Α. Τσιπρανδρέου…του Γεωργίου

Αγαπητέ Γιώργο,
Άκου, να δεις: Επί του θέματος “άλλα λέμε στον λαό για κερδίσουμε την ψήφο του, άλλα πιστεύουμε και άλλα πράττουμε” – με αποτέλεσμα να μην έχουμε Κράτος και λίαν συντόμως ούτε Έθνος.
Μόλις άκουσα και είδα τηλεοπτικώς τον κύριο Γιαννάκη Μάτση, πρώην αγωνιστή της ΕΟΚΑ και πρώην ευρωβουλευτή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο κ. Μάτσης είναι αδελφός του Κυριάκου Μάτση ο οποίος το 1958 αρνήθηκε να παραδοθεί στους Άγγλους γνωρίζοντας ότι θα πεθάνει και πέθανε. Του έριξαν από πάνω χειροβομβίδες και τον σκότωσαν. Αυτό έγινε στο χωριό Δίκωμο, κατεχόμενο σήμερα.
Ο κ. Γιαννάκης είπε στην τηλεόραση τα εξής:
Πρώτον ότι, επί συνόλου 180 νέων τζαμιών που έκτισε η Τουρκία στην κατεχόμενη Κύπρο (3000 περίπου τ.χλμ.), σήμερα κτίζει το μεγαλύτερο τζαμί στον κόσμο σε μίαν έκταση 200 στρεμμάτων. Δεύτερον,
το 1976 ο Βίλλυ Μπραντ είπε στον Μακάριο, αύριο κιόλας εντάσσω την Κύπρο στην Ευρώπη, οπότε θα λυθούν όλα τα προβλήματά σας. Ο Μακάριος του είπε “δεν μπορώ”, διότι κυριαρχούσε τότε το σύνθημα “ΕΟΚ, ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”! Εξάλλου με το ίδιο σύνθημα ο Μακάριος εξασφάλιζε και την υποστήριξη τού 40%+ των κομμουνιστών και των σοσιαλιστών, με ίδιο το σύνθημα απέρριψε την Ένωση το 1964, στο ίδιο σύνθημα θεμελίωσε την αδέσμευτη τριτοκοσμική Κυπριακή Δημοκρατία. Με αυτό το σύνθημα είναι που ανατινάξαμε τον Ηλεκτροπαργωγικό Σταθμό και την οικονομία της Κύπρου το 2011.
Ο Ανδρέας από τον Μακάριο έμαθε το κόλπο άλλα να λέει και άλλα να κάμνει για να διατηρεί την εξουσία. Πλείστοι “πνευματικοί” άνθρωποι της Ελλάδος έγραψαν, μέσα στον γενικό παροξυσμό, ύμνους για τον Μακάριο.
Η Τουρκία έχει ιδρύσει Επιτροπή Αποζημιώσεων και πηγαίνουν σήμερα οι Κύπριοι πρόσφυγες και πουλούν την κατεχόμενη περιουσία τους, αντί πινακίου φακής. Πουλούν νόμιμα τώρα την Κύπρο στην Τουρκία, επειδή η ρηθείσα Επιτροπή αναγνωρίστηκε απο ποιο δεν θυμάμαι τώρα ευρωπαϊκό σώμα.
Είμαστε δυνητικά ζάπλουτοι διότι το αέριο που βρήκαμε και το πετρέλαιο από κάτω του είναι πάρα πάρα πάρα πολύ, αλλά δεν τα καταφέρνουμε ακόμα να εκμεταλλευτούμε το γεγονός, λόγω της γνωστής ανικανότητας των κυβερνώντων.
Καταλήγω: Πώς και πότε θα κατορθώσουμε να παύσουμε να γεννούμε απατεώνες και να τους αποθεώνουμε κιόλας;
ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΧΟΡΑ!
Ζητώ συγγνώμη γι’ αυτά που γράφω, γιατί δεν έχουν καμιά αξία και νιώθω ότι απλώς εκτονώνουμε χωρίς να συμβάλλω σε τίποτε.

χα! Το ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΧΟΡΑ μάλλον ακούστηκε ως ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΗ ΧΩΡΑ! Δε μπορώ να πω, κάνανε καλή δουλειά!

Αλλά πείτε μου κ. Ροδίτη, ίσως με βοηθήσετε σε μια απορία μου.
Οι Κύπριοι αδελφοί μας θα μπορούσαν να έχουν ‘ξεμπερδέψει’ με έναν από τους δύο δυνάστες τους (Τούρκο, Εγγλέζο). Έχω την αίσθηση οτι θα μπορούσαν να πετύχουν ό,τι πετύχαμε π.χ. στην Κρήτη. Να απωθήσουν όλους τους Τούρκους από την Κύπρο. Δεν έγινε όμως κάτι τέτοιο. Γιατί; Γιατί έμεινε ‘μαγιά’ τούρκικη και φυσικά κι ο εγγλέζος στο κεφάλι;
Πίεσαν οι Κύπριοι προς αυτή την κατεύθυνση από το 1878 -1925 ή το μόνο αίτημά τους ήταν η ένωση με την Ελλάδα;
Νομίζω πως όλα θα ήταν διαφορετικά αν προσέγγιζαν διαφορετικά το θέμα εξαρχής!
Δε γνωρίζω λεπτομέρειες επί του θέματος και θα παρακαλούσα αν γνωρίζετε κάτι επ’ αυτού να μας το λέγατε!

Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία να μέ φέρνουν σε μεγαλύτερη απορία απ’ όσο μια κοινωνία που καταλαβαίνει τον κόσμο με βάση το σχήμα [b]οι «εμείς» και οι «αυτοί»[/b].

Στο προκείμενο: Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο «αυτός» απέναντι από «εμάς». Ο Αλέξης Τσίπρας είναι, απλά, έ ν α ς_ από_ ε μ ά ς. Να γίνω ακριβέστερος: Είναι ένας_ α π ό_ τ ο υ ς_ κ α λ ύ τ ε ρ ο υ ς, ανάμεσά μας.

Το ομολογώ εγώ αυτό – που όχι μόνο δεν τον ψηφίζω αλλά κι αναησυχώ (όπως, σχεδόν, όλοι μας – όπως ακόμα, νομίζω, κι εκείνος ο ίδιος) στο ενδεχόμενο να γίνει πρωθυπουργός!
Για έναν ολόκληρο λαό μιλώ, τώρα, που ψηφίζει «αντιμνημονιακά» αλλά μόλις διαπιστώσει τι έκανε τρέχει ανάστατος ν’… αδειάσει τις τράπεζες. Για έναν λαό που τού δίνει – στη χθεσινή δημοσκόπηση – προβάδισμα με, ολόκληρες, 4 ποσοστιαίες μονάδες ενώ_ τ α υ τ ό χ ρ ο ν α_ καθησυχάζει τον εαυτό του (αποδίδοντας μια συντριπτική “παράσταση νίκης” υπέρ της ΝΔ) ότι πρωθυπουργός παρά ταύτα θα γίνει – λέει – ο Σαμαράς…

Το φαινόμενο Τσίπρας, υποστηρίζω απλά, [b]δεν είναι ο ίδιος[/b]: Το φαινόμενο Τσίπρας [b]είναι ο λαός του[/b].

Και κανείς πολιτικός αρχηγός, ισχυρίζομαι, δεν θα μπορούσε να αντιστρατευτεί μια τόσο θυελλώδη απαίτηση της κοινωνίας – τριγύρω του – να την εκπροσωπήσει. Της ίδιας κοινωνίας ασφαλώς που όταν διαπιστώσει τι ψήφισε, αυτή τη φορά… δεν θα αδειάσει μονάχα τις τράπεζες.

Ο [i]τελευταίος[/i] που θα φταίει – λαβαίνω το λόγο για να ισχυριστώ – θα είναι ο [i]πρώτος[/i] που θα συγκεντρώσει, τότε, τη μήνι των πανικόβλητων: Θα είναι ο Αλέξης ο Τσίπρας.

σας ωφελησε ποτε η μονοσημια κυριε Καστρινακη;οπως και πολλους αλλους φιλους μου εδω στο Αντιφωνο.λετε να μην υπαρχει αλλος δρομος;δεν θα καταθεσω την αποψη μου οπως και δεν θα το ξανακανω στο Αντιφωνο.αλλα ρωτω,βαζω ενα ερωτηματικο….

εννοω το καθε εδω σχολιαστη στο Αντιφωνο.ακομα κι εμενα.

Αγαπητέ κ. Θεοφάνη,
Δεν είναι θέμα “απώθησης” της τουρκικής μειονότητας από την Κύπρο, αλλά θέμα μετακίνησης πληθυσμών. Αυτό συζητήθηκε από όλους (ήταν και εισήγηση του Γεωργίου Παπανδρέου, με αποζημιώσεις) στην περίοδο Γενεύης-Άτσεσον, Ιούλιος-Αυγουστος 1964. Στα “γιατί” σας υπάρχει η απλή απάντηση ότι η επίσημη Κύπρος δεν ήθελε την Ένωση και η πολύπλοκη απάντηση που προσπαθώ να εκθέσω σε ένα βιβλίο με προσωρινό τίτλο “Οι Ήρωες της Προδοσίας”, το οποίο δεν κυκλοφόρησε ακόμα.
Αγαπητέ κ. Καστρινάκη,
Προτού διαβάσω ολόκληρο το σημείωμά σας, δηλώνω ότι δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σας. Ο Διχασμός είναι ό,τι πιο αληθινό χαρακτηρίζει τις ελληνικές μας κοινωνίες και εδώ και εκεί.
Στη συνέχεια: Μέχρι κάποιου σημείου ο Αλέξης Τσίπρας εκφράζει συναισθηματικά πάρα πολλούς Έλληνες. Από εκεί και πέρα, όταν μπει και η διαδικασία της σκέψης μέσα, τα πράγματα αλλάζουν. Έχω διαβάσει φοβερές και το εννοώ “φοβερές” απόψεις του κ.Τσίπρα (εξωτερική του πολιτική) όσο αφορά το… άδικο των Ελληνοκυπρίων σε σχέση με το δίκιο της… Τουρκίας!! (Είναι τόσο υψηλού επιπέδου, φαίνεται, οι πανανθρώπινες αριστεροπροχωρημένες του συλλήψεις, που δεν απέχουν στην ουσία από το γιατί να μην εξισλαμισθούμε οι πάντες ώστε να εκλείψουν αι… διαφοραί, να επέλθει μια μόνιμη ειρήνη και να τρώμε καθημερινά όλοι οι ευτυχισμένοι ένα απαράλλακτο σουβλάκι!)
Κατά τα άλλα συμφωνώ: Είναι απίστευτη η εγκυρότητα τού: Κάθε λαός εισπράττει την ηγεσία που του αξίζει. Γι’ αυτό κι ένας Ηγέτης, κάποτε, σαν θεόσταλτος, αλλάζει την Ιστορία.
Για τον κ. “σκεπτικό”: Δεν μπορώ να ξέρω ποια είναι η πικρή σας εμπειρία. Αλλά, βλέπω γενικά στην Ελλάδα μια υπερβολική τάση προστασίας του προσωπικού “ίματζ” του καθενός, μήπως και πει κάτι λάθος και σχηματισθούν λανθασμένες απόψεις για το άτομό του. Επιτέλους, το ελληνικό κράτος διαλύεται και έρχεται η σειρά του έθνους. Μιλήστε ελεύθερα.

Αγαπητέ μου, θα ήθελα να μείνουμε, όπως είπα και πριν, στην περίοδο [b]1878-1925[/b].
Στην ουσία η Κύπρος αυτή την περίοδο ήταν στα χέρια των εγγλέζων.
Υπήρχε καμιά φωνή που να ζητούσε την απομάκρυνση όλων των τούρκων από το νησί; Αν όχι νομίζω πως από εκεί ξεκινά το λάθος!
Λάθος φυσικά… τεράστιο!!!
Δηλαδή το θέμα μου δεν είναι αν ήθελαν ή δεν ήθελαν την Ένωση αλλά γιατί δεν έδιωξαν τους τούρκους όταν μπορούσαν και είχαν μόνο ένα αίτημα: Την Ένωση!!
Πλαν Μπι που λένε κάποιοι! [b]Αν δε μας αφήνετε να ενωθούμε με την Ελλάδα πάρτε όλους τους τούρκους από το νησί και στείλτε τους στη Μ. Ασία! Τόσο απλά!
[/b]

Μα δεν μιλάμε για μαθηματικά, κύριε Θεοφάνη, αλλά για ανθρώπους.
Γιατί να ζητά κανείς απομάκρυνση ανύπαρκτων; Οι “Τούρκοι” στην Κύπρο, την εποχή που θέλετε, δεν έπαιζαν κανένα απολύτως ρόλο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και μόνο σε κανένα απομωνομένο χωριουδάκι δεν μιλούσαν ελληνικά. Στο δημοψήφισμα του 1950 (96%) ψήφισαν και Τ/κύπριοι Ένωση με την Ελλάδα.
Οι Τούρκοι ξύπνησαν ή, ακριβέστερα, τους ξύπνησαν οι Άγγλοι μετά το 1950 και συγκεκριμένα το 1956.
Οπότε δεν καταλαβαίνω με ποια λογική οι Έλληνες της Κύπρου θα ζητούσαν από τους Άγγλους να διώξουν τους Τούρκους. Οι δούλοι θα ζητούσαν από τους κυρίους τους… face control σε βάρος άλλων δούλων, κυρίως πτωχών αγροτών; Δεν καταλαβαίνω από πού προσπαθείτε να δείτε το πρόβλημα.

Αγαπητέ μου, εμμέσως πλην σαφώς μου απαντήσατε!
Κανείς κύπριος, τα χρόνια από το 1878 έως το 1925, δε ζήτησε να φύγουν όλοι οι τούρκοι από το νησί όπως έγινε σχεδόν σε όλη την Ελλάδα!
Αναρωτιέστε με ποια λογική θα το ζητούσαν αυτό και μου δημιουργείτε έκπληξη!!!! Μα [u]με την ίδια λογική[/u] που το κάνανε όλοι οι υπόλοιποι έλληνες σε ολόκληρο –σχεδόν- τον ελλαδικό χώρο!
Με ποια λογική αναρωτιέστε, ωσάν να ήταν -[b]μετά από 300 χρόνια σκλαβιάς στον τούρκο[/b]- κάτι το ανεδαφικό αλλά και άχρηστο. Αλλά να που αυτοί οι ‘ανύπαρκτοι’ είναι η αιτία ενός τόσο μεγάλου προβλήματος εδώ και τόοσα χρόνια.

Μάλιστα δε υπονοείτε, αν κατάλαβα καλά και λόγους ανθρωπιστικούς:
‘Τι να κυνηγάμε τώρα να διώξουμε τους φτωχούληδες αγρότες-ανύπαρκτους τουρκους από το νησί’!!
Μην είναι και υπόλογοι στα μάτια σας όλοι οι άλλοι έλληνες που επιδίωξαν και κατάφεραν να εκδιωχθούν οι τούρκοι από τον Ελλαδικό χώρο; Ρωτάω…

Στο δημοψήφισμα του ’50 (96%) οι Τ/Κ που ψήφισαν υποθέτω πως ήταν τόσοι που θα τους μετρούσε κάποιος στα … δάχτυλα!

Κάθε πρόβλημα αγαπητέ μου προσπαθώ να το δω στη δημιουργία του και να βρω τυχόν λάθη που το δημιούργησαν.
Δε ξέρω τι θα έκανα εγώ τότε αλλά το σίγουρο είναι πως οι αδελφοί μας κύπριοι έχοντας τη δική τους ‘στρατηγική’, [u]διαφορετική από αυτή των άλλων ελλήνων στον ελλαδικό χώρο[/u], εκ των πραγμάτων …. δεν τα πήγαν καθόλου καλά!
Η μια τραγωδία φέρνει την άλλη στο θέμα ‘Κύπρος’, δε νομίζετε;
Τουλάχιστον να βλέπουμε τα λάθη των παλιών ώστε να διδασκόμαστε!!

Κύριε Θεοφάνη,
Πέστε μου καθαρά: Εννοείτε ότι οι υποτελείς Κύπριοι θα έπρεπε αντί γαι την Ένωση να ζητούσαν από τους Άγγλους να “μεταναστεύσουν” με το ζόρι τους Οθωμανούς κατοίκους του νησιού; Με ποιο επιχείρημα ή με ποια… δύναμη ;
Δεύτερο, την περίοδο για την οποία μιλάτε, η Ελλάς ήταν ελληνική και η Κύπρος αγγλική. Γιατί επιμένετε ότι οι δύο τόποι είχαν το ελεύθερο να κάμνουν τα ίδια;
Τρίτο, η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα θα μπορούσε να είχε γίνει το 1964, πιο εύκολα από το 1955-59. Κατ’ ακρίβεια από τον Ιούλιο του ’64 ή Ένωση ήταν de facto δεδομένη. Ο μόνος λόγος γιατί δεν έγινε και de jure ήταν επειδή ο Μακάριος αντί να συντονιστεί με τον Γεώργιο Παπανδρέου, ακολουθούσε την Ανδρεοτσιπραϊκή πολιτική τού άλλα λέμε, άλλα εννοούμε, άλλα κάνουμε. Αυτα ο ελληνισμός ναι μεν κάπου τα έχει ακούσει αλλά πόρρω απέχει από το να τα έχει πιστέψει κιόλας, ώστε να ενεργεί πολιτικά με αυτή τη γνώση! Τουλάχιστο η μισή Ελλάς και η μισή Κύπρος εξακολουθούν να βρίσκονται στον αστερισμό της ανδρεομακαριακής κοροϊδίας: Αγοράζουν πανάκριβα (και με αίμα και με απώλεια εδαφών) τις μπαρούφες ως είδος πολυτελείας! Οπότε σε αυτό, τουλάχιστο, δεν διαφωνούμε.

Κύριε Ροδίτη, κατά πάσα πιθανότητα μιλάμε άλλη ‘γλώσσα’.
Όταν λέω ότι οι κύπριοι θα έπρεπε να έχουν και πλαν μπι αυτό προϋποθέτει και κάποιο βασικό πλάνο. Την ‘Ένωση’ δλδ.
Το θεωρώ αδιανόητο πως οι κύπριοι μετά από [u]300 χρόνια[/u] καταδυνάστευσης από τον τούρκο όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να αδειάσουν το νησί τους από αυτούς αυτοί ούτε κάν το σκέφτηκαν !! Απίστευτο για να είναι αληθινό!

Την περίοδο για την οποία μιλάω (1878-1925) ούτε κάν η Θεσσαλία δεν ήταν ελληνική (μόλις το 1881 δόθηκε στην Ελλάδα και φυσικά με αναγκαστική ‘μετανάστευση’ των τούρκων). Αν δεν ενθυμείσθε σας λέω πως μόλις το 1913 η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε και πάλι με αναγκαστική ‘μετανάστευση’ των τούρκων! Φυσικά σε όλες τις περιπτώσεις ό,τι γινόταν γινόταν με το ‘οκ’ των εγγλέζων!
Αυτά για να μη λέτε πως για την περίοδο στην οποία αναφέρομαι η Ελλάδα ήταν ελληνική και έκανε ό,τι ήθελε ενώ η Κύπρος υπό αγγλικό ζυγό και δε μπορούσε να κάνει τπτ!
Ελπίζω να καταλάβατε πως μια μετανάστευση των τούρκων από το νησί εκείνη την περίοδο, [u]με τη βοήθεια των εγγλέζων θα ήταν απλή, αναίμακτη…. σωτήρια!! [/u]
Το λάθος επαναλαμβάνω είναι το γεγονός ότι μάλλον δεν τέθηκε ούτε καν ως αίτημα!! Κακώς πολύ κακώς, νομίζω.
Μα καθώς οι κύπριοι βλέπανε τους ελλαδίτες να διώχνουν τους τούρκους δε βρέθηκε ένας να τους ορμηνέψει να κάνουν το ίδιο; Απίστευτο!
Καλό είναι να ψάξουμε να βρούμε κι αν υπήρξαν και τότε κάποιες [b]‘ανθρωπιστικές’-‘πολυπολιτισμικές’ ρητορείες[/b], από κάποιους, σαν κι αυτές που ακούμε και σήμερα για τους μουσουλμάνους της Θράκης [u]και όχι μόνο [/u].

Σχετικά, τέλος, με το ότι -[u]όπως μας είπατε[/u]- τότε (1878-1925) οι Τ/Κ ήταν ‘ανύπαρκτοι’ φτωχοί αγρότες μπορεί κάποιος να σας πεί:
Ε, μαθηματικά κάνουμε, καλέ μου κύριε;
50.000 ‘ανύπαρκτοι’ Τ/Κ τότε, 100.000 ‘ανύπαρκτοι’ Τ/Κ το 1950, θα κολλήσουμε στους 200.000 Τ/Κ σήμερα;
Τους θεωρούμε κι αυτούς ‘ανύπαρκτους’ ερχόμαστε σε μια συμφωνία στα γρήγορα, ‘Ανάν’, ‘Αμάν’ όπως θέλετε πείτε την και τελειώνει το θέμα.
Τι άλλο να πούμε;

Ναι, οπωσδήποτε υπάρχει μια διαφορά Κρήτης και Κύπρου. Οι κρητικοί επαναστάτησαν πολλές φορές, μέχρι να κατακτήσουν την ανεξαρτησία και μετά την ένωση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Οι κύπριοι δεν ξέρω αν επαναστάτησαν άλλη φορά εκτός από το 1821.
Διαφορά μάλλον χαρακτήρα.
Ποιος έπραξε καλύτερα, ας αφήσουμε τον Θεό να το κρίνει (γιατί, εκτός από την Ελλάδα, υπάρχει κι Αυτός). Κάτι λέει σχετικά ο Ζουράρις σε κείμενό του για τον νεομάρτυρα άγιο Ιορδάνη τον Τραπεζούντιο, συγκρίνοντάς τον με τον ηγούμενο της μονής Αρκαδίου που ανατινάχτηκε και θεωρώντας τον νεομάρτυρα πιο παλληκάρι από τον συμπατριώτη του ηγούμενο.

Όμως, η “αναγκαστική μετανάστευση” και στην Κρήτη και στη Μακεδονία και στην Ήπειρο έγινε μετά από τη μεγαλύτερη συμφορά της Ρωμιοσύνης στη νεώτερη Ιστορία της, τη μικρασιατική καταστροφή και την αντίστοιχη “μετανάστευση” των Ρωμιών της Μικρασίας που κατέληξε και στο σβήσιμο των επτά λυχνιών της Αποκαλύψεως, κρίμασιν οις Κύριος οίδε. Δηλαδή, κάθε “λύση” στην Ιστορία έχει και το αντίτιμό της, και κάποτε, αν όχι πάντα, λειτουργούν κι οι πνευματικοί νόμοι, που΄λεγε κι ο π. Παΐσιος.

Για να αποφευχθούν τυχόν παρερμηνείες:
Η αποχώρηση των τούρκων π.χ. από την Κρήτη, φυσικά και δεν έγινε μόνο το 1923, μετά δλδ τη Μικρασιατική καταστροφή.
Σύμφωνα με την απογραφή του 1881, στην Κρήτη υπήρχαν περίπου 90.000 τούρκοι ενώ με την ανταλλαγή το ’23 υπήρχαν μόνο 23.000. Είχαμε δλδ μια ‘μετανάστευση’ τούρκων τα τελευταία 45 χρόνια –περίπου- πριν τη Συνθήκη της Λοζάννης!
Φυσικά και στη Θεσσαλία -και όχι μόνο- πολύ νωρίτερα από το 1923 μετακινήθηκαν οι Τούρκοι κτλ κτλ
Απλώς το 1923 έφυγαν τα ‘υπολείμματα’.

Κύριε,
Κατά πάσα βεβαιότητα μιλάμε άλλη γλώσσα, για τον απλούσταο λόγο ότι εσείς αναφέρεστε στους Κυπρίους ως να πρόκειται για άλλο έθνος (με δικά του πλάνα Α και Β κ.λπ.), ενώ εγώ εννοώ ότι η Κύπρος ήταν, είναι και θα είναι ένα ελληνικό νησί και οι Κύπριοι τόσο Έλληνες όσο και οι Κρήτες ή οι Θεσσαλονικείς κ.ο.κ.
Μου θυμίζετε τις ελλαδικές τηλεσυζητήσεις όπου όλοι μιλούν ταυτόχρονα με κύριο στόχο να μην ακουστεί ο άλλος. Ερωτώ ξανά:Πότε δόθηκε στους Κυπρίους η ευκαιρία να απαλλαγούν από τους Τούρκους ως κατοίκους του νησιού, αλλά και γιατί να το έκαμναν; Οι παραδόσεις μας δεν απαγορεύουν σε αλλόφυλους ή αλλόθρησκους να είναι γείτονες και συμπολίτες, εφόσον ελεύθερα λειτουργούν οι ελληνικές παραδόσεις και η Δημοκρατία.
Μήπως στην περίοδο που αναφέρεστε (1878-1925) η Κύπρος δόθηκε στην Ελλάδα και οι μόνοι που απέτυχαν να ακολουθήσουν τα παραδείγματα τής κυρίως Ελλάδας που αναφέρετε, ήμασταν εμείς και δεν ακολουθήσαμε;
Αλλά, συγγνώμη, μας λέτε ότι έπρεπε να… συνεννοηθούμε με τους Άγγλους για να διώξουμε τους Τούρκους. Κύριε ελέησον!
Με αναγκάζετε να γίνω αγενής: Δεν ξέρετε τι λέτε! Οι Άγγλοι μόλις πάτησαν το πόδι τους εδώ είδαν ότι οι Μουσουλμάνοι ήταν λίγοι κι έβγαλαν σχέδιο να φέρουν κι άλλους από την ανατολική Θράκη. Ο μόνος λόγος που δεν το έκαμαν είναι γιατί κόστιζε πολλά!! Θα το βρείτε στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών.
Κι αν δεν ξέρετε από πότε χρονολογούνται οι επαναστάσεις και τα μαρτύρια των Κυπρίων για την Ελλάδα και την Ένωση, δεν μπορώ να σας τα παραθέσω σε αυτό το κουτάκι. Ο Ονήσιλος, της Σαλαμίνας της Κύπρου, έκαμε το πρώτο ενωτικό κίνημα το 499 π.Χ.
Κι ένα τελευταίο: Τον Ιούλιο του 1821 οι Τούρκοι αποκεφάλισαν περισσότερους από 500 προκρίτους και ιερωμένους σε όλη την Κύπρο και απαγχόνισαν τον Αρχιεπίσκοπό μας Κυπριανό για να καταπνίξουν στη γένεσή του παράλληλο με την Ελλάδα ξεσηκωμό.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός ήταν ο ιδρυτής της Ελληνικής Σχολής, μετέπειτα Παγκυπρίου Γυμνασίου, ενός των πιο φημισμένων σχολείων του Έθνους.
Κι αφήστε τις συγκρίσεις με την Κρήτη. Κοιτάξτε και λίγο τον χάρτη.

Ok, κύριε Ροδίτη, ακολουθήστε τις παραδόσεις σας και προσπαθήστε να λύσετε τις διαφορές σας και να χαρείτε τη συγκατοίκησή σας με τους τούρκους εμείς στον ελλαδικό χώρο είχαμε αλλιώτικα πλάνα.
Το θέμα θεωρείται λήξαν.

Υστερόγραφο

Αγαπητέ κύριε Ροδίτη, αν ήσασταν περισσότερο προσεκτικός δε θα φτάνατε στο σημείο να γίνεται αγενής –όπως λέτε- και να μου λέτε ότι δε ξέρω τι λέω.
Μια μικρή υπενθύμιση:
Το 1915 υπήρξε πρόταση από τους εγγλέζους για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα με αντάλλαγμα τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων( γίνονται κι αυτά κ. Ροδίτη!!! Συνεννοήσεις πάνω ή κάτω από το τραπέζι ). Για λόγους τους οποίους ελπίζω ότι γνωρίζετε δεν έγινε η ένωση…
Αυτό σας το υπενθυμίζω για να μη μείνει η εντύπωση ότι οι εγγλέζοι θα ήταν αντίθετοι σε μια πρόταση μετακίνησης όλων των τούρκων από το νησί στην Τουρκία όταν ήταν έτοιμοι να δώσουν όλο το νησί στην Ελλάδα. Αυτό θα το μαθαίναμε αν γινόταν κι η ανάλογη πρόταση!! Πρόταση όμως -μάλλον- δεν έγινε!

Καλά, και νομίζετε ότι μας λέτε κάτι που δεν το ξέρουμε με την ιστορία του 1915; Αν σε κάποια στιγμή οι Άγγλοι έκαμαν κίνηση ποροσφοράς της Κύπρου για εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων, εμείς θα λέγαμε επί τη ευκαιρία διώξτε τους Τούρκους κι ας μη συμφέρει τώρα στην Ελλάδα η Ένωση; Και θα έλεγαν “πολύ ευχαρίστως, πώς και δεν το σκεφτήκαμε;”
Παίρνετε ως δεδομένο ότι η γενική στάση των Άγγλων ήταν… φιλελληνική/ενωτική (!!) λόγω μιας στιγμιαίας σκέψης που έκαμαν. Ούτε προηγούμενο είχε ούτε επόμενο. Αντίθετα η στάση τους υπήρξε συνεχώς, αδιάκοπα και σκληρά ανθελληνική, εκτός από την περίοδο Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν πολεμήσαμε μαζί τους “για την Ελευθερία και την Ελλάδα”, όπως μας είπαν, αλλά μετά δεν κράτησαν τον λόγο τους. Τότε, στη διάρκεια του πολέμου, χαλάρωσαν τα δικτατορικά τους μέτρα που επέβαλαν μετά την επανάστασή μας του 1931. Το 1948 ο βασιλιάς Παύλος τούς πρόσφερε όσες βάσεις ήθελαν και σε Κύπρο και σε Ελλάδα για να γίνει η Ένωση και είπαν όχι. Και το 1950 η ίδια προσφορά έγινε από την Ελληνική Κυβέρνηση. Αργότερα έμεινε ιστορική η σκληρή συμπεριφορά του Μακμίλλαν προς τον Παπάγο για το ίδιο θέμα, μέσα στην Αθήνα.
Αλλά εγώ γράφω με το όνομά μου κι άρα μπορείτε να ελέγξετε τι ξέρω και δεν ξέρω. Εσείς έχετε ένα πλήρες αληθινό όνομα για να υποστηρίζετε σοβαρές απόψεις;

Αγαπητέ Θεοφάνη,
Το θέμα δεν είναι πόσοι Τούρκοι έφυγαν από τις Νέες Χώρες πριν και πόσοι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών. Το θέμα είναι πως αυτό που προτείνεις δεν έχει σχέση με τις παραδόσεις μας, όπως σου επισημαίνει και ο κ. Ροδίτης. Κι όταν ξεφεύγουμε απ’ αυτές, κάποτε λειτουργούν και οι πνευματικοί νόμοι κι έρχονται εθνικές καταστροφές.
Ο Μακρυγιάννης το είχε καταλάβει αυτό όταν έγραφε: “[i]Δεν κατηγοριώνται ούτε οι ‘Ελληνες εις την αντρεία, ούτε οι Τούρκοι σαν λιοντάρια πολέμησαν και τα δυο μέρη. ‘Ομως η αδικία, όσο να κάμη η αντρεία, νικιέται, ότι βήκαν από του Θεού τον δρόμον οι Τούρκοι.[/i]” Στη Μ. Ασία, το 1921, όταν αρχίσαμε να επεκτεινόμαστε πέρα από τα εδάφη όπου οι Ρωμιοί ήταν η πλειονότητα, λεηλατώντας και βιάζοντας, βγαίνοντας δηλαδή από “του Θεού τον δρόμον”, το άδικο ήταν από τη μεριά μας. Και γι’ αυτό νομίζω πως ήλθε η καταστροφή.

Υστερόγραφο ΙΙ

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός οτι πολλοί κύπριοι αδελφοί έχουν την αίσθηση πως αν γινόταν η Ένωση με την Ελλάδα δε θα τους έβρισκαν με καμιά κυβέρνηση τα κακά που τους βρήκαν!! (Όπως κάποιοι νομίζουν οτι επειδή οι μουσουλμάνοι στη Θράκη έχουν ταυτότητες όπου φαίνεται πως είναι έλληνες πολίτες αυτό θα είναι αρκετό να αποτρέψει τους τούρκους να επέμβουν όποτε θελήσουν και με όποιο τρόπο αυτοί θεωρήσουν καλό να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των ομοθρήσκων τους !!)
Μα δε σκέφτονται πως οι τούρκοι και πάλι θα προσπαθούσαν, την κατάλληλη ώρα, να εισβάλουν στο νησί για να ‘προστατέψουν’ τους ~100.000 τούρκους κατοίκους του;; Τι θα εμπόδιζε τους τούρκους να εισβάλουν στο νησί το οποίο δεν το είχαμε το ’74;
Άρα δε νομίζω ότι η ένωση θα τους γλίτωνε από την εισβολή!
[b]Το θέμα νομίζω είναι ότι έπρεπε να εξαλειφθεί η αιτία της εισβολής που δεν είναι άλλη από την ύπαρξη τούρκων κατοίκων στο νησί![/b]
Το δίχως άλλο, λοιπόν, τολμώ να πω, ότι η εκδίωξη των τούρκων από το νησί θα έπρεπε να είναι βασικός στόχος μαζί με προσπάθειες για ‘Ένωση’.
Ό,τι άλλο εκ των πραγμάτων καταρρίπτεται!

Κύριε Ροδίτη, το 1864 η Ελλάδα (ο Βασιλιάς για την ακρίβεια) πήρε δώρο από τους εγγλέζους τα επτάνησα!!! Άρα προηγούμενο σε τέτοιες ‘απίθανες’ κινήσεις είχαμε, μη το ξεχνάμε!
Μη ανησυχείτε, δεν έχω ωραιότερο όνομα από εσάς!
Το θέμα μας όμως νομίζω δεν είναι η ονοματολογία, όπως εξάλλου δεν είναι και τα Μαθηματικά!
Χάρηκα για τη γνωριμία. Ίσως τα ξαναπούμε στο μέλλον.

Παρόραμα
γίνεται –> γίνετε

Αν υποστηρίζετε λανθασμένα ότι όλες οι ‘μεταναστεύσεις’ των τούρκων έγιναν μετά τη μικρασιατική καταστροφή φυσικά και μπαίνει θέμα αγαπητέ @Theo για το πότε και πόσοι τούρκοι έφυγαν!

Αγαπητέ μου, σε άλλο άρθρο εδώ στο Αντίφωνο φάνηκε ξεκάθαρα η άποψή μου για το πώς έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το θέμα ‘Επανάσταση’. Εάν ενθυμείσθε εκείνη την κουβέντα μας για τον Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο θα καταλάβετε! Συντάσσομαι μέχρι κεραίας με τις απόψεις του! Εδώ όμως δε λέω τις απόψεις μου αλλά προσπαθώ να βρω τι έφταιξε και τυραννιούνται τόσο οι αδελφοί μας κύπριοι…
Λοιπόν, έχω την αίσθηση πως και οι ίδιοι οι τούρκοι όταν έφευγαν γνώριζαν ότι έπρεπε να φύγουν και παρόλο που δεν τους άρεσε το θεωρούσαν δίκιο, όπως μας λέει κι ο Στρατηγός!! Αφήστε λοιπόν τις παραδόσεις μας στην άκρη. Δε νομίζω ότι έχουν καμία μα καμία σχέση με το θέμα μας!

Μπορείτε να νομίζετε ό,τι θέλετε για το λόγο που ήρθε η καταστροφή αλλά μη προδικάζετε!

Και οι πνευματικοί νόμοι να ξέρετε οτι ‘λειτουργούν’ πάντα και παντού είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.!

σας ευχαριστω ολους για την συζητηση.δεν προκειται να ξανασυμμετασχω σε συζητηση εδω,ελεω υποχρεωσεων και αναγκων.εχω διαγραψει ολα τα μεηλ μου και καθε επαφη γιατι ο υπολογιστης θα πωληθει και δεν θα ξανααγορασω αλλον

να ειστε ολοι καλα

Δημητρης Δα.

Θα πρέπει να ξέρεις κ. Θεοφάνη ότι στην ουσία δεν διαφωνούμε.
Από τη στιγμή που η Κύπρος επισήμως (κυβερνήσεις και κυρίως ο Μακάριος) απέρριψε την Ένωση για να μείνει κράτος, αυτό το κράτος δεν γίνεται (όπως κανένα άλλο) να μην είναι εθνικό. Δεν υπάρχουν μη εθνικά κράτη. Άρα ή ελληνικό ή τουρκικό θα είναι και η πορεία, χάρη σε πολλούς ανεύθυνους, πολιτικούς, διανοούμενους και καλλιτέχνες, είναι, τελικά, προς το δεύτερο.
Η λύση για τους Τούρκους της Κύπρου δεν ήταν να τους διώξουμε, αλλά να γίνουν Έλληνες πολίτες κι αν δεν τους άρεσε να μεταναστεύαν.
Θα πρέπει να λέτε ευθέως τις απόψεις σας.
Δεν κρατώ κακία σε κανένα Έλληνα.
Μην εξάπτεσθε κ. Δημήτρη Δα. Μακάρι να μπορούσα να ακολουθήσω το παράδειγμά σας. Αλλά εδώ που είμαστε μπλεγμένοι, είναι πολύ δύσκολο.

“οι πνευματικοί νόμοι να ξέρετε οτι ‘λειτουργούν’ πάντα και παντού είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.!”

Κατά το μάλλον ή ήττον συμφωνώ. Αυτό εννοούσα όταν έγραφα: “[i]κάποτε, αν όχι πάντα, λειτουργούν κι οι πνευματικοί νόμοι, που΄λεγε κι ο π. Παΐσιος.[/i]”

Όμως δεν καταλαβαίνω πως από τη μια ειρωνεύεσαι τους “[i]λόγους ανθρωπιστικούς[/i]”, εννοείς δηλαδή ότι δεν είναι άδικο να ξεσπιτώσουμε ανθρώπους που γεννήθηκαν σ’ έναν τόπο κι οι πρόγονοί τους έζησαν για αιώνες εκεί κι ότι δεν ήταν άδικο να ξεσπιτωθούν οι Τούρκοι το 1922-24 (άρα δεν ήταν άδικος κι ο ξεριζωμός των δικών μας προσφύγων), κι από την άλλη δέχεσαι την ύπαρξη των πνευματικών νόμων και τα λόγια του Μακρυγιάννη για την αδικία.

Και γιατί οι παραδόσεις μας να μην έχουν σχέση με το θέμα μας; Μπορούμε να συμπεριφέρομαστε όποτε θέλουμε ως χριστιανοί κι όποτε θέλουμε να βγαίνουμε από τον νόμο του Θεού, εφόσον μάλιστα οι πνευματικοί νόμοι “‘[i]λειτουργούν’ πάντα και παντού[/i]”, όπως γράφεις; Τι είμαστε; Δρ. Τζέκυλ και Μρ. Χάιντ;

[quote name=”Α.Ρ.”]Δεν υπάρχουν μη εθνικά κράτη. [/quote]

Το Βέλγιο, η Μ. Βρετανία, η Ισπανία, η Ελβετία, οι ΗΠΑ, η Ρωσική Ομοσπονδία, η Αυστραλία, η Ρουάντα, η Ν. Αφρική, κλπ. είναι εθνικά κράτη;

[i]“Καιρό τώρα μιλάμε για το “φαινόμενο” Τσίπρα και για την… κληρονομική χαρισματικότητά του να μοιάζει, όσο μεγαλώνει, στον πολιτικό μπαμπά του, τον Ανδρέα Παπανδρέου, του Γεωργίου βεβαίως….”[/i]

Προσπαθώντας, όπως καταλαβαίνω, να προειδοποιήσετε και να προλάβετε την επανάληψη του «ίδιου έργου», υπερβάλλετε λίγο, αναφερόμενος στο «φαινόμενο»…..
Υπερβάλλοντας κι εγώ, όχι πολύ, θα έλεγα ότι «ο έρωτας, με έρωτα περνάει» ….του Γεωργίου βεβαίως….διότι με το «Ελληνικό ταμπεραμέντο» που διαθέτουμε, ψάχνουμε ασυνείδητα σε μεγάλο βαθμό ΚΑΙ στην πολιτική, αυτό που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας, αυτό που μας γοητεύει, άσχετα με το αν το προηγούμενο… παρόμοιο, μας έχει απογοητεύσει, κοροιδέψει ή και σχεδόν καταστρέψει….Αυτό, εκτός των άλλων, υποδηλώνει, ότι παρόλη την προηγούμενη ταλαιπωρία μας, καραφέρνουμε και διατηρούμε την νεανική μας διάθεση και ευπιστία και ίσως, αν και φαντάζει ως «κακή» ανωριμότητα, δεν είναι απαραίτητα και τόσο κακό. Ισως, κάπου βαθειά μέσα στο συλλογικό μας ασυνείδητο, ευελπιστούμε, ότι εφόσον οι «Γιώργηδες», πολλοί είναι στην Ελλάδα (…μιας και προτιμάμε το όνομα γενικώς…), μπορεί να βρούν και να επιλέξουν την κατάλληλη συντροφιά και να «βγεί» κάποια στιγμή και το πολιτικό παιδί της «Πίστης» ή έστω της «Ελπίδας» ( σπάνια αυτά τα ονόματα, αλλά οχι ανύπαρκτα)….
Οσο για τον Λ.Κύρκο και τον Χ.Φλωράκη, των οποίων τα γονιδιώματα «αναπαύονται» , θα επιχειρήσω μια ελλιπή, αλλά όχι τελείως λάθος , νομίζω, ερμηνεία/εκτίμηση….
Για τον πρώτο, είμαι λίγο πιο αισιόδοξη από εσάς, καθώς δεν είμαι σίγουρη ότι – αν το πολιτικό γονιδίωμά του εμφανιζόταν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ (ή σε παρόμοιο κόμμα) ….μετεμψυχομένο, δεν θα είχε (απο τον κόσμο) αποδοχή ανάλογη του Α.Τσίπρα, τουλάχιστον σε συνθήκες όπως οι παρούσες. Για τον δεύτερο είναι (και ήταν μάλλον και παλιά), πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί νομίζω ότι είναι αρκετά μακρυά απο το πολιτικό γονιδίωμα που μπορεί να «ευ-δοκιμήσει» και να αναπτυχθεί ευρέως στο νεοΕλληνικό «οικοσύστημα» , ίσως και όχι μόνο στο νεοΕλληνικό ….

Καλωσορίσατε κύριε “Theo”…
Εννοείτε ότι αυτές οι χώρες που αναφέρετε είναι η κάθε μια και μια βυζαντινή, μικρότερη η μεγαλύτερη πολυεθνική αυτοκρατορία;
Ξέρετε πολύ καλά τι εννοούμε με τα κράτη-έθνη του σημερινού δυτικού πολιτισμού.
Το θέμα του εθνικού ξεκαθαρίσματος που αργά η γρήγορα και η Κύπρος θα αντιμετώπιζε μετα τις ανταλλαγές πληθυσμών Ελλάδος – Τουρκίας και εφόσον δεν πραγματοποιήθηκε μια από τις πιο νόμιμες και δίκαιες επιδιώξεις του νέου ελληνισμού (που μαζί με άλλα μπορεί να χρεώνεται και τη σημερινή παρακμή του ελληνικού κράτους-έθνους), το εξαντλήσατε, και το ενδιαφέρον σας τώρα είναι να μπούμε σε μια καινούρια, άκρως ενδιαφέρουσα, συζήτηση περί του πόσο είναι η Αυστραλία, η Αμερική, η Ρωσία κ.α. “εθνικά κράτη”;
Πάντως, πλείστα των όσων αναφέρετε έχουν ΜΙΑ εθνική, επίσημη γλώσσα και η Κύπρος δύο, επίσημες εθνικές και ουδόλως συγγενικές γλώσσες. Η μια είναι η ελληνική και η άλλη είναι η μητέρα όλων των γλωσσών, που μιλούν οι απόγονοι των πατέρων όλων των φυλών, του πολιτισμού που γέννησε όλους τους άλλους πολιτισμούς (Ατατούρκ).

Καλώς σας βρήκα, κ. Ροδίτη.

Απλώς, ήθελα να δείξω πως διαφορετικοί λαοί μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά και σήμερα (λησμόνησα και τον Καναδά, που έχει ΔΥΟ εθνικές γλώσσες), αν θέλουν. Κάποιες από τις χώρες αυτές είναι δομημένες ομοσπονδιακά, ενώ κάποιες άλλες θυμίζουν τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με κοινούς θεσμούς και μια επίσημη γλώσσα για όλους, αλλά με διαφορετικές κατά τόπους γλώσσες και τοπικούς πολιτισμούς.

Φυσικά θέλω μια ενιαία Κύπρο που να διατηρεί τον από 4.000 χρόνων χαρακτήρα και πολιτισμό της. Αυτό που οφείλει να εξετασθεί, είναι πώς και με ποιους συμβιβασμούς μπορεί ο σκοπός αυτός να επιτευχθεί, τι είναι εφικτό με τις παρούσες συνθήκες.

Αγαπητέ Άντη, αγαπητοί φίλοι,
Τελείωσα το κείμενό μου με μιαν ερώτηση ακριβώς για να υπονοήσω την ανάγκη να φύγουμε από τα πρόσωπα και να πάμε στην ουσία τους. Αυτό, βέβαια, στην Ελλάδα δεν είναι εύκολο. Φαίνεται ότι το πρόσωπο είναι συστατικό στοιχείο του πως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο οπότε είναι δύσκολο, έστω κι όταν χρειάζεται, να “βγούμε” λίγο πάνω από αυτό.
Και ενώ ο μακαρίτης Λεωνίδας “δικαιούται” να απορεί γιατί δεν επικράτησε η γραμμή του εμείς δεν “δικαιούμαστε” γιατί ξέρουμε πια το γιατί. Ξέρουμε, κυρίως χάρη στον Θ.Ι. Ζιάκα, ότι μεταμορφωνόμαστε, αργά ή γρήγορα, σε αυτό που πολεμάμε. Αυτό είναι νόμος αναπόδραστος στην Προ Χριστού εποχή. Όσο είμαστε Προ Χριστού δεν γλιτώνουμε αυτό που προσφάτως έπαθε ο Τσίπρας και σε λίγο θα πάθω κι εγώ που κατακρίνω τον Τσίπρα. Η μόνη σωτηρία μας είναι να βρούμε τη “σκουλικότρυπα” αυτή του Χρόνου και να περάσουμε από το Προ Χριστού στο Μετά Χριστόν. Να φύγουμε από το “ποιος” κάνει κάτι και να πάμε στο “τί” είναι αυτό που κάνει και “πώς” το κάνει. Άρα να δούμε μέσα μας μήπως υπάρχει ήδη ή μήπως δημιουργήθηκε αυτό το “τι” και το “πώς” και αναλόγως να πάρουμε μέτρα. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί Φρόνηση, Σωφροσύνη, Γενναιότητα και να “χάνουμε κάτι από το δίκιο μας”.

Όσο για τον Έρωτα, αγαπητή Λουκία, δεν ξέρω αν προσομοιάζει με την πολιτική του Ανδρέα και του Αλέξη. Εκτός του ότι απορούσα πάντα γιατί τους θεωρούσαν και τους δύο ερωτικούς ανθρώπους, δεν νομίζω ότι το Έρωτας είναι παιγνίδι εξουσίας…ή έστω πολεμικό παιγνίδι όπως έλεγε η υπέροχη Μαλβίνα. Και ναι μεν “έρωτι έρωτα” και “φωτιά με τη φωτιά” αλλά η…δοτική προηγείται της αιτιατικής, ήγουν αντιμετωπίζουμε τον έναν έρωτα με τον άλλο έρωτα ακριβώς γιατί ο προηγούμενος έρωτας δεν τα πήγε αρκετά καλά ώστε να μας κρατήσει στον τ(ρ)όπο του. Οπότε επιδιώκουμε, έρωτι, να πάμε σε ένα καλύτερο “Μετά” αποφεύγοντας ό, τι μας κατέστρεψε το Πριν…

@Theo,
νομίζω πως δε μας τα λέτε όπως θα έπρεπε. Καταρχάς να σας θυμίσω την επιστολή του αγίου Επιφανίου [b]Κύπρου [/b](4ο αιώνα) προς τον Βασιλέα Θεοδόσιο Α’.
Ζητούσε να φύγουν από το νησί οι πολλοί αιρετικοί που ζούσαν εκεί και φυσικά εκδόθηκε ανάλογο Διάταγμα .
Αν έτσι αντιμετώπισε ο Άγιος το θέμα εσείς γιατί θεωρείτε ότι η εκδίωξη των τούρκων από το νησί, [u]μετά από 300 τυραννικά χρόνια[/u], έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τις παραδόσεις μας όπως κι αν τις εκλάβει κάποιος, είτε έτσι, τρόπον τινά, χαλαρά όπως νομίζω έκανε ο κ. Ροδίτης είτε αυστηρά θεολογικά όπως προσπαθήσατε εσείς; ;!
Δε νομίζω πως μας τα λέτε καλά!
Ακόμη, το 452 μετά την Δ’ οικουμενική σύνοδο υπήρξε αυστηρό Διάταγμα κατά των αιρετικών (μονοφυσιτών) και έφτανε στο σημείο να απειλεί με εξορία όσους αιρετικούς δε εφάρμοζαν τις αποφάσεις!
Και φυσικά θα υπάρχουν κι άλλα πολλά παραδείγματα όπου οι χριστιανοί δεν ‘αγαπολογούν’
«[i]αλλ’ ώσπερ τινές γενναίοι σκύλακες λύκους ορώντες επεισιόντας και την ποίμνην άπασαν διαφθείροντας, ούτως επιπηδήσαντες εκείνοις ου πρότερον απέστησαν σοβούντες αυτούς πάντοθεν[/i] [b]καί απελαύνοντες[/b]» όπως μας λέει ο Ιερός Χρυσόστομος στην ‘Προς ανομοίους περί ακαταλήπτου, λόγ. Β΄’ επιστολή του!

Αλλά κι αν δε το δούμε έτσι το θέμα υπάρχει κι άλλος ‘δρόμος’.
Προσπαθώντας να μπω στη θέση των αδελφών κυπρίων και να αντιμετωπίσω το θέμα σαν ένας από αυτούς βλέπω οτι στην πλειοψηφία τους επικροτούν τον ένοπλο αγώνα και ό,τι συνεπάγεται αυτό,([u]βία, φόνους[/u] κτλ κτλ) εναντίον των εγγλέζων(εοκα κτλ). Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να θεωρούν [u]αντι-παραδοσιακή και απάνθρωπη[/u] την ‘αναγκαστική μετανάστευση’ των τούρκων -που επί 300 χρόνια τους καταδυνάστευαν- από το νησί;! Στέκει αυτό; Όχι βέβαια! Όποιος πιστεύει το αντίθετο απλώς τα έχει μπερδεμένα!!
Αν λοιπόν, προσπαθούσαν και κατάφερναν την εκδίωξη των τούρκων θα μειωνόταν οι πιθανότητες για εισβολή!
Αλλά και οι τούρκοι θα ‘πληρώνονταν’, με ‘χάδι’ κι όχι όπως τους άξιζε! 300 χρόνια σκοτωμούς και τυραννία αυτοί!; Αναγκαστική μετακόμιση εμείς με δυνατότητα αποφυγής της, όπως πολύ καλά κάνει και συμπληρώνει ο κ. Ροδίτης αν τυχόν πολιτογραφούνταν έλληνες!
( αν και αυτό μου θυμίζει την περίπτωση της Θράκης, της Βοσνίας, του Κοσσυφοπεδίου και πάει λέγοντας και [u]νομίζω πως θα αποδεικνύονταν παγίδα[/u]).
Καμία ειρωνεία δεν είχε ο λόγος μου περί ‘ανθρωπιστικών-πολυπολιτισμικών ρητορειών’. Νομίζω πως τέτοιες κινήσεις μόνο μπελάδες φέρνουν! Προτιμώ αυτό που λέει ο λαός: Μακριά κι αγαπημένοι![u] Όταν μάλιστα υπάρχει πλούσια προϊστορία, με άφθονο αλλά και ζεστό ακόμη αίμα, ανάμεσα σε δυο λαούς[/u]!!

Τέλος, δεν είναι σωστό να εξισώνετε τους έλληνες της Ιωνίας με τους τούρκους του ελλαδικού χώρου κι ακόμη χειρότερα της Κύπρου που είχαν μόνο 300 χρόνια παρουσίας στο νησί κι αυτά … κόκκινα από το αίμα. Γνωρίζετε πόσα χρόνια ήταν οι έλληνες στην Ιωνία; Γνωρίζετε! Και εξισώνετε τις δυο αυτές περιπτώσεις; … Με στεναχωρείτε!

Όπως καταλαβαίνουμε κάποιοι πρέπει να αφήσουν τις [b]‘ανθρωπιστικές-πολυπολιτισμικές ρητορείες[/b]’ τους διότι δεν είναι απλά ρητορείες αλλά πολύ επικίνδυνες ρητορείες
(κάτι παρόμοιο γίνεται κα με το μέγα ζήτημα των ημερών μας: Το μεταναστευτικό! Εκεί να δείτε μπέρδεμα….)

Συζητούμε για τους πνευματικούς νόμους, τον νόμο της αγάπης, του “αγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν”, που μας δίδαξε ο Χριστός, και αποφεύγω την περιπτωσιολογία. Ξέρω ότι η Παράδοσή μας με τίποτα δεν δικαιολογεί τη βία. Παραδείγματα είναι τα εκατομμύρια μάρτυρες της πίστεώς μας (δες και το παράδειγμα του αγίου Ιορδάνη του Τραπεζούντιου που προανέφερα και το πώς σχολιάζει ο Ζουράρις την περίπτωσή του στο “Άθλια, άθλα, θέμεθλα”, σε αντιδιαστολή με τον ηγούμενο του Αρκαδίου που χρησιμοποίησε βία, έστω και αυτοθυσιαζόμενος).

Οι περισσότεροι “Τούρκοι” του ελλαδικού χώρου και της Κύπρου ήσαν εξισλαμισμένοι ρωμιοί, που κατοικούσαν απ’ αιώνων στα μέρη αυτά.

Για τα θέματα αυτά έχουν γίνει πολλές συζητήσεις στο “Αντίφωνο”, στις οποίες συμμετείχα (θυμάμαι μία, στο άρθρο “Οι “Έλληνες ξανάρχονται”, όπου συζητήσαμε και για τους μετανάστες) και δεν έχω διάθεση να τις επαναλάβω. Ρίξε μια ματιά εκεί, αν θέλεις, κι ας μην τα ανακυκλώνουμε.

Γενικώς κάτι αποφεύγετε από τότε που σας γνώρισα!

Θεωρείτε ‘περιπτωσιολογία’ την περίπτωση του Αγίου Επιφανίου [b]Κύπρου[/b],το Διάταγμα μετά την Δ’ Οικουμενική Σ., την επιστολή του Ιερού Χρυσοστόμου περί εκδίωξης των ‘λύκων’ από τους ‘γενναίους σκύλακες’ της Πίστεως και τα τρία;; Τί ακριβώς!;

Από όλα όσα είπα στο τελευταίο εκτενέστατο σχόλιό μου κολλήσατε στο μεταναστευτικό; Τί να σας πω!

Το βασικό είναι να καταλάβει κάποιος ποιες είναι οι επικίνδυνες ‘ανθρωπιστικές πολυπολιτισμικές ρητορείες’. Όσο δε το καταλαβαίνει, τζάμπα κουβέντα γίνεται!

Έγραψα “[u]και [/u]για τους μετανάστες”. Αν ανοίξεις το άρθρο που σου υπέδειξα, θα δεις ότι συζητήσαμε και για τον εθνοφυλετισμό, τη μη βία, κ.α.

Τι να κάνω; Η “αμαρτία” μου είναι πως δεν θέλω να ανακυκλώνω τα ίδια και τα ίδια και να κουράζω τους αναγνώστες (έστω κι αν πολλές φορές δεν καταφέρνω να το αποφύγω).

Και κάτι άσχετο: Το αρνητικό μόριο είναι [b]δεν[/b]. Το [b]δε [/b]είναι αντιθετικό (μεν … δε).

Αναφέρεστε σε Μεγάλες έννοιες…το Πριν/Προ Χριστού, το Μετά, τον Χρόνο, τον Έρωτα με το “Ε” το κεφαλαίο….

Αναζητώντας και προβληματιζόμενη, όπως προτείνετε και συμφωνώντας μαζί σας σε αρκετά σημεία, θα προσθέσω και το Τώρα και την θέση μας μέσα σ’αυτό…για περαιτέρω “επεξεργασία” και παραπέρα βήματα…

Σας ευχαριστώ για την απάντηση σας!

Πολύ σωστά τονίζετε το Τώρα. Κι υπό αυτή την έννοια αναφέρομαι στο Προ/ Μετά Χριστόν. Τώρα είμαστε στο Προ Χριστού και Τώρα πρέπει να περάσουμε στο Μετά Χριστόν. Εξ ου και η “σκουλικότρυπα” που έχουμε ανάγκη να ανακαλύψουμε, επειγόντως.
Σας ευχαριστώ κι εγώ για την προσοχή σας και τα σχόλιά σας!

Να μου επιτρέψετε να δηλώσω ότι εκτός από Έλληνες πρέπει, μάλλον, να είμαστε όλοι συνταξιούχοι! Στην πραγματικότητα δεν πολυπροσέχουμε τι λένε οι άλλοι. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να πούμε το δικό μας. Μη νομίσετε ότι κατηγορώ μόνο τους άλλους. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Επανέρχομαι σήμερα που νιώθω συνταξιούχος.
Περί έρωτος: Μόνο εκ δυσμάς έγινε (παλαβή-κατανοητή) προσπάθεια να σχετισθεί με μορφή εξουσίας, ως “τεχνική” ο έρωτας. Ο Έρωτας δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με κανενός είδους εξουσία. Είναι κατάργηση κάθε εξουσίας. Εξαφάνιση εξουσίας.
Δεύτερο: Όταν μετα από πολλών χρόνων προσπάθειες οι Κύπριοι απέτυχαν να “δωρισθούν” από τους Άγγλους ειρηνικά εκεί που ανήκαν και η ίδια η Ελλάς απέτυχε να εξαγοράσει ειρηνικά την Κύπρο προσφέροντας ό,τι μπορούσε στους “φίλους” Άγγλους, αρχίσαμε οι Κύπριοι να τους πυροβολούμε. Δεν είχαμε καμιά σοφία να φανταστούμε και το λέω με πολλών ειδών λύπη, ότι τα γατιά και τα σκυλιά της γειτονιάς, που ήταν μια ανώδυνη διάσταση στη ζωή μας, τα αγαπούσαμε και ενίοτε τους ρίχναμε και καμιά πέτρα χωρίς στόχο να τα πετύχουμε, θα σήκωναν κι εκείνα… όπλα μια μέρα ενα;ντίον μας! Και τι όπλα! Διότι, σκέφτηκαν, ήταν απαράδεκτο εμείς οι δούλοι να γινόμασταν άνθρωποι και τα γατιά-σκυλιά να μην άλλαζαν status!
Τρίτο: Διαβάστε τι είπε στην πενταμερή διάσκεψη του Λονδίνου τον Ιανουάριο του 1964 ο Τούρκος Υπ.Εξ.:
«Θα ήταν ουτοπία να ελπίζουμε ότι στην Κύπρο το λιοντάρι και το αρνί θα ξαπλώσουν μαζί κι ότι ένα παιδάκι θα τα οδηγήσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν πρώην οθωμανικά αρνιά. Οι πρώην οθωμανικοί λαοί είναι όλοι τους λιοντάρια ή τίγρεις.»

Δεν ξέρω πώς βγήκε με υπογραφή “ανώνυμος” το πιο πάνω (και κάτω τώρα). ϊσως είναι δικό μου το λάθος.
“Να μου επιτρέψετε να δηλώσω ότι εκτός από Έλληνες πρέπει, μάλλον, να είμαστε όλοι συνταξιούχοι! Στην πραγματικότητα δεν πολυπροσέχουμε τι λένε οι άλλοι. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να πούμε το δικό μας. Μη νομίσετε ότι κατηγορώ μόνο τους άλλους. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Επανέρχομαι σήμερα που νιώθω συνταξιούχος.
Περί έρωτος: Μόνο εκ δυσμάς έγινε (παλαβή-κατανοητή) προσπάθεια να σχετισθεί με μορφή εξουσίας, ως “τεχνική” ο έρωτας. Ο Έρωτας δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με κανενός είδους εξουσία. Είναι κατάργηση κάθε εξουσίας. Εξαφάνιση εξουσίας.
Δεύτερο: Όταν μετα από πολλών χρόνων προσπάθειες οι Κύπριοι απέτυχαν να “δωρισθούν” από τους Άγγλους ειρηνικά εκεί που ανήκαν και η ίδια η Ελλάς απέτυχε να εξαγοράσει ειρηνικά την Κύπρο προσφέροντας ό,τι μπορούσε στους “φίλους” Άγγλους, αρχίσαμε οι Κύπριοι να τους πυροβολούμε. Δεν είχαμε καμιά σοφία να φανταστούμε και το λέω με πολλών ειδών λύπη, ότι τα γατιά και τα σκυλιά της γειτονιάς, που ήταν μια ανώδυνη διάσταση στη ζωή μας, τα αγαπούσαμε και ενίοτε τους ρίχναμε και καμιά πέτρα χωρίς στόχο να τα πετύχουμε, θα σήκωναν κι εκείνα… όπλα μια μέρα ενα;ντίον μας! Και τι όπλα! Διότι, σκέφτηκαν, ήταν απαράδεκτο εμείς οι δούλοι να γινόμασταν άνθρωποι και τα γατιά-σκυλιά να μην άλλαζαν status!
Τρίτο: Διαβάστε τι είπε στην πενταμερή διάσκεψη του Λονδίνου τον Ιανουάριο του 1964 ο Τούρκος Υπ.Εξ.:
«Θα ήταν ουτοπία να ελπίζουμε ότι στην Κύπρο το λιοντάρι και το αρνί θα ξαπλώσουν μαζί κι ότι ένα παιδάκι θα τα οδηγήσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν πρώην οθωμανικά αρνιά. Οι πρώην οθωμανικοί λαοί είναι όλοι τους λιοντάρια ή τίγρεις.»”