«Ανήκωμεν εις την Δύσιν;»

“Η γενικη συλληψη της ερμηνευτικης πρότασης ειναι μια ποιητικη στιγμη ειναι ακριβως οτι και η ποιητικη εμπνευστη και δεν υποκειται σε καμια ορθολογικη προδιαγραφη”

Σε ποιο βιβλιο εχει γραφει αυτη φραση αυτη του Αϊνστάιν παρακαλω πολυ Γιατι δεν τη βρισκω πουθενα
Οποιος τη βρει και μου τη δωσει κερδιζει την εδρα της Φιλοσοφιας στο Πανεπιστημειο.

Αρχαία Ελλάς και ανατολικό ρωμαϊκό κράτος ήταν η ανατολή (με τη γεωγραφική αλλά και χρονική έννοια) της Δύσης, Δύσης νοούμενης ως Ευρώπης. Ανήκωμεν εις της Δύσιν διότι είμαστε δύση σε σχέση με το ασιατικό κοσμοσύστημα. Είμαστε η ανατολή της Δύσης, η ανατολική Δύση. Οι διαφορές που μας χωρίζουν από την Ανατολή είναι πολύ μεγαλύτερες και σαφώς θεμελιακές σε σχέση με αυτές που μας χωρίζουν από τη δυτική Δύση.

Η διαφορά ατομοκεντρισμού-κοινωνιοκεντρισμού είναι τεχνητή. Σε κάθε άνθρωπο και σε κάθε κοινωνία συνυπάρχουν ως αναγκαία στοιχεία υπάρξης ατομοκεντρικές και κοινωνιοκεντρικές τάσεις και ιδιότητες. Το άτομο τονίζει την αξία του ανθρώπου ως προσώπου που δεν χάνεται στη μάζα, την ανάγκη να υπάρξει, να δημιουργήσει, να εξελιχθεί. Η κοινωνία τονίζει την ανάγκη του ατόμου να συνυπάρξει, να αμυνθεί, να συντηρήσει, να αναπαραχθεί.
Εκεί που ένας πολιτισμός διακρίνεται από τον άλλο είναι στη σχέση της κοινωνίας προς το ατομο. Εκεί που η κοινωνία συνθλίβει το άτομο, το υποβιβάζει στην κάθετα απολυτη σχέση αφέντη-σκλάβου, βρισκόμαστε στην Ανατολή, στη βαρβαρότητα του δεσποτισμού. Εκεί που η κοινωνία συνδιαμορφώνεται από το άτομο εν ελευθερία βρισκόμαστε στη Δύση.
Το πρόβλημα που υπήρξε στο Βυζάντιο ήταν ότι δεν κατάφερε να αποτινάξει την ασιατική καθετοποιημένη σχέση ύπαρξης προς όφελος της ευρωπαϊκής κληρονομιάς του, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί δίκην περιδινητικής απορρόφησης πέριξ του κεντρικού του σημείου. Το Βυζάντιο ως (ανατολικά)δυτικό ρωμαϊκό κράτος εξέφραζε την ανατολική Δύση που δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση της κατά λόγον ύπαρξης η οποία οδήγησε την δυτική Δύση στην αναγεννησιακή επάνοδο των ιταλικών πόλεων-κρατών και τον εν ελευθερία πολιτισμό που παρήγαγαν.

το βυζαντιο ηταν τοπικα αυτοδιαχειριζομενο οπως και οι ελληνικες πολεις-κρατη.ο αυτοκρατορας επεφτε αυτοματα,αν ο λαος δεν τον ηθελε.ειχε το δικαιωμα της επαναστασης.διαβασε καποιο σοβαρο βιβλιο για το βυζαντιο και θα το καταλαβεις.μια κοινωνια που παραγει τετοιο πολιτισμο στην αρχιτεκτονικη,στην ποιηση,στην ζωγραφικη,στην φιλοσοφια και σε πολλα αλλα ειναι κοινωνια απολυτα ελευθερη.σταματηστε τα ιδεολογηματα,ανοιξτε κανα βιβλιο.επισης η αναγεννηση ξεκινησε απ τους φιλοσοφους του βυζαντιου που φυγανε μετα την πτωση της πολης.

Σωστός ο ανώνυμος!!! Η Αυτοκρατορία των Ρωμιών -η κακώς αποκαλουμένη Βυζαντινή Αυτοκρατορία- ήτο κοινωνία προσώπων καλλιεργούσα το ήθος κατα Θεόν. Πολλά διδασκόμαστε την ιστορία αυτής μελετώντες. Έρρωσθε.