα ὁ «ΚΑΛΙΚΡΑΤΗΣ» ἀλλά νά ἐπανέλθουν πίσω καί οἱ περισσότεροι τῶν 1000 δήμων στήν Ἑλληνική ἐπικράτεια.
Χωρίς ψῆφο στούς Ἀλλοδαπούς, καί ἕνα σωρό ἀκόμα ἐκκαθαρίσεις, ὅπου δυστυχῶς ἡ Ἑλληνική κοινωνία βρωμᾶ καί θέλει διακριτική κάθαρση ἀπό καθαρό νερό. Θέλει ἕναν Ἡρακλῆ νά καθαρίσει τόν κόπρο τοῦ Αυγέα, ὄχι μέ φανφάρες, καί παρομοιάζοντας τους ἑαυτούς μας ὡς μύγες ὅπου θά ἐκκολάψουν ἐκεῖ μέσα τά αβγα μας . Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ ΜΟΝΟΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΜΑΣ ΠΙΣΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΜΟΝΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΥΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΟ ΝΕΡΟ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΟΠΟΥ ΕΠΙΖΗΤΟΥΜΕ-
Τέλος, κύρις Κοντογιώργη σς θαυμάζω σε ένα πράγμα: ΑΝΤΙΔΡΑΤΕ ΦΙΛΟΤΙΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΟΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΑΤΕ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΤΙΜΑ –

Φιλικά. ΛΑΖΑΡΟΣ ΑΠΟ ΚΑΡΥΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ.

Σημείωση: (ξέχασα νά αναφέρω σχετικά μέ τόν Γ. Παίσιο)
Ενώ λοιπόν υπήρχαν δυό ειδών κτήνοι, ο πρώτος εκείνος όπου κρατούσε τήν μύτη του καί εφευγε τρέχοντας, καί εκείνος όπου σκάλιζε τίς ακαθαρσίες καί φώναζε νά τό μάθει ο κόσμος, ξέχασα νά σάς πώ τί θπρεπε νά κάνει ο ανθρωπος μέ τό φιλότιμο: Επρεπε λοιπόν νά σκεπάσει τίς ακαθαρσίες μέ μιά πέτρα καί νά βρεί έπειτα τρόπο νά τίς καθαρίσει χωρίς νά προκαλέσει ντόρο.

Ευχαριστώ. ΛΑΖΑΡΟΣ ΑΠΟ ΚΑΡΥΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ.

καλά ρε παιδιά… όλοι μαζί τα φάγαμε, που λέει κι ο πάγκαλος. όχι σαν τους ιρλανδούς ή τους αμερικάνους ή τους άραβες στο ντουμπάι. αυτό σημαίνει περισσότερη δημοκρατία. όπως στην αρχαιότητα… τι λέει κι ο θουκυδίδης: δημοκρατία είναι το πολίτευμα που δίνει σε όσους κινδυνεύουν τα λάφυρα, και όχι μόνο στους λίγους κι εκλεκτούς. Σήμερα ο “κίνδυνος” δεν είναι η εκστρατεία αλλά η “αγορά”. Και τα μοιραζόμασταν όλοι μαζί. ή σχεδόν όλοι μαζί. Το μόνο που ζήταγε το “σύστημα” ήταν τεκμήρια ξεφτίλας. Εύκολο για λαό με τέτοια παράδοση δουλείας. Άμα ξεφτιλιζόσουνα, όλα καλά. Σύνδρομο Ζαχόπουλου – Τσέκου, το ονομάζω. Και όλα πήγαιναν καλά. Τώρα?… τί θα κάνουμε τώρα?

αγαπητέ συνθρανιούχε(χρησιμοποιώ την γλώσσα σου μέχρις εδώ) σε παρακαλώ πριν αρχίσεις τα πρέπει και τις λοιπές παπαρολογίες να ξαναδιαβάσεις το ¨ΑΓΡΑΦΟ” του Σικελιανού και να ξαναβαπτισθείς στα νάμματα του πολιτισμού του κοσμάκη από τον οποίο οικειοθελώς δραπέτεσυσες.
φίλος σου που ξέρει να συγχωρεί περισσότερο και από τον Θεό σου.