Η ιστορική αφήγηση επικεντρώνεται στην πτώση της Κωνσταντινούπολης και στις αιτίες της. Συγκρίνει τις ιστορικές καταστάσεις εκείνης της εποχής, όπως η ανομία, η διαφθορά του δικαστικού συστήματος και η ανεπαρκής στρατιωτική προετοιμασία, με τις σημερινές συνθήκες στην Ελλάδα.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ενότητα του ελληνικού λαού ενάντια στους εισβολείς και στην θυσία των προγόνων για την πίστη και την πατρίδα.
Αναφέρεται επίσης στον ρόλο της Εκκλησίας και στην αντίθεση μεταξύ Ορθοδοξίας και Καθολικισμού. Τέλος, καταλήγει στο διαχρονικό πνεύμα αντίστασης του Ελληνισμού και στην προσδοκία της επιστροφής της Αγίας Σοφίας στην ορθόδοξη λατρεία. (ομιλία στην Θήβα Μάϊος 2024)
