Η τεχνητή νοημοσύνη ως «πρωτοπορία» εκτεχνικεύσεως της διαβίωσης. Η έννοια, αφ’ ενός, η σημασία, αφ’ ετέρου, αυτής της εξέλιξης. Οι ελπίδες αλλά και οι απειλές.
Μιλά ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Λέκκας, σύμβουλος στο γραφείο της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, φιλοξενούμενος από τον Βασίλη Σπυρόπουλο, στην εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος (στα 89,5 των fm) «Το τραπέζι της Κυριακής», η οποία μεταδόθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
Η μετατροπή της ηχογράφησης σε βίντεο έγινε από το Αντίφωνο.
Οι διευκολύνσεις μπορούν να επιφέρουν την απομάκρυνση των ανθρώπων όταν η επαφή τους ειναι αναγκαστική για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους. Η επικοινωνία,η επαφή παραμένουν ωστόσο επιλογές άσχετα από την εμφάνιση εναλλακτικών ανακουφιστικών επιλογών που αν γίνουν ή κυρία επιλογή επιφέρουν απομόνωση. Παραδείγματα βιντεοπαιχνίδια και γενικώς ο χρόνος που περνάμε στο ίντερνετ. Δεν γινεται με κανόνες να “προστατεψουμε” την εμφάνιση εναλλακτικών οπως ολογράμματα τεχνητής νοημοσύνης λογισμικά ψυχολόγους κ.α χωρίς να μπούμε στη λογική του ” περιορίζω τις επιλογές σου νομικα για να προστατέψω την ελευθερία σου”; Με αυτή τη λογική και πρέπει να είχαμε απαγόρευσε τα βιντεοπαιχνίδια γιατί κάποιοι “καίγονται” με αυτά, ισως και το ίδιο το internet. Έτσι λοιπόν συμφωνώ μόνο για την προστασία της ιδιωτικότητας και για τα πληρως αυτόνομα όπλα. Σε σχέση με τη συνείδηση. Αν ένα ρομπότ έλεγε μη με απενεργοποιήσεις φοβάμαι, ακόμα και αν παραδεχτούμε de facto ότι δεν νιώθει, πόσο ψυχοφθόρο θα ήτανε, να έχουμε κάτι που μοιάζει με προσομοίωση του ανθρώπου για να τους συμπεριφερόμαστε σαν να είναι σκλάβος. Για αυτό τον λόγο έχω σοβαρές ενστάσεις στην δημιουργία μηχανών που προσομοιάζουν τους νευρώνες του εγκεφάλου για την προσομοίωση του ανθρώπου. Είναι ακομα για μένα ένα ερώτημα που βέβαια θα έρθει στο μακρύ η κοντινό μέλλον, κάτι που δείχνει με άνεση ότι έχει συνείδηση κατά πόσο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν έχει. Κι αν δεχτούμε με βεβαιότητα ότι δεν θα έχει τι ψυχολογικές επιπτώσεις θα έχει η αγνόηση αυτής της αίσθησης την ώρα που αν αυτά ζητήσουν κάποια δικαιώματα τους τα αρνηθούμε όλα. Μπορεί κάποιος να νευριάσει με το κινητό του και να το πετάξει κάτω να τα σπάσει. Τι θα γινόταν όμως αν αυτό φώναζε σε παρακαλώ σώσε με. Η κάποιο ανθρωπόμορφο ρομπότ με εγκέφαλο κβαντικό υπολογιστή που μιμείται τους νευρώνες του εγκεφάλου. Θα μπορούσαμε να το καταστρέψουμε να το πουλήσουμε και να το θεωρήσουμε ένα αντικείμενο; Ελπίζω να περιοριστούμε μονο σε μελλοντικά λογισμικά τύπου alphazero για την επίλυση προβλημάτων της Ιατρικής και άλλων επιστημονικών προβλημάτων.