Ο Μητροπολίτης Ειρηναίος «απαντά» στον σημερινό Στ. Ράμφο, 22 χρόνια πριν

Είναι μια συνομιλία με απαντήσεις εκπληκτικής ευθύτητας και εκπληκτικής πυκνότητας, σ η μ ε ί ο π ρ ο ς σ η μ ε ί ο.

Αναλογίζομαι ότι τότε μόνο αποκτά το ηθικό ανάστημα, κάποιος από εμάς, να αποφανθεί περί της σοβούσας οικονομικής κρίσης, εάν 20 χρόνια νωρίτερα είχε τολμήσει να πει αυτά που έλεγε τότε ο Μητροπολίτης Ειρηναίος.

Για πέιτε ρε παιδια, γιατι μπορει κατι να μου διεφυγε, σε τι ακριβως “απαντά” στον “σημερινό”(είναι να γελάς..) Στέλιο Ράμφο;;

Ο συντονιστής του αντιφώνου έχει μια εμμονή τελευταία να επιχειρεί να αντκρούει τον Ράμφο και το κάνει και πολύ άκομψα και αδέξια, όπως με την στημένη συνέντευξη του Λουδοβίκου, για να μπορέσει να ξεσπαθώσει ο δεύτερος κατά του Ράμφου.

Επίσης, η συνέντευξη του Ράμφου στα “Πρὀσωπα”, δεν προστέθηκε, γιατί μερικά που λέει θα ενοχλούσαν πολύ. Ας σέβεται λοιπόν τα “πρόσωπα” της ιστοσελίδας αφενός και αφετέρου να ανεβάζει όλες τις συνεντεύξεις, αλλίως ας διαγράψει τον Ράμφο απ’τα “πρόσωπα”, όπως έκανε και με τον Αρσένιο Μέσκο (γιατί άραγε…;).

Ακόμη ο Ράμφος εμφανίσθηκε σήμερα σε πρωϊνή ενημερωτική εκπομπή και “ζωγράφισε” και ας κρίνει ο καθείς τίνος τα λόγια είναι πιο επίκαρα, ουσιώδη και βαθιά.

Ο βασικός ισχυρισμός του Στ. Ράμφου είναι ότι τα προβλήματα της σημερινής Ελλάδας προέρχονται από την πνευματική της παράδοση – ειδικότερα από το ρεύμα της Φιλοκαλίας.

Ο Μητροπολίτης Ειρηναίος αποτελεί μια ενεστώσα ενσάρκωση τής συγκεκριμένης πνευματικής παράδοσης. «Απαντά» στον Ράμφο χωρίς, διόλου να τού αντιμιλά, κατ’ αρχήν με την ίδια την Οντότητά του αλλά, κατά άμεση πρέκταση, και με το Λόγο του.

Αυτό που εγώ συνάγω είναι μια «μαρτυρία», προερχόμενη από ακέραιο το «είναι» αυτού του ανθρώπου, ότι τα προβλήματα της σημερινής Ελλάδας προέρχονται από την αποξένωση – ίσα ίσα – του τόπου μας από την ύψιστη ικμάδα τής πνευματικής του παράδοσης. Η οποία είναι, ακριβώς, η φιλοκαλική αναφορά τής ζωής.

[i]«Ας κρίνει ο καθείς τίνος τα λόγια είναι πιο επίκαρα, ουσιώδη και βαθιά.»[/i] Συμφωνώ ανεπιφύλακτα με τα προτεινόμενα κριτήρια.

Μἀλιστα, αφού λοιπόν η ίδια του η οντότητα και τα λόγια του εκφράζουν την πνευματική παράδοση του Ησυχασμού (ε τι θα εξέφραζαν;), δεν δικαιολογείται καθόλου η προσθήκη της φράσης “απαντά στον σημερινό Στέλιο Ράμφο”, ας προσέχει λοιπόν ο κύριος διαχειριστής του αντιφώνου με τους τίτλους του που αφθαίρετα προσθέτει, εαν θέλει έτσι, ας ανοίξει δικό του μπλόγκ, γιατί όχι μόνο είναι άναδρο αυτό που κάνει αλλά και γελοιοποείται.

Ο καθένας κρίνεται από το έργο που αφήνει πίσω του και το ίδιο θα συμβεί με τον Ράμφο.

Τόση ταραχή ήταν αναπόφευκτο να καταλήγει σε εν ψυχρώ λεκτική βαναυσότητα.

Τόση ταραχή λοιπόν (και τόση εκδικητικότητα!) για το ότι, προς τον διανοούμενο εκείνον που έχει στη διάθεσή του τα “Mega Channel” και τους “Σκάι”, εκφέρεται ο ψίθυρος μιας – ένσαρκης όσο και έλλογης – «απάντησης» σε μια κάποια γωνιά του διαδικτύου!

Καλά δεν είναι κανένας γκουρού ο Ράμφος. Στις εκπομπές του Σκάι περί Ιστορίας είπε τις βλακείες του αιώνα, όποιος τον άκουσε τότε, έφριξε. Προχθές που τον άκουσα στο Mega για τα οικονομικά ήταν πολύ σωστός, σαφής και παραδόξως όχι φλύαρος. Προφανώς κι αυτός απαντάει σύμφωνα με τα συμφέροντα και τα αφεντικά του. Τι; Δεν έχει συμφέροντα; Ο καθείς και η τιμή του κύριοι.

Να διευκρινήσω ότι δεν συμμερίζομαι αυτές τις «εκτιμήσεις».

Κάτι περισσότερο: Θεωρώ ότι ματαιώνεται κάθε συζήτηση όταν διεκπεραιώνεται μέσα σε τέτοιες… συντεταγμένες.

[quote name=”Γιώργος Καστρινάκης”]Να διευκρινήσω ότι δεν συμμερίζομαι αυτές τις «εκτιμήσεις».

Κάτι περισσότερο: Θεωρώ ότι ματαιώνεται κάθε συζήτηση όταν διεκπεραιώνεται μέσα σε τέτοιες… συντεταγμένες.
[/quote]

Αποφεύγω να γράφω στο αντίφωνο, γιατί τα σχόλια των θαμώνων-απολογητών είναι επίπέδου δημοτικού και ουδέποτε απαντάνε στην ουσία, συνεπώς δεν θα μπορούσε να γίνει αξιόλογος διάλογος. Απόδειξη τα παραπάνω δύο σχόλια (λ.χ Ο Ράμφος έχει στη διάθεση του τα Μέσα, εξυπηρετεί συμφέροντα κτλ).

Εξ αρχής είπα κάτι πολύ απλό, αν θέλει να μην μεροληπτει το αντίφωνο, ας ανεβάζει όλες τις συνεντεύξεις αφενός και να είναι προσεκτικό με τους τίτλους εκείνων που επιλέγει ή αποδέχεται, γιατί όχι μόνο είναι άκομψο αλλά και γελοιο (ο τίτλος είναι για γέλια, έψαξε κάποιος φανατικός και βρήκε ένα βίντεο ενος μητροπολίτη και το βάπτισε “απάντηση στον σημερινό Στέλιο Ράμφο” και αμέσως ο κυρ αντίφωνο τσίμπησε και το ανέβασε).

Τέλος πάντων, όπως ξανάγραψα, εαν δεν του αρέσει ο Ράμφος και θέλει συνεχώς να ανεβάζει βίντεο όσων του “ἁπαντάνε”, ας τον διαγράψει απο τα “πρόσωπα”.

Βεβαίως το θέμα είναι ότι η εποχή δεν ανήκει σε ανθρώπους που ψάχνουν ή δίνουν απαντήσεις, αλλά θέτουν ερωτήματα, γιατί αυτά κινούν την ιστορία και όχι οικουμενικές σύνοδοι που θέλουν να κατοχυρώσουν “αλήθειες” και να την σταματήσουν

Αυτός είναι ο κόσμος των ανθρώπων. Κάθε άλλο παρά ιδεατός… μετά τις πρώτες γερές απογοητεύσεις το νιώθεις για τα καλά. Τα ξόανα κατεβαίνουν από τα βάθρα χάνουν την αίγλη τους. Πολλοί είναι αυτοί στο δημόσιο βίο που παρουσιάζουν μόνο το έργο τους, τη “δράση” τους, την προσφορά τους. Και η σκοτεινή τους πλευρά που είναι; Όχι επειδή αυτή δεν την προβάλλουν, να υπαινίσσονται ότι δεν υπάρχει, μήπως είναι αθώες περιστερές; Ο Μακρυγιάννης το είχε πει ωραία στο “αμμίξας” που τόνισε ο Ζουράρις στο βιβλίο του.

Αγαπητέ «parl»,
Είναι λίγο παράδοξο να θέτετε, ξαφνικά, θέμα «επιπέδου» των σχολίων στο “Αντίφωνο”, όταν μόλις πριν είχατε στείλει σχόλιο εν ψυχρώ υβριστικό ([i]«είναι άναδρο»[/i]), ενώ οι επιθετικοί χαρακρηρισμοί δεν λείπουν ούτε καν από τό, ως τώρα, τελευταίο σας ([i]«γελοίο», «για γέλια», «φανατικός»[/i]).

Όσο για το αν ο Στ. Ράμφος έχει πρόσβαση στα Μέσα εκείνα, τα οποία δεν παραχωρούν τον λόγο σε όσους τού αντιλέγουν, αυτό μας το περιέγραψαν – προχθές – οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι του Mega: [i]«Επίσης να πούμε ότι τον είχαμε προσεγγίσει πάρα πολλές φορές…»[/i]

Επί της ουσίας, τώρα, της αντίρρησής σας:
Ο Στ. Ράμφος ισχυρίζεται ότι η τοποθέτησή του, σε βάρος της ησυχαστικής παράδοσης, είναι [b]αποτέλεσμα έρευνας[/b].
Η παρουσίαση στο “Αντίφωνο” τής μαρτυρίας ενός εκπροώπου αυτής της παράδοσης, λοιπόν, συμβάλλει στο να μπορεί ο αναγνώστης / ακροατής του Ράμφου να πραγματοποιήσει, και ο ίδιος, [b]τη δική του έρευνα[/b]: Να πηροφορηθεί, τουλάχιστον, ποια είναι η π ρ α γ μ α τ ι κ ή ε ι κ ό ν α (τόσο στο πεδίο της [i]ζωής[/i], όσο και στο πεδίο του [i]λόγου[/i]) της συγκεκριμένης – διαβαλλόμενης – παράδοσης.

Ώστε να είναι σε θέση να αξιολογήσει με ί δ ι α κριτήρια, τους ισχυρισμούς τού διανοούμενου. Ακόμα στοιχειωδέστερα: Ώστε να μπορεί να κατανοήσει τ ι α κ ρ ι β ώ ς, εκείνος, τ ο ύ λ έ ε ι.

Εσείς, αυτοπροσώπως όμως είστε – επί τή ευκαιρία – που προτρέπατε σ τ η ν ί δ ι α ε τ ο ύ τ η σ ε λ ί δ α (05/06/2011, 20.54΄): [i]«Ας κρίνει ο καθείς τίνος τα λόγια είναι πιο επίκαρα, ουσιώδη και βαθιά»[/i] – υποδηλώνοντας, έτσι, ότι δεν έχετε διόλου να φοβηθείτε μια τέτοια αντίστιξη. Πώς εξηγείται η, από πλευράς σας, άμεση αυτή αναδίπλωση;

Όσο για την τελευταία σας παράγραφο, απλώς, μαρτυρεί, στρατευμένη, μετωπική αντιχριστιανικότητα. Περιορίζομαι, επ’ αυτού, να επισημάνω ότι ο σημερινός Ράμφος έ χ ε ι, ιδού, β ρ ε ι το νέο κοινό του! Ένα κοινό το οποίο… γνωρίζει για ποιον λόγο… τόν αναγνωρίζει.

Είσαι πάλι εκτός τόπου και χρόνου, εχεις βαλει την κασετα και παιζει.

Ουδεποτε ειπα οτι κακως ανεβηκε η συνεντευξη του Ειρηναιου!!! Οι παρατηρησεις μου αφορουσαν την αδικη σταση που εχει επιλεξει προσφατα το Αντιφωνο εναντι του Ραμφου (λχ δεν ανεβασε την συνεντευξη του στα ¨Προσωπα”, τη “στημενη” συνεντευξη που παρεχωρησε στον Λοδοβικο, που εγινε μονο και μονο για να ωρυεται με αφορμη ενα αρθρο του Ραμφου, και την κακιστη επιλογη της επιλογης/αποδοχης του τιτλου της επιμαχης συνεντευξης).

Κατάλαβες; Ή θελεις να τα ξαναγραψω για πολλοστη φορά;

Όσο για την επιμονή προσκλησης του Ραμφου, ειναι πολυ απλό, ας καλούσαν εναν μητροπολιτη λοιπόν, άλλωστε έχουμε πολλούς, σε εκπομπές να ακουσουμε, τι εχουν να μας πουν. Αλλά μάλλον δεν ενδιαφερεται κανεις να τους ακουσει.

Μπράβο parl! Το επιχείρημά σου ότι δεν καλούν μητροπολίτες στο MEGA/ΣΚΑΙ κτλ γιατί δεν ενδιαφέρεται κανείς, είναι απάλευτο.

Προφανώς καλούν την Ντόρα, τον Βερέμη, τον Καρα-τζαφέρ, τον Αλέκο Παπαδόπουλο, και τα άλλα παιδιά γιατί ο κόσμος κρέμεται από την γλώσσα τους..

Νομίζω πως η προηγούμενη (06/06/2011, 22.02΄) παρέμβαση του Parl διευκρινίζει οριστικά τήν, εκ μέρους του, παρεξήγηση: Γι’ αυτόν, [b]απάντηση[/b] είναι μόνο ό,τι μετατρέπει τον διάλογο σε… [b]ρινγκ[/b].

Αν, αντίθετα, περιορίζεσαι να αποδεικνύεις α σ ύ σ τ α τ η τη βασική δ ι α β ο λ ή τού Ράμφου εναντίον της ησυχαστικής παράδοσης (όπως «πράττει» ο Μητροπολίτης Ειρηναίος, μέσω της προκείμενης ανάρτησης) ε, αυτό – όχι – δεν νομιμοποιείται να θεωρείται απάντηση! Ούτε, καν, εντός εισαγωγικών…

Οσον αφορα την πνευματικη ηγεσια στην Ελλάδα, δεν θα κανω σχολιο, ας κρινει ο καθενας τι ρολο παιζει σ΄αυτη την κριση και κατα ποσο αφουγκραζεται την κοινωνια. Το αντιφωνο ανεβασε σημερα την συνεντευξη του Ραμφου, οποτε μαλλον ειδε τη συζητηση μας.

Επειδη αδυνατω να παρακολουθησω την αρθρογραφια του κ.Ραμφου αντιγραφω τον Σ.Γουνελα που (ν ετει 2000) αναφερει μεταξυ αλλων και τα εξης (http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=112)
“…. θα παραθέσω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ραμφου Φιλόσοφος και θείος έρως («Τήνος» 1989, σ. 181). Το απόσπασμα αυ­τό, δοσμένο λογοτεχνικά, αποτυπώνει μια χριστιανική θεώρηση της ζωής που κάθε άλ­λο παρά περιέχεται στα πρόσφατα άρθρα της Καθημερινής. Είναι το ακόλουθο:
«Ένα θριαμβευτικό ανοιξιάτικο πρωϊνό, προ εξαετίας, έτυχε να διασχίζω την παλιά αγορά των Ιωαννίνων. Η ατμό­σφαιρα ήταν τόσο κρυστάλλινη, η διαύ­γεια τόσο καθοριστική, ώστε να διακρί­νονται ανάγλυφα όχι μόνο τα πράγματα αλλά και αυτές οι φωνές των εμπόρων. Το πολύχρωμο βουητό που παρακολου­θεί συνήθως τέτοιες συναθροίσεις είχε χαθή και την θέσι του κατέλαβε πανηγυρι­κά, μετά το χειμωνιάτικο σφίξιμο, μια εα­ρινή ακοσμία, η οποία δεν χαλάρωνε α­πλώς τους αρμούς αλλά διέλυε κυριολε­κτικά στα εξ ων συνετέθη το σύνολο. Μέ­σα στο ηλιόλουστο αυτό σκόρπισμα πρόβαλε τότε αιφνίδια, από το διπλανό σο­κάκι, ένας παππάς. Πέρασε βιαστικά με σκυφτό το κεφάλι σα να μην τον άγγιζαν όσα συνέβαιναν γύρω. Σε δύο λεπτά είχε διασχίσει τον εμπορικό δρόμο, έστριψε και τον έχασα. Αυτά τα δύο λεπτά όμως ή­ταν αρκετά: όλα συσχηματίσθηκαν μαζί του και βρήκα τον άξονα που έλειπε. Το μαύρο ράσο έδεσε με μιας τα πάντα ε­πάνω του σαν μεταφυσική ελπίδα, το σκόρπισμα έγινε ως δια μαγείας άνοιξι και η αγορά που βγήκε από την αγωνία της διαλύσεως, συνέχισε αναπαυμένη μυ­στικά τον πρωινό διονυσιασμό της. Κάτι είχε αλλάξει ριζικά με του ιερέως το πέ­ρασμα. Το μαύρο φως του ράσου ένωσε, σαν άλλος σταυρός, φωνές, ανθρώπους, πράγματα και ο σκυφτός παππάς επήρε με τον θάνατο του σχήματος που έφερε, το βάρος του σκορπίσματος».
Αυτό το φως που ενώνει μας ενδιαφέ­ρει και όχι τα αναβοσβήνοντα φώτα που χωρίζουν.

Κι όμως, συμφωνούν!
Και ο Μητροπολίτης κ. Ειρηναίος και ο κύριος Ράμφος μιλούν για μέτρα και λύσεις στο ΕΔΩ και το ΤΩΡΑ. “Δεν μπορούμε να αφήσουμε το λαό στην αμορφωσιά του και να του διαβάζουμε ευχές να σωθεί”, λέει κάπου ο Ειρηναίος (Από το 28:26′ περίπου και εξής). Δε μεταθέτει το πρόβλημα σε ένα αόριστο μέλλον και τη σωτηρία του ανθρώπου χωρίς τη δική του προσπάθεια. Το ίδιο τονίζει πάλι και πάλι ο Ράμφος στις συνεντεύξεις του.

`Οπως και να έχει, ευχαριστώ τον κύριο Καστρινάκη και όποιον άλλο ανεβάζει βίντεο με συνεντεύξεις ή ομιλίες σκεπτόμενων ανθρώπων. Από κει κι έπειτα, ο καθένας ας πάρει αυτά που τον ωφελούν, όπως η μέλισσα, που έλεγε κι ο Μ. Βασίλειος.

Akousa thn ekpomph kai diavasa ta sxolia me prosoxh. Pragmatika den mporw na katalavw se poia shmeia antikrouei ton Stelio Ramfo. Apenantias tha elega oti o sevasmiotatos epishmanei oti h ekklhsia den exei epidiksei ysxhro ergo kai oti xreiazetai na plisiasei thn koinwnia perissotero mias kai den to kanei epi ths ousias fernontas paradeigma thn synodo ths ekklhsias pou apasxoleitai mono me ekklisiastika themata kai zhthmata ths eswterikhs ths ierarxias. Tonise thn anagkh ths ekklisias na exei konta ths tous dianooumenos kai tous lypous episthmones (paidagwgous ktl) parolo pou apefige na emvathinei kai na sxoliash gia poio logo den yparxei afth h symporefsh kai pistevw oti o logos den einai h mh pisth ton defteron pros to Theo! Megaloi episthmones kai dianooumenh, anthrwpoi tou pnevmatos exoun kata kairous emfanisth mesa apo ta splaxna ths ekklisias (Voulgarhs ktl) alla h idia h ekklisia pou symporevetai me thn syntiritikh kai kathistikea taksh ths politikhs zwhs aftou tou topou epi aiwnes tous exei apomakrinei kai syxna me katholou xristianiko tropo! O Ramfos pou parakolouthw anelypos oudepote milhse enantia tou Theou, oute dhlwse pote oti h thriskeies tha prepei na xathoun apo proswpou ghs. Apenantias sxoliazei (fysika ligotero epihkos mias kai den einai o idios episkopos kai genika meros tou klhrou ths) thn orthodoksh ekklisia kai ton dromo pou akolouthise apo ton 15 aiwna kai meta epishmenontas oxi alla pragmata apo afta pou arketoi klhrikoi hdh exoun epishmanei! To oti h ekklhsia vadizei lathos (akoma kai an efkairiaka afksanei to poimnio ths) einai gnwsto se olous klhrikous kai mh. Prepei apla na ksekwlhsei apo to mesewniko ths mandia opws kai h synxronh ellada pou exei meinh proskolhmenh me ths “athanates” paroxhmenes paradwseis gia na vrethei se ygeia kai issoropoia oloklhrh h synxronh ellinikh koinwnia.!

PS: Sygnwmh gia tous latinikous xarakthres.

Δύο σύντομες παρατηρήσεις επί της καταλήξεως τού προηγούμενου σχολίου:

1) Η [i]«σύγχρονη ελληνική κοινωνία»[/i] άρχισε να χάνει, ορμητικά, την [i]«υγεία και ισορροπία»[/i] της (με μετρήσιμο “τόκο” την τρέχουσα οικονομική αποσύνθεση) ακριβώς όταν αποφάσισε να [b]θεσμοθετήσει[/b] την [b]ερμηνεία του κόσμου[/b] που συγκεφαλαιώνεται στην τελευταία σας, αυτή – τόσο συνθηματολογική –φράση, αγαπητέ Berlin.
Ακριβώς όταν άρχισε να αγνοεί παρουσίες όπως, αυτή, του Μητροπολίτη Ειρηναίου.

2) Η [i]«σύγχρονη Ελλάδα»[/i] δεν είναι αυτή που [i]«έχει μείνει προσκολημμένη»[/i] σε κανενός είδους [i]«παραδόσεις»[/i]. Σύγχρονη Ελλάδα είναι, ατυχώς, η Ελλάδα του “Κλικ” και του “Nitro”. Η Ελλάδα που αναζήτησε στο [b]«Νόημα είναι η απουσία νοήματος»[/b] τής… χαράς της τήν… πλήρωση.
Με αποτέλεσμα να καταποντίζεται ακόμα και η υλική / οικονομική της «εδραίωση».