ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ: Νότης Μαριάς

Κατ’ αρχάς, αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στον δυνατό δημοσιογράφο
Γιώργο Σαχίνη, για τις μεγάλες και καλές επιλογές που κάνει σχετικά
με τα πρόσωπα που καλεί. Είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα!!!!!!!!!!

Για το κ. Μαριά, πράγματι είναι από τους λίγους που θέλουν και
μπορούν να λένε αλήθειες, μακάρι να υπάρξουν και άλλοι.

Αληθινή ενημέρωση!

Χωρίς προσπάθεια απόδοσης ευθυνών σε κόματα, πράγμα το οποίο οδηγεί σε αποπροσαναντολισμό και μετετοπιζει τη συζήτηση στο άχρηστο δίλημμα “ποιο απο τα δύο κόματα φταίει”, κάτι που δεν ενδιαφέρει άμεσα για τη λύση του προβλήματος γιατί απλούστατα το παιχνίδι παιζεται αλλού. Πιο ψηλά και πιο κρυφά.

Το ερώτημα είναι πώς θα έχει πρόσβαση ο μέσος πολίτης σε τέτοιου είδους πληροφόρηση, όταν ο ίδιος αρέσκεται σε ενημέρωση τύπου αναμετάδοσης ντέρμπι και αλλάζει κανάλι όταν τα ζητήματα γίνονται ουσιώδη;

Συγχαρητήρια και στον κ. Σαχίνη και στον κ. Μαριά.

Καταλαβαίνω, λόγια σαν κι αυτά, να αντηχούν στον έρμο έλληνα γεμάτα δόξα. Μα οι ψεύτικοι προφήτες υπόσχονται ελπίδες φρούδες. Τα ψέματα τελείωσαν, κι αυτοί αρνούνται να το δουν. Το μέλλον βγήκε σε πλειστηριασμό πολλούς αιώνες τώρα.

Με άλλα λόγια αυτό που προτείνει ο Μαριάς είναι επιστροφή στο ’80, στις παλιές σοσιαλιστικές δόξες.
Χρεωκοπήσαμε κι ακόμα πολλοί μυαλό δεν έβαλαν και προτείνουν για λύσεις αυτά που οδήγησαν στην καταστροφή.

Το ζήτημα είναι να κάνουμε τη σωστή αναδιανομή του πλούτου που δεν υπάρχει, κι όχι πώς θα τον παράγουμε.
Το κράτος θα βάλει στο χέρι όλο το ΑΕΠ, δεν αρκεί αυτό που έχει ήδη. Θα βάζουμε κάθε χρόνο στον προϋπολογισμό τις γερμανικές αποζημιώσεις κι έτσι θα έχουμε και πλεόνασμα.
Δεν θα πωλήσουμε καμία ΔΕΚΟ γιατί είναι “κερδοφόρες”, λες και τα κέρδη τους τα παίρνει όλα το κράτος και λες και η κερδοφορία τους δεν οφείλεται στο ότι είναι οι περισσότερες μονοπώλια. Αλλά μην τυχον και θιγούν τα προνόμια των συνδικαλιστών.
Θα κάνουμε άνω-κάτω την ΕΕ μέχρι να παίρνουμε αυτά που θέλουμε κι αυτοί θα μας κρατάνε μέσα γιατί είμαστε μάγκες.
Θα κάνουμε ντα τους εφοπλιστές που πάνε και φτιάχνουν τα καράβια τους στην Κίνα κι όχι εδώ όπου επικρατεί η μαφία του ΠΑΜΕ αλά “Λιμάνι της αγωνίας”. Θα αφήσουμε ανέγγιχτο το ΠΑΜΕ και θα τιμωρήσουμε τους εφοπλιστές που δεν δέχονται το νταβατζιλίκι του. Το πώς … θα το βρούμε.

Με λίγα λόγια ολοταχώς για τον πάτο κι ακόμα παρακάτω.

Α, ρε Αράχωβα, πως σε κατάντησε το ΠΑΜΕ απο Κολωνάκι σε Κάτω Ραχούλα!

Υ.Γ. Αφού μας καταφέρνουν και πιστεύουμε ότι για όλα φταίει η “μαφία του ΠΑΜΕ” τότε πάτος δεν υπάρχει!

Ο Λόγος που μισείται φρικτά από ψεύτες, κλέφτες και απατεώνες, ο Λόγος που καταστράφηκε από την πορνογραφία, την πορνεία, τα ΜΜΕ, τα ναρκωτικά και την εκμαυλισμένη παιδεία.

Είθε να βρεθούν Άνδρες, τώρα που τα ξεπουλημένα σκυλιά έχουν αρχίσει να ξεσκίζουν τη σάρκα της Πατρίδας!!

Γένοιτο

Προς «Κατακαημένη Αράχωβα…»

Αγαπητή/Αγαπητέ,
Επειδή η άποψή σου δεν είναι διατυπωμένη γενικόλογα και αφοριστικά αλλά συγκεκριμένα και ειδικά, μου δίνει τη δυνατότητα μέσα σε έναν γόνιμο διάλογο να αντιπαραθέσω τα εξής:
Α) Γιατί πιστεύεις ότι το σημαντικότερο είναι να παράγουμε; Το ποσό των 350 δις το χρόνο «παραγωγή» για 10 εκατομμύρια πληθυσμό είναι λίγο; Και για ποιους είναι λίγο; Σίγουρα γίνεται περισσότερο, αλλά αυτό δείχνει να είναι προτεραιότητα μόνο επειδή έτσι το προβάλλουν τα κανάλια. Και μόνο που το επαναλαμβάνει συνεχώς η τηλεόραση θα έπρεπε να μας βάζει σε υποψίες.
Β) Το κράτος δεν θα βάλει χέρι σε όλον τον προϋπολογισμό για πάντα, αλλά όπως βάζει το χέρι στην τσέπη μου ‘προσωρινά’, έτσι προσωρινά ας κρατήσει κάτι παραπάνω από το ΑΕΠ. Εξάλλου η αναλογία 80/350 δείχνει ότι κάποιοι υπερ-κερδίζουν. Ε, ας συμβάλλουν και αυτοί.
Γ) Πιστεύω ότι η Ενέργεια (Ελλ. Πετρέλαια –ΔΕΗ), Τηλεπικοινωνίες και Νερό θα έπρεπε να είναι κρατικά και μονοπωλιακά, ακόμη κι αν δεν κερδοφορούσαν (τρομερό ακούγεται εν μέσω άκρατου φιλελευθερισμού, το ξέρω), γιατί έτσι διασφαλίζεται α) νερό για όλους β) φτηνή ενέργεια και τηλεπικοινωνίες για τις μικρές επιχειρήσεις που έτσι η αλλιώς έχουν να ανταγωνιστούν κολοσσούς. Δεν είναι σοσιαλισμός αυτό. Είναι κοινή λογική, αν θέλουμε να υπάρξουν και οι μικρές επιχειρήσεις. Αν δεν θέλουμε …είναι άλλο θέμα.
Δ) Όσο για τη στάση μας προς την Ε.Ε βρίσκω ότι είμαστε πολύ υποχωρητικοί. Δεν μπορούμε ίσως να την κάνουμε άνω κάτω, αλλά ας δηλώσουμε την παρουσία μας επιτέλους… Είναι όπως στις παρέες. Αυτός που δεν διεκδικεί ποτέ, παίρνει τη χειρότερη θέση στο αυτοκίνητο, στο σινεμά, παντού. Απλοϊκό το παράδειγμα, αλλά απολύτως αναλογικό κατά τη γνώμη μου.
Ε) Για τους Έλληνες εφοπλιστές και τα καράβια τους: Ούτε από φιλοπατρία δεν έρχονται να ναυπηγήσουν στην Ελλάδα. Το κέρδος πάνω από όλα. Είναι ένα καλό παράδειγμα για όσους επιλέγουν να αποδυναμώσουμε τελείως το κράτος και να τα δώσουμε όλα στους ιδιώτες. Θα σκεφτόταν κανένας πλούσιος ιδιώτης το κοινό καλό; Την απάντηση δίνει η πλειοψηφία των πλούσιων Ελλήνων ιδιωτών που βγάζει τα λεφτά στο εξωτερικό, που φοροδιαφεύγει νόμιμα, που ελέγχει τους πολιτικούς…

Μιαν άλλη οπτική γωνία για να δούμε τα πράγματα διάλεξα. Νομίζω ότι είναι σωστότερη, γιατί βάζει τη ζωή και την προσωπικότητα του ανθρώπου ως το βασικό κριτήριο των πολιτικών επιλογών. Αυτό εξάλλου είναι το κεντρικό μάθημα που πήραμε οι Έλληνες στα σχολεία από την αρχαία μας ιστορία. Ας μην το ξεχάσουμε.

Με εκτίμηση
Κωνσταντίνα

Πάντως αυτό που λέει ο Μαριάς ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους είναι παράνομο ή επονείδιστο ή φτιαχτό ή ό,τι αλλο θέλετε είναι αλήθεια. Φτιαχτοί είναι και οι ηγέτες μας γι’ αυτό και διατήρησαν το μπάχαλο. Μόνο με ένοπλη εξέγερση γλιτώναμε από αυτούς αλλά κι αυτοί που θα έρχονταν θα ήταν καλύτεροι ή χειρότεροι; Συγχαρητήρια στο δημοσιογράφο αλλά και στον Κων/νο για το κουράγιο και τον κόπο του.

Υπάρχει και είναι “το ΠΑΜΕ θα μας σώσει” που προφανώς σε εκφράζει.

Εσύ μαζί με το Μαριά στηρίξτε τους μαφιόζους που συστηματικά σαμποτάρουν την οικονομία της χώρας. Αν δεν καταντήσετε τη χώρα Κούβα δεν θα ησυχάσετε.

Αγαπητη Κων/να συγγνώμη αλλά αυτά δεν είναι σοβαρά επιχειρήματα. Αν χρειάζονται επεξήγηση και τα αυτονόητα τότε ας μην απορούμε γιατί χρεωκοπήσαμε.

Α) Είναι σημαντικό γιατί αν δεν παράγεις δεν υπάρχει τίποτε να αναδιαμείνεις, παρά μόνο φτώχια και μιζέρια. Ρώτα τους γείτονες Αλβανούς, Βούλγαρους, Ρούμανουςκλπ. για το τι θα πει μιζέρια.

Β) Ποιοι είναι οι αυτοί που υπερκερδίζουν και που θα τους βάλει στο χέρι το κράτος; Μια μπούρδα είπε ο Μαριάς η οποία φυσικά στην πράξη σημαίνει εθνικοποίηση των πάντων. Αν συμφωνείτε, ξαναρωτήστε Βουλγάρους, Ρουμάνους κλπ. που το έζησαν το αντίστοιχο σύστημα για το τι θα πει μιζέρια.

Γ) Η ΔΕΗ λοιπόν ως μονοπωλιακή και κερδοφόρα αυξάνει συνεχώς τα τιμολόγια της. Τα κέρδη της δεν περνάν στον καταναλωτή ως χαμηλότερες τιμές αλλά ως bonus και προνόμια για τα στελέχη και τους συνδικαλισταράδες της. Οι οποίοι επιπλέον σε εκβιάζουν κάθε τρεις και λίγο ότι θα σου κόψουν το ρεύμα όποτε πάει κάποιος να τους αγγίξει. Τι έχεις να πεις επ’αυτών, τα δέχεσαι;
Από τότε που απελευθερώθηκαν οι τηλεπικοινωνίες κι έπαψε να είναι μονοπώλιο ο ΟΤΕ τι συνέβη, ανέβηκαν οι τιμές ή έπεσαν;
Η πραγματικότητα μιλάει από μόνη της. Όποιος θέλει συνεχίζει να ζει με τους μύθους του ότι κρατικό σημαίνει “για όλους” και “φτηνό” και “καλό” κι ας ισχύουν στην πράξη τα ακριβώς αντίθετα.
Οι ίδιοι που τα λένε αυτά έχουν κινητό με σύνδεση Vodafone, γιατί έχει πιο οικονομικό πακέτο.

Δ) Ναι, με μαγκιές σε αυτούς που σε δανείζουν για να συντηρείσαι το μόνο που καταφέρνεις είναι να γελοιοποιείσαι και στο τέλος να τρως τα μούτρα σου. Το ζήσαμε το έργο τη δεκαετία του ’80.

Ε) Οι ίδιοι εφοπλιστές έφτιαχναν εδώ τα καράβια τους μέχρι την επέλαση της Αλλαγής. Καταφέρατε τους διώξατε, χρεωκοπήσατε τα ναυπηγεία και τώρα φταίνε αυτοί επειδή τους ενδιαφέρει το κέρδος κι όχι πώς θα αυξάνεται το κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Η σοφιστική διαστροφή της λογικής στο απόγειό της.
Μεγαλύτερη αναλγησία και αντικοινωνικότητα από τους επαγγελματίες “κοινωνιστές” (σοσιαλιστές) και επαγγελματίες “προστάτες” του λαού δεν υπάρχει σε κανέναν άλλο. Ρώτα στο Πέραμα με την ανεργία που μαστίζει όλα τα ναυπηγικά επαγγέλματα ποιοι ευθύνονται γι’αυτήν την κατάσταση.

Οι σοσιαλιστικές μπαρούφες του ’80 που οδήγησαν στην σημερινή χρεωκοπία δεν αποτελούν φυσικά “λύση” σε τίποτε, κι όποιος έχει το θρασος να τις αναπαράγει ακόμα και σήμερα θα πρέπει να γίνεται καταγέλαστος, όχι να επαινείται κιόλας.
Μέχρι κι η ίδια η Κούβα πλέον το έχει αντιληφθεί και αλλάζει γραμμή, μόνο οι εν Ελλάδι ινστρούχτορες δεν το έχουν πάρει είδηση συνεχίζουν αμετανόητοι.

Κάτι τύποι με την δική σου “οξυδέρκεια” και τις “αμερόληπτες” απόψεις τους , οι οποίοι μόλις πάνε στο μπακάλικο της γειτονίας τους κλείνουν το μάτι στον μπακάλη να μην τους κόψει απόδειξη για να γλιτώσουν τον Φ.Π.Α., μας κάνουν να αναζητούμε τον πάτο.

Υ.Γ. Διαφωνώ ριζικά με τις πρακτικές του ΠΑΜΕ και την πολιτική του ΚΚΕ, τίποτα όμως δεν προσφέρουν στον διάλογο και στην αναζήτηση λύσης, οι ρατσιστικές σου κραύγες και παπαγαλισμοί απο μέρους σου απόψεων “έγκριτων δημοσιογράφων”. Και εν τέλει το μερίδιο του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στην καταστροφή της χώρας ειναι πολυ μικρότερο απο το μερίδιο ευθύνης του 70% του Ελληνικού λαού που συνεχώς εκλέγει τους καταστροφείς του επί δεκαετίες. Ο

Αγαπητέ «Aristotle»,
Είναι δύσκολη η επικοινωνία μέσω διαδικτύου και συχνά δίνουμε αλλού βαρύτητα και όχι στο σημείο που θα ήθελε ο σχολιαστής.
Για παράδειγμα:
Α)Κανείς δεν διαφωνεί ότι χωρίς παραγωγή υπάρχει φτώχια. Βαρύτητα θα ήθελα να δώσεις στα εξής; α) με ποια κριτήρια τα 350 δις παραγωγή είναι λίγα; β) μήπως ή παραγωγή δεν είναι το σημαντικότερο, μια που και άλλα κράτη με ικανοποιητική παραγωγικότητα βρίσκονται σε κρίση; Μήπως τελικά η κρίση έπρεπε οπωσδήποτε να υπάρξει, και για κάθε κράτος βρίσκεται μια αληθοφανής δικαιολογία, οπότε για εμάς βρέθηκε η παραγωγή; Αν δεν ήταν αυτή, κάτι άλλο θα βρισκόταν!
Β) Για τους εφοπλιστές: Ήθελα να δώσω βαρύτητα στο ότι η Επιχείρηση δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο πέραν του κέρδους. Ούτε για το περιβάλλον, ούτε για την ανθρώπινη διαβίωση των εργαζομένων, ούτε για την πατρίδα. Το κράτος μέχρι τώρα έπαιζε το ρόλο του ρυθμιστή, του διαιτητή. Έβαζε κάποια όρια. Αν αποδυναμωθεί και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, θα είναι τα πάντα έρμαια των επιχειρήσεων. Σε παρακαλώ μην μου πεις ότι το ελληνικό κράτος δεν έκανε καλά τη δουλειά του κλπ, κλπ, και άρα καλύτερα να διαλυθεί, γιατί θα σου απαντήσω ότι και σε άλλα κράτη, που ήταν πετυχημένα στη λειτουργία τους, τώρα μειώνουν το ρόλο τους προς όφελος των επιχειρήσεων. Αν ανοίξουμε οπτικό πεδίο θα δούμε το εξής: Οι πολιτικοί είναι αποδυναμωμένοι και οι επιχειρηματίες αποφασίζουν για τις τύχες μας. Αν το επιδοκιμάζεις αυτό, πιστεύω ότι θα έχεις τους λόγους σου και τα επιχειρήματά σου. Εγώ πάντως το φοβάμαι και ανέφερα στην αρχή της παραγράφου το γιατί.
Γ) Κάτι που αφορά και άλλους ‘συνομιλητές’:
Διάβασα σχολιασμούς για «δεξιοκαρατζαφέρηδες», Ν.Δ., ΛΑΟΣ, «σοσιαλιστικές μπαρούφες του ΄80» «ΠΑΣΟΚ», «ΚΚΕ», «ΣΥΡΙΖΑ» «ΠΑΜΕ». Τα συγκεκριμένα κόμματα και πολιτικές δομές έπαιξαν το ρόλο τους και έκαναν τον κύκλο τους. Πλην του ΚΚΕ που παραμένει σταθερά υπέρ του άκρατου κρατικισμού, κανένα άλλο δεν αντιπροσωπεύει πια αυτό που παλιά αντιπροσώπευε πάνω στην κίνηση του εκκρεμούς που στη μία άκρη έχει τον κρατισμό και στην άλλη τον φιλελευθερισμό ή καπιταλισμό(ας μη κολλήσουμε στη ορολογία). Γι αυτό είναι άκαρπο να συζητάμε για τα συγκεκριμένα κόμματα. Έχουν «ξεπέσει» πια. Προτείνω μια συζήτηση πάνω στο πώς θα ήταν μια ιδεατή μορφή καπιταλιστικής κοινωνίας, πώς μια ιδεατή μορφή κομμουνιστικής κοινωνίας, και πώς μια ιδεατή μορφή «ενδιάμεσης», (να την πούμε σοσιαλιστική;) κοινωνίας. Γιατί ‘ιδεατή’; Γιατί οι αποτυχημένες προσπάθειες των εφαρμογών αυτών των θεωριών (βλέπε κομμουνιστική Ρωσία), δε σημαίνει ότι η θεωρία καθαυτή είναι κακή, ούτε βεβαίως ότι είναι ανεφάρμοστη. Η κοινωνία, και η ανθρωπότητα γενικά, κάνει λάθη. Σαν να ήταν ένας άνθρωπος. Πέφτει, και σηκώνεται, και αφήνει πίσω της πράγματα για να προχωρήσει μπροστά.
Εν κατακλείδι: Εύχομαι να αφήσουμε πίσω τις κομματικές αντιπαραθέσεις. Η σελίδα αλλάζει. Ας μη γίνει ερήμην μας.

Με εκτίμηση
Κωνσταντίνα

Ο μπακάλης της γειτονιάς μου κόβει απόδειξη, μήπως εξ ιδίων κρίνεις τα αλλότρια νεοέλληνα;

Ρατσιστικές κραυγές είναι οι δικές σου και οι δικοί σου παπαγαλισμοί του κάθε πικραμένου τριτοκοσμικού σοσιαλομπουρδολόγου. Ρατσισμός εναντίον της κοινής λογικής και ωφέλειας αυτής της χώρας.
Αρκετά την καταστρέψατε με το πρόσχημα ότι θα την “σώνατε”, δεν θέλουμε άλλη σωτηρία από εσάς.
Το μερίδιο του ΚΚΕ και της αριστεράς γενικά είναι πολύ μεγαλύτερο από την εκλογική τους δύναμη. Γιατί οι δικές τους ιδεοληψίες επικρατούν ακόμα και σήμερα και όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση πρέπει να τους χαϊδεύει και να συναλλάσσεται μαζί τους. Και αυτές τις ιδεοληψίες τις υποστηρίζουν με πράξεις, σαμποτάροντας, συκοφαντώντας και εμποδίζοντας οποιαδήποτε αλλαγή από τη σαπίλα, γιατί ακριβώς πρώτοι αυτοί επωφελούνται από αυτήν.
Γιατί νομίζεις έχουν τη δύναμη να τα κάνουν όλα αυτά ατιμωρητα; Αν πάς εσύ με άλλους με άλλους 20 και κλείσετε το λιμάνι του Πειραιά θα σας αφήσουν να δίνετε την παράστασή σας και να καταστρέφετε την οικονομία και τον τουρισμό της χώρας;

Με την “οξυδέρκεια” και την “αμεροληψία” που σε δέρνει φυσικά αυτά θα καταλάβαινες.

Όχι, η λύση είναι συνασπισμός “ΠΑΠΑΡΗΓΟ-ΤΣΙΠΡΟ-ΑΛΑΒΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ”!!!

Έτσι, να μην μείνει τίποτε όρθιο, να γίνει επιτέλους η χώρα η Αλβανία του Χότζα που αυτοί ακόμα ονειρεύονται.

Κων/να,

Α) 350 δις είναι το χρέος, το ΑΕΠ είναι γύρω στα 250. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη στιγμή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ σοβαρή παραγωγή. Η αγροτική παραγωγή είναι στραμένη μόνο σε ό,τι δίνει επιδοτήσεις, εισάγονται τα μισά και παραπάνω τρόφιμα που καταναλώνονται. Ελάχιστη βιομηχανική/βιοτεχνική παραγωγή, ελάχιστες εξαγωγές. Μόνο ο τουρισμός έχει απομείνει για να φέρνει κάποιο συνάλλαγμα στη χώρα. Το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών είναι κάθε χρόνο ελλειμματικό που σημαίνει ότι πρέπει να δανείζεσαι για να το καλύπτεις. Δηλαδή κάθε χρόνο η οικονομία μπαίνει και πιο μέσα στο χρεος. Και κάποια στιγμή πτωχεύεις γιατί κανείς δεν θέλει να σε δανείζει πλέον.

Β) Ναι οι επιχειρήσεις λειτουργούν με το κέρδος. Κι εσύ όταν πας να ψωνίσεις με το κέρδος λειτουργείς, θες να βρείς το πιο καλό και συμφέρον προϊόν με βάση τις οικονομικές σου δυνατότητες. Κι όταν ζητάς αύξηση στο μισθό σου πάλι με βάση το κέρδος το δικό σου λειτουργείς. Και είναι απολύτως λογικό ο καθένας να λειτουργεί με βάση το κέρδος του. Αυτό δίνει το κίνητρο να γίνονται οι οικονομικές συναλλαγές μεταξύ των ανθρώπων.
Το κράτος μπορεί να παίζει ρόλο ρυθμιστή και διαιτητή, αλλά όταν παίζει και το ρόλο του επιχειρηματία τότε τα αποτελέσματα είναι κατά κανόνα άθλια. Και ιδίως όταν είναι μονοπώλιο γίνεται άντρο διαφθοράς, νεποτισμού, ρουσφετολογικής πολιτικής κοκ. Δες Ολυμπιακή, δες ΟΣΕ, δες ΔΕΗ πόσα δις έχουν κοστίσει στο κράτος, δηλαδή στους φορολογούμενους που τα πληρώνουν, όλα αυτά το χρόνια. Για να δίνονται bonus στα στελέχεη, εξωφρενικοί μισθοί στους διευθυντές, ακόμα και σε απλούς υπαλλήλους, απίθανα γελοία επιδόματα κ.α. Και το προϊόν που παρέχουν να δίνεται σε τιμές που δεν δικαιολογούνται από την ποιότητά του. Και να έχεις και τους άεργους συνδικαλιστές όλων αυτών των “επιχειρήσεων” να προκαλούν με το θράσος τους, να εκβιάζουν όλη την κοινωνία για να κρατούν αυτοί τα άνομα και ανήθικα “κεκτημενα” τους. Γιατί ξέρουν ότι είναι κράτος εν κράτει.
Σου αρέσει αυτή η κατάσταση ή μήπως σε εξυπηρετεί με κάποιον τρόπο;

Γ) Από θεωρίες ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι νομίζει. Στην πράξη δεν υπάρχουν θεωρίες. Υπάρχει αυτό που λέμε ελεύθερη οικονομία με υγιή ανταγωνισμό που έχουν όλες οι ανεπτυγμένες κοινωνίες και υπάρχουν τα τριτοκοσμικά μοντέλα των σοσιαλιστών δικτατόρων, των κομμουνιστικών “παραδείσων” κλπ. Όταν η θεωρία αποτυγχάνει συστηματικά τότε έχει πρόβλημα καθαυτή, ποια χώρα που εφάρμοσε κομμουνισμό ευημέρησε; Το συζητάμε στα σοβαρά κιόλας;
Μόνο σε αυτήν τη χώρα η ανώμαλη κατάσταση κρατοδιαίτου, αντιπαραγωγικού και παρασιτικού σοσιαλοκαπιταλισμού θεωρείται φυσιολογική και ο,τιδήποτε την ξεβολεύει “νεοφιλελεύθερη λαίλαπα”.

Αγαπητέ «Aristotle»,

Χάρηκα ειλικρινά για την ανταλλαγή των απόψεών μας. Είναι φανερό βέβαια ότι ο καθένας μας εξακολουθεί να κρατάει τις δικές του. Τουλάχιστον προς το παρόν. Γιατί, σε ότι αφορά τουλάχιστον εμένα, επιτρέπεται η αλλαγή πεποιθήσεων αν τα νέα δεδομένα ή οι καινούριες πληροφορίες οδηγούν προς τα εκεί.

Πάντως σε μία θέση θα επιμένω νομίζω συνεχώς. Στο ότι στο κέντρο κάθε πολιτικής απόφασης θα πρέπει να είναι ο άνθρωπος, ο κάθε ένας άνθρωπος, όχι ο Άνθρωπος ως έννοια γενική. Η ζωή του καθενός είναι μοναδική και πολύτιμη. Πολιτικές αποφάσεις που την καταστρέφουν ή την υποτιμούν θα με βρίσκουν αντίθετη.

Χαιρετώ
Κωνσταντίνα

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ κ. ΣΑΧΙΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ κ.ΜΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΜΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΝΙΕΣ .ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ