Συζήτηση μεταξύ του Tucker Carlson και του Jeffrey Sachs, οι οποίοι εξετάζουν την αμερικανική εξωτερική πολιτική, υποστηρίζοντας ότι κυριαρχείται από το «βαθύ κράτος» και το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Ισχυρίζονται ότι οι συνεχείς συγκρούσεις, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, δεν εξυπηρετούν τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά υπηρετούν συγκεκριμένες ατζέντες, όπως η αποδυνάμωση της Ρωσίας και η υποστήριξη ορισμένων ξένων συμφερόντων. Οι συνομιλητές τονίζουν την έλλειψη διαφάνειας και δημοκρατικής λογοδοσίας σε αυτές τις αποφάσεις, προτείνοντας ότι η ειρήνη και η σταθερότητα είναι εφικτές μέσω πραγματικών διαπραγματεύσεων και μιας πιο ρεαλιστικής προσέγγισης στις διεθνείς σχέσεις.
0:00 Εισαγωγή
0:47 Γιατί η Ουκρανία είναι τόσο κεντρική στο σχέδιο του Βαθύ Κράτους;
4:51 Η εμμονή της Δύσης με την αποδυνάμωση της Ρωσίας
9:11 Η προέλευση του μίσους της Δύσης για τη Ρωσία
23:49 Πώς το Βαθύ Κράτος χρησιμοποίησε τον Μπιλ Κλίντον για να προωθήσει την επέκταση του ΝΑΤΟ
31:37 Τι εμποδίζει τον Τραμπ να κάνει ειρήνη μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας;
38:33 Η ειρηνευτική συμφωνία Ρωσίας/Ουκρανίας που σαμποτάρεται από το Βαθύ Κράτος
44:52 Τραμπ εναντίον της πολεμικής μηχανής
53:29 Επιχείρηση Ιστός της Αράχνης
55:28 Οι συμβουλές του Σακς στον Τραμπ για το πώς να τερματίσει τον πόλεμο
1:05:09 Οι πόλεμοι που διεξάγονται από τις παγκόσμιες υπηρεσίες πληροφοριών
1:17:58 Πόσο καιρό απομένει μέχρι να μπούμε σε έναν Παγκόσμιο Πόλεμο;
1:19:54 Θα πάνε οι ΗΠΑ σε πόλεμο με το Ιράν; 1:26:04 Ο πραγματικός λόγος που οι ΗΠΑ πήγαν σε πόλεμο με το Ιράκ και τη Συρία
1:32:26 Γιατί οι ΗΠΑ πολεμούν τους πολέμους του Ισραήλ;
1:44:38 Η αλήθεια για τα υποτιθέμενα πυρηνικά όπλα του Ιράν
1:59:35 Γιατί το Ισραήλ θέλει πόλεμο με το Ιράν;
2:11:10 Είναι το Κατάρ απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες;
Ο Donald Trump έθεσε υποψηφιότητα ως υποψήφιος της ειρήνης, με σκοπό να τερματίσει τον καταστροφικό πόλεμο της κυβέρνησης Biden στην Ουκρανία και να φέρει ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, παρόλες τις προσπάθειές του, αντιμετωπίζει ισχυρή αντίσταση, κυρίως από τις «βαθιές κρατικές» υπηρεσίες και ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες.
Ο Πόλεμος στην Ουκρανία: Ένα Έργο του «Βαθέος Κράτους»
Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να είχε τελειώσει πριν από τρία χρόνια, καθώς υπήρξε προσχέδιο συμφωνίας μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας στις 15 Απριλίου 2022. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρενέβησαν και είπαν στους Ουκρανούς «Μην το κάνετε, συνεχίστε να πολεμάτε». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πάνω από ένα εκατομμύριο απώλειες (νεκροί και σοβαρά τραυματίες) για την Ουκρανία, απώλεια εδαφών, καταστροφή της χώρας και της οικονομίας της. Τίποτα από τα τελευταία τρία χρόνια δεν έχει βοηθήσει την Ουκρανία. Ο σκοπός του πολέμου δεν ήταν η βοήθεια της Ουκρανίας, αλλά η «αποδυνάμωση της Ρωσίας», ένα μακροχρόνιο σχέδιο του «βαθέος κράτους» των ΗΠΑ και του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος.
•
Αυτή η προσέγγιση είναι σύμφωνη με τη θεωρία του John Mearsheimer, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι μεγάλες δυνάμεις αναπόφευκτα συγκρούονται. Οι ΗΠΑ αντιτίθενται σε μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα, όχι λόγω των πράξεών τους, αλλά επειδή αποτελούν «προσβολή» στην επιθυμία των ΗΠΑ για «υπέρτατη κυριαρχία» ή «πρωτοκαθεδρία».
•
Παραλληλισμοί γίνονται με το μίσος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για τη Ρωσία τον 19ο αιώνα, το οποίο οδήγησε στον Κριμαϊκό Πόλεμο. Το μίσος ήταν «κατασκευασμένο» και βασιζόταν μόνο στο γεγονός ότι η Ρωσία ήταν μια μεγάλη δύναμη που αποτελούσε «προσβολή» για την Βρετανική Αυτοκρατορία, ακόμα και χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο ή αιτία.
Διεύρυνση του ΝΑΤΟ και Παρέμβαση των ΗΠΑ στην Ουκρανία
Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς ήταν ένα σταθερό έργο των ΗΠΑ, παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν στη Σοβιετική Ένωση το 1990 ότι το ΝΑΤΟ δεν θα μετακινηθεί «ούτε μία ίντσα ανατολικά». Αυτή η στρατηγική, την οποία ανέπτυξε ο Zbigniew Brzezinski, στόχευε στην περικύκλωση και την υποβάθμιση της Ρωσίας σε δευτερεύουσα δύναμη. Η απόφαση να προσκληθούν η Ουκρανία και η Γεωργία στο ΝΑΤΟ το 2008 θεωρήθηκε ως μια τρελή ιδέα και αποτελεί βασική πρόκληση για τη Ρωσία.
•
Η ανατροπή του φιλοουδέτερου προέδρου της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, τον Φεβρουάριο του 2014, περιγράφεται ως ένα πραξικόπημα στο οποίο οι ΗΠΑ «ενεπλάκησαν βαθιά». Αυτή η ενέργεια αποσκοπούσε στην απομάκρυνση του Γιανουκόβιτς που εμπόδιζε την επέκταση του ΝΑΤΟ.
•
Ο πόλεμος κλιμακώθηκε από το 2014, με τις ΗΠΑ να ενισχύουν τον ουκρανικό στρατό. Η ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022 είχε ως στόχο να πιέσει την Ουκρανία να δεχτεί την ουδετερότητα.
•
Οι διαπραγματεύσεις για την ειρήνη τον Μάρτιο του 2022 διακόπηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες πίστευαν ότι οι οικονομικές κυρώσεις θα γονάτιζαν τη Ρωσία και ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να κερδίσει. Αυτή η πεποίθηση ήταν «αποπλάνηση».
Εξωτερική Πολιτική των ΗΠΑ και Έλλειψη Δημοκρατικού Ελέγχου/Λογοδοσίας
Το «βαθύ κράτος» (η CIA, οι υπηρεσίες πληροφοριών, το Πεντάγωννο, οι στρατιωτικοί ανάδοχοι και οι επιτροπές ένοπλων υπηρεσιών του Κογκρέσου) έχει την ιδέα της «αδιαμφισβήτητης υπεροχής» των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1992. Αυτό το δίκτυο λειτουργεί συχνά χωρίς δημοκρατική συμμετοχή, δημόσιο έλεγχο ή καν την πλήρη γνώση του Προέδρου.
•
Οι πόλεμοι ξεκινούν με βάση «κατασκευασμένες αφηγήσεις» και «κατάφωρα ψέματα», χωρίς να εξηγούνται ή να ψηφίζονται από τον αμερικανικό λαό.
•
Υπάρχει έλλειψη λογοδοσίας για τις αποτυχίες, με τους υπεύθυνους συχνά να παραμένουν στην εξουσία και ακόμη και να προωθούνται.
Συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή: Ένα «Ισραηλινό Έργο»
Η συνεχής ώθηση για πόλεμο με το Ιράν από τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου περιγράφεται ως ένα μακροχρόνιο έργο του «βαθέος κράτους», πρωτίστως ισραηλινής προέλευσης.
•
Η στρατηγική του Νετανιάχου «καθαρού διαχωρισμού» (από το 1996) απορρίπτει τη λύση των δύο κρατών και στοχεύει στην ισραηλινή κυριαρχία σε όλα τα εδάφη, περιλαμβάνοντας ατελείωτους πολέμους ενάντια σε ομάδες μαχητών που υποστηρίζονται από κράτη (όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ) μέσω της καταστροφής των κρατικών τους χορηγών.
•
Ο Στρατηγός Γουέσλεϊ Κλαρκ και άλλοι επιβεβαίωσαν την ύπαρξη μιας λίστας του Πενταγώνου με καθεστώτα προς ανατροπή, συμπεριλαμβανομένων του Ιράκ, της Συρίας, του Λιβάνου, του Ιράν, της Λιβύης, της Σομαλίας και του Σουδάν, η οποία σε μεγάλο βαθμό ευθυγραμμίζεται με την ατζέντα του Νετανιάχου.
•
Παραδείγματα παρεμβάσεων:
◦
Πόλεμος στο Ιράκ (2003): Βασίστηκε σε κατασκευασμένες αναφορές για όπλα μαζικής καταστροφής και μια στρατηγική δημοσίων σχέσεων για να «πουληθεί» ο πόλεμος στον αμερικανικό λαό, με σκοπό την απομάκρυνση ενός καθεστώτος εχθρικού προς το Ισραήλ.
◦
Συρία (2011): Η υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ εξέγερση μέσω της «Επιχείρησης Ξύλινος Πλάτανος» της CIA για την ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ, ο οποίος θεωρήθηκε πελάτης του Ιράν, οδήγησε σε μαζική καταστροφή και την προσφυγική κρίση στην Ευρώπη. Οι ειρηνευτικές προσπάθειες του ΟΗΕ μπλοκαρίστηκαν από τις ΗΠΑ.
◦
Λιβύη (2011): Επιχείρηση του ΝΑΤΟ για τη «δολοφονία» του Καντάφι και την ανατροπή της κυβέρνησης, οδηγώντας σε συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο.
◦
Σουδάν: Υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ εξέγερση που οδήγησε στη διάσπαση του Σουδάν και σε συνεχιζόμενους εμφυλίους πολέμους.
•
Αυτές οι παρεμβάσεις χαρακτηρίζονται ως καταστροφικές, δαπανηρές και αντίθετες προς το εθνικό συμφέρον της Αμερικής, οδηγούμενες από την αλαζονεία και την πεποίθηση για την απεριόριστη δύναμη των ΗΠΑ.
Το Ιράν και τα Πυρηνικά Όπλα
Η αφήγηση ότι το Ιράν θέλει πυρηνικά όπλα απορρίπτεται ως ψέμα. Το Ιράν δηλώνει σταθερά ότι δεν θέλει πυρηνικά όπλα και επιδιώκει επαληθεύσιμες συμφωνίες εάν αρθούν οι κυρώσεις και σταματήσουν οι απειλές από το Ισραήλ.
•
Το Ιράν, ένας πολιτισμός 5.000 ετών, είναι απίθανο να προκαλέσει την αυτοκαταστροφή του βομβαρδίζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες.
•
Η επιθετικότητα των ΗΠΑ προς το Ιράν χρονολογείται από το πραξικόπημα της CIA/MI6 το 1953 που ανέτρεψε τη δημοκρατία του Ιράν και εγκατέστησε τον Σάχη. Οι ΗΠΑ επίσης εξόπλισαν τον Σαντάμ Χουσεΐν εναντίον του Ιράν τη δεκαετία του 1980.
Προκλήσεις και Προτεινόμενες Λύσεις του Trump
Ο Πρόεδρος Trump προσπαθεί να τερματίσει αυτούς τους πολέμους, αλλά αντιμετωπίζει έναν ισχυρό «τοίχο αντίστασης του βαθέος κράτους» και τη «πολεμική μηχανή» που βρίσκεται «πάντα σε λειτουργία».
•
Πρέπει να είναι σαφής και να διαπραγματευτεί απευθείας με τον Πρόεδρο Πούτιν, καθώς είναι οι δύο υπερδυνάμεις που εμπλέκονται κυρίως σε αυτόν τον πόλεμο.
•
Για την Ουκρανία, οι προτεινόμενες λύσεις περιλαμβάνουν την απερίφραστη δήλωση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα διευρυνθεί και την αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικού εδάφους. Αυτό θα σταματούσε την εξωτερική υποστήριξη προς την Ουκρανία και θα καθιστούσε αδύνατη τη συνέχιση των εχθροπραξιών.
•
Για τη Μέση Ανατολή, οι ΗΠΑ πρέπει να υποστηρίξουν ανεπιφύλακτα μια λύση δύο κρατών για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Αυτό παρουσιάζεται ως το πραγματικό εθνικό συμφέρον της Αμερικής και το κλειδί για την περιφερειακή ειρήνη, αποτρέποντας μελλοντικές συγκρούσεις.
•
Η «αλαζονεία της δύναμης» στην Ουάσινγκτον θεωρείται ο βασικός μοχλός αυτών των καταστροφικών πολιτικών, οι οποίες έχουν οδηγήσει τις ΗΠΑ να είναι «αντικειμενικά λιγότερο ισχυρές» και πιο κοντά σε έναν πυρηνικό πόλεμο από ποτέ άλλοτε.
•
Το «Ρολόι της Αποκάλυψης» αναφέρεται ως απόδειξη του ακραίου κινδύνου, δείχνοντας ότι είμαστε μόλις 89 δευτερόλεπτα από τα μεσάνυχτα.
Συμπερασματικά, οι ΗΠΑ θα πρέπει να επικεντρωθούν σε μια συνετή, φυσιολογική εξωτερική πολιτική, αναγνωρίζοντας ότι οι περισσότερα έθνη δεν αποτελούν απειλές. Ο μόνος πραγματικός κίνδυνος είναι ο πυρηνικός πόλεμος, ο οποίος πρέπει να αποφευχθεί αποφεύγοντας «υπέρτατες αντιπαραθέσεις» με μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα.https://youtu.be/677g2SsetMs?si=gmbo3hFP1FwJOo61
