Η Εκκλησία απέναντι στην Κρίση

Απο τις ομιλιες που ευχεσαι η διαρκεια τους να ειναι οσο δυνατον πιο μεγαλη.

Εξαιρετικη ομιλια.
Θα βοηθούσε θεωρώ αν θα μπορούσαμε να τις “κατεβάζουμε” κιόλας τις ομιλίες, δυνατότητα που υπήρχε παλιότερα.

Μα, υπάρχουν τόσα προγράμματα με τα οποία μπορεί κανείς να κατεβάσει βίντεο από το YouTube.

Απολαυστικός και από καρδίας ομιλών ο παππούλης!

Λόγος απλός και παρηγορητικός.

Τι γίνεται όμως με τους άστεγους, τους πεινασμένους, τους που δεν βλέπει καν ο ήλιος όχι να τους μαυρίζει κιόλας.

Φοβάμαι πως οι τελευταίοι όλο και πληθαίνουν και γίνονται πλειονότης πλέον, ενόσω το συναίσθημα, η πανανθρώπινη αγάπη (;) οι ευχές, η αναμονή του Καίσαρα που θα βαφτιστεί ορθόδοξος χριστιανός και θα μας σώσει και άλλα τέτοια ανέκδοτα, μπορεί να θωπεύουν καρδιές και να παρηγορούν τη σκέψη ανθρώπων που συνάζονται ένα γύρω από τη φωτιά και χουχουλίζονται, δεν αρκούν όμως για να σηκώσουν ένα κόσμο απελπισμένο και ριγμένο στο περιθώριο,όχι μόνο ως άτομα αλλά και ως κοινωνία πλέον.

Αυτό είναι το ελεύθερο χριστιανικό πνεύμα που μας οδηγεί.
Ευχαριστούμε θερμά.

Όπως αναμενόταν το σύντομο σχόλιo διεγράφη. Όχι γιατί ήταν ανώνυμο ή ψευδώνυμο – τέτοια φιλοξενούνται πολλών επισκεπτών- αλλά γιατί ήταν ενοχλητικό και έπεφτε πάνω στην ομιλία ένός «αγίου».

Σκοπός μου εδώ δεν είναι να ασχοληθώ με την πολιτική του «Αντίφωνου». Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα είχε από την αρχή τραβήξει την προσοχή μου στο διαδίκτυο, γιατί περιέχει πλούσιο υλικό – κείμενα, διαλέξεις, video, παρουσιάσεις προσώπων, τελευταία και διαδικτυακή τηλεόραση – με θέματα υπαρκτικού και κοινωνικού περιεχομένου, επιστήμης, τέχνης και την προβολή του έργου πολλών ανθρώπων, με σημαντική ή λιγότερο σημαντική παρουσία στα πνευματικά πράγματα του τόπου μας. Εντυπωσιάζει ο όγκος και η ποιότητα του υλικού που εκτίθενται, το διαπιστώνει κανείς μπαίνοντας στην ιστοσελίδα, ιδιαίτερα αν σκεφθεί ότι όλο αυτό είναι το αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς ενός ανθρώπου, του αφανούς και δραστήριου διαχειριστή της Κωνσταντίνου Βεργή, που όπως μαρτυρούν σχολιαστές τον βλέπουν να τρέχει παντού με μία κάμερα στο χέρι, σε κάθε σημαντική σχετική εκδήλωση και να καταγράφει.

Από ιδεολογικής πλευράς γίνεται εμφανώς αντιληπτός, ο γενικός προσανατολισμός της ιστοσελίδας αυτής προς την ορθοδοξία και τη χριστιανική πίστη, αυτή συνιστά το πλαίσιο αναφοράς. Η ιστοσελίδα κάτω από κάθε άρθρο ή παρουσίαση δίνει τη δυνατότητα σε αναγνώστες της να παραθέτουν σχόλια. Δεν γνωρίζω αν ό ίδιος ο διαχειριστής επιμελείται και αυτών. Η δουλειά αυτή είναι βέβαια άκομψη, χρονοβόρα και άχαρη, αλλά προβαίνει ως φαίνεται κι απαραίτητη, όταν υπό το πρίσμα περιφρούρησης της ιδεολογίας σου, θέτεις στον εαυτό σου το καθήκον να κατοπτεύει διαρκώς σχόλια τρίτων και να χρειάζεται – παρά τους “standard” όρους χρήσης – να αποφασίζεις κάθε φορά πώς και τί θα απαντήσεις και τί θα περικόψεις. Αυτό όμως λύνεται· προσλαμβάνεις κάποιον βοηθό, που να έχει και κάποια εκφραστική άνεση, να κάνει τη “βρώμικη δουλειά”. Αν αυτός το κάνει εθελοντικά ακόμη καλύτερα, πάντα βρίσκεται πρόθυμος κανείς για λόγους προβολής ή ματαιοδοξίας έστω και πίσω από την “κουρτίνα” του διαδικτύου!

Από τα παραπάνω κι από μια πληθώρα παλαιών γνωστών ιστοριών, τίθεται έτσι σε απειροστή επανάληψη ένα ζήτημα – σύμφυτο θαρρείς της ανθρώπινης κατάστασης – του οποίου το θέμα είναι βέβαια τεράστιο· τόνοι μελάνης έχουν ποτίσει σελίδες σε απόπειρες ειλικρινούς έκφρασης και προβληματισμού, κατά κόρον και σε εκστρατείες προπαγανδισμού. Δεν είμαι ούτε συγγραφέας, ούτε ιεραπόστολος, πολύ επιγραμματικά θίγω το θέμα εδώ ως μία νύξη κι αφορμή για παραπέρα στοχασμό, για όποιον ενδιαφέρει.

Ξεκινά κάποιος με αγάπη κι όρεξη και μεράκι να κάνει κάτι που τον συγκινεί και θεωρεί πολύτιμο, να προσεγγίσει ένα πρόσωπο, μια ιδέα, έργο τέχνης κ.λ.π. Μαζεύει στοιχεία και υλικό σαν τη μέλισσα γι’ αυτό που κεντρίζει το ενδιαφέρον πρωταρχικά του ιδίου· βαθμιαία βλέπει το δεντράκι να μεγαλώνει και να αποδίδει καρπούς, αρέσκεται να τα μοιράζεται με φίλους και γνωστούς. Εντείνοντας τη δραστηριότητα, προβάλλει η επιθυμία να ξεφύγει από τους περιορισμούς της οικείας αυλής, να διευρύνει τα όρια, να επεκταθεί παραέξω. Τώρα χρειάζονται χέρια, συνεργάτες, θέλει να επενδύσει, να αναπτύξει τα εργαλεία και τα μέσα, θα χρειασθεί χρηματοδότηση. Καθώς η κινητικότητα αυξάνεται και το σύστημα διευρύνεται, τα πράγματα γίνονται πιο πολύπλοκα, αναδεικνύονται διαφοροποιήσεις και αντιπαραθέσεις ανθρώπων και απόψεων στο εσωτερικό αλλά και παρεμβάσεις και εισβολές και επιθέσεις από έξω. Για να προστατέψει την αρχική του εσωτερική εικόνα θα πρέπει τώρα να ορθώσει νέους φράκτες, να βάλει τοποτηρητές. Η ιδεολογική δουλειά και η προπαγάνδα προβαίνουν απαραίτητα, από κοντά και η λογοκρισία.
Ετσι βαθμιαία κι ανεπαίσθητα ορθώνει γύρω του τείχη και η πρωταρχική του αγάπη και έλκυση για την ιδέα και την πορεία στο “πνεύμα” και στο “αγαθό”, παίρνει άλλη τροπή, θα πρέπει τώρα , να στοιχηθεί, να προασπίσει, να περικόψει, να αλλοιώσει…

Κι εγώ πλέον ως Ελευθέριος διερωτώμαι για τη σημασία του ονόματός μου!

Τείχη

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη•

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Κ. Π. Καβάφης