Δέκα Σκέψεις για να μην Πεθάνουμε

7
470

Βασιλείος Μαρκεζίνης

Σαν προφήτης στην έρημο, περιγράφω εδώ και καιρό τα προβλήματα της χώρας μας και, ενώ τα κείμενά μου διαβάζονται από πολυάριθμους αναγνώστες, κανένας Έλληνας πολιτικός δεν έχει θελήσει να ακολουθήσει τις συμβουλές μου, φοβούμενος ίσως (αλλά δυστυχώς) το πολιτικό κόστος. Είναι πλέον σαφές πως μόνον ο λαός μπορεί να σώσει τη χώρα από την άβυσσο. Για να γίνει αυτό, όμως, ο λαός πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια - όσο και αν η αλήθεια, αντίθετα με τα ψέματα, πονάει. Ιδού λοιπόν η δική μου εκδοχή της αλήθειας, με τη μορφή δέκα προτάσεων.

1. Στο τελευταίο μου βιβλίο, Η Ελλάδα των Κρίσεων, ανέλυσα τις πέντε κρίσεις μας - την οικονομική, τη διπλωματική, τη μεταναστευτική,τη μειονοτική, αλλά και την κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού κόσμου - και τόνισα, όσο κανείς άλλος, ότι οι κρίσεις αυτές είναι αλληλένδετες. To συγκεκριμένο χαρακτηριστικό καθιστά τη θέση της χώρας μας πολύ διαφορετική και πολύ πιο επισφαλή από της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, οι οποίες συχνά μνημονεύονται ως ανάλογες περιπτώσεις, ενώ δεν είναι.

2. Όσο ολέθριες και αν είναι οι οικονομικές μας ασωτίες, η κακή υπόληψη των πολιτικών μας είναι ο παράγοντας που ενδέχεται μια μέρα να πυροδοτήσει ακραίες εσωτερικές αντιδράσεις, κατά τον ίδιο τρόπο που έχει καταβαραθρώσει την αξιοπιστία μας στο εξωτερικό. Ο πολιτικός και ο δημοσιογραφικός κόσμος της χώρας μας υποκρίνονται ότι το πρόβλημα είναι «κατασκευασμένο»· ο λαός όμως συνειδητοποιεί όλο και πιο έντονα ότι το πρόβλημα είναι απολύτως πραγματικό.

3. Στη διένεξη εντάχθηκαν πρόσφατα μερικοί πανεπιστημιακοί μας, οι οποίοι εστίασαν τη συζήτηση στη συνταγματική μεταρρύθμιση. Αν και είναι καθ' όλα θεμιτή και ορθή, η λογική αυτή μπορεί να μας οδηγήσει σε έναν ατέρμονα δαίδαλο χρονοβόρων νομικών συζητήσεων.  Ως εκ τούτου, δεν είναι αυτή η κατάλληλη η στιγμή για να αναδείξουμε το εν λόγω ζήτημα ως το πλέον επιτακτικό. Παρότι η χώρα μας έχει ναωφεληθεί από τις τρέχουσες διαβουλεύσεις για τις ανησυχίες και τα δεινά της, αν χρειάζεται κάτι επειγόντως είναι ανθρώπους που θα την κυβερνήσουν με τιμιότητα, ικανότητα και σύνεση. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να προέλθουν από τις τάξεις των Ελλήνων μέσης ηλικίας, οι οποίοι έχουν ήδη αποδείξει την αξία τους στη ζωή - και επ' ουδενί λόγω από τους κύκλους που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού.

4. Στρεφόμενοιστην οικονομική κρίση,οφείλουμε όλοι να καταλάβουμε ότι στα ζητήματα αυτά δεν υπάρχει «μία λύση». Όποια λύση και αν υιοθετήσουμε, θα έχει και κόστος και οδυνηρές συνέπειες. Γι' αυτό άλλωστε είμαι πεπεισμένος, ότι το «κούρεμα», που προχωράει ήδη μυστικά, θα γίνει μια μέρα και ανοικτά, προκειμένου να καθησυχαστούν οι αγορές. Σε συνδυασμό με τον πραγματικό -και όχι τον πλασματικό, που καταστρώνεται σήμερα-περιορισμό του αδρανούς κρατικού μηχανισμού, τα μέτρα μπορεί να οδηγήσουν σε παρατεταμένη εσωτερική αστάθεια, μείωση της εθνικής κυριαρχίας ή ακόμη και αιματοχυσίες. Οι κίνδυνοι αυτοί θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποφευχθούν, εάν ο λαός πειστεί ότι αυτοί που τα προτείνουν (α) πιστεύουν ειλικρινά στην ορθότητά τους και (β) είναι τίμιοι και δεν θα τα εκμεταλλευτούν προς ίδιον όφελος. (Τούτο μάς οδηγεί στην έβδομη πρόταση, κατωτέρω.)

5. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η αμυδρή ελπίδα ότι οι κρίσεις θα οδηγήσουν σε ειρηνικές διαδηλώσεις του είδους που βλέπουμε στην Πλατεία Συντάγματος και αλλού στην χώρα μας. Οι διαδηλώσεις αυτές θα αποδειχθούν θετικές εφόσον (α) παραμείνουν ακομμάτιστες· (β) δεν εισχωρήσουν σε αυτές παράγοντες ή προβοκάτορες της κυβέρνησης· (γ) παραμείνουν ειρηνικές· (δ) αποκτήσουν σύντομα συγκεκριμένους καιεφικτούς στόχους. Οι απόπειρες των κομμάτων να «χρωματίσουν» το Κίνημα του Συντάγματος θα μπορούσαν να σκοτώσουν την «Ελληνική Άνοιξη» και να επιβάλουν εκ νέου την καταστροφική κομματική κυριαρχία στις συνειδήσεις και τις κινήσεις των αγανακτισμένων. Τέλος, για να επιβιώσει αυτό το ευπρόσδεκτο (πιστεύω), νεανικό κίνημα, πρέπει τουλάχιστον να δεκαπλασιαστεί σε μέγεθος και να μετασχηματίσει εποικοδομητικά τη λογική των συνεχών συζητήσεων, που φαίνεται να επικρατεί σήμερα.

6. Εάν πραγματωθούν όλοι αυτοί οι παράγοντες, το ειρηνικό αυτό κίνημα θα μπορούσε ακόμη και να ρίξει την κυβέρνηση (πράγμα που έχει ήδη καθυστερήσει να γίνει). Πάντοτε όμως το κίνημα θα πρέπει να θυμάται μέχρι πού μπορεί να φτάσει, υπό την παρούσα μορφή του. Διότι,παρ' όλο που οι ειρηνικοί διαδηλωτές μπορούν να ανατρέψουν κυβερνήσεις ή ακόμη και έναν ολόκληρο πολιτικό κόσμο, δεν μπορούν, ως μάζα, να αναλάβουν το καθήκον της κυβέρνησης.

7. Έτσι, για το επόμενο βήμα θα χρειαστεί να εμφανιστεί ένας νέος ηγέτης, ο οποίος όμως εξακολουθεί σήμερα να απουσιάζει. Η ανάδυση ενός ηγέτη, όπως συνέβη με τον Βενιζέλο το 1910 και τον Βάτσλαβ Χάβελ στην Τσεχοσλοβακία τη δεκαετία του 1990, αποτελεί γεγονός απροσδιόριστο και απρόβλεπτο. Οι πολίτες πρέπει να το καταλάβουν αυτό, μια και ανέκαθεν αυτό υποδείκνυε η ιστορία. Χωρίς «ηγέτη», οι ομάδες αυτού του είδους μπορούν μεν να γκρεμίσουν, όχι όμως και να κτίσουν. Αργά ή γρήγορα, λοιπόν, το κίνημα αυτό θα πρέπει να εγκαταλείψει ή τουλάχιστον να αναπροσανατολίσει τις σημερινές ιδέες του περί άμεσης δημοκρατίας. Οι διαδηλωτές οφείλουν επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι η εκλογική αποχή και η λευκή ψήφος είναι απολύτως ατελέσφορες ως λύσεις.

8. Όποιο σενάριο και αν επικρατήσει -η βίαιη ή η ειρηνική αλλαγή-, το υπάρχον κομματικό σύστημα θα βγει εντελώς διαφορετικό από την όλη διαδικασία, έστω και αν επιβιώσουν για λίγους μήνες μερικές από τις υπάρχουσες ταμπέλες και συνθηματολογίες του. Διότι ο «κρατισμός» και οι κομματικοί διορισμοί θα εξαλειφθούν, και το γεγονός αυτό θα επηρεάσει τη δομή των κομμάτων, την πηγή της δύναμής τους ή ακόμη και τη συνθηματολογία που χρησιμοποιούν στις καθημερινές πολιτικές μάχες. Έτσι, προβλέπω ότι η έμφαση του δημόσιου διαλόγου θα μετατοπιστεί στα ζητήματα της μετανάστευσης και της έννομης τάξης, υπό την επιρροή ιδεαλιστικών ή ρεαλιστικών διακηρύξεων δικαιωμάτων.

9. Στην πλειονότητά του, ο λαός δεν έχει συνειδητοποιήσει τη χαώδη κατάσταση της εξωτερικής μας πολιτικής. Οι κίνδυνοι που ενέχουν η πολιτική ισχύος και οι νέες συμμαχίες που διαμορφώνονται σήμερα γύρω μας δεν λαμβάνονται υπόψη ούτε καν από τους ειδικούς. Ο καινοφανής χαρακτήρας της κατάστασης σημαίνει ότι στο μέλλον οι σοφές αποφάσεις θα εξαρτηθούν από τη διαίσθηση και την εμπειρία. Και οι δύο όμως αυτές ιδιότητες απουσιάζουν παντελώς από ένα υπουργείο που δεν στερείται μόνον κεφαλαίων, αλλά και ιδεών. Δεν βλέπω καμία αχτίδα ελπίδας εάν δεν αναπροσαρμοστεί άμεσα η πολιτική μας απέναντι σε έναν γείτονα που, ενώ εμείς κοιμόμαστε, αυτός γίνεται όλο και πιο μεγάλος, πιο ισχυρός, πιο επιθετικός!

Σε τελευταία και βαθύτερη ανάλυση, όλα τα προβλήματα συνδέονται με τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για την κυβέρνηση. Και, πολιτικά και συνταγματικά, ο άνθρωπος αυτός είναι ο πρωθυπουργός. Η αναποφασιστικότητά του και η διοικητική του ανεπάρκεια υπερτερούν της εντυπωσιακής κινητικότητάς του, με αποτέλεσμα να έχουν μειώσει τη δημοτικότητά του στο εσωτερικό και την αξιοπιστία του στο εξωτερικό. Για ποιον λόγο, όμως, το κόμμα του, που δεν στερείται χαρισματικών ανθρώπων, αφήνεται να οδηγηθεί στην ήττα και την ατίμωση; Δεν μπορούν τα μέλη του να καταλάβουν ότι οφείλουν να αντικαταστήσουν τον αρχηγό τους άμεσα (αλλά και με αξιοπρέπεια); Και αν το ίδιο ΠΑΣΟΚ δεν έχει το θάρρος να προβεί σε αυτήν τη «βασιλοκτονία», δεν θα έπρεπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ορμώμενος ίσως από μια κοινοβουλευτική ήττα, να προκηρύξει εκλογές; Έτσι τουλάχιστον θα έχουμε την ελπίδα ότι (α) θα καθαρίσει η δηλητηριώδης ατμόσφαιρα στην οποία ζούμε σήμερα και (β) θα διευκολυνθεί η συναίνεση, καθώς θα απομακρυνθεί από τον πολιτικό βίο μας η διανοητική στειρότητα πολυάριθμων βουλευτών.

Για πόσο ακόμη ο πολιτικός κόσμος που αποτελεί τη βάση της πυραμίδας του ΠΑΣΟΚ θα ανέχεται ένα τόσο προσωποκεντρικό και αποτυχημένο σύστημα διακυβέρνησης; Για πόσο ακόμη τα επικοινωνιακά τεχνάσματα θα υπερέχουν της ουσίας; Για πόσο ακόμη ο θνήσκων πολιτικός κόσμος μας θα αποφεύγει την ανανέωση επιμένοντας να κρατάει ζωντανά με τεχνητό τρόπο τα νεκρά του μέλη;

To μόνο που μπορώ να προβλέψω είναι ότι όσο πιο πολύ καθυστερούμε αυτές τις αλλαγές, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το τίμημα που θα πληρώσουμε!

περ.  "ΕΠΙΚΑΙΡΑ", τεύχος 86

7 Σχόλια

  1. O κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης είναι πάντα εύστοχος και αληθινός στο λόγο του, ακόμα και όταν φοράει στις συνεντεύξεις, κόκκινα καλτσάκια!
    😉

  2. Και οι δέκα επισημανσεις-προτασεις ειναι σωστες
    Επειδή όμως δεν πιστεύω ότι θα σώσει τον τόπο ο απο μηχανής θεός, θα ηθελα να διατυπώσω κάποιες σκέψεις μου
    Επι ένα χρόνο το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του δεν μπόρεσε να αρθρώσει μία συνολική πρόταση αντιμετώπισης και διαχείρησης της κρίσης, αναλύοντας προηγουμένως και παρουσιάζοντας στον ελληνικό λαό την πραγματική εικόνα του προβλήματος
    Αυτο και μόνο ,πέραν όλων των άλλων, έχει απαξιώσει στα μάτια του έλληνα πολίτη το πολιτικό σύστημα συνολικά, ανεξάρτητα απο την κατανομή της ευθύνης και δεν εμπιστεύεται ούτε προσδοκά τίποτε από αυτό
    Είναι εξαιρετικά απαραίτητο και καθοριστικό για την επιβίωση της πατρίδα μας, να δημιουργηθεί μία νεα κινηση-πρόταση, τελειως έξω απο το υπάρχον πολιτικο κατεστημένο, που να διατυπώσει μια ουσιαστικη πρόταση και να πείσει όχι μόνο σαν πρόταση, αλλα και για την αγαθή της πρόθεση
    Η κίνηση αυτή παράλληλα θα πρέπει να έχει αναγνωρισιμότητα ,γιατι είναι σίγουρο ότι θα διωχθεί, θα αποσιωποιηθεί και θα απαξιωθεί με κάθε τρόπο απο τα κατεθυνόμενα μέσα ενημέρωσης και τα οργανωμένα συμφέροντα που διέλυσαν τον τόπο
    Το κίνημα με την μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα στον ελληνικό χώρο αυτη την στιγμή,είναι των αγανακτισμένων που ισχυροποιείται σιγα σιγα ώστε να μπορεί να αντισταθεί στην επερχώμενη δίωξη που θα υποστεί όταν αρθρώσει ουσιαστικο λόγο-πρόταση που θα συσπειρώσει τους έλληνες
    Ηδη η πρώτη δοκιμαστικη κίνηση προβοκάτσιας και μάλιστα απο το ίδιο το κράτος (αστυνομία), όπως καταγγέλθηκε δημοσίως, έγινε
    Το τραγικό είναι ότι όλοι το αποσιώπησαν, ο πρόεδρος της δημοκρατίας, τα κόματα, τα μεσα ενημέρωσης, η δικαστική αρχή, η διανόηση όλοι.
    Ειναι τραγικό !!!!!
    Καταγγέλθηκε με αποδείξεις και μάρτυρες, ότι κουκουλοφόρος ήταν αστυνομικός και αντι να ξεσηκωθεί όλη η ελλάδα με πρώτοστατούντα το πρόεδρο της Δημοκρατίας που οφείλει να διασφαλίζει την εφαρμογή του Συντάγματος, δεν κουνήθηκε ουσιαστικά κανείς
    Καταλαβαίνετε λοιπόν πόση προσοχή,περιφρούρηση και επαγρύπνηση χρειάζεται για να περιφρουρηθεί αυτό το κίνημα που ουσιαστικά καλύπτει όλη την ελλάδα
    Πιστεύω λοιπόν ότι η πιο σωστή επιλογή φαίνεται να είναι η σεισπείρωση όλων των ελλήνων που αγαπούν πραγματικά την πατρίδα τους στην κίνηση αυτή
    Οσοι μπορούν να διατυπώσουν τεκμηριωμένη πρόταση χειρισμού της κρίσης , αντι να παρουσιάζονται στα κανάλια, να διατυπώσουν την πρότασή τους στις λειτουργούσες συνελεύσεις, αναλύοντας συγχρόνως και τα πραγματικά στοιχεία που οδήγησαν στην κρίση, εντασώμενοι στην όλη προσπάθεια και θέτοντας τον εαυτό τους στην διάθεση του κινήματος
    Με αυτό τον τρόπο
    1 θα υπάρξει ουσιαστικη ενημέρωση των πολιτών, οι οποίοι και θα συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της εξαπάτησης που έχουν υποστεί μέχρι σήμερα από όλους.
    2 θα ξεκινήσει μια ευρύτερη συσπείρωση των πολιτων στο κίνημα αυτό
    3 Θα αρχίσουν να διατυπώνονται πλέον συγκεκριμένα αιτήματα-στοχοι δημιουργώντας πέρα απο την πίεση για την διεκδίκησή τους και την προγραμματική πλατφόρμα της κίνησης

  3. Η παρουσα κατασταη μοιάζει περιπου με την περιοδο της εποχης της δεκαετιας του ΄60. Τα δεδομενα της περιοδου εκεινης,οσο κι αν συγκριθουν δεν εχουν την σημερινη δυναμικη, διοτι τα αιτηματα ηταν καπως διαφορετικα.
    Οι αναταραξεις και ο κίνδυνος καταρρευσεως ενος φαυλου πολιτικου κατεστημενου, κατα την αποψη μου αποτελει ενα υγειες φαινομενο εκ μερους της κοινωνιας, να αντιδρα και να μαχεται, οσο κι αν αυτη ειναι τυλιγμένοι πνευματικά και δεν μπορει να αναπνευσει, οσο ενσυνειδητως θα επιθυμουσε και χωρις να μπορει να το εκφρασει σε μια προταση που να εμπεριεχει το “δια ταυτα”ή ακομα να εξειδικευσει την αλφα ή βητα παραμετρο. Πολυ αρθα ο κ. Μαρκεζηνης θετει αυτο το ζητημα. Η ανεβρεσει ενος προσωπου-ηγετη, αναδεικνύεται μεσα απα τη δυναμική των γεγονοτων,αν δεν παρεισφρήσει το συστημα που “δικαιως” θελωντας να αποφυγει τον πολιτικο του θανατο θα μηχανευτει καθε μεθοδο. Η μαχη θα ειναι σκληρη, και ισως ανελεητη.

  4. και οι 5 κρισεις που ορθα επισημαινετε κ. Μαρκεζινη εντασσονται σε μια:

    Κριση Αξιων και θεσμων. Το προβλημα του συγχρονου Δυτικου κοσμου και οχι μονο της Ελλαδας ειναι Ηθικο.

    Η μονη Αξια που επικρατει ειναι το Ευκολο Κερδος σε βαρος του συνανθρωπου μου, με τους θεσμους να καλουνται να εξυπηρετησουν αυτη την “αξια” σε βαρος του συνολου!

    Παιδεια, Διαφωτισμο, Αξιοκρατια και Ισες Ευκαριες για ολους χρειαζομαστε!

    Ισες ευκαιριες γιατι η αξιοκρατια μονο… οταν πχ δεν εχουμε ολοι ισες ευκαιριες στην ποιοτικη εκπαιδευση και εμπειρικη καταρτιση… ειναι ΑΔΙΚΗ!

  5. H λυση της φορολογικης επιδρομης οδηγει στην ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΥΦΕΣΗΣ και μειωνει τα ΕΣΟΔΑ! Με 100 δις συνολικο δηλουμενο φορολογητεο εισοδημα ανα ετος και 20 δις αυτοτελους φορολογησης αν βαζαμε ενιαιο ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ 15% (χωρις κανενα αφορολογητο ποσο η εστω με καποια μικρα για αποδειξεις) θα ειχαμε εσοδα 18 δις!!! τωρα εχουμε 9 δις το χρονο! Αν το κρατος εδινε δωροεπιταγες ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ 100 ευρω το μηνα (οι οποιες μετα απο διαγωνισμο μπορει να του κοστιζαν και 90 €) σε οσους εχουν εισοδημα ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ μεχρι 12.000 για εγγαμους και 8.000 για αγαμους θα ξοδευε και 1 δις το οποιο θα το καλυπτε απο την ΑΥΞΗΣΗ ΤΗς ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΑΣ ΒΑΣΗΣ.

    ΚΑΘΑΡΟ ΑΝΤΙΚΙΝΗΤΡΟ για φοροδιαφυγη, δεν θα υπαρχει κανενας λογος να φοροδιαφευγει κανεις με 15% ενιαια κλιmaκα φυσικων και νομικων προσωπων, τοκων, κερδων χρηματιστηριου, υπεραξιας μεταβιβασης σπιτιων και ακινητης & κινητης περιουσαις κλπ.! ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ!!! KAI ME ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΡΟ ΓΙΑ ΞΕΝΕς ΕΠΕΝΔΥΣΕΙς ΚΑΙ ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

    Παραλληλα ειδικη καμπανια χτισιματος φορολογικης συνειδησης που να ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ! Π/Υ ολων των Υπουργειων και μισθοδοσιας στο Ιντερνετ ωστε να ξερουμε ΑΚΡΙΒΩΣ που πανε τα χρηματα μας!

    Φορολογικες Επιτροπες πολιτων -με κληρωση- που θα ελεγχουν τις πολυεθνικες για price transferring!

    Επισης η εφαρμογη ΕΝΙΑΙΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ 15% θα συντελλουσε τα μαλλα στην
    ΑΥΞΗΣΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ των Ελληνικων Επιχειρησεων καθοσον θα μπορουσαν οι επιχειρησεις να μειωσουν το κοστος λειτουργιας τους, πληρωνοντας το ιδιο καθαρο ποσο στα στελεχη τους και επιβαρυνομενες με μικροτερο ΦΜΥ!!!

    Η κινηση δε αυτη θα εχει τεραστιο Ψυχολογικο οφελος και θα οδηγουσε σε αναταση την Οικονομια μεσω της αυξησης των επενδυσεων και τη δημιουργια νεων θεσεων εργασιας μεσω και επιδοτουμενης ασφαλιστικης εισφορας για τους ανεργους. Πχ αντι το κρατος να πληρωνει 450 ευρω επιδομα ανεργιας ας πληρωνει 450 ευρω σε οποια επιχειρηση προσλαμβανει ανεργο δικαιουχο επιδοματος ανεργιας για τουλαχιστον 1 χρονο! Ετσι επιτυγχανεται εργασιακη εμπερια στον ανεργο και αυξανεται η πιθανοτητα εφαρμογης ενος επενδυτικου χεδιου απο μια επιχειρηση!

  6. αν ήταν τόσο απλά, μπορεί και να είχε γίνει..
    αλλά δεν είν τόσο απλά τα πράγματα.
    γι αυτό καλύτερα να αφήσουμε τις μεγαλοστομίες και τις υποθέσεις που απαιτούν λιγότερο από 5λεπτο για να γραφτούν και να δούμε λίγο την οικονομική θεωρία που διδασκόμαστε στην ΑΣΟΕ και απαιτεί η κατανόηση της πάρα πολύ χρόνο.
    πέρα από το λογιστικό κομμάτι της παραπάνω θεωρίας που πιστεύω ότι πάσχει από το σύνδρομο της υπεραπλούστευσης, νομίζω ότι είν και κατάφορα αντιδημοκρατικό το να φορολογείς με ενιαίο συντελεστή.

  7. “σύνδρομο της υπεραπλούστευσης”
    Δυστυχως πασχουμε ως λαος και κρατος απο ακριβως το αντιθετο: απο ελλειψη common sense.
    Λετε τοσο αβιαστα να το εχω γραψει αγαπητε μου, οταν παραθετω στοιχεια του Π/Υ ?

    Το τι διδασκομαστε δεν αποτελει πανακεια, ειδικα στη Δημοσια Εκπαιδευση καθοσον καλειται να εξυπηρετησει και διαιωνισει το status quo..

    Να μην αναφερθω σε ασκηση που ο Αμερικανος καθηγητης μου στις ΗΠΑ (σε μεταπτυχιακο) ζητουσε την Οικονομικη ποσοτητα παραγγελιας και κανεις δεν μπορεσε να λυσει γιατι το κοστος παραγγελιας ηταν μηδεν και διαιρεση με το μηδεν δεν γινεται! Η μοναδικη σωστη απαντηση ηταν παραγγελνουμε οσο και οποτε θελουμε και ηταν απο εναν απλοικο Ελληνα….

    Καταλαβατε αγαπητε κε gregoura που τοσο ευκολα ειρωνευεστε, εκτος αν νομιζετε οτι τα νουμερα δεν τα εψαξα και ειναι της φαντασιας μου…

    Οσον αφορα το αντιδημοκρατικο εξηγηστε μου επισης γιατι ολες οι Α.Ε. ΟΕ, ΕΕ κλπ, εχουν εναιο Φορολογικο συντελεστη και οχι κλιμακωτο αναλογα με τα κερδη…

    Απλα η αριστεριστικη νοοτροπια μας δεν μπορει να συλλαβει οτι ισως ο Μαρξ (εμπνευστης της κλιμακωτης φορολογησης) εκανε λαθος!

    Τελος λαβετε υποψη σας οτι σε ενα παγκοσμιοποιημενο ανταγωνιστικο περιβαλλον για κεφαλαια, με γειτονες που εχουν εφαρμοσει τα παραπανω οπως Κυπρος, Βουλγαρια, Σκοπια, Αλβανια, Ρουμανια τι συγκριτικο ανταγωνιστικο πλεονεκτημα εχουμε?

    Αλλωστε η λυση ειναι λυση Γορδιος Δεσμος, τοσα χρονια η φοροδιαφυγη με το συστημα αυτο δεν εχει παταχθει…

    Για να μην αντιπροτεινω την αποψη του Martin Armstrong που μιλα για ΠΛΗΡΗ καταργηση της αμεσης φορολογησης! Ειδικα οταν χρηματοδοτει ενα παρασιτογονο Κρατος! Υπαρχουν σχολες και σχολες, μια αλλη σχολη θα αντιπροτεινε αντι τη φορολογηση βασει φοροδοτικης ικανοτητας, αναλογικη ανταποδοτικη φορολογηση χρησης…. πχ γιατι να επιβαρυνεται το κοστος της Δημοσιας Παιδειας και Υγιειας ο Υπηκοος που δεν κανει Χρηση αυτης? ειναι Δικαιο και Δημοκρατικο?

    Εχετε υποψη σας τη σχετικη καμπυλη εσοδα / κλιμακα φορολογιας ? υπαρχει και εκει το αριστο σημειο ισορροπιας…

    Μηπως γνωριζετε ποσα απλα πραγματα στην Ελλαδα δεν εχουν γινει διοτι θιγουν τα καλως κακως κειμενα?

Σχολιάστε:

Πληκτρολογήστε το σχόλιό σας
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ