Εύη Βουτσινά
Οι παρεμβάσεις στη φύση έχουν αποτέλεσμα άφθονη αλλά χωρίς γεύση τροφή
Κάποτε, στις παλιές «δύσκολες» εποχές, ο πελάτης του κρεοπωλείου έπρεπε να προσέχει αν ο κρεοπώλης θα έβαζε στο πακέτο του αυτό το κρέας που ζήτησε, δηλαδή μην έβαζε περισσότερο λίπος ή κανένα μεγαλύτερο κομμάτι κόκκαλο. Συχνά επίσης – αν ο άρχων της χατζάρας δεν ήταν ιδιαίτερα έντιμος – μπορεί αντί για βετούλι να σας πουλούσε στη ζούλα κατσίκα που ήταν πιο σκληρή καθότι γέρικη και θα έπρεπε να στοιχίζει φθηνότερα.
Τώρα, με τον φόβο στα μάτια, οι πελάτες ρωτούν τον κρεοπώλη διάφορα στοιχεία για το γενεαλογικό δέντρο του μοσχαριού ή για τις λεπτομέρειες ανατροφής μιας κότας. O tempora o mores! Τούτα τα θυμήθηκα γιατί ξεκίνησα να ψάχνω το ζήτημα του κρέατος για να καταλάβω πού σταματούν τα παραμύθια και πού ακριβώς βρίσκονται εκείνα τα λίγα ψίχουλα αλήθειας που η χαραμάδα στο βλέφαρο του Μεγάλου Αδελφού (όχι του τηλεοπτικού, του άλλου, του οργουελικού) θα με άφηνε να δω.
Λοιπόν, και για το κρέας όπως και για τα λαχανικά, τα δημητριακά και τα μεταποιημένα, ισχύουν τα ίδια, δηλαδή: ξεκινήσαμε από την αγαθή πρόθεση να παράξουμε περισσότερο κρέας, συμπιέζοντας το κόστος για να πάψει η εκλεκτή αυτή τροφή να αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των οικονομικά εύρωστων. Γιατί το κρέας από τα αρχαία χρόνια ήταν για όλους τους λαούς (με ελάχιστες εξαιρέσεις) η τροφή της γιορτής. Ένα σκαλάκι παρακάτω ήταν τα πουλερικά κάθε είδους. Το κυνήγι (λέμε για άλλες εποχές που ήταν άφθονο) κάλυπτε εκτάκτως τις ανάγκες των ανθρώπων σε πρωτεΐνη. Τα ζώα δεν θυσιάζονταν για ψύλλου πήδημα, γιατί δίνουν γάλα (άρα τυρί και γιαούρτι κ.λπ.) ή αυγά διαρκώς επομένως παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή, αλλά και στην οικονομία των ανθρώπων.
Μέχρι τη στιγμή που τα ζώα εκτρέφονταν από τον άνθρωπο. Μετά η παραγωγή κρέατος βιομηχανοποιήθηκε και ευδοκίμησε με την αρωγή της επιστήμης· πάντα για «το καλό μου». Έκτοτε, μέσα στο αθώο μου άσπρο-μπλε πιάτο και στην 22 ετών κατσαρόλα μου συνυπάρχουν μικρά κοψίδια με τη μοριακή βιολογία, τη γενετική, τη χημεία και – κυρίως – την οικονομία του κέρδουδ, ενώ το μόνο υλικό που δεν χωρεί σε αυτά τα σκεύη είναι η ηθική, διότι «κόβει» τη σάλτσα. Όσο για τη γαστρονομική αξία των κοψιδιών, δεν τίθεται καν ως ζήτημα. Είναι πιο άνοστο το κρέας (για την ακρίβεια όλο και πιο άνοστο) αλλά είναι πολύ. Άφθονο και σε καλή τιμή.
Μη μου πείτε ότι η επιστήμη εξελίσσεται για το καλό του ανθρώπου, γιατί αυτό είναι αλήθεια και ψέμα μαζί. Τι εννοώ: Ας υποθέσουμε ότι φέρνουμε στην Ελλάδα μια αγελάδα από ελβετική ράτσα που έχει μεγαλύτερη απόδοση σε γάλα από την ελληνική· αυτή δεν μπορεί να επιζήσει στο κλίμα της χώρας εκτός και αν προσθέσουμε στο δικό της γονιδίωμα, ένα γονίδιο από άλλη ράτσα που αυξάνει την αντοχή της στο θερμότερο κλίμα. Καλό αυτό! Και έξυπνο! Μπορούμε όμως να της προσθέσουμε και άλλα τέτοια γονιδιακά αξεσουάρ. Δηλαδή ένα άλλο γονίδιο από ράτσα με ακόμη μεγαλύτερη απόδοση σε γάλα και ένα γονίδιο που να αυξάνει τα λιπαρά του γάλακτος του συγκεκριμένου ζώου και αυτό συνεχίζεται μέχρι να ικανοποιηθεί το αίτημα του ανθρώπου προς τη «φύση».
Έπειτα θα πρέπει να προσθέσουμε στην τροφή του όλα τα στοιχεία (αμινοξέα, ιχνοστοιχεία, πρωτεΐνες, βιταμίνες κ.τλ.) που θα εξασφαλίσουν το maximum της ανάπτυξης του ζώου. Αυτά θα ακούσετε να τα λένε «βελτιωμένα» είδη ή διαγονιδιακά. Κανείς δεν μπορεί να δώσει απάντηση στο ερώτημα αν οι παρεμβάσεις επηρεάζουν τη γεύση του κρέατος. Μόνο τα γευστικά μας αισθητήρια είναι μάρτυρες της ανοστιάς· επιστημονικό πιστοποιητικό δεν δίδεται...
Υπάρχουν όμως και τα κοτόπουλα. Αν για τα αρμεγάδια (γαλακτοπαραγωγά ζώα) μπορούμε να μιλήσουμε για μαζική παραγωγή κρέατος αλλά όχι για βιομηχανοποίηση, αυτόν τον τελευταίο όρο μπορούμε να τον ταίο όρο μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε με ακρίβεια για την παραγωγή των κοτόπουλων και των αυγών, τρόφιμα ευρύτατης κατανάλωσης.
Για να κατανοήσω το θέμα ζήτησα τη συνδρομή δυο επιστημόνων από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, την επίκουρη καθηγήτρια του τμήματος Ζωικής Παραγωγής κ. Ελευθερία Πανοπούλου και τη λέκτορα Γενετικής κ. Αννα Κούρτη. Η κ. Πανοπούλου, η οποία είναι ειδική στον τομέα των κοτόπουλων, μου εξήγησε ότι εδώ και μερικές δεκαετίες όλα τα κοτόπουλα που κυκλοφορούν στον πλανήτη (στις αγορές εννοείται) είναι υβρίδια. Δεν χάθηκαν οι ράτσες, απλώς δεν κυκλοφορούν στο εμπόριο. Τεράστιες εταιρείες που διατηρούν ισχυρά ερευνητικά τμήματα, «βελτιώνουν» και διαχωρίζουν τις ράτσες των κοτόπουλων. Παρεμβαίνουν στον γενετικό κώδικα, προσθέτοντας και αφαιρώντας γονίδια και διαμορφώνουν καινούργια άτομα-κοτόπουλα, τα οποία έχουν συγκεκριμένο προορισμό στη βιομηχανία. Έτσι διαμορφώνεται το υβρίδιο που εκτρέφεται για το κρέας του, άλλο που προορίζεται για την παραγωγή αυγών και άλλο που προορίζεται για την αναπαραγωγή, δηλαδή για να γεννήσει τα αυγά που στη συνέχεια θα εκκολαφθούν μηχανικά.
Καθώς τα πουλιά που εκτρέφονται στικ μονάδες είναι πολλά και ζουν σε συστοιχίες κλουβιών ή σε ειδικά διαμορφωμένο δάπεδο με συγκεκριμένους και σύγχρονους κανόνες υγιεινής πάντα σε εσωτερικούς χώρους για να ελέγχεται το φως και η θερμοκρασία, η τροφή τους μιμείται τη φυσική τροφή και μάλιστα εμπλουτίζεται. Τα αυγά συγκεντρώνονται με κυλιόμενους ιμάντες στο τμήμα διαλογής και συσκευασίας, ενώ οι κουτσουλιές των πουλιών συγκεντρώνονται σε κυλιόμενους φαρδείς ιμάντες κάτω από τα κλουβιά και απομακρύνονται μηχανικά.
Τα επιχειρήματα τους είναι λογικά και ισχυρά υπέρ αυτής της μεθόδου εκτροφήε. Καθαριότητα, συγκέντρωση των αυγών χωρίς απώλειες και χωρίς κόπο. Βάζουν ένα ερώτημα πολύ λογικό: έχετε σκεφθεί πώς θα μπορούσε κανείς να μαζέψει τα αυγά από ένα τεράστιο χωράφι με τις χιλιάδες κότες; Ή τη δυσωδϊα από τις κουτσουλιές. Ομολογώ πως δεν το είχα σκεφθεί, αλλά τώρα που το σκέφτομαι με πιάνει πυρετός.
Οι άλλες πτυχές
Στην ερώτησή μου αν οι παρεμβάσεις στους κώδικες της φύσης είναι θεμιτές μού λένε ότι αυτές είναι και μάλιστα αν η επέκταση τους συντελέσει στην καταπολέμηση της πείνας στα λιγότερο προνομιούχα μέρη της γης, τότε ακόμα καλύτερα. Και συμπληρώνουν: ότι πεινούν και πεθαίνουν από πείνα άνθρωποι σ' αυτήν την εποχή, αποτελεί όνειδος για τον πολιτισμό μας. Εσείς θα διαφωνούσατε με κάτι τέτοιο; Εγώ, πάντως, δεν διαφώνησα. Μόνο που κάτι μέσα μου μου λέει ότι υπάρχουν και άλλες πτυχές στο ζήτημα και ότι η επιστήμη δεν είναι τόσο αθώα.
Το πιο σημαντικό είναι, πάντως, ότι από τη στιγμή που η εκτροφή των πουλερικών (και των άλλων κρεατοπαραγωγών ζώων) πέρασε από την αυλή της γιαγιάς σε μεγάλες εταιρείες πολλών κατηγοριών (εταιρείες εκτροφής και εταιρείες τροφών και εταιρείες κατασκευής κλουβιών και πάει λέγονταε) είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που ονομάζουμε «διαχείριση των πόρων» έπαψε να είναι πολιτιστικό ζήτημα, έγινε πολιτικό.
Με μαζικές δολοφονίες άλλων ψυχών, ανάσταση δεν θα δούμε Ποτέ
από το Star Network Program της AiYellow
Ανθρώπινη πείνα και λιμοκτονία
Σήμερα, σε ένα κόσμο αφθονίας, είναι ίσως δύσκολο να το αντιληφθείς, αλλά σε όλο τον πλανήτη ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποσιτίζονται με αποτέλεσμα περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι να πεθαίνουν από την πείνα καθημερινά!
Αυτό δεν συμβαίνει επειδή δεν υπάρχει αρκετό φαγητό για όλους μας, αλλά γιατί προτιμούμε να διοχετεύουμε άσκοπα τεράστιες ποσότητες βρώσιμων καρπών, και ακόμα περισσότερη καλλιεργήσιμη γη και νερό και άλλες πηγές ενέργειας για την εκτροφή αγελάδων, γουρουνιών, κοτόπουλων και άλλων ζώων φάρμας.
Θα σου ακουστεί σκληρό, αλλά αυτή η αλήθεια: κάθε φορά που τρως κάποιο ζώο ή παράγωγα αυτού, δεν συμμετέχεις μόνο στη δολοφονία των ζώων, αλλά καταδικάζεις και ανθρώπους σε θάνατο από πείνα!
Οι φτωχές χώρες με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που πεινούν και πεθαίνουν από την έλλειψη τροφής εξάγουν τις φυτοκαλλιέργιες τους στις Δυτικές χώρες. Οι πλούσιες χώρες της Δύσης, με τη σειρά τους, τροφοδοτούν το σιτάρι και τους άλλους καρπούς στα εκτρεφόμενα ζώα, πετώντας στην ουσία την τροφή που θα μπορούσε να θρέψει τα εκατομμύρια των πεινασμένων και στη συνέχεια δολοφονούν τα ζώα αυτά για να τα φάνε.
Τροφές οι οποίες θα μπορούσαν να δοθούν στους ανθρώπους, ταΐζονται στα ζώα εκτροφής για να αυξάνουν αφενός τα κέρδη τους οι βιομηχανίες και αφετέρου για να καλύπτουμε εμείς την λαιμαργία μας. Έχει αποδειχθεί από εκατοντάδες έρευνες και συνεχίζει να αποδεικνύεται από τα εκατομμύρια των vegans που ζουν μια υγιέστατη ζωή: οι άνθρωποι τρώμε τα ζώα από συνήθεια και από λαιμαργία – δεν τρώμε τα ζώα από ανάγκη για να ζήσουμε!
Η απόλυτη ειρωνεία είναι ότι το 80% της παγκόσμιας πείνας προέρχεται από χώρες οι οποίες εξάγουν τα αποθέματα των τροφών τους στις ανεπτυγμένες χώρες. Οι ανεπτυγμένες χώρες δίνουν τις τροφές αυτές στα ζώα φάρμας, τα οποία με τη σειράς τους δολοφονούνται και τα νεκρά σώματά τους καταναλώνονται από τους κατοίκους των ανεπτυγμένων χωρών. Οι πληθυσμοί των ανεπτυγμένων χωρών πεθαίνουν τελικά από καρδιακά νοσήματα και εγκεφαλικά, διαβήτη και καρκίνο. Ασθένειες που σχετίζονται άμεσα με την κατανάλωση του κρέατος, του γάλακτος και των παραγώγων τους.
Επάρκεια καλλιεργήσιμης γης
Οι βιομηχανίες που εκμεταλλεύονται και δολοφονούν τα ζώα δεν είναι υπεύθυνες μόνο για το ολοκαύτωμα των ζώων, αλλά και για αμέτρητες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω της κατάχρησης της καλλιεργήσιμης γης και των ενεργειακών αποθεμάτων που θα αρκούσαν για την καλλιέργεια φυτικών τροφών για όλους τους ανθρώπους.
Είναι μαθηματικά αδύνατο, ο πλανήτης να μπορεί να υποστηρίξει τα 7 και πλέον δισεκατομμύρια ανθρώπων οι οποίοι τρέφονται με κρέας. Η εξίσωση απλά δεν βγαίνει! Η λύση της όμως είναι απλή: όσο λιγότερα ζώα φάρμας εκτρέφουμε, τόσο περισσότερους ανθρώπους μπορούμε να σιτίζουμε.
Το να επιλέγουμε να τρεφόμαστε με ζώα δεν είναι μόνο ανήθικο για τα ζώα αλλά και για τους συνανθρώπους μας. Για να καταλάβεις την εξωφρενική δαπάνη τροφής που γίνεται προκειμένου να παραχθεί κρέας και γάλα σου παραθέτουμε τις αναλογίες:
Για να παραχθεί ένα κιλό πρωτεΐνης από αγελάδα θα δαπανηθούν 54 κιλά φυτικής πρωτεΐνης.
Για να παραχθεί ένα κιλό πρωτεΐνης από αρνί θα δαπανηθούν 50 κιλά φυτικής πρωτεΐνης.
Για να παραχθεί ένα κιλό πρωτεΐνης από αυγά θα δαπανηθούν 26 κιλά φυτικής πρωτεΐνης.
Για να παραχθεί ένα κιλό πρωτεΐνης από γουρούνι θα δαπανηθούν 17 κιλά φυτικής πρωτεΐνης.
Για να παραχθεί ένα κιλό πρωτεΐνης από γάλα θα δαπανηθούν 14 κιλά φυτικής πρωτεΐνης.
Για να παραχθεί ένα κιλό πρωτεΐνης από γαλοπούλα θα δαπανηθούν 13 κιλά φυτικής πρωτεΐνης.
Για να παραχθεί ένα κιλό πρωτεΐνης από κοτόπουλο θα δαπανηθούν 4 κιλά φυτικής πρωτεΐνης.
Και όμως η Γη παράγει πολύ φαγητό – αρκετό να μας χορτάσει όλους. Όσο όμως ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, οι εναπομείνασες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης, ελαχιστοποιούνται.
Η Γη μπορεί να υποστηρίξει λιγότερο από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπων, οι οποίοι θα έχουν μια διατροφή βασισμένη στο κρέας και στα γαλακτοκομικά. Με συνολικό πληθυσμό κοντά στα 7 δισεκατομμύρια, είναι εύκολο να διανοηθεί κάποιος, ότι χρειάζεται να βρεθεί ένας καλύτερος τρόπος.
Οι vegan επιλογές, υποστηρίζουν ένα κόσμο οπού όλοι μπορούν να τραφούν εξίσου και απαιτούν μόνο την ελάχιστη έκταση γης και ακόμα μικρότερες πηγές νερού και ενέργειας, σε σχέση με αυτές που απαιτούνται, για την παραγωγή ζωικών προϊόντων.
Η εξίσωση είναι απλή : όσο λιγότερα ζώα καταναλώνουμε, τόσοι περισσότεροι άνθρωποι θα τραφούν!
Αν αγνοήσουμε αυτό τον απλό παράγοντα, ακόμα περισσότεροι άνθρωποι θα πεινούν, καθώς ο πληθυσμός της Γης συνεχίζει να αυξάνεται. Εκατομμύρια άνθρωποι, αντί να στηρίζουν την εξάπλωση της αρρώστιας και της πείνας, παίρνουν προσωπική ευθύνη και γίνονται η αλλαγή που θα επιθυμούσαν να δουν στον κόσμο. Ένας από αυτούς θα μπορούσες να είσαι και εσύ.
Τροφική δικαιοσύνη: ταξισμός και ρατσισμός
Οι φτωχοί και οι έγχρωμοι γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από κρατικά συστήματα τα οποία είναι χτισμένα στην παροχή και διάθεση επιδοτούμενων σε πολλές περιπτώσεις φθηνών ζωικών προϊόντων, ενώ την ίδια στιγμή, το ίδιο το σύστημα, αγνοεί την ανάγκη και το δικαίωμα των ανθρώπων αυτών, για φρέσκα φρούτα και λαχανικά, υποβιβάζοντας έτσι το επίπεδο υγείας τους.
Γενοκτονία & Μετατόπιση Γηγενών Πληθυσμών
Οι γηγενείς πληθυσμοί χάνουν τις ζωές και τα σπίτια τους. Οι κρεατοβιομηχανίες συστηματικά καταστρέφουν γηγενείς πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο, για να καλλιεργήσουν φυτικές τροφές και να αναθρέψουν ζώα προς κατανάλωση.
Η γενοκτονία συνεχίζεται στα τροπικά δάση της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής, όπου προκειμένου να επεκταθούν φάρμες εκτροφής ζώων, κόβουν και καίνε αρχαίες τροπικές εκτάσεις. Γηγενείς, οι οποίοι ζούσαν εκεί συνεχόμενα, για χιλιάδες χρόνια, χάνουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους, την ίδια ώρα που το κρέας και οι καρποί που φυτρώνουν στη γη τους, εξάγονται στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη.
Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως το Βόρνεο, όπου γίνεται αποψίλωση των τροπικών δασών και εξόντωση ζώων όπως οι ουρακοτάγκοι, για την παραγωγή ενός φτηνού και εξαιρετικά ανθυγιεινού φυτικού ελαίου του λεγόμενου Φοινικέλαιου (Palm Oil) που χρησιμοποιείται κατά κόρων από τις βιομηχανίες τροφίμων και χημικών, εξ αιτίας του πολύ χαμηλού του κόστους.
Επιπλέον οι κρεατοβιομηχανίες, είναι ο νούμερο ένα λόγος για την μετατόπιση πληθυσμών, από τον τόπο διαμονής τους καθώς αποψιλώνει και καταστρέφει τα δάση και την χλωρίδα και τελικά καταλαμβάνει τη γη, στην οποία οι γηγενείς πληθυσμοί κατοικούσαν για γενιές.
Η ηθική διάβρωση της κοινωνίας
Η εκμετάλλευση των ζώων από τον άνθρωπο είναι σε μεγάλο βαθμό και η αιτία όλων των προβλημάτων που αφορούν την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν μπορείς να δικαιολογήσεις ηθικά την εκμετάλλευση των ζώων χωρίς να αφήσεις την πόρτα ανοιχτή και στην εκμετάλλευση ανθρώπων. Άρα ούτε εσύ ο ίδιος θα μπορείς να προστατευτείς από την εκμετάλλευση μιας και τα κριτήρια που χρησιμοποιείς για να δικαιολογήσεις την άρνηση των δικαιωμάτων στα ζώα, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν και για να σου στερήσει κάποιος άλλος τα δικά σου.
Σου φαίνεται υπερβολικό; Μην ξεχνάς πως τα ίδια κριτήρια που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι της λευκής φυλής προκειμένου να υποβιβάσουν και τελικά να σκλαβώσουν τους ανθρώπους της μαύρης φυλής, χρησιμοποιούνται και σήμερα προκειμένου να υποβιβάζουμε και να αιχμαλωτίζουμε τα ζώα.
Μια κοινωνία που ηθελημένα αγνοεί τον πόνο και την ταλαιπωρία των ζώων, τα δεινά των άλλων ανθρώπων, και την καταστροφή του πλανήτη κάνοντας απερίσκεπτες και αδιάφορες επιλογές στις καταναλωτικές της συνήθειες, θα κληθεί αργά η γρήγορα να πληρώσει το τίμημα. Ο Vegan τρόπος ζωής είναι αυτός που θα βοηθήσει στον τερματισμό του κύκλου της βίας.
Ο κύκλος της βίας
Συνήθως οι εργαζόμενοι στα σφαγεία είναι παράνομοι μετανάστες και ιδιαίτερα φτωχοί, τους οποίους εκμεταλλεύονται οι βιομηχανίες, είτε αφήνοντας τους ανασφάλιστους να εργάζονται σε εξαντλητικά ωράρια, είτε πληρώνοντάς τους πενιχρά, είτε όταν εκείνοι απαιτήσουν το οτιδήποτε, οι υπεύθυνοι των βιομηχανιών, να τους προδίδουν στις αρχές και να απελαύνονται.
Οι αρρώστιες και οι τραυματισμοί, όπως και οι θάνατοι, είναι συχνό φαινόμενο, γεγονός που τονίζει ακόμα μια φορά το στυγερό πρόσωπο της βιομηχανίας κρέατος.
Επίσης οι εργαζόμενοι στα σφαγεία, διακυβεύουν εκτός από την σωματική και την ψυχολογική τους υγεία, αν αυτή δεν είναι ήδη διαταραγμένη! Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες οι περισσότεροι εργαζόμενοι σε σφαγεία υποφέρουν από βαριάς μορφής κατάθλιψη και εντονότατο θυμό, σαν αποτέλεσμα του οργίου αίματος και των σφαγιασμών που εκτελούν καθημερινά. Το αποτέλεσμα αυτών των συμπεριφορών είναι μεγάλης συχνότητας και έκτασης παραβατικότητα, που καταλήγει σε συλλήψεις εργαζομένων σε σφαγεία για βιασμούς, αποτρόπαια εγκλήματα, εναντίον ανθρώπων, εκτός από τα εγκλήματα που ήδη διαπράττουν στα ζώα.
Πόλεμος για τις πηγές
Τα ζώα εκτροφής δεν απαιτούν μόνο τροφή και νερό, αλλά καύσιμα και άλλες πηγές ενέργειας. Για να φτιαχτεί ένα μπιφτέκι, χρειάζονται να καταναλωθούν τόσα καύσιμα, που αντιστοιχούν στα καύσιμα που δαπανά ένα μικρό αυτοκίνητο, για να διανύσει απόσταση 30 χιλιομέτρων! Σε μια εποχή όπου πλέον γνωρίζουμε πολύ καλά την αξία της ενέργειας και των φυσικών πόρων, δεν πιστεύεις και εσύ πως οφείλουμε να κάνουμε οικονομία;
Μελλοντικές γενιές
Η υπερχρησία των φυσικών πόρων, σημαίνει κλοπή των ίδιων πόρων από τις μελλοντικές γενιές. Οι σημερινοί άνθρωποι σπαταλούμε τους φυσικούς πόρους πιο γρήγορα από ότι μπορούν να παραχθούν με αποτέλεσμα είδη ζώων να εξαφανίζονται και τα αποθέματα των φυσικών πόρων να μειώνονται δραματικά, όπως για παράδειγμα το νερό. Η αλόγιστη χρήση του νερού είναι τέτοια, που με τον συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό της Γης και αν δεν απομακρυνθούμε από την κρεατοφαγική διατροφή, ο αριθμός των ανθρώπων που θα πεθαίνουν από την πείνα θα αυξάνεται δραματικά.
Αν συνεχίσουμε το σημερινό μας διατροφικό μοντέλο το 2050 θα είναι πια πολύ αργά για κάνουμε το οτιδήποτε! Η εκτροφή και η δολοφονία ζώων, για να τραφεί ένα μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού είναι η νούμερο ένα απειλή της ζωής στη Γη. Αξίζει τον κόπο να καταστρέψουμε ολοκληρωτικά τον πλανήτη μας; Μια για πάντα;